Yves Gaudemet – Wikipedia

Yves Gaudemet , urodzony 2 kwietnia 1946 W Paryżu jest francuskim prawnikiem i uniwersytetem, emerytowanym profesorem na Uniwersytecie Panthéon-Assas.

Po studiach na Wydziale Paryża i Instytucie Studiów Politycznych w Paryżu, ukoronowanym doktorem prawnym w 1971 r. Metody sędziego administracyjnego, Pod nadzorem Georges Vedel) został przyjęty w agregacji prawa publicznego w następnym roku, w 1972 roku. Później uczył na Uniwersytecie Mohammed-V w Rabat, Paris-Nanterre University i na Uniwersytecie Paris V University ^{[[[ Pierwszy ]} .

Od 1979 roku był profesorem na Uniwersytecie Panthéon-Assas. Uczy, w zależności od roku, ogólnego prawa administracyjnego, prawa administracyjnego, sporów administracyjnych i prawa gospodarczego ^{[[[ Pierwszy ]} .

Prezes Sekcji Publicznej Panthéon-Assas University (1989-1994), prezes National Council of Universities (1994-2003), dyrektor doktoranckiego prawa publicznego na Uniwersytecie Paris II (2004–2010), dyrektor ds. Dyrektora DEA wówczas Master II z dogłębnego prawa publicznego (2000-2010) i wiceprezesa Rady Naukowej Uniwersytetu Paris II ^{[[[ 2 ]} . Jest przewodniczącym komitetu prawnego Federacji Robót Publicznych i przewodniczącym Wyższego Komitetu Studiów Prawnych w Monako ^{[[[ 2 ]} .

Członek dwóch biur ministerialnych: kierownik projektu ds. Międzynarodowych w latach 1976–1977 w biurze ministra uniwersytetów, Alice Saunier-Seïté; Następnie, w latach 1986–1987, doradca prawny Ministra Edukacji Narodowej, odpowiedzialny za badania i szkolnictwo wyższe Alain Devaquet. Jest także członkiem General Council of Mines w latach 1985–2014, członkiem Superior Council of Administration Courts and Administration Appeal Courts, członkiem miasta Paryżu.

reżyser Przegląd prawa publicznego i nauk politycznych we Francji i za granicą, Wiceprezes Henri Association Capitant of Friends of French Legal Culture i członek kilku jury obrony mistrzów, tezy i habilitacji ^{[[[ 2 ]} . Został wybrany członkiem Akademii Nauk Moralnych i Polityczny ^{[[[ 2 ] W [[[ 3 ]} . W 2017 r. Został wybrany zagranicznym członkiem Akademii Aten w 3 ^{To jest} Sekcja (nauk etycznych i politycznych) ^{[[[ 4 ] W [[[ 5 ]} .

Syn profesora Jean Gaudemet (1908-2001), wnuk Eugène Gaudemet i siostrzeniec Paula Marie Gaudemet, który był również profesorem prawa gospodarczego na Wydziale Prawa Paryża. Jego siostra, Brigitte Basdevant-Gaudemet, jest emerytowanym profesorem historii prawa na Uniwersytecie Paris XI.

Codirector of the Przegląd prawa publicznego , jest także autorem wielu artykułów i kroników, w tym:

• Prawnicy i życie polityczne trzeciej republiki , Paryż, Presses Universitaires de France, 1968.
• Metody sędziego administracyjnego , Paris, General Bookstore of Law and Jurisprudence, 1972 ^{[[[ 6 ]} .
• Wybory lokalne , Paris, Dalloz, 1997.
• Traktat prawa administracyjnego , Paris, L.G.D.J., 5 vol., 2002.
• Preambuła do konstytucji z 1946 r. , Paris, Panthéon Assas, 2009.
• Wielkie opinie Rady Stanu (Collab.), Paris, Dalloz, 2012.
• Prawo administracyjne nieruchomości , Paris, L.G.D.J, 2014.