Madeleine Veyssié – Wikipedia

Madeleine Veyssié , z domu Counillon ^{[[[ Pierwszy ]} , jest profesorem nauk fizycznych na Uniwersytecie Pierre-Et-Marie-Curie (Paris VI). Była bliskim współpracownikiem Pierre-Gilles de Gennes. To ona jest na początku nazwy „Miękka materia” ^{[[[ 2 ]} .

Uczeń szkoły normalnej szkoły Sèvres w latach 1954–1958, gdzie w 1959 r. Wcierzyła ramiona Adriena Douady’ego i Jacquesa, uzyskała agregację fizyki i chemii ^{[[[ Pierwszy ]} .

Karierę rozpoczęła na Wydzia ^{[[[ 3 ]} .
Madeleine Veyssié została profesorem uniwersyteckim w Paryżu VI w 1975 roku, ówczesnym dyrektorem Condensed Material Laboratory w Collège de France w latach 1984–1995.

W ramach swoich badań jest zainteresowana różnymi przedmiotami miękkiej materii ^{[[[ 4 ]} : ciekłe kryształy (termopiki, polimery lub liotropie), ziarna Janus (W) , żelazo.

W latach 1984–1986 Madeleine Veyssié była kierownikiem projektu w Ministerstwie Badań i Technologii. Jest sekretarzem generalnym francuskiego Towarzystwa Fizyki ^{[[[ 5 ]} W latach 1985–1990 oraz prezes sekcji 06 CNRS w latach 1987–1991.

W 1991 roku była jedyną kobietą ^{[[[ 6 ]} do towarzyszenia ^{[[[ 7 ]} Pierre-Gilles de Gennes podczas ceremonii wręczenia nagrody Nobla w Sztokholmie.

Jest także dyrektorem kolekcji „128 Sciences” w Nathan w latach 1995–1999.

• Madeleine Veyssié i Aleksandra Kroh, 14 najlepszych odkryć naukowych, które były bezużyteczne: [chociaż pozostaje do wykazania]] , Flammarion, 2016 ^{[[[ 8 ] W [[[ 9 ]} .
• Madeleine Veyssié, Françoise Brochard-Wyart, David Quéré i Odile Jacob, Niezwykłe kamienne gille de gennes, Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki W 2017 ^{[[[ dziesięć ]} .

Udział w pracach zbiorowych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Bardzo niskie temperatury , Współczesna nauka, 1964 .
• Ciekłe kryształy: koncepcje i zastosowania , Nauka i technologia, 1978 .
• Materia dzisiaj , Próg, 1981 .

Dyrekcja prac [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Madeleine Veyssié ( Ty. ) i Geneviève Martin, Panorama na optyce, od optyki geometrycznej po optykę kwantową , Armand Colin, 1998 .
• Madeleine Veyssié ( Ty. ) to Jeôme Sirven, Liniowe do fale nieliniowe , Dunod, 1999 .
• Madeleine Veyssié ( Ty. ) Et Robert Zitoun, Wprowadzenie do fizyki cząstek , Dunod, 2000 .