Emalia dentystyczna – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Pozycje homonimiczne patrz Enamel.

L ‘ E-mail jest zmineralizowaną strukturą pochodzenia nabłonkowego, która obejmuje koronę dentystyczną prądu i kręgowców kopalnych w celu ochrony go przed różnymi agresją. Ameloblasty zapewnia amelogeneza (lub trening szkliwa) (W) , wydzielające komórki, które są zniszczone podczas erupcji zęba w jamie ustnej. Emalia nie może się zregenerować w przypadku zmiany, jest wyposażona w odszkodowanie za złożoną organizację trójwymiarową i wysoki stopień mineralizacji, co czyni go najtrudniejszą i najbardziej odporną strukturą organizmu, z którego jego zainteresowanie medycyną prawną i paleontologią . Emalia jest strukturą dentystyczną (i nie tkaniną, ponieważ nie jest unaczyniona, ani unerwiona, ale zmineralizowana, chociaż bardzo często nawet w klinice mówimy o tkaninie Amélaire ) [[[ Pierwszy ] Zwykle widoczne, wspierane przez leżącą u podstaw warstwy zębiny. W przypadku zębiny, cementu i miazgi zębów stanowi jedną z czterech głównych tkanek, które stanowią ząb.

Emalia składa się z trzech faz: faza mineralna reprezentuje 93-96% wagi [[[ 2 ] , faza organiczna 0,4-5% [[[ 3 ] oraz faza wodna 3-7% (% wiek wody wynosi średnio 12% dla zębiny i 33% dla OS) [[[ 4 ] . Jego część mineralna składa się głównie z sieci kryształów hydroksyapatytu (CA dziesięć (PO 4 ) 6 (OH) 2 ). Wysoki odsetek minerałów w szkliwie jest odpowiedzialny nie tylko za jego sztywność i twardość większą niż tkanka kostna, ale także za kruchość. Dentina, która jest mniej zmineralizowana i mniej krucha, jest niezbędna jako wsparcie i kompensuje słabości szkliwa.

Emalia = szkliwa
Cementum = cement

Kolor szkliwa przechodzi z żółtego do jasnoszarego. Ponieważ szkliwo jest półtansluktury i oparentka, pomarańczowo-żółty kolor zębiny (lub dowolnego materiału naprawy zębów) pod szkliwo silnie wpływa na pojawienie się zęba.
Eliminka różni się grubością na powierzchni zęba. Jest grubszy u góry korony dentystycznej (ponad 2,5 mm ) i cieńsze na skrzyżowaniu szkliwa (JEC).
W przeciwieństwie do cementu i kości, macierz ekologiczna szkliwa nie zawiera kolagenu ani keratyny; Ma na sobie glikoproteiny bogate w tyrozynę (Amelogeniny, emaleryny (W) , Tuftyle (W) …) Czyje to, co uważa się za pomoc w rozwoju szkliwa, służąc między innymi jako ramy budowlane. Ta macierz organiczna zawiera również polisacharydy.

Grubość, kompozycja izotopowa szkliwa [[[ 5 ] a analiza mikro-użytkowania zębów obserwowana w skali mikroskopowej na szkliwo pozwala paleontologom wykryć różnice według składu diety kręgowców [[[ 6 ] .

Schemat reprezentujący dynamiczny proces demineralizacji i remineralizacji zębów. Kryształy szkliwa (ryc. A: szkliwo) są układane i zgrupowane w krystalitach tworzących spłaszczone pryzmaty sześciokątne.

Emalia jest najtrudniejszą substancją w ludzkim ciele [[[ 7 ] . Szczególnie złożone z fosforanu wapnia i węglanu wapnia, obejmującego mniej niż 1% materii organicznej [[[ 7 ] , ma złożoną trójwymiarową organizację, utworzoną przez zestawienie struktur elementarnych zwanych kordonami, patykami lub pryzmatami szkliwa. Każdy zmineralizowany pryzmat o średnicy od 4 do 8 µm przechodzi przez szkliwo, od zębiny szkliwa do powierzchni zęba [[[ 8 ] .

W sekcji poprzecznej pryzmaty mogą przybierać formę opisaną w „blokadzie” z głową i ogonem (teoria ” dziurka Który nie dostosowuje się dobrze do organizacji szkliwa niektórych górnych ssaków) [[[ 9 ] .

Te pryzmaty są kryształami zapalenia wodnego otoczonego organiczną osłoną, zagnieżdżoną w sobie. W przekroju wyglądają jak otwór zamka, z górną częścią zorientowaną w kierunku korony zęba i podstawą zorientowaną w kierunku korzenia.
Układ kryształów wewnątrz każdego pryzmatu jest bardzo złożony. Ameloblasty (W) (lub adamantooblasty), komórki, które inicjują tworzenie szkliwa, i przedłużenia objętości wpływają na kształt kryształów. Kryształy szkliwa pryzmatu są zorientowane równolegle do głównej osi tej ostatniej, podczas gdy kraty z podstawy nieco odchylają się od dużej osi.
Układ w przestrzeni emalii pryzmatów jest uwzględniany wyraźniej niż ich wewnętrzna struktura. Pryzmaty szkliwa znajdują się w rzędzie wzdłuż zęba, a wewnątrz każdego rzędu duża oś pryzmatu jest ogólnie prostopadła do leżącej u podstaw zębiny. W ostatecznych zębach emalia w pobliżu połączenia szkliwa-cementowego (JEC) nieco przełączają się na korzeń zęba.
Obszar wokół emalii pryzmat polega na interpretacji szkliwa. Ten ostatni ma ten sam skład, co emalia pryzmatu; Istnieje jednak rozróżnienie histologiczne między nimi, ponieważ orientacja kryształów jest inna w każdym przypadku. Limit, w którym pryzmatyczne kryształy szkliwa i interpretują kryształy szkliwa, nazywa się pochwę pryzmatyczną.

Badanie charakterystyk mikrostruktury szkliwa dentystycznego (Smuty Retzius, pasma do żłobek) umożliwia ocenę metod rozwoju dentystycznego. Streak Retzius (W) są pasmami, które pojawiają się na szkliwie, gdy obserwowane jest w poprzecznym cięciu pod mikroskopem. Utworzone przez zmianę średnicy rozszerzeń objętości, pasma te potwierdzają wzrost szkliwa w podobny sposób jak pierścienie wzrostu drzewa. Perikymaci to płytkie rowki odpowiadające linii utworzone przez smugi Retziusa na powierzchni szkliwa. Ciemniejsza niż inne pasma linia noworodka oddziela szkliwo utworzone przed i po urodzeniu. Zespoły Hunter-Schreger (W) są naznaczone sukcesją wyraźnych (parazonie) i ciemnych (diazonie) poprzecznych równoległych pasm z powodu orientacji pryzmatów w cięciu.

Puchar pokazujący ząb rozwojowy. Orca doustna znajduje się na obrazie

Tworzenie szkliwa jest jednym z etapów ogólnego procesu treningu zęba. Kiedy obserwujemy tkanki zęba rozwojowego pod mikroskopem, możemy rozróżnić różne klastry komórek, takie jak narząd adamantinowy ( Organ emalii ), ostrze dentystyczne i brodawka dentystyczna. Ogólnie rozpoznawane etapy rozwoju zęba to stadion burgowy, stadion kapturowy, stadion dzwonowy i stadion koronny (lub zwapnienie). Emalia w szkoleniu jest widoczna tylko na stadionie Crown.

Od połowy lat 30. wiemy, że pierwotna faza mineralna [~ 96% na wagę (% wagi)] szkliwa składa się z niestocheometrycznych fluorowanego zapalenia apat [[[ 11 ] W [[[ dwunasty ] którego bardzo specyficzne układy krystaliczne zapewniają ząb wielkiej odporności na szok i zużycie [[[ 13 ] W [[[ 14 ] .

Amélogeneza (lub tworzenie szkliwa) ma miejsce po rozpoczęciu pojawienia się zębiny, dzięki komórkom zwanym ameloblastami. Ludzka szkliwo powstaje z prędkością około 4 µm dziennie, zaczynając od przyszłej lokalizacji kubków zęba 3 To jest Lub 4 To jest miesiące ciąży. Tworzenie szkliwa jest złożone i ma miejsce w dwóch ściśle powiązanych etapach: 1) etap wydzielniczy, który obejmuje białka i macierz organiczną tworzącą szkliwo, które natychmiast wydobywają (częściowo zmineralizowana szkliwo, 30%); 2) Stadion dojrzewania, który implikuje wycofanie tej matrycy, a następnie zwiększone osadzanie minerałów [[[ 15 ] .

Puchar pokazujący utworzenie szkliwa

Stadion wydzielniczy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ameloblasty to spolaryzowane komórki w kształcie kolumny. Białka szkliwa są wytwarzane na poziomie ziarnistego retikulum endoplazmatycznego tych komórek, a następnie uwalniane w środowisku pozakomórkowym, w którym tworzą tak zwaną matrycę szkliwa. Ta matryca zostanie następnie częściowo zmineralizowana przez enzym, fosfatazę alkaliczną. Po utworzeniu tej pierwszej warstwy ameloblasty odsuwają się od zębiny, umożliwiając rozwój rozszerzeń objętości w wierzchołkowej części komórki. Powstawanie ciągłej szkliwy wokół sąsiednich ameloblastów (które indukuje tworzenie podzielonej powierzchni lub „studni”, które schronia przedłużenia woluminów), a także na końcu każdego rozszerzenia objętości (co indukuje osłona szkliwa emalii macierz wewnątrz każdej studni). Matryca wewnątrz studni ostatecznie stanie się pryzmatem szkliwa, a partycje ostatecznie staną się szkliwa interpretacji. Jedynym czynnikiem rozróżniania między nimi jest orientacja kryształów zapalenia wodnego.

Ad = AméloBlaststes
Enmail
D = zębina
od=odontoblates
P = brodawka dentystyczna

Stadion dojrzewania [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4

Ameloblasty transportowe substancje stosowane w tworzeniu szkliwa. Najbardziej znaczącym aspektem tej fazy tkanki jest to, że komórki te stają się prążkowane lub mają falistą granicę. Dowodzi to, że ameloblasty zmieniły swoją funkcję: producent (patrz faza wydzielania), stają się przekazywaniem. Białka stosowane do ostatecznego procesu mineralizacji stanowią większość transportowanego sprzętu. Najbardziej znaczącymi zaangażowanymi białkami są amelogeniny, ameloblastyny, szkliwa i „białka kępka”. Podczas tego procesu amelogeniny i ameloblastyny ​​są eliminowane po użyciu, ale emalia pozostawiono szkliwo i „białka kępka”. Na końcu tej fazy zakończono mineralizację szkliwa.

Pod koniec dojrzewania, zanim ząb pojawił się w jamie ustnej, ameloblasty rozkładają się.
Dlatego szkliwo, w przeciwieństwie do większości innych tkanek w ciele, nie ma sposobu na odnowienie. Po zniszczeniu szkliwa przez działanie bakterii lub urazu ani ciało, ani dentysta nie mogą naprawić tkaniny szkliwa. Procesy nie patologiczne mogą również wpływać na szkliwo. Kolorowanie zębów w czasie może wynikać z narażenia na substancje takie jak tytoń, kawa i herbata, ale kolor zęba może również stopniowo przyciemniać z wiekiem. Rzeczywiście, ciemnienie jest częściowo spowodowane materiałami gromadzącymi się w kategoriach szkliwa, ale jest również jednym z efektów sklerotyzacji leżącego u podstaw zębiny. Ponadto szkliwo staje się mniej przepuszczalne dla płynów, mniej rozpuszczalnych w kwasie i zawiera mniej wody.

Postęp w tworzeniu szkliwa w zębach mlecznych [[[ 16 ]
Poziom szkliwa utworzony po urodzeniu Zakończenie mineralizacji szkliwa
Wgniecenia
Szczęka
Podstawowy 		Central Icciary ⅚ 1,5 miesiąca po urodzeniu
Boczny wręczający ⅔ 2,5 miesiąca po urodzeniu
Psi ⅓ 9 miesięcy po urodzeniu
Przedtrzonowy Połączone guzki; Całkowicie zmineralizowany szkliwo okluzyjne;
Zmineralizowana tkanina obejmuje ½ do ¾ wysokości korony 		6 miesięcy po urodzeniu
Molowy Połączone guzki; Niekompletnie zmineralizowany szkliwo okluzyjne;
Mineralizowana tkanina obejmuje ¼ ¼ wysokości korony 		11 miesięcy po urodzeniu
Wgniecenia
Żuchwy
Podstawowy 		Central Icciary ⅗ 2,5 miesiąca po urodzeniu
Boczny wręczający ⅗ 3 miesiące po urodzeniu
Psi ⅓ 9 miesięcy po urodzeniu
Przedtrzonowy Połączone guzki; Całkowicie zmineralizowany szkliwo okluzyjne 5,5 miesiąca po urodzeniu
Molowy Połączone guzki; Szkliwo okluzyjne
Niekompletne zmineralizowane 		10 miesięcy po urodzeniu

Zniszczenie szkliwa przez wnękę utworzoną na poziomie cementu.

Próchnica [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wysoka zawartość mineralna szkliwa, która sprawia, że ​​tkanka ta jest najtrudniejsza ze wszystkich ludzkich tkanek, sprawia, że ​​prawdopodobnie ulega jej procesie demineralizacji, który często występuje w postaci próchnicy.

Demineralizacja może mieć kilka przyczyn. Główną przyczyną ubytków jest dieta bogata w proste cukry (cukierki, słodkie napoje, a nawet soki owocowe). Usta zawierają dużą liczbę i szeroką gamę bakterii, a gdy glukoza i sacharoza, najczęstsze cukry dietetyczne są rozwiązywane w biofilmie bakteryjnym, który pokrywa powierzchnię dziąseł i zębów, niektóre bakterie doustne oddziałują z nią w celu utworzenia kwasu mlekowego , który zmniejsza pH w jamie ustnej. Kryształy zapalenia hydroksyapatycznego szkliwa są następnie zdemineralizowane, co pozwala na większą i bardziej głębokość inwazji bakteryjnej w zębie.
Najbardziej zaangażowane bakterie w próchnicy są Streptococcus mutans , ale liczba i gatunki bakterii różnią się w zależności od postępu zniszczenia zębów.

after-content-x4

Morfologia dentystyczna oznacza, że ​​próchnice pojawiają się w cięciach, otworach i pęknięciach w szkliwie; Najtrudniejsze miejsca do sięgania szczoteczką do zębów, w której pozostałości jedzenia łatwiej się gromadzą. Kiedy odbywa się demineralizacja szkliwa, dentysta może użyć spiczastego instrumentu, takiego jak hak dentysty, i poczuć, że „wisi” na miejscu wnęki. Jeśli nic nie zostanie zrobione, emalia zdemineralizuje się do leżącego u podstaw zębiny, który jest również degradowany.
Kiedy zębina, która wspiera szkliwo w normalnych czasach, zostaje zniszczona przez wnękę lub inną troskę o zdrowie, szkliwo nie jest w stanie zrekompensować swojej kruchości i łatwo oderwać się od zęba.

Cariogeniczność (zdolność do powodowania wnęki dentystycznej) żywności zależy od różnych czynników, takich jak czas trwania, w którym cukry pozostają w jamie ustnej. Nie jest to ilość połkniętego cukru, ale częstotliwość spożycia cukru jest głównym czynnikiem odpowiedzialnym za ubytki.
Kiedy pH w jamie ustnej zmniejsza się przez spożycie cukru, emalia zdemineralizuje się i pozostaje wrażliwy przez około 30 minut [Ref. niezbędny] . Zatem spożywanie dużej ilości cukru tylko raz w ciągu dnia jest mniej szkodliwe (dla zębów) niż przy wielu okazjach bardzo małych ilości przez cały dzień (pod względem zdrowia jamy ustnej, lepiej zjeść pojedynczy deser podczas obiadu, Przed szczotkowaniem zębów niż jedzenie smakołyków w ciągu dnia).

Brutezm [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wpływ bruksizmu na przedni ząb, odsłaniając zębinę i miazgę zwykle znajdującą się pod szkliwo.

Oprócz inwazji bakteryjnych emalia podlega innym niszczycielskim siłom. Bruxism (zaciskanie kompulsywnego zęba) bardzo szybko niszczy szkliwo. Szybkość zużycia szkliwa, zwana ścieraniem, wynosi normalnie 8 µm rocznie. Powszechnym błędem jest wierzyć, że szkliwo nosi się głównie przez żucie. W rzeczywistości zęby rzadko dotykają podczas żucia. Ponadto normalny kontakt zębów jest fizjologicznie kompensowany więzadłem przyzębia i układ zębów, gdy usta są zamknięte. Naprawdę destrukcyjne siły to ruchy parafunkcyjne (takie jak ssanie, czy to cyfrowe (najczęściej kciuk), obiekt (smoczek lub pościel), czy bruksizm), które mogą powodować szkliwo szkliwa nieodwracalnych uszkodzeń.

Inne przyczyny zniszczenia szkliwa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pozostałe procesy nie-bakteryjne zniszczenie szkliwa obejmują ścieranie (przez obce pierwiastki, takie jak szczoteczki do zębów, szpilki lub rury rurowe trzymane między zębami), erozja (przez procesy chemiczne obejmowały kwasy, na przykład działanie soku z cytryny lub soku żołądka, kiedy to IT idzie w górę przełyku), a czasem abfrakcja (przez siły kompresji lub napięcia).

Czyszczenie dette [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Emalia jest zatem bardzo narażona w obliczu demineralizacji, a ataki po spożyciu cukru są codziennie. Zatem zdrowie zębów zasadniczo obejmuje metody zapobiegawcze mające na celu zmniejszenie obecności resztek żywności i bakterii w kontakcie z szkliwo. W tym celu w większości krajów szczoteczka do zębów jest stosowana w większości krajów, która zmniejsza liczbę bakterii i cząstek żywności na szkliwie. Niektóre izolowane firmy nie mają dostępu do tego rodzaju sprzętu, używają innych przedmiotów, takich jak kawałki włóknistego lub spiczastego drewna, do czyszczenia zębów. Aby wyczyścić powierzchnię szkliwa między dwoma sąsiednimi zębami, możesz użyć drutu dentystycznego. Ani szczoteczka do zębów, ani drut dentystyczny nie mogą dotrzeć do mikroskopijnych zagłężeń szkliwa, ale dobre nawyki higieny jamy ustnej i diety biednej w szybkich cukrach ogólnie zapobiegają rozwojowi populacji bakteryjnej, a zatem w jamie dentystycznej.

E -mail i fluor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Fluor znajduje się naturalnie w wodzie, ale przy bardzo zmiennych prędkościach. Jest również obecny we wszystkich produktach pochodzenia morskiego (ryby, owoce morza, sól morska itp.). Szybkość fluoru zalecana w wodzie pitnej wynosi 1 ppm (część na milion). Fluor pomaga zapobiegać wnęce, łącząc się z kryształami zapalenia hydroksyapatycznego szkliwa, co czyni go bardziej odpornym na demineralizację, a zatem bardziej odporną na pojawienie się wnęki. Jednak nadmiar fluorku może być problematyczny, powodując zaburzenia zwane fluorozą zębów. Fluoroza jest zatem nadmierną ekspozycją na fluor, szczególnie w wieku od 6 miesięcy do 5 lat, i objawia się pojawieniem się plam na zębach.
Aspekt zębów staje się mniej estetyczny, nawet jeśli występowanie wnęki na tego rodzaju szkliwa jest bardzo niskie. Aby uniknąć tego problemu, filtry mogą być stosowane w obszarach, w których poziom fluoru w wodzie kranu jest zbyt wysoki, aby go zmniejszyć. Poziom fluoru jest uważany za toksyczny, gdy przekracza 0,05 mg fluoru na kg masy ciała. Fluor dodany w pasty do zębów lub płynach jamy ustnej wydaje się mieć jedynie ograniczony wpływ na fluorozę i zapobieganie próchnicy. Wygląda na to, że tylko fluorka połknięta w wodzie fluorowanej lub soli może mieć prawdziwe działanie [Ref. niezbędny] , czy to pozytywne czy negatywne; Tylko powierzchnię szkliwa jest osiąga fluork makaronu pasty do zębów.

Ślina odgrywa ochronną rolę emalii. Zawiera kilka elementów ochronnych, organów regulacyjnych, działających indywidualnie lub organizując się w prawdziwych systemach obronnych przeciwko bakteriom, ale także poprzez dostarczanie jonów niezbędnych do ponownego wydobywania zęba, gdy nie jest zbyt uszkodzony.

Radio pokazujące szkliwo i zębinę zastąpione amalgamatorem

Naprawa stomatologiczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wiele napraw zębów wymaga usunięcia co najmniej części szkliwa. Zasadniczo celem tej praktyki jest dostęp do zainfekowanych warstw leżących u podstaw, takich jak zębowa lub miazga zębowa, na przykład w przypadku konserwatywnej dentologii, endodoncji lub instalacji korony. Emalia mogła również zniknąć przed jakimkolwiek pojawieniem się próchnicy (patrz #destruction).

Kwaśny ugryzienie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ta technika, wynaleziona w 1955 roku, wykorzystuje ugryzienie zębów. Jest powszechnie stosowany w konserwatywnym oszustwie. Rozpuszczając minerały z szkliwa, gryzienie usuwa 10 µm z powierzchni szkliwa i implikuje tworzenie porowatej warstwy o głębokości 5 do 50 µm. To sprawia, że ​​szkliwo jest szorstkie na poziomie mikroskopowym i zwiększy przyczepność materiałów używanych do naprawy zębów wymagających kolaży (kompozyt zębów).

Wpływ gryzienia różni się w zależności od czasu trwania jego zastosowania, rodzaju zastosowanego ugryzienia i stanu szkliwa, na którym stosuje się gryzienie. Uważa się również, że uzyskane wyniki różnią się w zależności od orientacji kryształów szkliwa.

Wybielanie zębów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Uwaga: Spotykamy również termin „wybielanie” pomimo zwykłego pasywnego znaczenia (wybielanie włosów) .

Choroby, zanieczyszczenia lub leki wpływające na jakość szkliwa [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • U bardzo małych dzieci niektóre kwaśne leki wydają się być w stanie zaatakować wciąż niedojrzały szkliwo dentystyczne [[[ 17 ] ;
  • U bardzo małych dzieci zjawiska refluksu żołądkowo -przełykowego mogą również degradować szkliwo [[[ 18 ] ;
  • U dzieci w wieku poniżej 8 lat niektóre leki przeciwdziałające ACNE mogą również stanowić problemy z dyschromią i hipoplazją szkliwa dentystycznego ( wznawiać ) [[[ 19 ] ;
  • Amoksycylina może indukować zaburzenia szkliwa zębów [[[ 20 ] ;
  • Niektóre zakłócenia hormonalne również hamują mineralizację szkliwa zębów ( hipomeralizacja ), który jest źródłem anomalii barwienia zębów (od 15 do 18% dzieci w wieku od 6 do 9 lat, które wydaje się rosnąć) i nadwrażliwość zębów (zwiększone ryzyko wnęki) [[[ 21 ] .
    Wśród wymienionych hipotez dotyczących źródeł zakłóceń są w szczególności wkład bisfenolu A (BPA) z żywic dentystycznych; Ślady występują faktycznie w ślinie, co najmniej dla 5 rodzajów żywic testowanych in vitro i in vivo (badanie 2017) oraz ze szczytem usuwania 30 miesięcy po połączeniu z rzeźbionym zębem, a wraz z wskaźnikami usuwania zmienia się w zależności od marki ortodontycznej kompozyty. Przepływy pozostają poniżej dawki odniesienia do codziennego spożycia [[[ 22 ] (Ale ta dawka jest omawiana). Zakłócenia hormonalne mogą być również obecne w pasty do zębów (łatwo połknięte przez dzieci lub słabo przepłukane) [[[ 21 ] .
    BPA ma wykazane działanie na amelogenezę (tworzenie szkliwa) u szczura laboratoryjnego, który rozwija się żółty do białych nieprzezroczystych plam na szkliwo zębów po wystawieniu na BPA, może być poprzez działanie hormonalne na ameloblasty (komórki generujące szkliwo) [[[ 21 ] ) [[[ 23 ] W [[[ 24 ] .
    BPA może zakłócić eliminację białek z matrycy dentystycznej (88) i wpływa na gruczoły ślinowe poprzez indukcję suszą doustną, która może zaszkodzić zrównoważoności szkliwa szkliwa [[[ 21 ] .

Dojrzały szkliwo jest biogenne (wytwarzane przez żywych), ale nie żyjące; Jest bezkomórkowy i dlatego nie naprawia spontanicznie po uszkodzeniu [[[ 25 ] , co wyjaśnia, że ​​próchnica jest jedną z najczęstszych chorób przewlekłych u ludzi [[[ 26 ] .

Wszystkie strategie i próby reneralizacji szkliwa nie powiodły się (bezpośrednia mineralizacja w rozwiązaniu, z EDTA [[[ 27 ] W [[[ 28 ] ), mineralizacja indukowana przez białka / peptydy (15-17), mineralizacja indukowana przez hydrożel [[[ 29 ] ,S. Busch (2004) Regeneracja szkliwa zębów ludzkich . Angew. Chem. Int. Red. 43, 1428–1431) lub przez krystaliczne samoorganizację z mniej lub bardziej niegrzecznego prekursora [[[ 30 ] . Złożonej mikroskopijnej hierarchicznej struktury naturalnej szkliwa nie można jeszcze odtworzyć na dużą skalę, nawet w laboratorium.

Wiemy, jak wytwarzać bardzo twardą ceramikę w wysokiej temperaturze, mając pojawienie się szkliwa, ale zjawisko biomineralizacji szkliwa mówi Amelogeneza , chociaż bardzo powszechne w naturze jest ledwo rozumiane jako rozumiane [[[ 14 ] . Pochodzi z fizykochemicznego i teoretycznego punktu widzenia, ale jakość naturalnych materiałów wciąż walczy o odtworzenie in vitro i nawet więcej na próżno . W szczególności regeneracja apatytu w złożonej i dobrze wyrównanej strukturze, którą przyjmuje szkliwo dentystyczne (z wyjątkową twardością i wydajnością mechaniczną) jest nadal wyzwaniem biotechnologicznym, które interesuje biomimetykę. Nie wiadomo również, w jaki sposób mikrostruktury biogennych naturalnych materiałów twardych (zęby, pazury, róg, matka -Pearl i niektóre skorupy mięczakowe) są kontrolowane i powielane z tak precyzją są tak precyzją [[[ trzydziesty pierwszy ] .

Do 2018 r. Motyw krystaliczny samoorganiczny, który sprawia, że ​​szkliwo jest tak stałe, nigdy nie można sztucznie odtworzyć. Ostatnio materiał złożony z agregatów jonów fosforanu wapnia z powodzeniem zastosowano do wytworzenia warstwy pierwiastka prekursorowego, która indukowała wzrost krystaliczny epitaksjalny, ponieważ występuje w apatycie zębów, naśladując krystalizację graniczną biineralizację tego ultra-dur tkaniny , ponieważ występuje w naturze [[[ 32 ] .
Uszkodzona szkliwo można zatem całkowicie naprawić (o właściwościach mechanicznych a priori identycznym z właściwościami naturalnej szkliwa) [[[ 32 ] .
Zapalenie hydroksyapatów (HAP) CA10 (PO4) 6 (OH) 2 jest najczęściej stosowanym modelem mineralnym do badania formacji i rekonstrukcji szkliwa szkliwa [[[ 33 ] W [[[ 34 ] W [[[ 35 ] W [[[ 36 ] .

Biomineralizacja przeprowadza się w kontekście krystalicznym i amorficznym: z fazą amorficzną (prekursor) zapewniającą ciągłą konstruktywną konstrukcję [[[ 37 ] W [[[ 38 ] W [[[ 39 ] W [[[ 40 ] Proces ten niedawno zainspirował racjonalną strukturę między zapaleniem wodorsyapatów (HAP) a amorficznym fosforanem wapnia (lub „PCA”, którego wzorem jest CA3 (PO4) 2NH2O; również stwierdzono jako prekursor tworzenia krawędzi kości lub ryb [[[ 41 ] ), który może naśladować biomineralizację i indukować epitaksjalną regenerację szkliwa [[[ 32 ] . Zaprogramowany wzrost epitaxialny, oparty na transformacji fazowej, wydaje się obiecujący dla regeneracji szkliwa, a nawet poza biomimetyczną reprodukcją materiałów o złożonej strukturze [[[ 32 ] . Jednak epitaksjalny wzrost szkliwa z obcą fazą obcego amorficznego wapnia nie przeprowadzono in vitro [[[ 32 ] W przypadku zastosowania klinicznego w stomatologii konieczne byłoby również opracowanie metody zastosowania go na zębach.

Wiele zwierząt ma zęby o wielkiej twardości i/lub bardzo ostrych (rekin, bobra). Zęby należą do szczątków, które najlepiej zachować na czas; Są one używane przez archeolodzy i paleontologów do identyfikacji i umawiania się z ludźmi i zwierząt czasami bardzo starymi. Czasami istnieje DNA w dość dobrym stanie do analizy.

Bibliografia i źródła [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Odniesienie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ Michel E. Chateau, Dento Orthopaedics , Edycje CDP, W P. osiemdziesiąt siedem
  2. ↑ 87-91% i objętość
  3. ↑ 2 %.
  4. ↑ (W) Juan de Dios Teruel, Alberto Alcolea, Ana Hernández, Antonio José Ortiz Ruiz, ‘ Porównanie składu chemicznego szkliwa i zębów w zębach ludzkich, bydlęcych, świń i jajników » W Arch Oral Biol W tom. 60, N O 5, W P. 768-775 (Doi 10.1016/j.archoralbio.2015.01.014 ) .
  5. ↑ Stabilna zawartość izotopowa w węglu i azotu odzwierciedla w szczególności rodzaj spożywanych roślin (z fotosyntezy w C3 lub C4) i poziom troficzny. Izotop cynku 66 Zn jest również wskaźnikiem diety, umożliwiając odróżnienie mięsożerców od roślinożerców (a jeszcze bardziej drobiazgów pastwisk). por. (W) Klevia Jaouen i in. ‘ Współczynniki izotopów cynku kości i zębów jako nowe wskaźniki dietetyczne: wyniki nowoczesnej sieci pokarmowej (Koobi Fora, Kenia) » W Raporty naukowe W tom. 6, N O 26281, (Doi 10.1038/srep26281 ) .
  6. ↑ (W) P. S. Ungar, R. S. Scott, J. R. Scott, M. F. Teaford, «Dental Mikrowear Analysis: Historical Perspectives and Nowe podejścia», w: J. D. Irish i G. C. Nelson (red.), Technika i zastosowanie w antropologii dentystycznej , 2008, P. 389–425 .
  7. ↑ A et b Ciało ludzkie: zrozum nasz organizm i jego funkcjonowanie , Quebec America, coll. „Przewodniki wiedzy”, , 128 P. ( Czytaj online ) W P. 107 .
  8. ↑ (W) Guy Daculsi, Bertrand Kerebel, ‘ Badanie mikroskopu elektronowego o wysokiej rozdzielczości ludzkich krystalitów szkliwa: wielkość, kształt i wzrost » W Journal of Ultrastructure Research W tom. 65, N O 2, W P. 163-172 (Doi 10.1016/s0022-5320 (78) 90053-9 ) .
  9. ↑ Michel Goldberg, Podręcznik histologii i biologii ustnej. Ząb i jego tkaniny wsparcia , Masson, W P. 49 .
  10. ↑ Powyżej szkliwo złożone głównie z warstwy pryzmatycznej, aw górnej części warstwa końcowa bez kijów. Poniżej zębina.
  11. ↑ A. Nanci (2012), Doustna histologia dziesięciu Cate: rozwój, struktura i funkcja (C. V. Mosby, red. 8,)
  12. ↑ J. H. Bowes, M. M. Murray (1935), The Chemical Composition of zębów: skład ludzkiej szkliwa i zębiny. Biochem. J. 29, 2721–2727
  13. ↑ B. B. An, R. R. Wang, D. S. Zhang (2012), Rola układu kryształowego w mechanicznej wydajności szkliwa . Acta Biomater. 8, 3784–3793.
  14. ↑ A et b L. H. He, M. V. Swain (2008), Zrozumienie mechanicznego zachowania ludzkiego szkliwa z jej cech strukturalnych i składowych . J. Mech. Zachowanie. Biomed. Mater. 1, 18–29
  15. ↑ Etienne Piette, Michel Goldberg, Ząb normalny i patologiczny , Z Boecka University, ( Czytaj online ) W P. 39-43
  16. ↑ Wheeler_enamelformationChart.
  17. ↑ Boufelrache, K., Pop, S., Abarca, M., i Madrid, C. (2010). Pediatra i zęby bardzo małego . Paediatrica, 21 (1), 14-20.
  18. ↑ Madrid, C., Abarca, M., Pop, S., Kursvold, T., i Boufelrache, K. (2010). Doustne zmiany w refluksie żołądkowo -przełykowym dziecka: rzeczywistość i niektóre mity . Swiss Medical Journal, (237), 384.
  19. ↑ Faure, S. (2014). Leki trądzikowe. Pharmaceutical News, 53 (538), 57-61.
  20. ↑ Krivine, S., Nobécourt, J., Soualmia, L., Cerbah, F., i Duclos, C. (2009). Automatyczna konstrukcja ontologii z relacyjnych baz danych: Zastosowanie do leku w dziedzinie farmakoterapii . W IC Mai 2009 (s. PP).
  21. ↑ A B C i D Canivenc-Lavier M-C, Jedeon K, Babajko S. W kierunku stomatologii bez zakłóceń hormonalnych. W Paryżu: Sieć środowiska zdrowia; 2016 [Cité 21 listopada 2016]. http://www.reseau-environnelement-sante.fr/wp-content/uploads 2016/05/dossier-de-presse-colloque-dentisterie-sans-ppdf .
  22. ↑ Moreira, M. R., Matos, L. G., Souza, I. D., Brigant, T. A. V., Queiroz, M. E. C., Romano, F. L., … i Matsumoto, M. A. N. (2017). Bisfenol A uwalnianie klejów ortodontycznych mierzonych in vitro i in vivo z chromatografią gazową . American Journal of Orthodontics and Dentofacial Orthopedics, 151 (3), 477-483.
  23. ↑ Goldberg M (2016). Zakłócenie hormonalne: Bisfenol A. Medycyna ustna. .
  24. ↑ Dure – Molla M de La, Berdal A (2015) Odontogenetyka: cytodiffa dentystyczna i powiązane rzadkie choroby . Lek doustny; 28 (20): 10.
  25. ↑ L. C. Palmer, C. J. Newcomb, S. R. Kaltz, E. D. Spoerke, S. I. Stupp, Układy biomimetyczne do mineralizacji hydroksyapatytu inspirowane kością i szkliwa . Chem. Rev. 108, 4754–4783 (2008).
  26. ↑ R. H. Selwitz, A. I. Ismail, N. B. Pitts (2007) Próchnica dentystyczna . Lancet 369, 51–59
  27. ↑ R. Xie, Z. Feng, S. Li, B. Xu, Wspomagany EDTA samoorganizacja fluorkowej powłoki hydroksyapatytowej na podłożu szkliwa . Crysta. Wzrost des. 11, 5206–5214 (2011).
  28. ↑ Y. Wang, K. Lin, C. Wu, X. Liu, J. Chang (2015) Przygotowanie hierarchicznych struktur podobnych do szkliwa z skali nano- do makro, regulowanych przez szablony nieorganiczne pochodzące z szkliwa. J. Mater. Chem. B 3, 65–71
  29. ↑ Q. Ruan, N. Siddiqah, X. Li, S. Nutt, J. Moradian-Oldak (2014) Matryca amelogeniny-chitozańska dla odrastania szkliwa ludzkiego: wpływ lepkości i stopnia przesycenia . Łączyć. Tkanki res. 55 (Suppl. 1), 150–154.
  30. ↑ L. Li, C. Y. Mao, J. M. Wang, X. R. Xu, H. H. Pan, Y. Deng, X. H. Gu, R. K. Tang, Inspirowana bio naprawa szkliwa poprzez skierowane przez GLU montaż nanocząstek apatytu: podejście do biomateriałów o optymalnych cechach . Adv. Mater. 23, 4695–4701 (2011)
  31. ↑ B. Marie, C. Joubert, A. Tayalé, I. Zanella-Cléon, C. Belliard, D. Piquemal, N. Cochennec-Laureau, F. Marin, Y. Gueguen, C. Montagnani, Różne repertuary wydzielnicze kontrolują procesy biomineralizacyjne pryzmatu i odkładania naczyń skorupy ostrygowej . Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 109, 20986–20991 (2012).
  32. ↑ A B C D i E Changyu Shao i Al (2019) Naprawa szkliwa zębów przez biomimetyczną granicę mineralizacyjną zapewniającą wzrost epitaksjalny | Postępy naukowe | 30 Aout 2019: Vol. 5, nie. 8, Eaaw9569 | Doi: 10.1126/sciadv.aaw9569
  33. ↑ Y. Cao, M. L. Mei, Q. L. Li, E. C. M. Lo, C. H. Chu (2013) Model biomimetycznej hydrożelu agarozy do regeneracji tkanki podobnej do szkliwa. ACS Appl. Mater. Interfejsy 6, 410–420
  34. ↑ L. Li, H. Pan, J. Tao, X. Xu, C. Mao, X. Gu, R. Tang (2008), naprawa szkliwa za pomocą nanocząstek hydroksyapatytowych jako elementów składowych. J. Mater. Chem. 18, 4079–4084
  35. ↑ K. Yamagishi, K. Onuma, T. Suzuki, F. Okada, J. Tagami, M. Otsuki, P. Senawangse, Materials Chemistry: syntetyczna szkliwo do szybkiej naprawy zębów. Nature 433, 819–819 (2005). Crossrefpubmed
  36. ↑ T. Wald, F. Spoutil, A. Osickova, Mr. Prochazkova, O. Benada, P. Kasparek, L. Bumba, O. D. Klein, R. Sedlacek, P. Sebo, J. Prochazka, R. Osicka, Wewnętrznie nieuporządkowane białka napędzają tworzenie szkliwa poprzez ewolucyjnie konserwowany motyw samoorganizacji . Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 114, E1641 – E1650
  37. ↑ J. Mahamid, A. Sarir, L. Addadi, S. Weiner, amorficzny fosforan wapnia jest głównym składnikiem tworzących się kości płetwy danio pręgowanego: wskazania dla amorficznej fazy prekursorowej. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 105, 12748–12753 (2008)
  38. ↑ N. Nassif, N. Pinna, N. Gehrke, M. Antonietti, C. Jäger, H. Cölfen, Amorficzna warstwa wokół płytek krwi Aragonit w Nacre. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 102, 12653–12655 (2005).
  39. ↑ R. T. Devol, C.-Y. Sun, M. A. Marcus, S. N. Coppersmith, S. C. B. Myneni, P. U. P. A. Gilbert, Nanoscale Transforming Mineral Fazy w świeżej nakre. J. Am. Chem. Soc. 137, 13325–13333 (2015)
  40. ↑ T. Mass, A. J. Giuffre, C.-Y. Sun, C. A. Stifler, M. J. Frazier, M. Neder, N. Tamura, C. V. Stan, M. A. Marcus, P. U. P. A. Gilbert, Amorficzne cząstki węglanu wapnia tworzą szkielety koralowe. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 114, E7670 – E7678 (2017)
  41. ↑ Mahamid, A. Sarir, L. Adreses S. Weiner (2008) Amorficzny fosforan wapnia jest głównym składnikiem tworzących się kości płetwy danio pręgowanego : Wskazania dla amorficznej fazy prekursorowej. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 105, 12748–12753

after-content-x4