René Dersoir – Wikipedia

Kult René , urodzony w Saint-Denis-d’anjou (Mayenne) 11 grudnia 1940 i zamówił 6 lutego 1967 , jest kapłanem diecezji Rennes. Narodowy kapelan Federacji Sportu i Kultury Francji w latach 1987–1991, następnie zapewnił różne ważne obowiązki w diecezji pochodzenia.

René Dersoir urodził się 11 grudnia 1940 , ostatni z rodzeństwa czworga dzieci. W następnym roku jego rodzina przybyła do Vitré, gdzie podjął swoje pierwsze porcje sportowe na Świt , lokalny patronat parafialny, w 1946 r. Śledził podstawową edukację braci chrześcijańskiego edukacji Ploërmela i wszedł do ich młodości w Janzé w 1953 r. W 1956 r. Dołączył do Ploërmel w 1956 r. Wielkie seminarium w Rennes w 1960 roku. Zmobilizowany w Algierii w latach 1962–1963 następnie wznowił studia, angażując się w centra harcerstwa i wakacyjne. W tej ostatniej dziedzinie w 1965 r. Nadzorował staże francuskiej Unii ośrodków wakacyjnych i rekreacyjnych (UFCV). Zamówiłem 6 lutego 1967 W katedrze w Saint-Pierre de Rennes został mianowany namiestnikiem w Betton, a następnie do nowej parafii Saint-Paul de Rennes, gdzie powierzono mu kierunek patronatu przyszłość Rennes, w którym jest osobiście zaangażowany w praktykę koszykówki ^{[[[ Pierwszy ]} .

Federacja sportowa i kulturalna Francji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Działacz wakacyjnych i rekreacyjnych [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

. 28 grudnia 1973 Uczestniczył w pierwszym krajowym spotkaniu Federacji Sportowej i Kulturalnej Francji (FSCF) poświęconego uruchomieniu oddziału Centra wakacyjne i wypoczynkowe (CVL) ^{[[[ J 1 ]} . Ta inicjatywa jest zgodna z zastrzeżeniami wzbudzonymi przez progresywne orientacje wyświetlane przez UFCV który do tej pory zapewnia szkolenie w zakresie patentów o umiejętności dla funkcji animatora (BAFA) wielu seminarzystów i kapłanów diecezjalnych: Fscf jest wtedy silnie proszony o przejęcie w tym obszarze ^{[[[ J 2 ]} . Federacja uzyskana w 1978 r. Ogólne upoważnienie do wydania zainteresowanych dyplomów ^{[[[ J 3 ]} oraz w latach 1974–1991 René Dersoir był członkiem regionalnego jury służb Ministerstwa Młodzieży i Sportu ^{[[[ N 1 ]} do przydzielenia patentu na zdolności do funkcji dyrektora (BAFD). W 1977 roku zastąpił ojca Rebour jako kapelana i sekretarza generalnego Ille-Et-Vilaine Union i League of Brittany Fscf . W 1981, 1982 i 1983 r CVL i konsoliduj związek terytorialny Fscf Założony w 1982 roku po pierwszej wizycie.

Kapelan narodowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1987 roku ^{[[[ 2 ]} Zastąpił Jean-Marie Sarron jako kapelan federalny ^{[[[ J 4 ]} Wkrótce dołączył do Gilles Mallet ^{[[[ 3 ]} . Następnie opuścił zamawiać CVL dla Formacja prowizji . Jego przybycie do federacji jest naznaczone uroczystościami 90 ^{To jest} rocznica Fscf , utworzony w 1898 r. Zainicjowany przez prezydenta Maurice’a Davesne’a jeszcze przed jego wyborem ^{[[[ J 5 ]} , zaczynają się na kongresie 27 listopada 1997 przez uroczystą masę w katedrze Notre-Dame de Paris w towarzystwie najlepszych federalnych zespołów mosiężnych ^{[[[ J 6 ]} I kontynuuj, 24 lipca 1988 , według przyjazdu ^{[[[ J 7 ]} Od dziewięćdziesięciu dziewięciu pielgrzymów federalnych po kompostelle ^{[[[ J 8 ]} . Jednak Wielki Kongres, który nastąpi w listopadzie, jest okazją do poważnego kryzysu federalnego, do którego prezydent zbliżył się komitet sterujący unieważniony przez Zgromadzenie Ogólne ^{[[[ J 9 ]} . Do dwóch kapelanów należy przyczynić się do spokojenia, wspierając Maxa érauda, ​​który tymczasowo akceptuje prezydenturę ^{[[[ 4 ]} .

Katedra Saint-Pierre de Rennes.

W 1990 roku ustąpił miejsca Jacquesowi Gautheronowi, który powrócił tylko na dwa lata mandatu ^{[[[ J 10 ]} . W ciągu czterech lat René Dersoir i Gilles Mallet pocierają ramiona trzema kolejnymi prezydentami (Maurice Davesne, generał Max éraud, Jacques Gautheron) i uczestniczą w nadejściu Clément Scherzinger. W tym okresie, w latach 1988–1992, dzielili Terytorium federalne : René Dersoir, jest odpowiedzialny za Zachód, południowy zachód, Centrum, Polinezję i Gwadelupe, podczas gdy Gilles Mallet opiekuje ^{[[[ J 11 ]} (FICEP). René Dersoir pozostawia swoje obowiązki Lipiec 1991 .

Następnie został mianowany parafialnym księdzem Notre-Dame des Grèves w Saint-Malo, a następnie w 1996 r. Curé-Doyen de Châteaugiron. W 2002 roku został mianowany:

Od 2009 r ^{[[[ Pierwszy ]} .

Decyzją M ^gr arcybiskup diecezji Rennes, z Pierwszy ^Jest Wrzesień 2012 , Ojciec René Dersoir, zostaje mianowany kapłanem związanym z parafią Saint-Melaine na Pacéens Crossroads i mieszka w Montgermont ^{[[[ 5 ]} .

Podczas kongresu w 2013 r. W Sainte-Anne-D’auray został wybrany Prezydentem Narodowego Stowarzyszenia Diecezansów Pielgrzymek (ANDP) ^{[[[ N 2 ]} co dotyczy ośmiu krajów francuskojęzycznych i osiemdziesięciu dwunastu diecezji.

René Dersoir posiada złoty medal młodzieży i sportu ^{[[[ 6 ]} .

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

• Jean-Marie Jouaret ( Pref. Gérard Cholvy), Częściowa i częściowa mała historia Federacji Sportowej i Kulturalnej Francji (1948–1998) W T. 1, Paryż, Fscf (Konto autora, Imp. Już-Glmc), 1999 , 646 P. (ISBN 2-9528387-0-4 , Bnf 41363915 ) .
• Jean-Marie Jouaret, Częściowa i częściowa mała historia Federacji Sportowej i Kulturalnej Francji (1948–1998) W T. 2, Paryż, Fscf (Konto autora, Imp. Już-Glmc), 1999 , 543 P. (ISBN 978-2-9528387-0-2 , Bnf 41363915 ) .
• Jean-Marie Jouaret ( Pref. Jean Vinszel), Federacja sekcji sportowych patronat katolickich we Francji (1898–1998) , Paryż, L’Arsiattan, 2012 , 245 P. (ISBN 978-2-296-55969-1 , Bnf 42598758 W Czytaj online ) .