Mikroskin – Wikipedia

. MicroSillon Disc było głównym wsparciem dla komercyjnego nagrywania dźwięku w drugiej połowie Xx ^{To jest} wiek. Powołany do swoich początków MicroSillon , w przeciwieństwie do 78 wycieczek , Następnie dysk , Od jego komercyjnego sukcesu po pojawienie się dyskus płyta winylowa Lub płyta winylowa Od 2000 roku, kiedy doświadczył względnej odnowienia po zniknięciu prawie, podczas gdy płyta CD maleje przeciwko muzyce online.

Rozwój winylowego polichlorku, syntetycznego tworzywa sztucznego i rozwoju elektronicznego wzmacniacza wzmacniacza wzmacniacza umożliwiło pomnożenie przez pięć lub sześć czasu słuchania dla dysku o tej samej wielkości, jednocześnie poprawiając jakość dźwięku: szum tła i zniekształceń zmniejszanie , przepustowość rozszerza się. Dysk fonograficzny staje się lżejszy i trwały. Nagrywanie może być stereofoniczne.

Spiralny rowek przemieszcza powierzchnię każdej strony. Początek nagrania znajduje się na zewnątrz. Prędkości, kierunek obrotu dysku, szerokość i kształt rowka są zdefiniowane, aby umożliwić użycie wszystkich dysków na dowolnym urządzeniu. Kształt i rozmiar dysków mogą się różnić bez szkody ich kompatybilności. Istnieją głównie dwa formaty, „LP” (z angielskiego „” długa gra „,„ Długi czas trwania ”), jeśli chodzi o dysk 30 cm o średnicy zwracającej się do 33 Rotacje na minutę , I pojedynczy (zwykle z jednym kawałkiem na stronę) dla płyty 17,5 cm średnicy obracającej się z prędkością 45 obr / min na minutę. Dysk są na ogół czarne jak ich poprzednicy; Wytworzono dyski o różnych formach, w szczególności paradoksalnie kwadratowe „dyski”, a także dyski kolorowe, w tym również przezroczyste, elastyczne, ozdobioną obrazami takimi jak Discs, wszystkie z bruzdą czytelną przez zwykłe urządzenia.

Ulepszenie dysku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Microcellon zastąpiony na środku Xx ^{To jest} Century, standardowy dysk Sillon (dysk 78 RPM). Dzięki rozwojowi elektronicznego wzmacniacza wzmacniacza i nagrywania za pośrednictwem rejestratorów taśm przyniosło znaczny postęp w wielu aspektach:

• Redukcja szumu powierzchniowego w porównaniu z „zgiełkami i/lub trzaskiem” 78 okrążeń;
• Zwiększony czas słuchania, o około pięć razy większy dla 33 okrążeń tej samej wielkości;
• Dysk, który stał się praktycznie niezniszczalny, w przeciwieństwie do kruchego 78 krążków;
• Gruba i znacznie lżejsza dysk;
• Możliwość rozszerzenia odtwarzania dźwięku na wysokości do częstotliwości 16 Kilohertz ;
• Mniejszy zużycie punktu czytania i płyty dzięki mniejszej sile wsparcia.

Nagrywanie na płaskim dysku, opracowanym przez niemieckiego Berlinera Emile w 1887 r., Można odczytać na urządzeniach w pełni mechanicznych. Boczny ruch igły w bruzdzie wibrował membranę, która wytwarzała dźwięk. Do tego kontaktu nie można dodać mocy, musiał być wystarczająco głęboki rowek; A ponieważ amplituda wibracji dźwięku zależy od amplii w jej bocznym przesunięciu, konieczne było również, aby zakręty nie były zbyt ciasne.

Z wynalezienia wzmacniacza elektronicznego około 1920 r. Można uzyskać mocniejszy dźwięk, przekształcając ruch igły w prąd elektryczny. Igła wydobywającą niewielką moc mechaniczną z rowka, nie było już konieczne, aby była tak silna. Korzyść była natychmiastowa: tarcie, a zatem hałas tła zmniejszył się, a dysk był wolniejszy.

Około 1940 r. Większość nowych dyskaderów była elektryczna. Wiele gospodarstw domowych zdolnych do zakupu płyt miało już wzmacniacz w odbiorniku radiowym. W tym czasie przemysł chemiczny wyprodukował dużą liczbę nowych tworzyw sztucznych. W laboratoriach dużych zapisów do zapisów doświadczyliśmy mieszanin, które mogą dać lepsze wyniki niż guma, plastik o naturalnym pochodzeniu, który stanowi powierzchnię dysków w języku angielskim ” szelak ». Kiedy druga wojna światowa przerwała import do Ameryki gumy, firmy wyprodukowały 78 płyt RPM z winylowym wsparciem polichlorku. Te dyski kosztują mniej niż dyski szelak , ale od dawna opierał się działaniu mechanicznych igieł fonograficznych.

W 1946 r. Records Columbia złożył patent w Stanach Zjednoczonych na płaskim polichlorku dysku winylowego, który można odtwarzać tylko na elektronicznym wzmocnieniu amplifikacji. Zastosowanie winylu, termoformowalnego tworzywa sztucznego, również przyspiesza produkcję i obniża koszty reprodukcji, opakowania i wysyłki, a dystek był znacznie lżejszy. Rozmiar i boczna wycieczka bruzdy jest zmniejszona, a firma reklamuje swój produkt pod nazwą „MicroSillon” ( ‘ Microgroove » ); A ponieważ zmniejszenie wielkości bruzdy umożliwia wydłużenie czasu muzyki z każdej strony, zwłaszcza że prędkość obrotu można było zmniejszyć 33 ¹⁄₃ skręca na minutę, mówimy to ‘ długa gra » (LP) z do 23 minut na stronę. Winyl (z dodatkami) również pozostawił igłę dyskwórz, aby zsunąć się na bruzdę z mniejszym tarciem niż na gumy, co znacznie zmniejszyło szum tła. Postęp elektronicznych technik wzmocnienia i nagrywania i grawerowania macierzy umożliwił poszerzenie zakresu przesyłanych częstotliwości.

W 1925 r cm średnica do 33 ¹⁄₃ obraca się na minutę dla 11 min jego zsynchronizowanego z cewką 300 M filmu, witaphone ^{[[[ Pierwszy ]} . MicroSillon dysk przyjmie tę prędkość, określoną przez przepustowość i pożądaną dynamikę dźwięku, szerokość bruzdów, wielkość krążka i prosty stosunek z prędkością obrotową silnika synchronicznego, a także w regionach z rozkładem dystrybucji elektrycznej w zakresie 60 Hz że u osób w wieku 50 Hz ^{[[[ 2 ]} .

Nagrywanie z 1945 roku Koncert skrzypcowy, op. 64 Felix Mendelssohn, zinterpretowany przez rosyjskiego skrzypka Nathana Milsteina i prowadzony przez szefa niemieckiego Bruno Waltera z New York Philharmonic Orchestra, naciśniętą trzy lata później przez Columbia Records, stał się pierwszymi 33 okrążeńm fonograficznego przemysłu przemysłu fonograficznego ^{[[[ 3 ]} . RCA uruchamia pojedynczy , dysk 18 cm odwracanie się 45 Wycieczki na minutę z dużą centralną dziurą, która daje do pięciu i pół minuty muzyki na stronę, w 1949 r. ^{[[[ 4 ]} .

Koszt zakupu urządzenia zdolnego do odczytania mikrosillonów dla konsumentów również z dawnymi dyskami powodującymi pierwszy spadek rekordowej sprzedaży od ich premiery, do 1950 r. ^{[[[ 2 ]} .

Rozwój mikrousillonu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Winylowe dyski stopniowo zastępowały 78-rundowy dysk od połowy lat 50. do 1959 Eddie Barclay faworyzował rozwój tych pierwszych mikrosillonów we Francji, ważnych 3000 disques w Stanach Zjednoczonych, później tworząc własną firmę pod marką.

Od 1958 r. Tarcze stereofoniczne zakończyły poprawę procesu. Obsługiwali zasadę grawerowania opracowanego w 1931 r. Przez Alana Blumleina w BBC, z 78 płytami RPM. Do bocznej modulacji dysku monofonicznego dodaje się modulację pionową wygrawerowaną głęboko, reprezentującą różnicę między lewym kanałem a prawym kanałem ^{[[[ A ]} . Dlatego dyski Mono można odczytać za pomocą punktu stereo. Czytelnicy monofoniczni mogli odczytać redukcję monofoniczną poprzez transkrypcję tylko bocznych oscylacji igły, o ile amplituda pionowego grawerowania ich nie zakłóciła. Jednak czytanie dysku zaangażowanego w stereofonię z monofoniczną głową może spowodować nieprawidłowe zużycie dysku. Aby nie muszą już oferować dwóch wersji swoich nagrań, wydawcy wprowadzili lata 60. XX wieku Uniwersalne grawerowanie , który ogranicza pionową amplitudę bruzdy, to znaczy natychmiastowa różnica między kanałami. Te dyski czytelne obojętnie z końcówką mono lub stereo nosiły wzmianki, takie jak „stereo uniwersalne grawerowanie”, „stereo kompatybilny”, „Synchro-Stéréo” ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Przed wynalezieniem uniwersalnego grawerowania krążki Mono należy czytać tylko na mono czytelników i płytach stereo tylko na czytelnikach stereo. Wspomnienie „stereo” czasami oznaczało po prostu, że dyski, nagrane w Monofonii, można było odczytać na czytelniku stereo, bez efektu stereo. Tak było w przypadku pierwszego nagrania Beatlesów pod marką Polydor, a także załamań singla Słoneczne popołudnie W „Universal Grawering”. Z drugiej strony wersja stereo piosenki Jutro nigdy nie wie Beatles (na końcu albumu Rewolwer ) zawierał efekt opozycji faz, który anulował część dźwięku, jeśli odtworzyliśmy płytę stereo na mono czytelnika ^{[[[ Ref. pożądany]} . Dlatego dla wersji mono przeprowadzono osobną mieszankę.

Zmniejszyć przed CD [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sukces Dysku Compact (CD), który Philips wprowadził na rynek w 1983 roku, doprowadził do stopniowego zmniejszenia dyfuzji muzyki na dysku mikrosillonowym. CD wymagało zakupu nowego sprzętu. Audiofily wykazali preferencję dla mikrocestji w ciągu pierwszych lat. Marec 1983 pojawił się w czasopiśmie L’Audiophile Wydanie na płycie analogowym winylowym i wydanie na dysku cyfrowym CD tych samych nagrań. Krytycy równie dobrze mogliby skierować ostateczną równowagę dysków (muzyka klasyczna) jako nagranie cyfrowe. W czasopiśmie opublikował cztery artykuły techniczne raczej niekorzystne dla wprowadzenia technologii cyfrowej. W drugiej serii (1988–1995) Rent 1989 napisał bardzo korzystną recenzję dla CDS, a następnie winylowy zapis nie znalazł już poparcia w czasopiśmie. Projektanci nagrywania cyfrowego wierzyli, że całkowite zniknięcie szumu w tle i wzrost dynamiki będą poprawą; Musieli uogólniać dygotać i sfinalizuj z kompresją ^{[[[ 5 ]} .

Ostatnie 33 rundy dużej produkcji zostały wyemitowane w 1991 roku, a ostatnie 45 okrążeń w 1993 roku.

Na Xxi ^{To jest} Century, MicroSillon pozostaje używany do nagrywania poszczególnych gatunków muzycznych (jazz, obecna muzyka, awangardowa, punk lub elektroniczna) ^{[[[ Ref. pożądany]} .

. Turntabism Dysk disco disco w dyskotece można było ćwiczyć tylko w latach 90. z gramofonami. Specjalistyczne talie CD na to pozwalają.

Czas muzyki online [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Z 2000 roku udział pobrań i, od 2005 roku, słuchanie online przekroczyło szkodę CD ^{[[[ 6 ]} . W 2020 r. Spożywanie muzyki na wsparcie materialnym zajmowało tylko 7% udziałów na świecie w rozpowszechnionej rozpowszechnianiu muzyki ^{[[[ 7 ]} . W tej niskiej części sprzedaż mikrosillonów wzrasta ze szkodą dla CD; W 2020 r. W Stanach Zjednoczonych, po raz pierwszy od lat 80. XX wieku, dochód ze sprzedaży winylowych zapisów przekroczył dochody z dokumentacji kompaktowej ^{[[[ 8 ]} . Ten trend wzrasta, a w 2022 r. Sprzedaż winylowa w Stanach Zjednoczonych reprezentuje 70% ze wszystkich fizycznych sprzedaży albumów ^{[[[ 9 ]} .

Jak w przypadku wszystkich produktów klasyczny , Rekord winylowy utrzymuje amatorów i kolekcjonerów. Kieszenie albumowe 30 cm , większe niż z płyty CD, a czasem zawierające pełniejsze broszury, są przedmiotem transakcji na zwykłych stronach zakupowych i sprzedaży ^{[Ref. niezbędny]} . Wojna tomu pokazała jedną z znaków dysku Compact, zwiększona dynamika dźwięku, nie odpowiadała preferencjom masy publicznej ^{[[[ dziesięć ]} . Produkcja we Francji ma kilku producentów.

Artyści wychodzą z 33 i 45 obr./min. ^{[[[ 11 ]} , inny znalazł firmę, która tylko naciska rekordy winylowe ^{[[[ Ref. pożądany]} . Majors ponownie edukują część ich katalogu w zapisach winylowych; W latach 2009–2011 najlepszym albumem w tym formacie jest Abbey Road Des Beatles (1969), przekraczający sto tysięcy egzemplarzy w 2011 roku ^{[[[ dwunasty ] W [[[ 13 ]} . W 2014 r. Sprzedaż w Stanach Zjednoczonych wzrosła z 52% do stawki, która nigdy nie osiągnęła od 1991 roku ^{[[[ 14 ]} ; We Francji potrójnie w porównaniu z 2010 rokiem, osiągając 471 000 sztuk, 1,6% obrotu ^{[[[ 15 ]} . W 2016 r. Sprzedaż osiągnął swój najlepszy poziom w Wielkiej Brytanii od 25 lat, a sprzedano ponad 3200 000 rekordów lub 5% rynku albumów (+53% w ciągu jednego roku) ^{[[[ 16 ]} . Rok 2018 oznacza 13 ^{To jest} Kolejny rok wzrostu sprzedaży winylowych.

Niedobory surowców na początku 2022 r. Wpływają na produkcję i zwiększa koszty.

Mała produkcja w skali [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Produkcja analogowego winylowego mikrosillonu wymaga wcześniejszego grawerowania matrycy lub Galvano . Kilka studiów we Francji (zwłaszcza w Paryżu) jest wyposażonych w maszyny, które pozwalają ich stworzyć od lakierów, wykonane do tej pory tylko w Stanach Zjednoczonych lub Japonii. Powrót obowiązujący w formacie winylowym prowadzi niektóre amerykańskie etykiety do stworzenia własnej prasowej fabryki, takiej jak niezależna etykieta Fat Possum ^{[[[ 17 ]} .

MicroSillon Mighold Disp Disper, takie jak Vestax, istniały do ​​około 2000 r. Ich wysoka cena i trudność w znalezieniu dziewiczych płyt sprawiają, że te bardzo rzadkie urządzenia służą, bardziej niż osobom, niezależnym firmom ^{[Ref. niezbędny]} .

Rekord winylowy jest mechanicznym zapisem analogowym, to znaczy, że kształt rowka jest podobny ( analog ) Do sygnału elektrycznego, który reprezentuje. Przeciwnie, pliki audio-cyfrowe i CD reprezentują sygnał audio poprzez przeprowadzanie próbkowania, następnie kwantyfikacji i kodowania cyfrowego, które przekształca wynik w sekwencję liczb binarnych. Ta technika umożliwia poprawienie lub ukrywanie błędów czytania; Lub w niepowodzeniu, zastąp ciszą.

Nagrywanie analogowe nie poprawia błędów odczytu. Rekord winylowy w paski nieustannie wraca do tego samego przejścia, zakurzone kradzieże. Możemy co najwięcej osłabić defekty poprzez filtrowanie, chyba że dokonamy cyfryzacji w celu wyodrębnienia oryginalnego dźwięku poprzez skomplikowane procesy matematyczne.

Czytanie dysku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dysk jest umieszczany na obracającej się tacy ze stabilną prędkością. Ramię obraca się swobodnie i zrównoważone, aby lekko polegać na płycie, nosi Czytanie głowy , Lub komórka . Styl z punktem szafirowym lub ostatnio w Diamond jest umieszczony w bruzdzie, który poprowadzi ramię odczytu od początku do końca. Styl przesyła odchylenia bruzd do przetwornika elektromagnetycznego lub piezoelektrycznego, który przekształca te wibracje w sygnał elektryczny.

Dzięki wzmacniaczowi elektronicznemu odzyskana moc mechaniczna może być wyjątkowo niska, co pozwala na wytrzymałość wsparcia ograniczoną do kilku gramów i mniej szybkiego zużycia rowka i końcówki. Sapphires zostały zastąpione w latach 60. XX wieku diamentami, których zużycie jest około dziesięć razy wolniejsze.

Zużycie dysku objawia się szczególnie w wysokości. Częstotliwości powyżej 10 khz są szybko zdegradowane, ponieważ wywołują silne dynamiczne ciśnienie w punkcie czytania. Punkt czytania również się zużywa na dłuższą metę i musi być regularnie zmieniany, aby zachować najlepszą jakość dźwięku. Aby próbować odtworzyć ruch dłutyczny, który wyrył dysk, stosuje się eliptyczne igły diamentowe. Disc-jockeys używają igieł punktowych, bardziej odpowiedni dla zadrapanie ; Jednak ta szczytowa postać ma tendencję do szybszego używania dysków przez większe ciśnienie wywierane na boki bruzdłej ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Czytanie dysku jest skażone kilkoma źródłami błędów:

Błąd śledzenia

Tarcie diamentu na płycie nie znajdują się w osi ramienia, wywiera na nią parę w kierunku środka. Diament, lekko zepchnięty, nie podąża dokładnie dnem bruzdy. Ta rozbieżność prowadzi do zmniejszenia oddzielenia wibracji bocznych a wibracjami pionowymi. Zwiększenie presji na punkt czytania powoduje szybsze zużycie dysku i diamentu. Większość gramofonów o wysokiej wierności jest wyposażona w mechanizm kompensacyjny wyznaczany przez angielski termin Antiskating . Zużyty diament, który nie dotyka już bruzdy na środku boku, powoduje błąd ścieżki.

Błąd trajektorii

Ramię czytania opisuje łuk koła. Oś głowicy odczytu może być co najwyżej równoległa do bruzdy. Przez resztę czasu, boczny ruch igły, który przesyła sygnał monofoniczny, nie jest prostopadły do ​​grawerowania, co powoduje zniekształcenie harmoniczne ^{[[[ Ref. pożądany]} . Styczne ramiona nie mają tej wady, ale wywołują większą złożoność.

Błąd kątowy

Diament dotyka krawędzi bruzdy w dwóch punktach, które nie odpowiadają krawędzi dłuta, które sprawiły, że grawerowanie. Eliptyczny diament staje się lepszy niż okrągły punkt. Błąd jest większy na wysokich częstotliwościach.

Szum powierzchni

Jest to hałas tarcia, który wynika z niewystarczająco gładko winylu.

Pył

Odkurzanie jest trudne, ponieważ winyl, podobnie jak poprzednia guma, jest elektrostatyczna pomimo obróbki i dodatków; Tarcie igły ją ładuje i przyciąga kurz. Drobne ryciny, węższe niż włosy obecnych szczotek, są trudne do odkurzania.

Długość sztuczki

Zwrotu środka dysku są znacznie krótsze niż obwody peryferii. Graweruj lub przeczytaj częstotliwość więcej niż 10 khz jest iluzoryczny. Liniowa prędkość końcówki na bruzdzie wynosi 33 okrążenia 0,5 SM Na zewnątrz, połowa wewnątrz.

Prędkość obrotu dysku

Zasadniczo niesłyszalne z prawidłowym sprzętem.

Wibracje

Słaba konstrukcja stóp platynowych przenosi zanieczyszczenie zewnętrzne, wibracje silnika wynikające z napędu: oś stawu, system pasów (najczęstszy) i różne mechaniczne wibracje działające platyny mogą zakłócać odczyt. Profesjonalne pokłady i ogół społeczeństwa o wysokim poziomie są dostarczane z silnikiem napędowym kroku na planszy, który bardzo stabilny pilot oscylatora kwarcowego.

Hałas w sygnale

Mogą pochodzić z problemu masy elektrycznej. Aby tego uniknąć, wiele talii ma dodatkowy przewód do podłączenia do podwozia wzmacniacza lub miksera.

System z odczytem laserowym dla winylowych dysk laserowych Turnable został wykonany w Japonii od wczesnych lat 90. XX wieku. Jest rzadki i drogi. Podczas czytania używanych jest kilka wiązek laserowych. Niektóre z nich mają wyłączne zadanie kierowania wiązką laserową odczytu. System może odczytać porysowane, utknięte, zepsute dyski i nie używa dysku, ponieważ nie ma kontaktu z głową odczytu. Zaleca się mieć maszynę do czyszczenia krążków winylowych próżni powietrza, ponieważ płyta laserowa działa tylko z doskonale czystymi dyskami. Laserowy system czytania dysk winylowych generuje jednak niewielki szum w tle, a zatem nie zaspokaja potrzeb domagających się audiofilów, które oceniają, że użycie diamentu wytwarza czystszy środek czyszczenia dźwięku ^{[[[ Ref. pożądany]} ; Poza tym można uzyskać różne „kolorystykę” dźwięku w zależności od użytej komórki, a muzyka słuchana jest to kolejna „przewaga” odczytu diamentowego ^{[Ref. niezbędny]} .

Krzywa odpowiedzi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas produkcji matrycy ostre częstotliwości są wzmacniane, a bas jest osłabiany zgodnie z krzywą RIAA. Pozwala to na bardziej regularny wymiar grawerowania i uniemożliwia zaguszenie tonu w hałasie i basie, aby wysłać dłuto do sąsiednich zakrętów. Odchylenie bruzdy zmniejszone w basie umożliwia zbliżenie zakrętów, a zatem przedłużenie czasu trwania twarzy; W zamian wzmocnienie basu ma wadę zwiększenia huk Czytać ^{[[[ 18 ]} .

Czytanie odbywa się z krzywą odwrotną.

Rekord winylowy jest wsparciem dyfuzji masowej. W przeciwieństwie do innych współczesnych mediów, takich jak kaseta audio, produkcja pierwszego dysku wymaga dużo pracy, jego reprodukcja dzieli koszty między tysiące kopii.

Nagrywanie było zwykle przeprowadzane przez magnetofon, umożliwiając wszystkie ulepszenia w mieszaniu i montażu, chociaż opracowaliśmy niektóre rekordy zarejestrowane bezpośrednio na wosku ^{[[[ 19 ]} .

Zaangażowanie dysku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pierwszym krokiem jest wygrawerowanie gładkiego ciasta złożonego z aluminiowej płyty pokrytej lakierem nitrocelulozowym. Szafir lub dłuto diamentowe ogrzewane przez silny odporny drut bruzda spiralna, napędzana niekończącą się śrubą z zewnątrz na środek, podczas gdy silnik prowadzi płytę z regularną prędkością. Urządzenie elektromagnetyczne komunikuje się z dłutem małych ruchów reagujących na sygnał, w sensie bocznym sygnału monofonicznego i w sensie pionowym dla różnicy między kanałami, jeśli dotyczy. Pod mikroskopem można zobaczyć fale bruzdów, które nigdy nie powinny się nakładać ^{[[[ 20 ]} . Upoważniony jest ograniczony dotyk rowków ^{[[[ Ref. pożądany]} . Postęp dłuta jest przyspieszany na początku i na końcu dysku, a także w celu zaznaczenia oddzielenia plaż. Numer identyfikacji macierzy jest grawerowany w pobliżu najkrótszego spiry ^{[[[ 21 ]} .

Podczas grawerowania dłuto przecina chip ssany przez dyszę próżniową podczas cięcia ^{[[[ 22 ]} . Plan cięcia jest lekko przechylony w odniesieniu do promienia dysku ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Naciskanie wsparcia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Grawerowany dysk jest pokryty metalem galwanoplastyką. Dysk jest usuwany tak, aby istniała tylko jedna macierz, która pozwoli w prasie na wytworzenie dysków poprzez naciskanie. Uważaliśmy, że można wyprodukować około 10 000, ale tylko pierwsze 1000 było najlepszej jakości.

Surowiec [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dysk mikrosillonowy składa się na ogół z chloropolimeru, kopolimeru chlorku winylu i octanu winylu, do którego dodaje się system stabilizacji termicznej (często do cyny), a także dodatki mające na celu zmniejszenie hałasu z cierania głowy odczytu i różnych pigmentów w zależności od pożądanego koloru.

Wśród liderów produkcji surowców na dyski mikrocesylonu znajdują się w szczególności francuski ^{[[[ 23 ]} .

Bezpośrednie nagranie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dysk jest zwykle grawerowany z paska magnetycznego i jest odtwarzana przez galwanoplastykę bez czytania. Dźwięk można nagrywać bezpośrednio na dysku, chociaż nie ma to praktycznej przewagi; Jest to praktyka audiofilska, która wymaga od muzyków na nagrywanie ciągłego i idealnego całej strony, podczas gdy technicy tworzą delikatne ustawienia odpowiadające muzyce do grawerowania bez błędów ^{[[[ 24 ]} . Istnieją procesy do uzyskania, z bardziej odpornymi naleśnikami, bezpośrednio użytecznymi dyskami mikrosillonowymi. Następnie mówimy o „Direct Recording Disc” ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Średnica jeden cm	Średnica cal	Tr/min
30 cm (31 × 31 cm ) [[[ B ]	dwunasty”	33 1⁄3	40 ma 60 minuty (W francuskim: album w języku angielskim: Długa gra , LP)
		45	Maxi 45 obr./min, Singiel Maxi , I Rozszerzona gra (EP)
25 cm (26 × 26 cm )	dziesięć”	16	(LP) Dziesięć sztuk na stronę
		33	Długa gra (LP)
		45	Rozszerzona gra (EP)
17.5 cm (18 × 18 cm )	7 ″	45	Pojedynczy
		45	Rozszerzona gra (EP)
		33 1⁄3	Format używany w 1960 i 1970 dla albumów dla dzieci.
Inne warunki
Rękaw Lub okładka : kieszeń Okładka Gatefold : ulotka lub okiennice Wkładki : wstawione dokumenty Disc Picture : kolorowe winyle, narysowane lub pomalowane Trawienie : rycin

W formatach [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kraje w języku angielskim zwykle wyznaczają dyski mikrocesynowe o średnicy cala. Czasami zdarza się, że nazwy te są również używane we Francji w przypadku dysków winylowych z regionów schodzenia w języku angielskim, ale raczej dajemy przybliżone średnice w centymetrach.

Siedem cali (18 cm )

Skrócony w „7 ″” lub 17,78 centymetra. Ten format jest zwykle używany syngiel I bardziej ogólnie dla 45 okrążeń, bardziej rzadko w przypadku okrążeń Maxi 45; w 1960 I 1970, niektóre albumy dla dzieci wydane na 33 okrążeniach.

Dziesięć cali (25 cm )

Skrócony w „10 ″” lub 25,4 centymetra. Ten format, działający do początku 1970 później stał się rzadszy.

Dwanaście cali (30 cm )

Skrócony w „12 ″” lub 30,48 centymetra. Ten format jest używany do albumów i bardziej ogólnie dla długa gra 33 okrążenia dla Maxi 45 i 33 okrążenia, nawet niektóre syngiel .

Pocztówka (fonoskop)

w 1960 , sprzedaliśmy pod marką Phonoscope ^{[[[ C ]} Postcards z bruzdą z 45 -okrągłym zapisem fonograficznym mikrosilonu i otwór do umieszczenia go na normalnym elektrofonie. Producent gwarantował 200 doskonałych odczytów ^{[[[ 25 ] W [Niewystarczające źródło]} .

Według typów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Neologizm „MicroSillon”, tłumaczenie tego terminu ” Microgroove „Wymieniony w 1947 r. Został utworzony w celu uruchomienia nowego procesu winylowego przeciwko starej dyskowi 78 -okrążonemu z„ normalnym bruzdą ”.

Różnica w wielkości bruzdu implikuje odczyt punktem, szafirem lub diamentem o różnej wielkości. Czytanie normalnych krążków rowka na płycie wyposażonym w diament zaprojektowany do mikrosillonów daje hałas tła ze względu na fakt, że ten punkt czytania jest zbyt dobry w porównaniu z futrem dysku. w 1960 W 1980 r. Możliwe było uzyskanie odwracalnych „szafirów”, mając stronę przeznaczoną na mikrocezylony, a drugą na 78 okrążeniach.

Podczas 1960 , proces grawerowania umożliwił automatycznie każdy duch bruzdów podczas słabych fragmentów (pianissimos) lub bez sygnału, w porównaniu z fragmentami silnych sygnałów (Fortissimos), co wymaga większego odstępu między każdą iglicą, aby uniknąć tego, że nie spełniają się, umożliwiającym, że nie spotykają się, pozwalając W odniesieniu do stałego odstępu liniowego, oszczędności czasu słuchania, nawet lepszej jakości dźwięku w silnych częściach.

45 Dysk Lapów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

RCA Records sprzedaje pierwsze dyski z 45 okrążeń na minutę w Stanach Zjednoczonych 10 stycznia 1949 ^{[[[ 26 ]} Ponowne uruchomienie i rozwinięcie rynku szaf-skrzynek, co wyjaśnia dużą dziurę w centrum. Na ogół mają średnicę 17,5 cm (7 cali) i zawierają piosenkę po twarzy. Są to przodkowie „CD dwa tytuły” (zwane także ” Singiel CD ») I oprócz maszyn szafy szafki, ich główną klientami była nastolatki-przechodzący okres 1960 Do 1990 . Tylko 45 okrążeń było kompatybilnych z zjadaczami.

Singiel ma główną piosenkę na twarz a oraz wtórna lub bezprecedensowa piosenka, mając rolę wypełniania drugiej twarzy. W związku z tym piosenka wtórna jest opisana jako ” twarz b I wiele z nich nie pojawiło się na odpowiednich albumach. The Beatles kilka razy opublikowali 45 okrążeń z dwoma twarze a . Niektóre grupy 1960 i wydali się 1970 twarze b Prawie trzydzieści lat później, jako bonus w ponownym wydaniu albumu CD lub kompilacji. Czasami twarz b była instrumentalną lub karaoke wersją głównej piosenki.

Istnieje również 7 cali czterech tytułów (super 45 okrążeń); zbyt długo, aby można je było nazwać ” pojedynczy Ale zbyt krótkie, aby nazwać się „albumem”, mówi się, że są „dla” Rozszerzona gra ». Zwykle zwracają się do 45 Wycieczki na minutę i rzadsze na 33 okrążeniach na minutę. Rynek francuski preferuje cztery piosenki od dwóch, zdominowali ten rynek 1950 na końcu 1960 . 45 okrążeń syngiel były dostępne tylko dla szafy. Na końcu 1960 , stały się rzadkie na korzyść 45 obr./min pojedynczy , bez znikania. Następnie służą jako wsparcie dla dziecinnej muzyki, najczęściej z okładką książki z tekstem piosenek.

Kilka maksymalnych 45 okrążeń 30 cm Średnica została zredagowana, głównie w celu zawierania muzyki klasycznej. Na końcu 1970 , Maxi 45 RPM (lub Maxi-Single , Super-45T) jest głównie rozpowszechniony do zawierania dłuższych utworów (od 5 do 20 minut, czasem więcej) powiązanych z muzyką disco i funk, które korzystają z eksploatacji disco. Maxi-45ts zostali również uznani przez dżokejów dyskowych, którzy znaleźli łatwiejsze manipulacje, w połączeniu z najwyższą jakością. Znajdujemy również w tych wersjach dysków z dodatkowymi remiksowanymi utworami lub niepublikowanymi utworami nie na albumie (The B-bok ).

Niektóre winyle mają nawet jedną stronę w 45 obr / min i jedną stronę na 33 okrążeniach. Widzieliśmy także dyski, których odczyt jest od centrum na zewnątrz, jak ma to miejsce dzisiaj dla CDS. Reprodukcja dźwięku jest optymalna na najbardziej odległych rowkach od środka dysku, ta osobliwość umożliwia lepszą reprodukcję klasycznej muzyki, która na ogół będzie crescendo, to znaczy złożone jako postęp w utworze.

33 Dysk Lapów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dysk zmieniający się do 33,33 obr./min (tj. Trzydzieści trzy wieże i jedna trzecia rundy) na minutę zwykle mają średnicę 30 cm (12 cali) lub bardziej rzadko 25 cm (10 cali), na początku eksploatacji płyty winylowej, a ostatnio dla niektórych ponownych reedycji i niektórych płyt muzyki punk. Zostały one opracowane przez inżynierów etykiety Columbia Records w 1948 roku. 33 okrążenia 17 cm (7 cali) ^{[[[ D ]} ogólnie zawierają sześć tytułów. Służą jako wsparcie dla albumów piosenek, muzyka klasyczna, filmy oryginalne zespoły. W dziedzinie piosenki format płyty o mocy 33 RPM, trwającym 40 do 60 minut, jest początkiem pojęcia albumu, dzięki procesowi mikrousillon (LP dla ” Długa gra »).

33 okrążenia służyło również jako wsparcie dla Maxi syngiel W funk, disco, itp. Ponieważ jakość dźwięku była lepsza niż 45 okrążeń, wiele preferowanych zamiast wydawać 45 rundy 12 cali, 33 okrążenia 12 cali z większą liczbą od siebie lub w przypadku, gdy długa wersja osiągnęła ponad 8 lub 10 minut.

Jako część Remasterings lub ponownie wydania CD 1980 I 1990, niektóre zespoły albumu zostały utracone. Następnie inżynierowie i asystenci przeprowadzili badania Masters, aby wykorzystać ich do ponownego wydania na CD. Kiedy nie znaleziono stopnia magistra, użyli oryginalnej wersji winylowej w nowym stanie, aby dokonać przeszczepu, aby umieścić go z powrotem na CD.

16 dysk okrążeń [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dyski zwracające się do 16 Wycieczki na minutę, szczególnie przeznaczone do wsparcia dla tekstów mówionych lub dysków tanecznych, nie były wielkim sukcesem komercyjnym. Podwoili czas słuchania na tym samym dysku, przybywając około czterdzieści minut na twarz za 25 cm , kosztem spadku jakości reprodukcji.

Powolna prędkość implikuje spadek reprodukcji ostrego, odtworzonego zbyt małymi szczegółami na temat grawerowania. Większość producentów turnieju Disques zaplanowała tę prędkość, ale ta opcja zniknęła za kilka lat. Dyskwady, które zaoferowały tę opcję, mogą również cierpieć z powodu problemów z płaczem ^{[[[ Ref. pożądany]} .

Te dyski mikrousillonowe działają dokładnie 16 wycieczek 2/3 , połowa 33 wycieczki 1/3 . Pojawiły się w 1957 roku i istnieją w różnych średnicach: 17 cm Do nauki języków (użycie szkoły), 25 cm W niektórych wydaniach komercyjnych (we Francji, Vogue and Ducretet-Thomson Brands opublikowały), 30 cm W przypadku długich dzieł literackich lub sztuk dla niewidomych i niedowidzących.

W tym obszarze, we Francji, Union of the Blind War opublikował wiele pudełek (od sześciu do dziesięciu rekordów), w tym do godziny nagrywania. Dyski zawarte w tych polach mają specyfikę przedstawienia centralnej etykiety wydrukowanej z jednej strony, a po drugiej stronie czarnej etykiety z tytułem dzieła napisanego w brajlu. W Stanach Zjednoczonych firma RCA nacisnęła takie zapisy. Zawsze w Stanach Zjednoczonych, w latach 1956–1958 firma Columbia nacisnęła 16-rundowe rekordy (średnica 17 cm ) na wycieczkę samochodową ” Fonograf Hi-Fi Highway » ^{[[[ To jest ]} . Te dyski miały czas trwania od 40 do 45 minut na stronę, ale musiały być odczytywane wyłącznie na samochodach, rowku, dwa razy blisko, wymagając konkretnej głowicy odczytu ^{[[[ 28 ]} .

Niewłaściwe dyski winylowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W środku 1970 , Specjalistyczna firma (M.D.R – Nagrania dysków magnetycznych ) wprowadził na rynek dyski winylowe 33 okrążenia o nazwie „Trimicron”, które oferowały prawie 60 minut na stronę, gdzie średni czas trwania wynosi od 20 do 30 min , w zależności od jakości. Proces ten wykorzystywał przestrzeń nie wygrawerowaną między każdą dyskami (1 puste przestrzenie rowka-2) do grawerowania dwóch dodatkowych bruzd na tej samej powierzchni, która potroiła ich czas trwania. Te rzadkie dyski są bardzo delikatne, ale umożliwiają zachowanie klasycznej integralnej pracy na jednym i tym samym dysku 33 Tr/min . Ale dynamika sygnału jest niższa w porównaniu do 33 Tr/min Standard, proces ten został szybko porzucony, ponieważ wymagał wysokiej jakości sprzętu do czytania, który w tym czasie kosztował stosunkowo drogie.

. NSC Records de Detroit oferuje Technologia groove NSC-X2 , który łączy dwa bruzdy na stronę, o skróconym czasie trwania ^{[Ref. niezbędny]} .

Istnieją maszyny do grawerowania, podające dyski jednostkowe (na przykład Vestax VRX-2000) często używane przez DJ-ów. Te maszyny są wyposażone w regulator prędkości platformy poziom I wygraweruj dysk z zewnątrz do wnętrza dysku. Jeśli chcesz otrzymać dysk ” odwracać (Czytanie od wewnątrz na zewnątrz) Za pomocą tych maszyn musimy odwrócić znaczenie ścieżki dźwiękowej.

Quadriphoniczne dyski winylowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na początku 1970 , stereofonia miała takie szaleństwo z opinią publiczną, że producenci dysków opracowali kilka systemów kwadrfonicznych, aby reprodukować muzykę z czterema głośnikami akustycznymi otrzymującymi cztery różne sygnały: dwa z przodu, dwa z tyłu.

Używane głównie do muzyki klasycznej, te 33-okrążeniowe dyski kompatybilne z gramofonami gramofonowymi lub mono były czasem grawerowane przez pół dobrego czasu na lepszą finezję. Pod koniec 1980 , niektóre były już wykonane z cyfrowego nagrywania (DDA, nagrane na cyfrowym magnetofonie, tylko analogowy dysk).

Bardziej drogie nagranie, procesy kwadriphoniczne nie znalazły wystarczającej liczby obserwujących, aby wygrać. Eksperci doszli do wniosku, że nie ma czterech zarejestrowanych kanałów, stereofonia była najlepsza, jaką można wykonać za pomocą dysku MicroSillon ^{[[[ 29 ]} . Quadriphony ostatnio odzyskał ponowne zainteresowanie wielokanałową cyfrową transmisją muzycznych nagrania „kina domowego”.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Monografie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Richard James Burgess W Historia produkcji muzycznej , Cambridge, Oxford University Press, 2014 , 245 P. (ISBN 978-0-19-935716-1 , OCLC 864789793 W Czytaj online )
• Mario D’Angelo W Renesans dysku: globalne zmiany w branży kulturalnej , Paris, LA Dokumentacja Française, coll. „Notatki i studia dokumentalne”, 1989
• Daniel Pot W Historia nagrywania dysku i dźwięku , Paryż, alternatywy, 2006 , 175 P. (ISBN 2-86227-497-6 W Prezentacja online )
• (W) Richard Osborne W Winyl: Historia rekordu analogowego , Burlington, Ashgate, coll. «Ashgate popularna i ludowa seria muzyczna», 2012 , 213 P. (ISBN 978-1-4094-4027-7 , OCLC 820816327 )

Artykuły i rozdziały [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) S. Kelly W ‘ Podstawy reprodukcji dysku » W Journal of the Audio Engineering Society W tom. 2, N ^O 3, Lipiec 1954 W P. 163-170 ( Czytaj online )
• chrześcijanin Orsini W „Dysk” , w Denis Mercier, Księga technik dźwięku, T. 3 : Wykorzystanie , Paryż, Eyrolles, 1993
• Bruno Sébald « Wydanie dysku », Recenzja BNF W 2009 ( Czytaj online ) .
• Rewia L’Audiophile W 1. Serie 1977-1988 W 2.e Series, 1988-1995
  • Pierwsza seria zawiera 3 artykuły na temat komórek do czytania i 11 artykułów na temat przedwzmacniacza RIAA, w tym zespoły, które mają się stworzyć.
  • Drelich Hiraga « Konserwacja dysku », L’Audiophile W N ^O 18, Grudzień 1980 ( Czytaj online ) .
  • Facet Marsz « Cyfrowe: czas paradoksów », L’Audiophile W N ^O 28, Maj 1983 ( Czytaj online )
  • Pierre Wynajem « Kompakt w obliczu czarnego dysku », L’Audiophile W N ^O 4, Kwiecień 1989 W P. 157-162 ( Czytaj online )

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]