Potencjalna literatura – Wikipedia

Potencjalna literatura , czasami skrócone Lipo ^{[[[ Pierwszy ]} , to termin wykuty przez Oulipo. Łączy się mniej więcej z literaturą ograniczającą.

Zgodnie z kanoniczną definicją, potencjalną literaturą jest „literatura w nieograniczonej ilości, potencjalnie produkcyjnej do końca czasu, w ogromnych ilościach, nieskończona dla wszystkich praktycznych celów ^{[[[ 2 ]} . »

Historia definicji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Termin ten pojawia się po raz pierwszy w 1961 roku w Potencjalne ćwiczenia literatury Opublikowane przez Pataaphysical College, którego przyszłe Oulipo jest wówczas tylko podkomitetem ^{[[[ 3 ]} . Na początku pracy Oulipo pojawiło się kwestia definicji: w grudniu 1961 r ^{[[[ 4 ]} . W 1973 r., W pierwszym manifestu Oulipo, François Lionnais ostrzegł: „Poniższe linie by, gdyby nie narzucić definicji, przynajmniej zaproponuj pewne uwagi, proste przystawki mające na celu uczynienie głodnego pacjenta pacjenta ^{[[[ 5 ]} . »

Kategoryzacja zastąpiła definicję: „Istnieją dwie potencjalne literatury: analityka i syntetyka. Analityczne Lipo szuka możliwości, które są u niektórych autorów bez zastanowienia się nad tym. Syntetyczne Lipo stanowi wielką misję Oulipo, jest kwestią otwierania nowych nieznanych możliwości starych autorów. Wreszcie, ta definicja jest osiągana, pozostaje zasadą Oulipo ^{[[[ 6 ]} . »

Zamiast definiować, Oulipo poczuł „potrzebę znalezienia się tego, czego szukasz ^{[[[ 7 ]} . „W ten sposób” nie pozwolił sobie na uwięzienie w zawstydzonych teoriach (sformalizował i niewiele teoretyzował) lub wyniosłe deklaracje dotyczące przyszłości literatury ^{[[[ 8 ]} . »

Definicja w negatywnym [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Potencjalna literatura różni się od literatury eksperymentalnej przez jej obiektywność: „słowo„ eksperymentalne ”, wydawało się, że opieramy całą działalność na aktach i doświadczeniach, które wciąż są słabo dostrzegalne, uważane za nas o obiektywnym pojęciu, w realnym fakcie na temat tego istota literacka, jego potencjalność ^{[[[ 6 ]} . »

Potencjalna literatura nie jest losową literaturą ^{[[[ 9 ]} Ponieważ chce być naukowym: „Zaczynamy od istniejących tekstów, to znaczy z faktów. I stosujemy je szereg systematycznych i planowanych zabiegów. Jest to samo podejście każdego doświadczenia naukowego ^{[[[ dziesięć ]} . »

Potencjalna literatura to „anty-hormard. Potencjał jest niepewny, ale nie niebezpieczny. Wiemy doskonale dobrze, że to może się zdarzyć, ale nie wiemy, czy to się stanie ^{[[[ 11 ]} . »

Oulipo twierdzi, że inna koncepcja literatury: „Jeśli zaczęliśmy rozważać, że możliwość . Potencjalne spojrzenie uratuje pisarza, zarówno przed hermetyzmem w salonie, jak i podmiejskim populizmem ^{[[[ dwunasty ]} . »

Rzeczywiście, potencjał nie jest potencjalny literatury, ale literatura, którą należy stworzyć ^{[[[ 13 ]} . Celem jest przekazanie „z Stworzone dzieła które były dziełami literackimi, które znamy Dzieła tworzenia , prawdopodobnie rozwijają się ze sobą i poza sobą, w sposób, który jest zarówno przewidywalny, jak i niedrogo nieprzewidziany. ^{[[[ 14 ]} »

Jest to „rewolucyjna koncepcja obiektywności literatury, otwierając ją na wszystkie możliwe tryby manipulacji. Podobnie jak matematyka, literatura może S’Explorer ^{[[[ 13 ]} . »

Potencjalna literatura to pomoc w stworzeniu: „Zapewnienie pisarzy nowych technik, które mogą Zarezerwuj inspirację do ich wpływu ^{[[[ 15 ]} . Aby to zrobić, musimy podkreślić źródła literatury ^{[[[ 15 ]} , buduj, w sposób systematyczny i naukowy ^{[[[ 16 ]} , wszystkie możliwe struktury literackie przez świadomy, racjonalny i eksperymentalny wynalazek ^{[[[ 17 ]} , dając dla każdego przykłady w małych ilościach ^{[[[ 13 ]} . „Potencjał” nie charakteryzuje dzieł, ale procesów ^{[[[ 18 ]} .

Procesy te są udostępniane pisarzom i „mogą wytwarzać, w zależności od temperamentu użytkownika, romantycznego lub symbolicznego lub surrealistycznego i tutiquantystycznego dzieła ^{[[[ 19 ]} . »

Dwa znane przykłady to Sto tysięcy miliardów wierszy Raymond Queneau i Zanik przez Georges Perec.

Potencjalna literatura jest najczęściej kojarzona z pisaniem ograniczeń. Jednak ograniczenie jest tylko koncepcją operacyjną, zasadą, a nie środkiem ^{[[[ 20 ]} . „To nie jest cel Oulipo. Jest to uprzywilejowana strategia (ale niekoniecznie wyjątkowa), aby osiągnąć potencjalność ^{[[[ 21 ]} . »

Sukienka to narzędzie. „Ograniczenie jest stwierdzeniem zagadki; Tekst jest odpowiedzią, a raczej jedną z odpowiedzi, ponieważ ogólnie jest kilka możliwych. Ograniczenie oulipijskie musi być w stanie służyć innym, co implikuje wymagania dotyczące jasności oświadczenia (formalizacja). Ograniczenie jest altruistyczne ^{[[[ 22 ]} . »

Ale ograniczenie opiera się każdej próbie definicji. Schiavetta i Baetens próbują zdefiniować ograniczenie, ustalając kryteria użyte do opisu logicznego. Rysują niepowodzenie w „dążeniu do określonej różnicy unikalny „, Wybrane trzy kryteria (konwencjonalność, systematyczność, obiektywalność tekstowa) są obecne” tylko według stopni, których średnie progi można określić tylko ^{[[[ 23 ]} . »

Jednak „Oulipo ma myśleć Formularze i ograniczenia w nowy sposób. Oulipianie dochodzą do ograniczeń, zaczynając od refleksji na temat struktur abstrakcyjnych ^{[[[ 24 ]} . »

Pracuje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Marcel Bénabou, Jacques Jouet, Harry Mathews, Jacques Roubaud, Prosta sztuka i cała realizacja , Circé, 2001.
• Jacques Bens, Czytasz skórę 1960-1963 , Christian Bourgois, 1980.
• Paul Fournel, Klucze do potencjalnej literatury , Denoël, Coll. Nowe litery , 1972.
• Oulipo , Potencjalna literatura (Rekreacyjne kreacje od rekreacji) , Gallimard, kolekcja Pomysły , 1973.
• Oulipo, Atlas potencjalnej literatury , Gallimard, kolekcja Pomysły , 1981.
• Oulipo, Streszczenie potencjalnej literatury , Mille and One Nights Editions, nr 379, 2002.

Artykuły krytyczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Carole Bennius-Penin, André Petitjean (ty), 50 lat Oulipo, od ograniczeń do pracy, jednorożca 100, Presses Universitaires de Rennes, 2012.
• Christelle Reggiani, Czy możemy porozmawiać o stylu Oulipian? , Revue Formuły N ° 16, 2012. Czytaj online .
• Bernardo Schiavetta et Jan Baetens, Zdefiniuj ograniczenie?, Rewia Formuły N ° 4, 2000, s. 1. 20-56. ISSN 1275-7713.
• Virgie Tahar, Szkic sztuki potencjalnej powieści, Rewia Formuły N ° 16, 2012. Czytaj online .