Bazylica świętego grobu – Wikipedia

. Bazylica świętego grobu (w języku hebrajskim: Kościół Świętego Grobu ‎ ^? Trasl. Cnesiat Hachever lub „kościół grobowca”; Po arabsku: Alqiaama Charch W Kanisat al-Qiyama , Lub Kościół Zmartwychwstania ), zwany także Kościół Zmartwychwstania (od prawosławnych chrześcijan: W nowoczesnym grece: Wskrzeszenie W Naòs tis anastasseos ; i w języku armeńskim: Świątynia Zmartwychwstania ^? W Surp Harut’yan Tachar ), jest jednym z najważniejszych kościołów chrześcijańskich z całego świata zbudowanego na miejscu, w którym tradycja wskazuje, w jaki sposób ukrzyżowanie, namaszczenie, pochówek i zmartwychwstanie Jezusa. Zgodnie z tradycją prawosławną, każdego roku, w południe, w trakcie, w trakcie w południe, podczas Sobotnia święto święty ortodoksyjnej Wielkanocy, powtarzany jest „cud świętego ognia” ^[2] .

Znajduje się w Jerozolimie, znajduje się w ścianach starego miasta, na końcu bolesnej ulicy, i zawiera zarówno to, co uważa się za „Golgotha ​​Hill”, miejsce ukrzyżowania, jak i grobowiec wykopał się w skalnym , gdzie Nowy Testament informuje, że Jezus został pochowany. Dzisiaj jest siedziba grecko-ortodoksyjnej patriarchatu Jerozolimy, która w centrum kościoła ^[3] , ma swoje własne Katholikon , to jest jego katedra i twoje krzesło ^{[4] [5]} .

Bazylika Świętego Grobu jest jednym z głównych i niezbędnych miejsc pielgrzymów, którzy odwiedzają Ziemi Świętej, wraz z bazyliką Zwiastowania Nazaretu i bazyliki szopki Betlejem. Ale, w przeciwieństwie do tego ostatniego, święty grobowiec jest jedynym miejscem, którego istnienie ma dowody archeologiczne z zaledwie stu lat po śmierci Jezusa.

Formalnie jest to także siedziba patriarchatu Jerozolimy z Latins; Jednak łacińska katolicka patriarcha nie ma swobody świętowania, z wyjątkiem przestrzeni i czasów przypisanych w 1852 r. Przez Statu quo do opieki nad Ziemi Świętej i zgodnie z umowami z tą samą społecznością monastyczną. Łacińska patriarcha faktycznie mieszka w centrali w Co -Cedral of the Holy Imię Jezusa, głównego kościoła diecezji E Kościół matki , gdzie ma własne krzesło i zwykle świętuje ^[6] .

„Możemy nie być absolutnie pewni, że miejsce grobu Świętego jest miejscem pochówku Jezusa, ale nie mamy innej strony, która może twierdzić, że jest z tą samą siłą, i naprawdę nie mamy powodu, aby odrzucić Autentyczność witryny. ”

( I Bahat, 1986 )

Zarówno Eusebio z Cezarea, jak i Sokrates School napisał, że grobowiec Jezusa był pierwotnie miejscem czci chrześcijańskiej społeczności Jerozolimy, która zapamiętała jej lokalizację, nawet gdy miejsce było objęte świątynią Hadriana. W szczególności Eusebio zauważa, że ​​odkrycie grobowca „pozwoliło wszystkim, którzy przyszli zobaczyć widok wyraźnego i widocznego dowodu cudów, którego kiedyś było miejscem” ^[7] .

Archeolog Martin Biddle z University of Oxford postawił hipotezę, że ten „jasny i widoczny test” może być powiązany z graffiti z pismami takimi jak „to jest grobowiec Chrystusa”, wygrawerowany w skałie przez chrześcijańskich pielgrzymów przed budową rzymskiej świątynia ^[8] . Od czasów budowy w 335 r. I pomimo licznych modernizacji bazylika Świętego Grobu była czczona jako autentyczne miejsce ukrzyżowania i pochówku Jezusa.

W dziewiętnastym wieku kilku uczonych dyskutowało o hipotezie, że miejsce, w którym zbudowano kościół, było prawdziwym miejscem ukrzyżowania i pochówku Jezusa. Rozumowali fakt, że budynek znajdował się w murach miasta, podczas gdy pierwsze podaje (donosi pierwsze (pierwsze podaje ( Na przykład: Żydzi 13:12) opisali te wydarzenia, jakie miało miejsce poza ścianami. Kolejne badania potwierdziły zamiast tego, że strona była w rzeczywistości poza murami miasta w czasie ukrzyżowania. Krąg Wall of the Jerusalem został powiększony przez Heroda Agrippa w 41–44, a dopiero wtedy obejmuje stronę internetową Świętego Grobu (i zbudowanego otaczającego ogrodu, wspomnianego w Biblii).

Następnego dnia po przybyciu do Jerozolimy brytyjski generał Charles George Gordon zidentyfikował grobowiec wykopany w skale, położony w obszarze uprawianym poza ścianami, jako bardziej prawdopodobne miejsce pogrzebu Jezusa. To miejsce jest zwykle wskazane, jak ” Grób ogrodu “, aby odróżnić go od grobu świętego i jest nadal popularnym miejscem pielgrzymek dla tych (zwykle protestantów), którzy wątpią w autentyczność anastasis i/lub nie pozwala na utrzymanie funkcji religijnych w kościele ^[9] .

Przed bazyliką [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Miejsce Świętego Grobu, pierwotnie pusty grobowiec Jezusa, był zawsze przedmiotem czci chrześcijan. Archeologiczny dowód jego istnienia sięga drugiego wieku i pochodzi ze źródła niechrześcijańskiego ^{[[[ bez źródła ]} .

W 135 r. Armia rzymska stłumiła długi bunt Bar Kokhby (132–135). Aby ukarać Żydów, cesarz Adriano nakazał zniszczenie Jerozolimy, wychowując nawet najświętsze miejsca dla Żydów. Jerozolima została zrekonstruowana jako Aelia Kapitoliny, podczas gdy świątynie pogańskie wzniesiono w świętych miejscach. Tylko jeden z nich został zbudowany poza murami miasta, pośród cmentarza. Ponieważ Żyd nigdy nie poszedłby modlić się w obszarze pogrzebowym, miejsce to może być tylko głównym punktem spotkań chrześcijan, to znaczy miejscem, w którym zapamiętali Jezusa.
Rzymianie utrzymali miejsce ziemi; nad Traiano zbudował świątynię poświęconą Wenusowi ^[dziesięć] .

Konstantyńska bazylika [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Na radzie Nici 325 biskup Jerozolimy, Macario, zaprosił cesarza Konstantyna do zniszczenia pogańskich świątyń w świętym mieście ^[11] . Costantino nakazał, aby święte miejsce zostało ujawnione (325-326) i nakazał Macario zbudować kościół w tym miejscu. W ten sposób zbudowano konstantyńską bazylikę.
Szkoły Sokrates (urodzony w 380), w swoim Historia kościelna Daje pełny opis odkrycia (który został później wznowiony przez Sozomeno i Teodoreto), którzy podkreśla rolę odgrywającą w wykopaliskach i budowie nowej świątyni przez matkę Constantine I, Elenę, do której jest ponowne odkrycie prawdziwego krzyża również przypisane.

Bazylica Konstantyna została zbudowana wokół wzgórza Crucifixion i faktycznie składała się z trzech budynków połączonych ze sobą i zbudowanych powyżej trzech różnych świętych miejsc:

1. duża bazylica ( męczeństwo ; Najstarsze zeznania są spowodowane chrześcijańską pielgrzymką Egerią, która odwiedziła ten obszar w latach 380);
2. Zamknięte atrium kolumnade (The Trivorto ) zbudowany wokół tradycyjnej skały na kalwarii;
3. okrągły kościół, o nazwie Anyistysiosis („Zmartwychwstanie”), które zawierały resztki jaskini, które Elena i Macario zidentyfikowali jako miejsce pochówku Jezusa.

L ‘ Anastasis i męczeństwo zostały zainaugurowane 14 września 335 Wywyższenie krzyża ^[dwunasty] . Otaczająca skała została wykopana, a grobowiec został włączony do struktury zwanej Kiosk (w języku latynoskim Mała masa , mały budynek) lub Kouvoulkion (po grecku, Sacario) w centrum ronda. Kopuła ronda została ukończona pod koniec czwartego wieku, zastępując chodzenie, które w starożytnych czasach otoczyło grobę.

Nowy budynek został uszkodzony przez pożar w 614 r., Kiedy Persowie z Cosroe II zaatakowali Jerozolimę i objęli prawdziwy krzyż. W 630 r. Bizantyjski cesarz Eraclio triumfalnie zaznaczył w Jerozolimie, a następnie zrekonstruował Kościół Świętego Grobu i przyniósł prawdziwy krzyż do Konstantynopola. Pod muzułmanami miejsce pozostało kościołem chrześcijańskim.
W 638 r. Przybycie zdobywców arabskich nie wiązało się z konkretnymi zmianami w sanktuarium, a w dziedzinie muzułmańskiej pozostała kościołem chrześcijańskim.

Pierwsze prawa muzułmańskie chroniły różne chrześcijańskie miejsca w mieście, a zwłaszcza Święty Grobowiec. Szczególnie zabronili ich zniszczenia i użycia jako domów. Oto jak patriarcha Aleksandrii, Eutichio opisuje wydarzenia dotyczące podboju arabskiego:

«Kalif ʿOmar i jego generałowie opuścili Syrię w kierunku Jerozolimy, aby oblegać miasto. Patriarcha Jerozolimy Sofronio udał się do ʿomar, który przyznał swoją ochronę mieszkańcom Jerozolimy pod względem listu dostarczonego tej patriarchy. ʿMar gwarantował ochronę chrześcijan i wydał swoje ludzi, aby nie niszczyli tych miejsc ani nie wykorzystywać ich jako domu ”.

Opis Eutichio dodaje, że ʿMar odwiedził kościół zmartwychwstania i zatrzymał się, by usiąść pod swoim portem, ale w czasie modlitwy odsunął się od Kościoła i wyrecytował swoją modlitwę. Obawiał się, że modlitwa w środku przyszłe pokolenia mogą zinterpretować gest jako pretekst do przekształcenia kościoła w meczet. Eutichio dodaje również, że ʿMar wydał dekret, który zakazał muzułmanów, aby spotkać się w miejscu, aby się modlić.

Drugi kościół został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 746 roku.

Na początku IX wieku gwałtowne trzęsienie ziemi zburzyło kopułę Anastasis A przywrócenie odbyło się w 810 r. Przez patriarchy Tommaso.

W 966 r. Podczas buntu pożar został podnosił u drzwi i dachów, które zostały zniszczone. Pod koniec X lub na początku XI wieku niektórzy pielgrzymi przybyli do Jerozolimy, zgodnie z tradycją w liczbie dwóch, którzy po ich powrocie przynieśli relikwie Świętego Sepulchera; Gdy we Włoszech zatrzymali się na centralnych Apeninach, w niewielkiej odległości od źródeł rzeki Tiber, a tutaj przeszli na emeryturę do hermitycznego życia, pilnując cennych relikwii. Z tego doświadczenia powstałby klasztor, udokumentowany przez 1012 i poświęcony Świętej Grobu, wokół którego powstało zamieszkane centrum, dzisiejsze miasto Sansepolcro, wyjątkowe na świecie, aby czerpać z nazwy z grobowca Chrystusa.

W Jerozolimie, 18 października 1009 r. Oryginalny budynek został całkowicie zniszczony przez Imam-Califfe Fatimide Al-Hākim Bi-AMR Allaha, który wykorzeni kościół do fundamentów. Kolstw, wschodnie i zachodnie ściany oraz dach grobowca wykopane w skale zostały zniszczone lub uszkodzone (kroniki tamtych czasów są niezgodne), tylko ściany północne i południowe były chronione przed dalszymi uszkodzeniami z gruzu.

Rekonstrukcje bizantyjskie i krucjaty [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Rekonstrukcja bazyliki rozpoczęto w 1027 r., Po zakończeniu porozumienia między bizantyjskim cesarzem Michele IV a Imām/Caliph al -Mustanune bi -llāh. Prace zostały ukończone w 1048 r. Pod cesarzem Konstantyna ^[13] , który wzniósł serię małych kaplic, zgodnie z sztywnymi warunkami nałożonymi przez ogromny fatimid.

Zrekonstruowane miejsca zostały podbite przez Rycerzy pierwszej krucjaty 15 lipca 1099 r. Zaraz po zabraniu Jerozolimy szef krzyżowców, Goffredo di Buglione i jego brat Baldovino, wygrawerowano na drzwiach Świętego Sepulchera Był najsilniejszy przez głód strażnika , ku pamięci wyjątkowego zaangażowania Genueńskiego w podbój Świętego Miasta.
Pierwsza krucjata została przedstawiona jako „wzmocniona pielgrzymka”, więc żaden krzyżowiec nie mógł rozważyć podróży do Jerozolimy bez modlitwy jako pielgrzym o świętym grobowce. Goffredo di Buglione, który został pierwszym monarchą krzyżowców Jerozolimy, zdecydował, że nie użyje tytułu „króla” i zadeklarował się Prawnik świętego grobu , „Protector (lub obrońca) świętego grobu”. Reporter strzelający Guglielmo DI donosi o dacie rekonstrukcji w połowie XIX wieku, kiedy krzyżowcy zaczęli przywracać kościół w romańskim stylu i dołączyli do dzwonka. Te przedłużenia zjednoczyły święte miejsca i zostały ukończone za panowania królowej Melisendy w 1149 r.; 15 lipca tego roku Patriarcha Fulcherio z Angoulême przystąpił do poświęcenia bazyliki, która stała się katedrą pierwszych latynoskich patriarchów i była także siedzibą Scriptorium królestwa.

Kościół, wraz z resztą miasta, został zabrany przez Saladyn w 1187 r., Chociaż traktat podpisany po trzeciej krucjatie pozwolił chrześcijańskim pielgrzymom kontynuować wizytę w świętym grobowce. Cesarz Frederick II ze Swabii odzyskał miasto i kościół z trzynastowiecznym traktatem, kiedy on sam został ekskomunikowany przez papieża, z ciekawym rezultatem, że najświętszy Kościół chrześcijaństwa znalazł się pod zakazem. Zarówno miasto, jak i kościół zostały podbite i mocno zwolnione przez imperium Corasmio (Khwārezmshāh) w 1244 r.

Bazylica Świętego Grobu była zainspirowana do innych kościołów w Europie, często z okrągłym planem. Konstrukcja inspirowana świętym grobowcem były między innymi przede wszystkim świątynię San Giovanni al Sepolcro di Brindisi, chrzcister Piza, Chrzciciel Florencji, stara katedra Brescii, bazylica pojedyncza w Bologna, Kościół San Girolamo W Reggio Emilia i kościół San Pietro w Consavia w Asti.

Franciszkańscy bracia odnowili go dalej w 1555 r., Zaniedbani pomimo napływu rosnącej liczby pielgrzymów. Nowy ogień poważnie uszkodził strukturę w 1808 r., Powodując upadek kopuły Rotondy i zniszczenie zewnętrznych dekoracji śledztwa. Zewnętrzna część ronda i śledztwo zostały zrekonstruowane w latach 1809–1810 przez architekta Komminos z Mitilene, w tureckim barokowym stylu tamtych czasów. Pożar nie dotarł do wnętrza śledztwa: marmurowe dekoracje grobowca, pochodzące z renowacji 1555, pozostały nienaruszone. W 1840 r. Podczas nowego pożaru dziesiątki pielgrzymów zostały zdeptane po śmierci. Obecna kopuła pochodzi z 1870 r. Duża nowoczesna renowacja rozpoczęła się w 1959 r., Obejmując również przywrócenie kopuły w latach 1994-1997.

Z biegiem lat powłoka z czerwonej marmuru zastosowana do kiosku przez Komminos zaczęła się pogarszać i oderwać się od struktury poniżej. Od 1947 r. Został utrzymywany na miejscu przez przebicie żelaznych belek zainstalowanych przez brytyjski mandat; Po ogłoszeniu przez budynek przez Izraelski Departament Starożytności, został on przywrócony w latach 2016–2017, a w konsekwencji usunięto rusztowanie ^[14] .

DAL 1852: lo „Status quo» [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W 1847 r. Papież Pius IX przywrócił do Jerozolimy patriarchat Jerozolimy z Latins i wzniósł bazylikę Świętego Grobu z patriarchalną katedrą, jednak w 1852 r. Wydano dekret osmański (znany na Zachodzie jako Sytuacja, kiedy ), aby położyć kres brutalnym nieporozumieniu, szczególnie między greckim Kościołem prawosławnym a Kościołem katolickim, reprezentowanym przez opiekę nad świętą ziemią Zakonu Franciszkańskiego. Dekret, wciąż obowiązujący, przywrócił sytuację z 1767 r., Biorąc pod uwagę dodatkowe prawa nabyte również przez inne społeczności chrześcijańskie, takie jak ormiański Kościół apostolski, Kościół prawosławny i Kościół prawosławny Syriak. Przypisał bazylikę prawie całkowicie do prawosławnych Greków, których patriarch Katholikon , także regulowanie czasów i miejsc uwielbienia i świętowania dla każdego kościoła ^[15] . Od XII wieku muzułmańskie rodziny palestyńskie Nusaya To jest Ghudayya , odpowiedzialni za saladyny jako neutralne, są opiekunami klucza jedynych drzwi wejściowych, na których żaden kościół nie ma prawa.

25 lutego 2018 r., Przed zamkniętymi drzwiami bazyliki Świętego Grobu, grecki prawosławny patriarcha Jerozolimy Teofilo III czyta wspólną komunikat prasowy greckiego prawosławnego, katolickiego i armeńskiego, ogłaszając, że zostały zamknięte na protest przeciwko decyzji władz miejskich Jerozolimy o zmianie Sytuacja, kiedy miasta, anulowanie zwolnienia podatkowego kościołów chrześcijańskich i wprowadzenie ustawy o zbadaniu ziemi i nieruchomości należących do nich, i oskarża władze izraelskie o praktykowanie dyskryminacji i rasizmu wobec chrześcijan ^{[16] [17]} . Począwszy od 28 lutego, gmina Jerozolimy zawiesza wniosek o podatki i proponowany projekt ustawy o Knesecie na temat nieruchomości kościołów jest zamrożony ^[18] .

Zakład [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Plan bazyliki Świętego Grobu

Legenda

Zewnętrzny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Wejście do kościoła odbywa się przez pojedyncze drzwi w południowym transepcie. Klucz wejściowy jest przechowywany, aby utrzymać pokój między różnymi frakcjami chrześcijańskimi, od rodziny muzułmańskiej Joudeh po Ghudaya, która utrzymuje opiekę od 1182 roku, kiedy to powierzono jej saladyn. W XVIII wieku władze osmańskie zleciły rodzinie NuseBeh, aby pomóc rodzinie Joudeh w jej zadaniu. Dziś rodzina NuseBeh wykonuje pracę polegającą na codziennym otwarciu i zamykaniu drzwi. W dniu 20 czerwca 1999 r. Wszystkie chrześcijańskie wyznania, które dzielą kontrolę Kościoła, zgodziły się na decyzję o stworzeniu nowego wyjścia dla Kościoła. Nie ma wiadomości, że te drzwi zostały ukończone.

Fasada transeptu z ścianą w kamiennych blokach jest podzielona na dwa pasma z gzymsu: w dolnej opasce znajdują się dwa okrągłe łuki z lewym łukiem, portalem wejściowym; Nawet w górnym zespole znajdują się dwa łuki Ogival, na środku każdego, z których otwiera pojedynczyforę. Spoczywając na prawym monoforze jest tak zwany Niepondy skala ^[20] , On -Seite Wooden Peak Schody od 1854 roku, symbol Statu quo.

Po lewej stronie fasady wieża dzwonka jest podniesiona, nieco wyższa niż transept. Jest z kwadratowym planem i u podstaw jest apsydowana kaplica urzędowana przez grecki Kościół prawosławny. Komórka dzwonowa otwiera się na zewnątrz ściółki Ogival po każdej z czterech stron.

Po prawej stronie fasady, poprzedzone schodami, istnieje Kaplica Madonny Addolorata O Kaplica franchi , Starożytne wejście do Kaplicy Kalwarii. Z kwadratowym planem jest pokryty kopułą opierającą się na niskim bębnie bez otworów, a na ścianach znajdują się dwa duże pojedyncze lampy Ogival, które światła.

Wewnętrzny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Tuż za wejściem jest Kamień , które jest uważane za miejsce, w którym ciało Jezusa było przygotowane do pogrzebu. W lewo (na zachodzie), istnieje Anastasis okrągła , pod największymi z dwóch kopuł Kościoła, w którym Kiśniem świętego grobu . W oparciu o kwotę Statu, kościoły prawosławne, katolickie i armeńskie mają prawo dostępu do grobowca, a wszystkie trzy społeczności świętują mszę codziennie. Jest również używany do innych ceremonii przy specjalnych okazjach, takich jak ceremonia „Świętego Ognia”, która odbywa się w świętą sobotę, obchodzoną przez grecko-ortodoksyjnego patriarchy Jerozolimy. W pobliżu tylnej części dochodzenia, wewnątrz kaplicy zbudowanej z żelazną strukturą na półkolistej podstawie kamiennej, jest ołtarz używany przez koptyjski Kościół prawosławny. Oprócz tego, na tyłach ronda, znajduje się kaplica w stylu surowym, która uważa się za grobowiec Giuseppe di Arimatea, w którym Kościół Syryjski prawosławny celebruje swoją liturgię w niedziele. Po prawej stronie grobu, po południowo-wschodniej stronie ronda, znajduje się kaplica objawienia, zarezerwowana do użycia Kościoła katolickiego.

Po wschodniej stronie naprzeciwko ronda znajduje się struktura, która sięga krucjat, w której mieści się główny ołtarz kościoła, dziś Catholicon Greco-ortodox. . Catholicon Jest uzyskiwany podczas rejsu i apsyjnej bazyliki krucjaty i jest wyznaczony przez wysokie marmurowe ściany; Nawa jest pokryta kopułą, której powierzchnia wewnętrzna jest całkowicie pokryta przedstawiającą mozaiką Chrystus Pantocratore . Pod kopułą jest kompas , Omphalos kiedyś uważany za centrum świata. Prezbiterium Catholicon Zajmuje apsywę całkowicie i jest podzielona przez przestrzeń zarezerwowaną dla wiernych poprzez wysoką marmurową ikonostazę. Składa się z siedmiu okrągłych łuków spoczywających na smukłych filarach, z dwiema roślinami tortu. W przestrzeni przed Iconostasis znajdują się dwa barokowe tony w marmurze Polychrome, jeden zarezerwowany dla patriarchy, drugi dla celebrujących biskupów odwiedzających bazylikę.

W lewym transepcie, obok wejścia do bazyliki, podniesiony w porównaniu do reszty kościoła i osiągalny przez wąskie schody, jest Kaplica Kalwarii , O Kalwaria , uważane za miejsce ukrzyżowania Jezusa. Kaplica, najbardziej urządzona część całego kościoła, to dwie marynarki oddzielone dwoma okrągłymi łukami i pokryte sklepieniem rejsowym ozdobionym mozaiką. W odpowiedniej nawie, również nazywane Łacińska Kalwaria Oficjalne przez katolików znajduje się ołtarz paznokci krzyża; Po jego lewej stronie jest ołtarz stabatowy. W lewej nawie, również nazywany Kalwaria Greka Organizowany przez Kościół grecki -ortodoksyjny, jest ołtarz, który stoi na miejscu uznanym, że Jezus został ukrzyżowany.

Jednak po prawym transepcie pomija Kaplica objawienia Jezusa wobec matki , powierzono kolejności braci nieletnich. Odrestaurowane z nowoczesnymi meblami po Drugiej Radzie Watykańskiej, jest to pojedyncza nawie kończąca się półkolistą apsywą. W ambulakrum wejścia do kaplicy jest Ołtarz Santa Maria Maddalena , z udziałem również katolików, z przedstawiającym brązową podstawę Mary Maddalena spotyka zmartwychwstałego Jezusa .

Na wschód od obszaru chodzącego, wzdłuż którego trzy półkoliste kaplice promieniowe są otwarte na Świętego Lonnino, na losowanie pozoru Jezusa i szyderstwa Jezusa, znajdują się w niższym udziale, Cappella di Sant’elena , urzędnik przez ormiański Kościół prawosławny. Z trzema morską i kopułą spoczywającą na bębnie, jego ołtarz znajduje się poniżej marmurowego ciborium. Z prawej nawy można uzyskać dostęp do cattoliki Kaplica wynalazku Świętego Krzyża , uważany za miejsce, w którym znaleziono prawdziwy krzyż. Kaplica Sant’elena jest dostępna, przez były kamieniołom, do Kaplica świętego Vindan , nie odwiedzono.

Organ [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Łaciński Kościół katolicki, reprezentowany przez porządek franciszkański, jest jedynym, wśród spowiedzi obecnych w grobie świętym, używając prawdziwego instrumentu muzycznego do liturgii, oprócz dzwonków używanych przez Ormian i Simandro używanego przez The the the the the the the Ormian i Simandro używanego przez The the the the the Grecy prawosławne. Organy prętów wewnątrz bazyliki są zatem używane tylko do liturgii łacińskiej ^[21] .

Główny organ jest podzielony na dwa ciała: największy, odpowiadający organowi Riegera wykonanego w 1982 r., Znajduje się w matroneo ronda Anastasis; The Choral One, Renovation of Rieger w latach 2014-2015 organu Tamburini Opus 579 z 1969 roku znajduje się przed ołtarzem Santa Maria Maddalena. Jest to transmisja elektryczna i ma 54 rejestry; Jego stała konsola jest umieszczona na kantorii po północnej stronie ronda i ma dwie klawiatury i pedał.

W kaplicy Latin Galwarary znajduje się pozytywny organ firmy Rieger, pochodzący z 2016 roku; Jest to mechaniczna transmisja i ma 5 rejestrów na dwóch podręcznikach, bez pedału.

• I Bahat, Czy Kościół Świętego Grobu oznacza pogrzeb Jezusa? , W Przegląd archeologii biblijnej , tom. 12, n. 3, maj/czerwca 1986, s. 26 – 45.
• Martin Biddle, Grób Chrystusa , Phoenix Mill (Gloucestershire), Sutton Publishing, 1999, ISBN 0-7509-1926-4.
• Martin Biddle (opieka), Kościół Świętego Grobu , Gideon Avni, Jon Seligman E Tamar Winter (TESTO); Michèl Zabé E Garo Nalbandian (FOTO), Nowy Jork, Rizzoli, 2000, ISBN 0-8478-2282-6
• Umberto Lorenzetti i Cristina Belli Montanari, Zakon jeździelanego Świętego Grobu Jerozolimy. Tradycja i odnowienie o świcie trzeciego tysiąclecia , Fano (PU), wrzesień 2011, SBN Iticcuurb 889085 .

• Oficjalna strona . Czy holsepulchre.custodia.org .
• ( W ) Bazylica świętego grobu / Bazylica Świętego Grobu (inna wersja) . Czy Brytyjska encyklopedia Encyclopaedia Britannica, Inc.
• Strona internetowa Świętego Grobu . Czy santosepolcro.custodia.org , aresztu Ziemi Świętej. URL skonsultowano 16 kwietnia 2022 r. .
• ( W ) Zdjęcie Kościoła Świętego Grobu . Czy trekker.co.il . URL skonsultowano się z 12 lutego 2007 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 27 września 2007) .
• ( W ) Kościół Świętego Grobu (ze strony internetowej History Channel . Czy HOUSTAChannel.com . URL skonsultowano 19 sierpnia 2006 (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 19 sierpnia 2006 r.) .
• ( W ) Opis Egerii w latach około 380 . Czy Home.infionline.net . URL skonsultował się 15 kwietnia 2007 (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 15 kwietnia 2007) .
• ( W ) James E. Lancaster, „Krótka historia Kościoła Świętego Grobu” . Czy Geocities.com . URL skonsultowano 19 września 2007 (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 26 stycznia 2000) .
• ( W ) Strona internetowa greckiego ortodoksyjnego patriarchatu Jerozolimy . Czy Jerusalem-patrirchate.org . URL skonsultowano 19 września 2007 (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 4 lipca 2007 r.) .
• ( W ) Strona internetowa armeńskiego patriarchatu Jerozolimy . Czy Armenian-patrirchate.org .
• ( W ) Kościół Świętego Grobu . URL skonsultowano się z 7 września 2017 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 18 listopada 2005) . (Artykuł „Ortodoxwiki”)
• ( W ) Cud świętego ognia . Czy Holyfire.org .
• ( W ) Portal zdjęć – Kościół Świętego Grobu . Czy Jerusalemshots.com . URL skonsultowano 15 kwietnia 2022 r. .
• ( W ) Strona internetowa rodziny NuseBeh, opiekunowie Kościoła Świętego Grobu . Czy Nuseibeh.org .
• ( W ) Wskazania do rodziny Al-Ghudayya, posiadacza kluczy do Świętego Grobu . Czy Jerusalemites.org . URL skonsultowano 13 marca 2007 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 13 marca 2007) .
• ( W ) Kościół Świętego Grobu, Jerozolima . Czy SACRED-DESTINATION.com .
• ( W ) Kościół Świętego Grobu . Czy Christusrex.org . URL skonsultowano się z 29 maja 2009 (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 15 kwietnia 2009) .
• ( W ) Skoncentruj się na Izraelu: Jerozolima – architektura chrześcijańska na przestrzeni wieków . Czy mfa.gov.il .
• ( W ) H. Rider Haggard, Zimowa pielgrzymka ( tekst ), Czy gutenberg.net.au , Gutenberg Project, 1901. URL skonsultowano 15 kwietnia 2022 r. .