Casale Cremasco -Vidolasco – Wikipedia
CREMASCO-VIDOLASCO Farmhouse ( Para To jest Vidulas w dialekcie) to włoska gmina 1 810 mieszkańców [Pierwszy] prowincji Cremona, w Lombardii.
Ta gmina została utworzona w 1934 r., Pierwszy Casale Cremasco i Vidolasco były autonomiczne: chociaż blisko, dwa jądra miały całkowicie niezależne wydarzenia administracyjne i religijne.
Siedziba gminy znajduje się w Casale Cremasco, który rozciąga się wzdłuż lewego brzegu poważnego. Pierwsza wzmianka o kraju pochodzi z dokumentu 919.
Z znaleziskami archeologicznymi z 1927 r. Może się wydawać, że obszar ten był już zamieszkany w IV wieku
Nazwa Casale znajduje się na długiej liście 1192, która określa wioski Cremaschi przekazywane pod domeną Kremonii. Jego historia jest powiązana z wydarzeniami szlachetnych rodzin w okolicy, społeczności religijnych (upokorzeni, panowie lengdom do XVI wieku) Serenissima aż do upadku Wenecji w 1797 r., Wraz z sąsiednimi centrami.
Historia Vidolasco rozpoczyna się w epoce brązu: znaleziska, które wyszły na jaw w 1960 r., Świadczą o obecności społeczności około XX wieku pne. Los Casale nastąpił do 1400 roku, kiedy stał się lennym Tadini, a następnie Sanseverino-Vimercati.
Montecchio [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Montecchio, termin pochodzący z dialektu cremasco „munt -ec” -montevecchio; Lub z zmarłego łacińskiego „Monticous” -Monticello jest to archeologiczne miejsce Vidolasco należące do gminy Casale Cremasco.
Wykopaliska z połowy wieku, które umożliwiły ustalenie istnienia starożytnego zamieszkałego obszaru przypisanego do końcowej fazy epoki brązu i początkowej epoki żelaza.
Historia i kultura witryny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Z powodu fragmentacji i sporadyczności znalezionej znaleziska niemożliwe jest zrekonstruowanie precyzyjnego obrazu historii Dosso di Montecchio, na którym powstała instalacja populacji ligurian. Montecchio di Vidolasco jest największym źródłem znalezisk i informacji na temat późnej epoki brązu i protogolasecyjskiej fazy kulturowej całej Lombardii.
Znajduje się z XX wieku pne Sugerują, że miasto miało charakter domowy, prawdopodobnie również wyposażone w miejsce kultu.
Umieszczona tutaj populacja była poświęcona polowaniu, produkcji różnych narzędzi, w tym ceramiki, ceramiki i, rzadko, metalowych przedmiotów. Ćwiczyli także hodowlę, z której osiągnęli różne procesy mleka, wirowania i tkania.
Produkty rzemiosła były handlowane z pobliskimi i nie -spopulacjami, aż do Szwajcarii, Veneto i Centrum – Europy Zachodniej. Ponadto handlowano luksusowe produkty, takie jak obiekty bursztynowe i brązowe.
Analiza nagrobka cywilizacji Protogolasecchian sugeruje, że miała już hierarchizowaną strukturę jako różne poziomy bogactwa sprzętu wyróżniały różne państwa społeczne w społeczności.
Wykopy i konformacja gleby [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
W 1906 r. W Montecchio odkryto Terramara, a prof. Pantaleone Lucchetti zgłosił to Kongresowi włoskich przyrodników.
Stwierdzono dossus Montecchio do rozszerzenia około hektara:
- Z warstwy o zmiennej grubości, ale zawsze wyższy niż jeden metr, bardzo wytrwałej gliny.
- Z warstwy powyżej poprzedniej, o stałej grubości prawie jednego metra, całkowicie składającej się z cocci wazonów ziemskich.
Oczywiście jest to prawdziwy dreszczyk emocji (Earth Cotta Vases Factory) z ERA Terramariche (etrusk-rzymskie, to jest brąz-ferro).
Lokalizacja Montecchio przedstawia się zatem, jako związek między dwiema zachodnimi i wschodnimi częściami starożytnej kremacji i poprzedza ustanowienie cywilizacji brązu i żelaza, która jest historyczną cywilizacją Umbrian i Etruscans, udało się prehistorycznemu z nich. Ligurian.
Regularne wykopaliska rozpoczęły się 6 czerwca 1960 r. W Cascina Montecchio w gminie Vidolasco. Praca funta, która trwała do 2 lipca tego samego roku, została przeprowadzona z całą niezbędną karą, dzieląc obszar na sektory i ostrożnie przechodząc pionowo, utrzymując materiały, które osiągnęły różne głębiny.
Ogólnie rzecz biorąc, stratygrafia przedstawia się od góry do dołu w różnych dołach wykopanych w następujący sposób:
- uprawiana powierzchnia, humus i korzenie dla około 15 cm ;
- Mieszana gleba w kamieniach, resztki warzyw zaradzone przez orkę, z jakimś atypowym sporadycznym kokcio, na około 50 cm ;
- Ziemia archeologiczna bogata w glinę znaleziska, terakotę, metal, kości, 50 cm ;
- Warstwa koncertowa 10 do 25 cm ;
- Sterylny piaszczysty podłoże poniżej nieokreślonej grubości.
Ta stratygrafia wykazywałaby frekwencję nierównomierną. Wydaje się, że warstwa sterylnego piasku przerywa grubość, co może oznaczać powódź, która nagle się przytłoczyła, po czym życie na stacji prehistorycznej wznowiło swój normalny trend.
Znaleziska prehistoryczne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Najbogatszym miejscem znalezisk i najważniejszym w historii, nie tylko dla Cremasco, ale także dla Lombardii, jest z pewnością Vidolasco. Wykopanie rozciąga się na około 50 m² .
Znaleziska ceramiczne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Większość znalezisk składa się z ponad tysiąca fragmentów wazelamu o nieco różnorodnym rodzaju i rozmiarach.
Ilość ceramiki, podzielona na gruboziarnistą ceramikę, średnią ceramikę i drobną ceramikę, jest bardzo niezwykła.
Wśród ceramicznych znalezisk, które znajdujemy: urny; kręgle; Colatoi, być może używane do aktywności domowej związanej z przetwarzaniem mleka; słoiki różnych typów; Orci lub Dolia; Coperchietti; Rocchetti, stosowany w krajowej aktywności wirowania; Elementy fikcyjne, interpretowane jako terakota do użytku rytualnego.
Dwa gniazda wazonów znalazły się na szczególną uwagę: jeden składa się z pierścienia plastikowego sznurka, jakby był kołem, drugi składa się z tak mniejszego plastikowego pierścienia niż poprzedni, ale zawsze ma niewielkie znaczenie.
Produkty naczyniowe wyróżniają się bogactwem dekoracji, co ujawnia raczej wyrafinowany smak artystyczny i znaczącą pomysłowość. Zwykle obiekty ciasta mają szorstkie dekoracje, a te z oczyszczonym ciastem mają dokładniejsze dekoracje.
Metal znaleziska [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Kompleks metalowych obiektów nie jest bardzo bogaty, jednak przedstawia pewne fragmenty wysokiego zainteresowania, a przede wszystkim raczej decydujące dla oceny oceny ugody i osądu jego fizjonomii.
Wśród ustaleń brązowych znajdujemy: Fibulary of Fibulae; szpilki; pinceta; Rytualne palety z uchwytem Tortiglione.
Znaleziska fauny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
W Dosso di Montecchio znaleziono wiele znalezisk kości różnych zwierząt i rogów szyjdowskich w celu uzyskania różnych narzędzi do użytku domowego. Odkrycia faunalne umożliwiły rozpoznanie różnych gatunków zwierząt: woły, świnie, owce lub kozy, konie, psy, jelenie, dziki, jelenie, niedźwiedzie, bobra i sowy.
Zasadniczo kości są bardzo rozdrobnione i składają się głównie z pozostałości końców i szczęk; Jeśli chodzi o jelenie, istnieją również różne duże ceny rogów, które musiały być wyrafinowanym surowcem na narzędzia i ozdoby. Zupełnie wyjątkowy przykład jest kawałek uzyskany z rogu jelenia, który ma kształt nowoczesnych czapek.
Całkowity brak broni może przypuszczać, że była to osada zamieszkała przez ludzi oddanych, najwyraźniej, a nie wojujących postaw, w pokojowych działalności domowej. Dzięki pozostałościom fauny przekazano wiadomość o pewnym zainteresowaniu, zarówno dla gatunku zwierząt domowych, które napędzały przemysł mleczarski i zapewniał mięso, skórę, rogi, a dla dzikich, takich jak niedźwiedź, co sprawia, że wyobrażamy sobie, że to w Sąsiedztwo było środowisko grubego, obszernego, bogatego w jagody i dzikie owoce.
Obecność „Corni konsekracji” lub „bożków” rzuca również specjalne światło przynajmniej w części kompleksu, które zatem musiało zrozumieć święty obszar lub w każdym przypadku przeznaczony do procedur rytualnych.
Znalezienia są obecnie zachowane w Muzeum Civic Crema oraz w Muzeum Obywatnym i Archeologicznym Castelleone.
Ewolucja demograficzna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Ankietowani [3]
Obce grupy etniczne i mniejszości [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Na dzień 31 grudnia 2020 r. Jest 226 zagranicznych obywateli. Numerycznie znaczące społeczności krajowe są [4] :
- Rumunia, 69
- Maroko, 40
- Indie, 23
W tej gminie istnieją dwie branże w odniesieniu do sektora rolnego, to Galbani i Danone.
Galbani [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Galbani jest włoską grupą żywnościową od 2006 roku kontrolowanej przez Lactalis.
Nowa siedziba firmy została otwarta w 1960 roku w Mediolanie, inaugurując szczególnie skuteczny okres dystrybucji, komunikacji przemysłowej i reklamowej.
W 1989 roku wszedł do grupy Danone i wzmocnił swoją pozycję na rynku europejskim. W 2006 r. Grupa Galbani dołączyła do grupy francuskiej Lactalis. W 2008 r. Urodziła się Lactalis Italia Group, spółka holdingowa, która zarządza najważniejszym portfolio marki w sektorze mleczarskim we Włoszech: Galbani, Winterizzi, Cademartori, Locatelli, Président.
Danone [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Danone to francuski przemysł spożywczy, który miał również fabrykę w Casale Cremasco.
W 1919 roku Isaac Carasso założył małą fabrykę jogurtów w Barcelonie. W 1991 r. Duża roślina w Casale Cremasco (CR) została zainaugurowana we Włoszech w celu zwiększenia struktur, a tym samym zaspokojenia rosnącego popytu na rynek krajowy.
W 2013 r. Ponad 60% obrotu grupy Danone pochodziło z krajów wschodzących; Przemysł, dotknięty skutkami kryzysu, zamyka trzy rośliny w Europie, z których jednym jest włoski z Casale Cremasco.
Drogi [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Terytorium przekracza następujące drogi prowincjonalne:
Lista burmistrzów od 1985 do dziś [5] .
- Cimum, M. Casirani, Word, Casale Cremasco: dwa kraje, gmina w historii, w świadectwie, w sztuce .
- A. aschedamini, Vidolasco: Monografia .
- W. Venenciarutti, Ziemia, która daje: profile religijne w Casale Cremasco-Vidolasco
- A. Zavaglio, Nasze ziemie: historie krajów w Cremasco .
- P. Lucchetti, Terramara .
- P. Lucchetti, Azze di Camisano Cremasco (od historii naturalnej do prehistorii i historii) .
- V. Brownish; Fulcheria , 1983
- V. Brownish; Stacja prehistoryczna , 1964
- V. Brownish; Pre-historia , 1969
Recent Comments