Ave Maria (Travinskij) – Wikipedia

L ‘ Ave Maria (Oryginalny tytuł Bogoroditse d’O vo ) jest motto chóru kaplicy napisanego przez Igor ‘fëdorovič Strawińskiego w 1934 roku.

Wciąż nastolatek Strawiński zaczął krytykować Kościół prawosławny i porzucił go jeszcze przed zakończeniem gimnazjum; Kilka lat później zbliżył się do swojej religii napędzanej wewnętrzną koniecznością ^[Pierwszy] i napisał w 1926 r. Kompozycję chóru bez akompaniamentu, Nasz Ojciec . Kilka lat później, w 1932 roku, skomponował kolejną krótką pracę, wierzę , w końcu w 1934 roku Ave Maria . Ta trylogia została napisana przez Stravinskij początkowo w słowiańskim, języku, z którym był przyzwyczajony do modlitwy, odkąd był dzieckiem i słuchał podczas świętych funkcji. Według tego, co kompozytor mówi, że napisałby trzy motety, ponieważ był zmęczony słuchaniem złych występów muzyki, która nie była naprawdę piękna, kiedy odwiedzał rosyjski kościół Nicei. ^[2]

Strawiński napisał Ave Maria Między 22 marca a 4 kwietnia 1934 r. Oryginalny tekst, który ustanawia w muzycznym, kończy wersety „i pobłogosławił owoc waszego brzucha Jezusa”, jak był używany w kościele prawosławnym; Dzięki tej wersji wykonanie trwa 1 minuta i 20 sekund, będąc wynikiem składającym się tylko z 21 żartów. Kiedy w 1949 roku kompozytor, wkrótce po napisaniu mszy według liturgii rzymskiej, postanowił stworzyć łacińską wersję trzech motetów, u Ave Maria Dodał ostatnią część, jak wiemy. ^[3] Wynik stał się w ten sposób z 36 żartów i czasu trwania 2 minut.

Pierwsze wykonanie utworu odbyło się wraz z pozostałymi dwoma w oryginalnej wersji, ze wspólnym tytułem Trzy pieśni kościelne , 18 maja 1934 r. Możliwość była pamiątkowym koncertem w Pokój Gaveau Paryża ku pamięci amerykańskiego kompozytora Blair Fairchild, który zmarł 23 kwietnia 1933 r. Chór został wyreżyserowany przez samego Strawińskiego. ^[3] L ‘ Ave Maria Został opublikowany z Nasz Ojciec i wierzę W 1934 r. Przez rosyjskie de Musique w Paryżu wskazuje na rosyjskie „dla tserkovnaho obchoda” (dla służby kościelnej). Wersja łacińska została wydana w 1949 roku w Nowym Jorku przez Boosey & Hawkes. ^[4] .

L ‘ Ave Maria Został napisany dla czterech części chóru kaplicy SATB lub sopran, kontratak, tenor, bas; Realizacja nie obejmuje żadnego innego narzędzia do wykonania w kościele, zgodnie z wymogami ortodoksyjnych dyrektyw liturgicznych. ^[5] Istnieje wersja fortepianu i chóru, która ma jedynie cel edukacji przedmiotów i która nigdy nie jest publicznie odtwarzana.

Piosenka ma modulowane ustawienie sylabiczne również na podstawie tekstu; Wynik jest powtórzony do przykładu muzyki chóralnej Kościoła bizantyjskiego; Trend jest cichy, a harmonia jest niezwykle prosta; W wersji łacińskiej piosenka kończy się Amen śpiewał. ^[3]