7,5 cm Gebg 36 – Wikipedia

. 7,5 cm pistoletu górskiego 36 , skrócony w 7,5 cm Bug 36 ^[Pierwszy] , było niemiecką armatą górską. Było to standardowe lekkie armaty dywizji górskich zarówno Heer, jak i Waffen-SS podczas II wojny światowej.

. Bug 36 Został stworzony przez Rheinmetall w 1935 r., Aby spełnić heer wymóg, aby Obice kalibru 75 mm wyposażył swoje podziały górskie ( Dywizje gór ), zastępując Gebirskanone 15 Austro-Woungaryjską datującą się na Wielką Wojnę. Produkcja rozpoczęła się w 1938 r.; Produkcja pierwszego roku jest nieznana ^[2] , podczas gdy 1 193 sztuki wykonano od następnego roku do 1945 ^[3] .

Armaty zostały przypisane czterema próbkami dla każdej baterii; Każdy batalion artylerii górskiej miał 2-3 pracowników tych baterii. Pułk artylerii górskiej ( Braws-Mirlery Regent ) stroną od jednego do trzech batalionów wyposażonych w Bug 36 ^[4] .

Projekt 7,5 cm Bug 36 Było to stosunkowo konwencjonalne w stosunku do jamy ustnej, z jego standardową przewijaniem niemieckiego punktacji i konwencjonalnego hamulca jamy ustnej. Aby zmaksymalizować jego zdolność pożarową do wysokich kątów, kołyska została wyposażona w zaległości, aby zwiększyć odległość między migawką a glebą, chociaż obejmowało to instalację sprężyn w celu zrównoważenia ciężaru niezrównoważonego pręta w kierunku sprintu. Ponadto zmienny system odrzutu zmniejszył odrzut do wysokich wysokości. Cularette był szczególnie masywny, ponieważ włączył układ połączenia, który pozwolił na oderwanie się od lufy podczas transportu. Vomery na końcach odliczenia kolejki zatrzymania również były zdejmowane. Drewniane koła pierwszych okazów zostały zastąpione kółkami Light League, gumowymi półprzewodnikami. Dopuszczenie było bez chronu, aby zmniejszyć ogólną wagę. Armanon, ciężki 750 kg, można było wyciągnąć lub podzielić na osiem obciążeń usunięte z tyłu muła lub konia ^[5] .

Z powodu jego lekkości, kiedy Bug 36 Wystrzelił w niskich rogach strzelania, dopingując obrotu na Vomerach kolejek i podniósł na kołach. Ryzyko uszkodzenia tymi „skokami” i sług było takie, że użycie 5. biura startowego, najpotężniejszego, było zabronione do strzelania w rogach poniżej 15 °. Do górnych rogów, że kawałek był idealnie stabilny, rozpraszając resztkową energię odrzutu na ziemi ^[5] .

. 7,5 cm Bug 36 Strzelił dużą różnorodność amunicji, z niezwykłym wyjątkiem konwencjonalnej perforacyjnej kuli. Zamiast tego ostatniego, w przypadku strzelania do kontraktów, armatę użyła granatu okazywanego ładowania, ciężkiego 5,83 kg, z maksymalnym zasięgiem 9 250 metrów ^[6] . Cannon miał własny wysoko wybuchowy granat 5,83 kg, ale mógł również strzelać do tego, który używał 7,5 cm FK 18 Campali. Dostępne były również kolorowe granaty dymu. Amunicja była typu Bossolo Cartoccio, z pozycjami w metalowych łóżeczkach; 4 dodatkowe opłaty były dostępne; Piąty ładunek zastąpił wszystkie precedensy, gdy musiały zostać pobite cele na granicy zakresu broni. Chociaż wydajność pod względem przydatnego strzelania okazała się wystarczająca, kaliber 75 mm był zbyt ograniczony na bitwy drugiej wojny światowej ^[7] .

• Gander, Terry E Chamberlain, Peter. Broń trzeciej Rzeszy: Ancyklopedyczne badanie wszystkich małych broni, artylerii i specjalnej broni niemieckich sił lądowych 1939–1945 , Doubleday, New York, 1979. ISBN 0-385-15090-3.
• Hogg, Ian V. Niemiecka artyleria drugiej wojny światowej , Stackpole Books, Mechanicsville, 1997. ISBN 1-85367-480-X.
• Engelmann, Joachim E Scheibert, Horst. Niemiecka artyleria 1934–1945: Dokumentacja tekstu, szkiców i obrazów: sprzęt, struktura, szkolenie, przywództwo, użytkowanie , C. A. Starke, Limburg/Lahn, 1974.
• Zentner, Christian. Żołnierze w akcji , Rok Verlag KG, Amburgo, 1977.