Zamek Terrans – Wikipedia

. Zamek Terrans znajduje się w starym mieście wioski Terrans połączonych w Pierre-de-Bresse w 1973 roku w Saône-Et-Loire. Znajduje się nieco z dala od starej wioski (Terrans) około 500 metrów, w kierunku wyjścia Charette-Varennes West, nad bankami Departamentu 73.

Zamek i jego wspólne zostały sklasyfikowane jako zabytkowy pomnik, fosy, kaplica i konsjerża zostały zarejestrowane 24 czerwca 1977 ^{[[[ Pierwszy ]} .

Nie można odwiedzić zamku, własności prywatnej.

Wydaje się, że zamek istniał bardzo wcześniej w Terrans i po nadaniu nazwy rodziny, która w 1427 r., Jean de Terrans, doradca księcia Burgundy Philippe le Bon; Wtedy było stare powiedzenie: „Reead of Terrans” .

Na końcu XV ^{To jest} Wiek, ta ziemia przekazała rodzinę Chanteretu, której ostatnia spadkobierca, Catherine de Chanteret, wyszła za mąż w 1707 r., Jean-François de Truchis, przynosząc mu tę lordę, której potomkowie nadal mają ten dom. Jego syn, Guillaume de Truchis, wezwał architekta Edme Verniquet ^{[[[ 2 ]} i przebudowany w 1765 r. Zamek, a także w taki sam sposób, jak miedziana płyta wytłoczona ramionami producenta, zachowana w archiwach zamku. Zauważamy następujący napis:

‘ Château de Terrans został zbudowany przez Messire Guillaume de Truchis Comte de Serville, Rycerz Zakonu Wojskowego Saint-Louis, Lord of Terrant i innych miejsc, porucznik Roy des Ville i Citadel de Chalon ^{[[[ Notatka 1 ]} , i Madame Françoise Marguerite Guillier de Serigny jego żona. Pierwszy kamień tego zamku został położony trzydziestu jeden lat, sześćdziesiąt pięć i sześćdziesiąt pięć przez Mademoiselle de Sérigny ich córkę, o planach i pod kierunkiem Edme Verniquet, architekt w Dijon, byłym uczniem architektury Royal Academy. »

Kamień węgielny został złożony pod koniec maja 1765 r. Z kamieniołomów opactwa Franc-Comtoise, a Gros-One zakończyło się w ciągu kilku miesięcy ^{[[[ 3 ]}

Rodzina Truchis ma również zamki Varennes i Lays, w bezpośrednim sąsiedztwie Terrany . Piosenkarka Zazie to Truchi z Varennes.

Długa kutka żelazna siatka z 1776 r. Oddziela zamek od drogi. Przerywany jest w swoim środku okładką bez okładek, których filary ozdobione obrazami kadrowymi girlandami są koronowane wazonami amortyzacyjnymi. Daje dostęp do honorowego dziedzińca, który jest ważny dla wspólnych, których parterem jest przebity arkadami w koszyku, oddzielone nogami w szefie.

Sam zamek ma prostokątny plan. Ma podłogę oświetloną przez przebite foryki oczu u podstawy dachów o wysokich zadaniach. Na środku fasady dwie nogi bossowe wyznaczają przednie ciało rozpiętości, w którym na parterze, na szczycie stopnia flankowanego przez dwa lwy w salonie, drzwi w drzwiach pełne wieszak zwieńczone przez girlandę i , Na górze, prostokątne francuskie okno z widokiem na duży balkon na konsolach z wsparciem, kutego żelaza. Fronton, rzeźbiony z pancernymi wkładami, koronuje wszystko. Łańcuchy narożne są skrzywdzone. Baner króluje z kwadratową podłogą.

Apartamenty są obsługiwane przez centralny przedsionek, który arkada w uchwycie kosza oddziela się od obrotowych schodów z piękną kutą żelazną rampą. Duży salon na pierwszym piętrze jest ozdobiony trofeami wojskowymi i nad drzwiami, owalnymi medalionami otoczonymi laurami, w których w zasadzie pojawiają się alegorie z czterech sezonów.

Dwa główne korpus stajni i budynki gospodarcze zostały zbudowane po 1766 roku, zamknęły sąd honorowy po obu stronach zamku; Idealnie symetryczne, ozdobione wazonami i posągami, podłączone do zamku przez niskie ściany, ostatnia strona dziedzińca jest zamknięta przez siatkę z krzywych i kontrbrubami z doskonałą bramą wejściową ozdobioną girlandami i wazonami ^{[[[ 4 ]} .

Truchis: The Herb of Arms pokazuje hełm profilu ozdobiony pióropuszy i lwem wymachującym mieczem, przezwyciężając tarczę Lazur do złotej sosny, wspierany przez dwa lwy tego samego twarzy ; Na sztandaru unosi motto Moc i siła .

• Claude Courtépée, Historyczny i topograficzny opis księstwa Burgundii , Dijon, 1774-1785.
• Viscount Albéric de Truchis de Varennes, Genealogia domu Truchis , Drukowanie Jobard, Dijon, 1906.
• Henry Sourange-Bodin, Les Châteaux de Bourgogne, 178 monografii , Editions Van West, Paris, 1942.
• Vignier françoise (pod Under Ty. z) : The Guide to Châteaux de France, 71 Saône-Et-Loire , Editions Hermé, Paris, 1985.
• Jeanne Pronteau: Edme Verniquet 1727 – 1804 , Historical Works Commission of the City of Paris, Paris, 1986.
• Michel Gallet: Parysowskie architekci XVIII ^{To jest} stulecie, słownik biograficzny i krytyczny , Mengès éditions, Paris, 1995.
• Jenry Camus: Edme Verniquet (1727-1804), architekt Châtillonnais , Les Cahiers du Châtillonnais, 2007.

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]