Capritto – Wikipedia

Cavriana wspólny
Pogląd
Lokalizacja
Państwo	Włochy
Region	Lombardy
Województwo	Mantua
Administracja
Burmistrz	Giorgio Cauzi (Lista obywatelska) od 26-5-2014 (2. mandat od 27-5-2019)
Terytorium
Koordynować	45 ° 21′N 10 ° 36 Ner / 45,35 ° N 10,6 ° E 45,35; 10.6 ( Cavriana )
Wysokość	170 m S.L.M.
Powierzchnia	36,91 km²
Mieszkańcy	3 772 [Pierwszy] (31–2022 sierpnia)
Gęstość	102,19 AB./KM2
Frakcje	Bande, Campagnolo, Castelgrimaldo, San Giacomo, San Cassiano
Sąsiednie gminy	Goito, Guidizzolo, Lonato del Garda (BS), Medole, Monzambano, Pozzolengo (BS), Solferino, Volta Mantovana
Więcej informacji
Kod. Poczta	46040
Prefiks	0376
Zmęczenie spowodowane różnicą czasu	UTC+1
Kod ISTAT	020018
Kod katastralny	C406
Targa	Mn
Cl. sejsmiczny	Strefa 2 (średnia sejsmiczność) [2]
Cl. klimatyczny	strefa E, 2 598 gg [3]
Nazwa mieszkańców	Cavriana
Patron	San Biagio
Wakacje	3 lutego
Mapowanie
after-content-x4 Cavriana
Pozycja gminy Cavriana w prowincji Mantua
Witryna instytucjonalna
Zmień dane na Wikidata · podręcznik

Cavriana ( Cavriate W dialekcie wysokim Mantuan ^[4] ) jest włoską gminą 3 772 mieszkańców prowincji Mantua w Lombardii, częścią gmin górnego Mantua.

Cavriana to gmina, która zajmuje północną część prowincji Mantua, Alto Mantovano, i znajduje się około 30 kilometrów od stolicy prowincji. Terytorium jest pagórkowate (o minimalnej wysokości 43 m S.L.M. i maksymalnej wysokości 202 m.p.ms.l.), a dom miejski znajduje się na wysokości 170 m.p.ms.l. ^[5] Obszar miejski graniczy z prowincją Brescii do gmin Pozzolengo i Lonato del Garda, a także znajduje się kilka kilometrów od prowincji Werona (gmina Valeggio Sul Mincio) i Lake Garda.

Obszar miejski jest przekraczany przez kanał Arnò. ^[6]

Być może wywodzi się z łacińskiego imienia osoby Caprius O Caprilius Z dodaniem sufiks -ana. ^[7] Według innych nazwa wynika by Zmienna Caput Gdzie głowa (Paretymologicznie) oznacza głowę. Kolejna hipoteza uwzględnia nazwę pochodzącej z Capry, również w odniesieniu do herbu kraju, który pokazuje szalejącą kozę.

Pewne jest to, że w przeszłości nazywano wioskę Capriana : W rzeczywistości jest to wspomniane w wierszu w języku łacińskim Antycerberus Bongiovanni da Cavriana podzielony na cztery książki skomponowane w drugiej połowie XIII wieku. Oprócz czwartej książki pisze w rzeczywistości: „Wziąłem mojego kapriana, powiedziałbym dobrze i John „[Urodziłem się w Cavriana i nazywam się Bongiovanni]. ^[8]

W starożytnej epoce brązu w dorzeczu garda w pobliżu licznych małych jezior; Wśród nich, w 2040 r. W wiosce Bande di Cavriana zbudowano palafityczny obszar. W wiosce uczęszczała na średnią epokę brązu i charakteryzuje się obecnością zarówno palach, jak i rekultywacji. Życie wioski jest udokumentowane przez kilka znalezisk (ceramika, narzędzia), a zwłaszcza niektóre Enigmatyczne tabletki przechowywane w archeologicznym muzeum Górnego Mantuan. Obszar Cavriana był również odwiedzany w epoce żelaza, ale nie ma pewnych dokumentów. ^{[9] [dziesięć]}

Po inwazjach galusowych romanizacja terytorium jest przekazywana 225 pne. Fazę romanizacyjną pomogło również otwarcie Via Postumia, które minęły w pobliżu Górnej Mantui i bardzo pomogła handlować w tym obszarze. To, wraz z różnymi projektami rekultywacyjnymi, dało przestrzeń kilku budynkom, piecach, nekropolisach i innych konstrukcjach, w tym Strada Cavallara który przekroczył pagórkowaty obszar, aby połączyć się z Postumiią. Ta droga była przedmiotem kilku badań, odkąd znaleziono dwa nekropolu, miejsce kultu i części akweduktu. Inne budynki mieszkalne z epoki rzymskiej znaleziono w rejonie Cavriana: w majowej lokalizacji – znaleziono mozaiki – w wiosce San Cassiano – znaleziono rustykalną willę – w Batuda trzecia rzymska willa, której mozaika jest dziś w archeologicznym Muzeum Górnego Mantuan i willi w Mansarine, również należące do ludzi o wysokim poziomie. Te wille były centrami produkcji rolniczej, ale także tymczasowe rezydencje dla właścicieli. ^{[9] [dziesięć]}

Wczesna średniowieczna historia, w przeciwieństwie do prehistorycznej, nie jest zbyt dobrze znana, a północne Włochy zostały zaatakowane przez różne narody. Prawdopodobnie pierwsza konstrukcja obronna sięga 1045 roku, kiedy Henry III rozpoznał Corte de Cavriana jako własność biskupa Mantua. W 1367 r. Cavriana stała się częścią terytoriów rodziny Gonzaga, która podbiła Mantuę w 1328 r. Zamek został rozszerzony w ostatnich latach, ponieważ Cavriana była strefą graniczną między Visconti a Republiką Wenecji. Z Ludovico II, w XV wieku, zamek Cavriana stał się wyrafinowaną rezydencją i gościł architektów, takich jak Giovanni da Padova i Luca Fanttelli, a także postać Isabelli d’Este ,. Upadek rozpoczął się w 1630 r. I po meczu Gonzagi w 1707 r. Cavriana spadła z austriacką dominacją. Marginalność tego obszaru okazała się również z rozbiórką fortecy w 1771 r. ^{[9] [dziesięć]}

24 czerwca 1859 r. Cavriana była sceną bitwy pod Solferino i San Martino, a Villa Mirra była siedzibą przed Austriakiem, a następnie Francuzami. Tylko z Cavriany Napoleon III wysłał wysyłkę do żony, mówiąc, że wygrał bitwę. W 1861 r. Cavriana stała się częścią Królestwa Włoch. ^{[9] [11]}

W książce Cavriana w wspomnieniach lekarza Różne wydarzenia na terytorium Cavriana opisują Loris Freddi, zaczynając od okresu faszyzmu, przechodząc przez drugą wojnę światową, wyzwolenie, z punktu widzenia autora. Tutaj został również opisany 10 marca 1945 r., W dniu, w którym Mussolini odwiedził Cavrianę. ^[11]

12 maja 1957 r. O 16:04 na State Road 236 Goitese na odcinku między Cerlongo i Guidizzolo (w Corte Colomba, położony na terytorium Cavriana), podczas Mille Miglia hiszpański kierowca Alfonso de Portago opuścił ulicę z jego Ferrari wystrzelił z prędkością ponad 250 km/h, zabijając razem z nawigatorem Edmundem Gurnerem Nelsonem i 10 osobami (w tym 6 dzieci), które były świadkami przejścia słynnego konkursu motoryzacyjnego. Ten wypadek, spowodowany wierceniem pneumatycznym, oznaczał koniec Mille Miglia i upadł w historii jako tragedia Guidizzolo, nawet jeśli w rzeczywistości miało to miejsce na terytorium Cavriany. Na miejscu wypadku umieszczono pamiątkowy kamień.

Architektury religijne ^[dwunasty] [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Od czasu, gdy pojawiło się chrześcijaństwo, wzniesiono wielu mówców, ponieważ każda niewielka społeczność zbudowała własne miejsce kultu. Święte budynki znajdowały się blisko fortecy, wewnątrz, a także w pobliżu klasztorów. Dwa kościoły, parafia i kościół parafialny, zostały wzniesione dla wioski i rozległego terytorium. W wszystkich głośnikach wciąż uczestniczy społeczność Cavrianese. ^[dwunasty]

• Kościół parafialny San Biagio, barokowa struktura zbudowana przez Giovanni Marię Bosetti w latach 1716–1719. ^[13]
• Pieve di Santa Maria, budynek romańsko-lombardowy zbudowany w XII wieku. ^[dwunasty]
• Oratorium San Sebastiano, zbudowane w XII wieku, zostało odzyskane i skonsolidowane w latach 1991–1994 i odkryto niektóre fresko. ^[dwunasty]
• Oratorium San Rocco.
• Oratorium poświęcone B.V. Różańca Pompejów (ułamek gangów).
• Oratorium Sant’anna (Hamlet of Campagnolo), zbudowany na Monticello, w sąsiedztwie klasztoru należącego do zakonnic Santa Giulia (Brescia). ^[dwunasty]
• Oratorium San Giovanni Cassiano (Hamlet of San Cassiano), dzięki wykopaliskom archeologicznym odkryto, że wioska San Cassiano ma bardzo starożytne pochodzenie, związane z romanizacją pierwszych wieków po Chrystusie. Budynek prawdopodobnie sięga XX lub XII wieku. ^[dwunasty]
• Oratorium Świętych Filippo i Giacomo (Hamlet of San Giacomo), powiązane z tragiczną historią księdza parafialnego, który po Radzie Trent został wysłany na udział z Inkwizycji. Budynek został przywrócony w 1999 roku.

Architektury cywilne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Villa Mirra, obecnie należąca do gminy Cavriana, jest otoczona rozległym ogrodem i mieści Muzeum Archeologiczne Górnego Mantuan i Biblioteki Miejskiej. ^[9]
• Fontanna Torcolo (Borgo Pozzone), struktura pokrytą białymi i różowymi marmurowymi płytami, zgłoszonymi już w teresowskiej katastrze z 1777 r. Tutaj woda naturalnego odrodzenia płynie. W 1821 r. Przeprowadzono prace odbudowy, co pokazuje przydatność fontanny dla całej społeczności. ^[14]

Architektury wojskowe [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Rocca di Cavriana.
• Bunker drugiej wojny światowej, zbudowany pod koniec 1944 roku w celu ochrony ludności przed atakiem lotniczym.

Miejsca archeologiczne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ewolucja demograficzna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Ankietowani ^[16]

W Cavriana znajduje się przedszkole, szkoła podstawowa i szkoła średnia pierwszej klasy, część kompleksowego Instytutu Guidizzolo. ^[17] Cavriana jest również gospodarzem biblioteki miejskiej. ^[18]

Muzea [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Muzeum archeologiczne Upper Mantuan.
• Vecchio Mulino i Ancient Craft Museum, w którym mieści się kolekcja narzędzi i narzędzi w latach 1800–660, zgrupowana zgodnie z działalnością, do której były używane. ^[19]

Kuchnia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

3 lutego to dzień patronu Cavriana, San Biagio. Z okazji tego wakacji w Cavriana odbywają się targi, której bohaterem jest ciasto San Biagio, typowe ciasto Cavianese. Pomimo tego, że otrzymała markę De.co., cała rodzina ma dziś swój własny przepis na ciasto, którego składniki pozostają prawie zawsze takie same. ^{[9] [20]}

Cavriana od dawna jest terytorium z powołaniem do wina: Vinaccioli znalezione na stronie internetowej Palaphyphivele Bande pokazuje to. Stoki niektórych wzgórz są nadal pokryte rzędami śrub i powstaje również wina kontrolowanego denominacji pochodzenia, takie jak Garda Doc lub Garda Colli Mantovani Doc. ^[9]

Wydarzenia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Oprócz targów San Biagio „Palio Della Capra d’Oro” w lipcu odbywa się również w Cavriana. Palio, urodzony w 1998 r., Przybył do jego 22. edycji w 2019 r. (Wydarzenie nie odbyło się z powodu Covid-19 w latach 2020-2021). ^[21] To wydarzenie jest powiązane z renesansem miasta, w Gonzaghesca Corte, w którym znaleziono Golden Capra, legendarny artefakt pozostawiony przez Isabella d’Este do Cavrianesi. Dzisiaj zwycięska dzielnica Palio podnosi złotą kozę i będzie właścicielem do następnego roku. Miasto jest podzielone na różne dzielnice: Village (Yellow), San Rocco (niebieski kolor), kościół parafialny (Indigo-Valetto), zamek (Bordeaux i White), puzone-beverage (biały kolor i czerwony), Scarnadore (kolor pomarańczowy) i San Cassiano (zielony kolor). W tygodniach poprzedzających Palio każda dzielnica upiększa własne renesansowe festoony i scenariusz odpowiedniego koloru. W dniu Palio członkowie różnych dzielnic, ubrani w renesansowe ubrania koloru dzielnicy, do których należą, parada dla kraju z bębnami i flagą -wcale do centrum, gdzie jest prawdziwy wyścig kozłowy trzymany. Każda dzielnica zobaczy jego kozę i Cavrer – Zwykle dziecko – które może tylko zadzwonić do kozy, aby podążać za nim w obwodzie bez możliwości jej dotknięcia. Koza, która przekracza linię mety, najpierw decyduje o zwycięskiej dzielnicy. ^{[9] [21]}

Hamlety i lokalizacje [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Hamlets of Cavriana to 5: San Cassiano, San Giacomo, Castelgrimaldo, Campagnolo i Bande. Do nich dodano kilka lokalizacji, które zostały to nazywane od pewnego czasu i są teraz nazwiskami adresów lokalizacji: Breda, Brenetio, Cauzi-Fondana, Gualdo, Guardola, Malpetti, Mirardi, Monte, Pagliette, Parorara, Scannaporco , Teze. Ponieważ terytorium Cavriana jest bardzo duże i pagórkowate, gdzie stała wioska domów, nadano nazwę, czasem nazwisko rodziny, która tam mieszkała, lub rodzina przyjęła swoją nazwę od samego miejsca. ^{[9] [22]}

Toponimia [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Toponijność Cavrianese jest tradycyjnie bardzo oryginalna, ponieważ są poświęcone wyłącznie osobowościom osobowości i wyłącznie lokalnym wydarzeniom. Co ciekawe, jest Via Monte i A Via Valle, a następnie, Via Croce, Via Croce Bianca i Via Croce Rossa. Ponadto Cavriana jest jednym z niewielu włoskich gmin, które po drodze przez Romę nałożoną przez faszyzm, następnie stłumiły ją. ^{[[[ bez źródła ]}

Ścieżki rowerowe [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Tamburyn [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Cavriana ma zespół tambourine w USA Cavrianese, aw 2016 r. Kilka pól tamburynowych krajów Upper Mantuan, w tym Cavriana, gościło 2. mistrzostwa świata bębnów męskich i żeńskich. ^[23]

Administracja w Cavriana w ostatnich stuleciach [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• 1328 – markiz Mantua (Fam. Gonzaga);
• 1439 – Serenissima Republic of Wenece, pułk Asoli;
• 1448 – Marquisate of Mantua (Fam. Gonzaga);
• 1530 – Księstwo Mantua (Fam. Gonzaga);
• 1707 – Księstwo Mantua (Fam. Absburg);
• 1745 – Księstwo Mediolanu (Fam. Abbburg);
• 1797 – Cisalpine Republic, Department of Mincio;
• 1802 – Republika Włoska, Departament Mincio;
• 1805 – Królestwo Włoch, Departament Mincio;
• 1815 – Lombardo -veneto Kingdom, District of Castiglione Delle Stiviere;
• 1859 – Królestwo Sardynii, prowincja Brescia;
• 1861 – Królestwo Włoch, prowincja Brescia;
• 1868 – Królestwo Włoch, prowincja Mantua;
• 1943 – Włoska Republika Społeczna, prowincja Mantua;
• 1945 – Królestwo Włoch, prowincja Mantua;
• 1946 – Republika Włoska, prowincja Mantua.

Twinning [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• Adalberto Piccoli, Maria Bordoni, Renato Laffranchini, Ferrante Nardi, Giuseppe Pitti, Elena Tommasi (pod redakcją), Przewodnik: Muzeum Archeologiczne Upper Mantuan , [Brescia], [com & print], 2006.
• Agnese Benaglia, Adalberto Piccoli i Ferrante Nardi (pod redakcją), Cavriana , Cavriana, [Cavriana], 2008.
• Bongiovanni z Cavriana, Antycerberus , pod redakcją Piervittorio Rossi, Tłumaczenie Danieli Barchi, Cavriana, [Miejska Cavriana], 1995.
• Gmina Cavriana (pod redakcją), Cavriana , Faced, 2008.
• Enzo Cavallara, Kościoły i mówcy parafii Cavriana: Jubileusz Rok 2000 , Cavriana, Administracja miejska i parafia Cavriana – San Lorenzo Cultural Center, 2000.
• Loris Freddi, Cavriana w wspomnieniach lekarza , Cavriana, Photo Studio Emmegi, 1989.
• Pierino Pelati, Wody, ziemie i wioski terytorium Mantuan. Esej toponimiczny , Asola, 1996.
• Renato Bonaglia, Mantua, kraj, idziesz … , Mantua, 1985. ISBN nie istnieje.
• Riccardo Chai Diola i Eric Pit. Kościół parafialny Cavriana: trzysta lat historii, Mantua, La Cittadella, 2017, ISBN 9788894237009.