Obiekt techniczny – Wikipedia

I obiekt techniczny (OT) jest „sfinalizowanym” obiektem do celów „użyteczności”.

Miejsce obiektu technicznego we wszystkich obiektach [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podamy nazwę obiektu wszystkim konkretnym, nielegalnym, uważanym za całość.

• Rzeczy naturalny : Pebble, gwiazda, płatek śniegu itp. Ich badanie jest tutaj niedostępne.
• Rzeczy sfinalizowane : Ci, którzy są uzyskiwani przez ludzką interwencję.

Prostsza denominacja, a w rzeczywistości synonimem byłoby obiekty zrobiony . Jeśli jednak skorupiak (naturalny obiekt) podniósł i umieszczony na biurku pod nazwą pusta kieszeń Lub popielniczka jest rzeczywiście wynikiem procesu produkcyjnego (co najmniej jedna aktywność sektora pierwotnego: ekstrakcja natury, wtórne: czyszczenie/ zniesienie itp., Do otwarcia, a na koniec trzeciorzędu: transport/ dystrybucja dla jego instalacji na biurku ) Wspólny, a nawet techniczny język czasami niechętny do używania terminu produkcja Dla podstawowych operacji, które nie wymagają narzędzi.

Zaminalizowane obiekty są z kolei podzielone:

• Rzeczy techniki – Ci, którzy nas interesują – i których celem jest zapewnienie praktycznej i utylitarnej służby dla ludzi.
• Rzeczy Fongibles : które znikają, gdy zapewniają swoją funkcję: piłka węglowa, deska, kąt, żeliwa (produkty półbog.).
• . inni , głównie dzieła artystyczne (posągi, tabele itp.), Które mogą być spokojnie dystrybuowane w różnych grupach – tutaj klasyfikacji nieistotnej.

Limit między tymi grupami jest zamazany: czy piłka golfowa ma funkcję użyteczności? Dla niektórych być może dla innych nie. Jest to aspekt, który z pewnością nie powinien stracić z oczu, ale inne bardziej racjonalne podejście polega na powiedzeniu: czy taki obiekt może zostać przeanalizowany jako obiekt techniczny? Jeśli tak, jest to jeden, jeśli nie, trafia do drugiej grupy (definicja, która zakłada teoretyczne odniesienie OT).
W przypadku obiektów sfinalizowanych fungicznych, to znaczy zniknięcie poprzez zapewnienie ich funkcji (nie mylić z zużyciem), możliwe jest zdefiniowanie funkcji użycia, czasami trudno jest je przeanalizować pod względem podzbiorów funkcjonalnych (patrz poniżej), co w ten sposób uzasadniają czyniąc go osobną grupą.

Funkcja użycia to funkcja, dla której obiekt został utworzony lub uzyskany. Nie wyklucza to, że przedmiotowy obiekt jest w stanie zapewnić inne funkcje mniej więcej dostarczane przez projektanta lub kupującego. Zatem żarówka elektryczna, której funkcją stosowania jest zapewnienie światła, wytwarza pasożytnicze ciepło (chcielibyśmy wiedzieć, jak zrobić zimne światło), ale ta żarówka staje się urządzeniem grzewczym w niektórych inkubatorach drobiu.
Funkcja użycia stanowi warunek wstępny do realizacji jednego lub więcej obiektów technicznych, które będą musiały zapewnić tę funkcję użycia, ale która – jest to rzeczywistość techniki – osiągnie Willy, pomimo działań dodatkowych, nie istotnych dla funkcji użycia funkcji użycia uważany za. Jego działania mogą być:

• Obsługiwane (przydatne renderowane): Odzyskiwanie ciepła silnika do ogrzewania kabiny pojazdu ….
• Zignorowany (neutralny): hałas do instalacji księżycowej (niemożliwe szum na Księżycu …)
• Walki: ciepło o żarówkę (wydajność); Produkcja odpadów dla elektrowni atomowej (zanieczyszczenie)

Obiekt techniczny może zatem skomplikować funkcje, które nie są bezpośrednio powiązane z oczekiwaną funkcją, ale zarządzanie skutkami ubocznymi.

Aby zapewnić funkcję użycia, przedmiot techniczny wielu W zestawach funkcjonalnych , każdy z funkcją, element łańcucha prowadzący do realizacji funkcji użycia.

Aby konkretnie osiągnąć ten obiekt techniczny, podzielimy go Podgrupy składowe W zależności od względnych lokalizacji, materiałów, uzyskiwania procesów itp.

Podgrupy funkcjonalne i konstytutywne nie pokrywają się bezpośrednio. Zatem dla łyżki ilustracji jest Dwa funkcjonalne podzbiory (uchwyt [1] i łyżka [2]) i Dwa składowe podzbiory : metalowa baza łyżki (która obejmuje łyżkę plusów rączki) i obsługę uchwytu (który stanowi tylko część funkcjonalnego podzbioru Niektóre ) (Zapominamy o nitach i ferrule, aby uprościć)

Funkcjonalne podzbiory [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najprostsze OT ma co najmniej dwa funkcjonalne podzbiory

• Interfejs użytkownika: Jest to część, w której człowiek (bezpośrednio lub nie) opanuje obiekt, przynajmniej jego implementację.
• Funkcja narzędzia: Jest to podzbiór, który w końcowej analizie wykonuje funkcję całości.

Te dwa podzbiory można rozcieńczyć w dużej liczbie Sous-Sous-Wensador W przypadku złożonych maszyn. Zatem nie można zidentyfikować podzbioru, który ogólnie posiadający funkcję narzędzi pralki, która rozwija serię różnych operacji prowadzących do mycia. Możemy zdefiniować tylko funkcje narzędzi dla każdej z podstawowych operacji cyklu.

Funkcje są połączone zgodnie z programem, który może być reprezentowany przez schemat funkcjonalny, program, który można scharakteryzować na różne sposoby.

• Logicznie sekwencyjny (otwarcie drzwi kopalni: [przycisk] Wciśa [STEM] Wciśnię [szczypce]) lub chronologicznie sekwencyjne (pralka)
• liniowe (zatrzymanie na końcu programu) lub cykliczne (wznawia się na końcu programu)
• ustalona lub zmienna (zawsze lub nie te same funkcje)

Klasyfikację można wykonać zgodnie z funkcjami użytkownika, ale dla danej funkcji użytkowania może reagować na dużą różnorodność OT zaprojektowaną zgodnie z różnymi zasadami i przeprowadzana za pomocą różnych technik. Zatem niektóre metalowe nożyce są bliskie niektórym folderom, a inne bliskie niektórym nibblerze/detale. Oznacza to, że możemy zaprojektować wiele możliwych rankingów w odniesieniu do przydatności takiej klasyfikacji (klasyfikacja komercyjna: prezentacja zakresu produktów itp.)