Black Sparrow Books – Wikipédia

Posted on by
before-content-x4

Black Sparrow Books , formalnie znany jako Black Sparrow Press jest amerykańskim wydawnictwem założonym przez Johna Martina w 1966 roku w Santa Rosa w Kalifornii, w celu publikowania i edytowania pisarzy American Avant-Garde.

Charles Bukowski jest pierwszym autorem, który został opublikowany przez Black Sparrow Press, a sukces tego ostatniego wkrótce pozna dom wydawnictwa na skalę międzynarodową. Oprócz Bukowskiego Black Sparrow opublikuje dzieła Johna Fante, Wyndham Lewis, Paul Bowles i Joyce Carol Oates. Kilku innych pisarzy doświadczyło swojej pierwszej publikacji w tym domu.

W 2002 roku Black Sparrow Press przekazał prawa do wydawnictwa Charlesa Bukowskiego, Johna Fante i Paula Bowlesa w Harpercollins. Reszta swojego katalogu autorów Davida R. Godine wydaje resztę Edycji Davida R. [[[ Pierwszy ] .

Charles Bukowski,

Jedno z najbardziej znanych dzieł, które zostały opublikowane przez Black Sparrow

Fundacja i pierwsza praca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Black Sparrow Press pojawia się w czasach, gdy jest o wiele więcej pisarzy niż wydawnictwo, a John Martin chce wypełnić ten brak w społeczności niezależnych amerykańskich pras.

after-content-x4

W czasach Black Sparrow Press Foundation Martin zarządza firmą biurową w Los Angeles. Żałosny kolekcjoner książek Od czasu okresu dojrzewania, Martin zrezygnował z pierwszych edycji D. H. Lawrence’a do biblioteki University of California w Santa Barbara za 50 000 $ w 1966 r., Co pozwoli mu rozpocząć edycję domu . Po odkryciu wierszy Charlesa Bukowskiego w czasopismach literackich pod ziemią Z Los Angeles Martin jest zdeterminowany, aby uczynić go pierwszym pisarzem opublikowanym przez Black Sparrow:

«Zdecydowałem, że pierwszą osobą, którą chciałem opublikować, był Bukowski. Chciałem opublikować kogoś, kto był całkowicie nieznany, który, jak sądziłem, zostanie rozpoznany. » [[[ 2 ]

W kwietniu 1966 r. Black Sparrow uruchomił swoją pierwszą publikację, wiersz Bukowskiego zatytułowany „True Story”, zwolniony w 30 egzemplarzach sprzedanych za 10 USD [[[ 3 ] .

Rozwój [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W miarę rozwoju jego katalogu, a także jego reputacji jako obrońcy awangardy, Black Sparrow Press kojarzy kilka prądów literatury alternatywnej, w tym San Francisco Renaissance, The Beat Generation i Black Mountain College Ruch [[[ 4 ] .

Dom nie tylko odgrywa istotną rolę w pojawieniu się nowych głosów literackich (w szczególności, wśród pierwszych wydawców, którzy opublikowali Joyce Carol Oates), ale także udało się ożywić interesy dzieł kilku pisarzy, które wpadły w zapomnienie. Należą do nich sprawa dla Johna Fante, którego powieści napisane w Los Angeles w latach 30. XX wieku zostały zasadniczo zapomniane przez ogół społeczeństwa, ale był czczony przez Bukowskiego, który odkrył je w bibliotece publicznej w Los Angeles w okresie dojrzewania, a dla tych Fante pozostawał bożkiem . Katalog tego ostatniego został wyczerpany, zanim Bukowski zachęcił swojego wydawcę do redystrybucji go, a niektóre z jego książek, poproszone o kurz (oryginalny tytuł: Zapytaj kurz ) są teraz uważane za klasyki literatury amerykańskiej [[[ 5 ] . Według Martina jest to jedyny pisarz, którego opublikował bez wybrania go samego [[[ 6 ] .

Niedawno nowe wcielenie książek Black Sparrow przyczynia się do przeszacowania amerykańskiego pisarki Lucii Berlin [[[ 7 ] .

Oczywiście sprzedaż i zmiana [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po 36 latach działalności John Martin sprzedaje cały katalog Black Sparrow Press w 2002 roku i przeszedł na emeryturę.

Przede wszystkim przekształcił prawa do wydawnictwa 49 prac Charlesa Bukowskiego, Johna Fante i Paula Bowlesa (trzech bestsellerów jego listy 185 tytułów) w Ecco Press, marce wydawcy związanej z Harpercollins prowadzoną przez Daniela Halperna.

Po braku prób wysłania reszty jego katalogu do Ecco Press, John Martin kontaktuje się z Davidem R. Godine Editions do Bostonu, dając im resztę funduszu edycji symbolicznej kwoty dolara [[[ 8 ] . Dla Martina jest to raczej sposób na utrwalenie katalogu 96 000 wydrukowanych tytułów, a przede wszystkim gwarantuje tantiemy dla pisarzy, którzy zawsze pozostają aktywni, jak Wanda Coleman, Ed Sanders i Diane Wakoski.

after-content-x4

W momencie sprzedaży Godine zmienia nazwę domu na Black Sparrow Books, mianując dyrektora redakcyjnego Christophera Carduffa na czele nowej kolekcji [[[ 9 ] .

Przykład typowego projektu i typografii w Editions Black Sparrow

Oprócz literackich cech jego dzieł, Black Sparrow Books jest również uznawany za projekt swoich publikacji. Barbara Martin, żona Johna, jest odpowiedzialna za projekt coverów i powiązań, podczas gdy Graham Mackintosh zajmuje się drukiem i typografią.

Chociaż pozostaje bardzo zróżnicowana, estetyka wizualna wyróżnia się stylizowaną grafiką, jasnymi kolorami i wyjątkową typografią. Prawie każdy ważny ruch artystyczny XX To jest Century znalazło odzwierciedlenie w projektach Barbki – od witorizmu po Bauhaus, od pop sztuki po art deco.

W czasach, gdy standardowy format książek kieszonkowych wynosi pięć cali na ośmiu cali, John Martin zwiększa wymiary swoich publikacji 6 x 9 cali za pomocą papieru mniej błyszczącego niż większość prac masowych [[[ dziesięć ] .

Jakość i oryginalność ich projektu odróżniają publikacje Black Sparrow od pozostałych niezależnych prasów swoich czasów, i jest to jeden z powodów, dla których kilka z tych dzieł jest dziś bardzo popularnym przedmiotem kolekcjonerskim [[[ 11 ] .

Wybór autorów opublikowanych przez Black Sparrow Books [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Black Sparrow Press opublikował prace następujących pisarzy i artystów:

  1. ↑ Joy Jacobson, ‘ Czarny wróbel składa skrzydła » , NA www.pw.org W Poeci i pisarze W (skonsultuję się z )
  2. ↑ (W) Robert Dana, Przeciwko zbożowi: wywiady z Maverick American Publishers , Iowa City, University of Iowa Press, , 280 P. (ISBN 978-1-58729-827-1 W Czytaj online ) W P. 125
  3. ↑ Geneviève Duboscq, ‘ Błyskujące niebo szczęścia: Black Sparrow Press pozostawia potężne dziedzictwo » W North Bay Bohemian , 4-10 lipca 2002 (skonsultuję się z )
  4. ↑ Joshua Bodwell, ‘ Pół wieku awangardowego wróbla » , NA Recenzja pisarzy fikcyjnych W (skonsultuję się z )
  5. ↑ Adam Cherrs, « Transgresywne emocji Charlesa Bukowskiego », Nowojorczyk W (ISSN 0028-792X W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  6. ↑ Robert Dana, Przeciwny naturze W P. 132-133.
  7. ↑ Dwight Garner, « Odrodzenie Wielkiej Lucii Berlin kontynuuje zaległości », The New York Times W (ISSN 0362-4331 W Czytaj online , skonsultuałem się z )
  8. ↑ Tim Rutten, ‘ Fabuła w czarnej sadze wróbla przybiera nieoczekiwany obrót » , NA Los Angeles Times W (skonsultuję się z )
  9. ↑ Judith Rosen, ‘ Godine przygotowuje czarny wróbel » W Wydawcy co tydzień W (skonsultuję się z )
  10. ↑ David Wilk, ‘ Publishing Talks: David Wilk przeprowadza wywiady założyciela Black Sparrow Press, John Martin » , NA Writercast W (skonsultuję się z )
  11. ↑ Abel Debritto, Charles Bukowski, King of the Underground: od zapomnienia do ikony literackiej , Londres, Palgrave Macmillan, , 218 P. (ISBN 978-1-137-34355-0 W Czytaj online ) , P. 132

after-content-x4