ASIMETRIA BARIONICA – Wikipedia

W kosmologii Asymetria baroniczna Jest to asymetria między materią (reprezentowaną głównie przez Barioni) a antymaterią, która wystąpiłaby w pierwszych fazach Wielkiego Wybuchu, co daje obecny wszechświat, w którym antymateria jest prawie nieobecna. Według skonsolidowanych dowodów eksperymentalnych, antymateria byłaby obecna w prawdziwie nieznacznych ilościach, aby był dokładnie czynnikiem

o gęstości całkowitej materii.

Według obecnych teorii, w czasie istoty bariogenezy i antymaterii, powinny one rozwinąć się w równych ilościach, nie mogąc współistnieć w tej samej przestrzeni ze względu na ich wzajemne unicestwienie.

Można założyć, że materia i antymateria są oddzielone od dużych przestrzeni międzygalaktycznych, co daje gwiazdy klastrów materii i tyle antymaterii. Podczas obserwacji astronomicznej nie można było rozpoznać, wytwarzając te same fotony, co materia zwyczajna. Jednak przestrzeń międzygalaktyczna, która powinna działać jako obszar zakazu między materią a antymaterią, nie jest całkowicie pustą przestrzenią: obserwacje poprzez spektroskopię o wysokiej rozdzielczości wykazały, że w tych obszarach gęstość materii jest równa około atomu wodoru na sześcien miernik. Podobna obecność materii byłaby wystarczająca do wywołania interakcji na tych granicach, podkreślając procesy anihilacyjne z łatwą wykrywalną produkcją promieniowania zasięgu, ale nigdy nie zaobserwowano tego.

Inną możliwością jest to, że regiony zdominowane przez Antimatter mogą istnieć we wszechświecie, ale interakcja z aternimatystą materii nie jest obserwowalna tylko ze względu na fakt, że ma miejsce w regionach poza naszym obserwowalnym wszechświatem. Jeszcze kolejną możliwością jest to, że materia i antymateria podlegają sobie nawzajem odpychaniu grawitacyjnego: zapobiegałoby to interakcji i może wyjaśnić brak obserwacji zjawisk anihilacji. Wydaje się jednak bardziej prawdopodobne, że siła grawitacyjna między materią a antymaterią jest atrakcyjnym typem (patrz debata na temat grawitacji antymaterii); Ponadto należy wziąć pod uwagę, że w swoich pierwotnych fazach wszechświat musiał być bardzo gęsty i kontraktowy i trudno jest postawić hipotezę, że materia i antymateria mogły uniknąć interakcji i pozostawania osobno aż do jego obecnego stadionu.

Do tej pory uważa się za mało prawdopodobne, aby jakiś region wszechświata może być domeną antymaterii.

Leptoniczna teoria bariogenezy [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Jedna z najciekawszych teorii uznanych za bariogenezę przez Leptogenetyczną ulicę, zgodnie z którą niewielka demisja w produkcji liczby leptonów mogła spowodować znaczny rozkład w późniejszym rozwoju baronów.

Hipoteza Sacharowa [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Hipoteza postulowana w 1967 r. Przez radzieckiego fizyka Andrei Dmitrievich Sacharov mówi, że w pierwszej sekundzie po Wielkim Wybuchu wszystkie siły, które obserwujemy, spotykają się w superforte, którego wektor byłby cząsteczką X; Rozpoczynając wszechświat do ostygnięcia, cząstka X uległaby temu, a asymetria doprowadziłaby do niewielkiej częstości występowania cząstek w porównaniu z częściami części na miliardzie, uniknęła anihilacji i która stanowiłby obserwowany przedmiot. Teoria ta wyjaśniłaby, dlaczego w promieniowaniu w tle istnieje około miliarda fotonów dla każdej cząstki istniejącej materii: byłyby niczym więcej niż pozostałość promieniowania zasięgu emitowanego przez pierwotną anihilację materii. Ta asymetria mogłaby doprowadzić do powstawania wysp antymaterii, takich jak przeciw galasy, które nadal istniałyby w takiej odległości, że interakcja z materią lub obserwacją nie byłaby możliwa. ^{[[[ nie jasne ]}

Z eksperymentu BABAR w SLAC pojawiły się ważne dane, które wykazują głęboką różnicę w zachowaniu materii i antymaterii. Akcelerator PEP II SLAC zderza elektrony z ich przeciwdziałkami, pozytronami, w celu wytwarzania cząstek i przeciwdziałek zwanych mezoni B i anty-B; Mają krótką żywotność i rozkład w lżejszych cząstkach subatomowych. Gdyby istniała symetria, dwa typy cząstek miałyby identyczny rozkład; Przeciwnie, pomiary sprawiły, że wykazują istotną różnicę.
Obserwacja rozpadu ponad 200 milionów par B i -B pokazuje większy spadek Mezona B w kaone lub pionie w porównaniu z odpowiednikiem anty -B. Jest zatem możliwe, że w czasie Wielkiego Wybuchu powstała ta sama ilość materii i antymaterii, ale różnorodność rozkładu stworzyłaby asymetrię na korzyść tego tematu.

• Uwagi na temat bariogenezy . Czy Physics.infis.univ.triete.it . URL skonsultowano 28 września 2008 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 24 września 2008 r.) .