Jacques de Foix – Wikipedia

Jacques de Foix , urodzony około 1470 r. I zmarł około 1508 r., Niemowlę z Navarre, hrabia Montfort, jest francuskim księciem i Navarrais z XV ^{To jest} wiek.

Jest najnowszym z hrabiego Gaston IV de Foix († 1472) i Queen Elonore de Navarre († 1479). Wychowuje się w Navarre z matką.

Aktywność Navarre [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Po śmierci jego matki to jego siostrzeniec François Phébus zostaje królem Navarre, pod regencją jego matki Madeleine z Francji. Jednak Navarre jest w sytuacji wojny secesyjnej (walki frakcji Beaumont i Gramont). Jacques, koneser sytuacji, staje się jednym z współpracowników Madeleine. Towarzyszył mu w czerwcu 1481 r. Do Zaragosse, aby negocjować ze swoim wujem Ferdinandem katolikiem zaprzestania działań wojennych ze strony Beaumont.

François Phébus, koronowany król Navarre w 1482 r., Nagle zmarł w 1483 r., Korona powróciła do swojej siostry Catherine de Navarre. Kłopoty podjęte w Navarre, uniemożliwiając obecność Katarzyny w królestwie, Jacques jest mianowany przez regentową wiceprezesa Navarre w czerwcu 1484 r. ^{[[[ Pierwszy ]} . Mieszkając w Pampelunie, próbuje uspokoić dwa przeciwieństwo, ale bez sukcesu frakcji. . 28 Mars 1485 Poślubia nawet Anne de Peraltę, córkę wnuka Pierre de Peralty, ale to tylko sprawia, że ​​Beaumonts jest łatwy.

Tymczasem Madeleine de France wybrała Jeana D’Albret, aby poślubić swoją córkę Catherine, wycofuje zarzut Viceroya do Jacquesa, aby mianować na jego miejscu Alain D’Albret, ojciec nowego króla (wrzesień 1486 r.). Catherine i Jean zostaną w końcu ukoronowani w Pampelunie w styczniu 1494 r. Wkrótce po kwietniu 1494 r. Jacques, wdowiec Anne de Peralta, ponownie ożenił się z Catherine de Beaumont, córką szefa tej fakcji. W tym samym czasie otrzymał również tytuł hrabiego Cortesa.

Aktywność we Francji i Włoszech [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jacques, także wujek z Anne de Bretagne, królowa Francji od 1491 r., Uczęszczał również na sąd Charles VIII we Francji. Jako przysługę staje się hrabią Montfort.

Następnie uczestniczył w pierwszych wojnach Włoch. Ludwik XII z Francji, nowy mąż Anne de Bretagne, chwyta królestwo Neapolu 1501 września . W tym momencie zorganizowano wyprawę morską przeciwko Turkom, konkretnie przeciwko wyspie Mytilene ^{[[[ 2 ]} . Szefem wyprawy jest Philippe de Cleves-Ravenstein. Jacques de Foix jest jednym z głównych wolontariuszy do udziału. Oblężenie Mytilène miało miejsce w październiku-1501 r., Ale przy braku sukcesu został podniesiony, a flota, po powrocie do Włoch, była ofiarą burz.

W czerwcu 1507 r. Jacques de Foix został wysłany przez Ludwika XII, aby spotkać się z katolikiem, aby przygotować się do wywiadu Savone między dwoma władcami ^{[[[ 3 ]} . Zmarł wkrótce po tym odcinku.

W pierwszym małżeństwie, w 1485 r., Poślubił Anne de Peraltę, córkę Pierre de Peralty i Isabelle de Foix.

Odowen, ożenił się ponownie w 1494 r. Z Catherine de Beaumont, córką Louisa de Beaumont, hrabiego Lerina i Éléonore d’Aragon.

Nie miał potomstwa tych związków, ale miał dwóch nielegalnych synów, nieznanej matki: