Maurizio Geri – Wikipedia

Maurizio Geri (San Marcello Pistoiese, 2 października 1964 r.) Jest gitarzystą, kompozytorem, piosenkarzem i specjalizowanym w gatunkach muzyki popularnej i włoskiego gipsy jazzu.

Karierę rozpoczął od współpracy z piosenkarką Cateriną Bueno, po odzyskaniu tradycyjnego muzycznego repertuaru gór Pistoia, jako członek kolektywu Folklorowego Montano.

Dzwonię w różnych formacjach, w którym uczestniczył w festiwalach w Europie, Australii i Ameryce Północnej, takich jak Ludzie Udine, Festiwal Parthenay (Francja – 1996), The Clusone Jazz Festival (1997), L ‘ Expo of Lizbon (1998), Festiwal Django Reinhardt Samois (Francja 2000), Sant Chartier Festival (Francja 2000), Summer DI Festival Quebec (Kanada – 2000), Harrison Festival (Kanada 2003), Port Fairy Festival To jest Niebieskie góry (Australia – 2007) i wygrawerował około dwudziestu płyt CD (patrz pod dyskografią) pod różnymi etykietami.

Był częścią grupy Banditaliana, utworzonej w 1992 r. Przez Riccardo Tesi, który również widzi wśród członków Claudio Carboniego (SAX), Ettore bonafè (perkusja i wibrafone) zastąpione od 2009 roku przez Gigi Biolcati. Grupa jest inspirowana włoską popularną tradycją, do eksperymentowania z nowymi rozwiązaniami muzycznymi między piosenkami autora, muzyki światowej i oryginalnymi kompozycjami. Podczas swojej aktywności miał okazję poradzić sobie z różnymi rzeczywistościami artystycznymi: ścieżkami dźwiękowymi, kinem, festiwalem i oryginalnymi produkcjami oraz współpracując z ważnymi osobowościami ze świata muzycznego (Daniele Sepe, Gabriele Mirabassi, Carlo Muratori, Jean-Marcotti, Gian Maria Testa i Marco’s Genewa) i kulturalne (Carlo Mazzacurati, Angelo Savelli).

W 1994 roku założył grupę Maurizio Geri Swingtet, skomponowaną, oprócz samego Geri, autorstwa Giacomo Tosti (akordeon), Luca Giovacchini (gitarę), Michele Marini (klarnet) i Nicola Vernuccio (Double Bass). Jest to jedna z pierwszych grup, jeśli nie pierwsza we Włoszech, czerpała inspirację z repertuaru Maneuche, do interpretacji oryginalnych piosenek i ponownego powtórzenia włoskich kompozytorów.

Dyskografia solo [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Album w studio [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• 2002 – Woda, ogień i wiatr
• 2007 – Kolejny taniec
• 2009 – Nad dachami Florencji
• 2018 Apenine Pearls

Album na żywo [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• 2000 – Woda, ogień i wiatr

Współpraca [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• 1997 – Flint Gładki taniec
• 1997 -Maremma i anarchia bóle (z Cateriną Bueno)
• 1999 – wózek Robi Czasami wracają
• 1998 – Paradoksalne piosenki i popularne toskańskie historie o bolesnej aktualności
• 2004 – Crocicchio
• 2004- jajo Colombo (z Lu Colombo)
• 2006- Crinals
• 2009 – Riccardo Tesi – Odległe obecne
• 2011 – Druga do nikogo (z Claudio Carbonci)
• 2016 – Marco Cantini – Jesteśmy tymi, na których czekaliśmy

Dyskografia z Maurizio Geri Swingtet [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Album [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• 1998 – Maneuches i niespodzianka
• 2002 – Otwarte niebo
• 2012 – Zrobiłbym
• 2014 – Zamknij sud

Dyskografia z Bandiatialiana [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Album [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

• 1998 – Banditaliana
• 2000- Thapsos
• 2004- Moon
• 2010 – Matka perły
• 2014 – Móc
• 2019 – Silver

• Gitara jazz-maniuche. Od D.reinhardt do współczesności
• Metoda gitarowa , Fingerpicking.net 2014

• Ścieżka dźwiękowa Język świętego , Reżyseria: Carlo Mazzacurati (2003);
• Uczestniczyć w Sen nocy letniej , w Michael Hoffman (2004);
• Uczestniczyć w Znaleziono miłość autor: Carlo Mazzacurati (2005);
• Uczestniczyć w Gładki , Michele Antonini (2007).

W 1989 r. Pierwsza edycja On the Road Festival of Pelago (FI), w połączeniu z Mimmo Epifani. W 2004 roku wygrał Controlfestival Mantua z banditaliana, w kategoriach Najlepszy repertuar To jest Najlepsze wykonanie .

W 2005 roku wygrał Nagroda LOUTO krytyki z Bandeditian. Banditaliana został uznany za najlepszy rekord roku przez czasopisma Biuletyn ludowy To jest Tapsos przyznane Brawo przez magazyn Magazyn Trad I z tym Zaszokować Z Muzyka .