Mini 4WD – Wikipedia

. Mini 4wd Są to modele małych samochodów wyścigowych urodzonych w 1982 roku przez japońskiego producenta Tamiya. ^[Pierwszy]

Główne cechy mini 4WD to:

• Cały napęd na koła (4 koło jazdy);
• Scala 1/32;
• Głównie złożony z plastiku;
• Ruch i zasilanie za pomocą silnika i 2 1,2/1,5 V nieustannych akumulatorów;
• Brak wniosków o klej do montażu;

Chociaż istnieją mechanizmy, które pozwalają mini 4WD na pewne okazje, samochody te są zawsze proste.

Możesz kontrolować taki samochód podczas jego wyścigu na dwa sposoby:

• Korzystanie z mini 4WD wewnątrz specjalnie wyprodukowanego ścieżki. Ścieżka mini 4WD składa się z wielu pasów (2, 3 lub 5), każdy pas jest ograniczony przez „ściany” (zwane także „bokami” lub „krawędziami”), które umożliwiają mini 4WD wykonanie określonego określonego ścieżka. Mini 4WD jest fizycznie „wymuszony” przez ścianę (na przykład podczas krzywej), aby podążać za trendem samej ściany, na której płynie przez koło.
• Korzystanie z klubu o nazwie „Driving Stick”: długa aukcja utworzona przez obszar uchwytu i „paleta”. To narzędzie jest całkowicie podobne do kija hokejowego, ale ogólnie przedstawia się znacznie lżejsze (tylko w wyścigach poza normalnymi konwencjonalnymi zboczami, znanymi na arenie międzynarodowej jako Mini 4WD Street).

Podczas jego marszu mini 4WD jest „odchylony” przez biegacza za pomocą patyczki do jazdy, aby to zrobić, a zatem pilot musi biegać za mini 4WD i sprawdzić jego ruchy w czasie rzeczywistym.

Obie możliwości opierają się na tej samej zasadzie: wykonanie ścieżki „Ograniczenia” poprzez odchylenia statyczne (ściany toru, na którym płyną koła) lub dynamikę (scampo drążka napędowego).
Podczas gdy w wyścigach z kijami jazdy biegacz jest zmuszony utrzymać zmniejszenie prędkości mini 4WD (do maksymalnie 27/28 km/h), na torze można wypychać samochody z bardzo dużą prędkością. Korzystanie z drążka jazdy wymaga oczywiście kilku godzin doświadczenia i doskonałej sprawności fizycznej. Dlatego fizyczne zdolności biegacza są niezbędne.

Od lat Tamiya promuje i organizuje konkursy na mini 4WD, które mają powszechną dyfuzję w Japonii i Azji Wschodniej, ale także w innych krajach. We Włoszech opracowano konkretne rozporządzenie na przestrzeni lat ^[2] który różni się nieznacznie od międzynarodowej Tamiya i co doprowadziło do różnicowania sposobu uruchamiania i przemieszczenia modeli.
Niniejsze rozporządzenie przewiduje trzy kategorie, które wyróżniają się siłą użytecznych silników i poziomu dostosowywania i wykorzystania akcesoriów:

• Chodźmy! : Kategoria wejściowa, zwykle z granicami wiekowymi uczestników, która przyznaje użycie akcesoriów zamontowanych wyłącznie zgodnie z instrukcjami, niezbyt mocnymi silnikami i koła jazdy wyłącznie w plastiku.
• Klasa ekspertów: Kategoria pośrednia, która przyznaje silniki do Hyper Dash i pozwala swobodnie łączyć akcesoria ze sobą, ale bez ich zmiany.
• Najważniejsza klasa: Kategoria Queen, która obejmuje korzystanie z najpotężniejszych silników oraz swobodę wycinania i wklejania akcesoriów do tworzenia prawdziwych modeli rzemieślniczych.

Wydajność oficjalnego przetargu (zdefiniowanego w regulacji sportowej wydanej przez Tamiya Italia) zapewnia cztery kwalifikujące się cieple, w których zawodnicy biegają samotnie na torze, aby uzyskać najlepszy czas na pełnym okrążeniu. W oparciu o ranking pierwsze 12 (lub 6 w mniejszych wyścigach) rzucają sobie wyzwanie w szeregu starć skierowanych do grup trzech, które określają ostateczną klasyfikację.

Główne mini coroczne wydarzenia z 4WD we Włoszech to:

• Ekspertyczne mistrzostwa krajowe: zorganizowane bezpośrednio przez Tamiya Italia, zwykle odbywa się jesienią i zawsze w różnych lokalizacjach (zwykle w targach w sektorze).
• C.I.S.E. (Włoskie mistrzostwa zespołu ekspertów): Zorganizowane przez Tamiya po raz pierwszy wiosną 2011 roku, jest to konkurs między drużynami składającymi się z co najmniej trzech kierowców.
• TOTY (Top of the Year): Organizowana przez osoby prywatne, drużyna narodowa dla najlepszej kategorii jest uważana przez kierowców.
• Garone: Organizowany przez osoby prywatne, jest to odpowiednik Cise dla najlepszej kategorii.

W ciągu dwudziestu lat nastąpiło kilka serii mini 4WD wyprodukowanych przez Tamiyę, z których niektóre pojawiły się w niektórych dedykowanych duszach właśnie dla tego rodzaju samochodu wyścigowego.
Seria mini 4WD to:

• Mini 4WD (1982)
• Komiczny Mini 4WD (1984)
• Racing Mini 4WD (1986)
• Wild Mini 4WD (1987)
• Truckin ‘Mini 4WD (1990)
• Super Mini 4WD (1993)
• W pełni Cowed Mini 4WD (1994)
• Mechanical Mini 4WD (1996)
• Aero Mini 4WD (1998)
• Mighty Mini 4WD (1998)
• Mini4wd Pro (2005)
• Rev Mini4Wd (2012)
• Commomaster (2019)
• Laser Mini 4WD (2022)