Heinrich Friedrich Link – Wikipédia

Johann Link Heinrich Friedrich (lub czasami Linck ) ^{[[[ Pierwszy ]} urodził się niemiecki lekarz, botanik i przyrodnik 2 lutego 1767 w Hildesheim i zmarł Pierwszy ^Jest Styczeń 1851 w Berlinie.

Heinrich Friedrich Link bardzo wcześnie wpływa jego ojciec, August Heinrich Link, Pastor, który ma zbiór historii naturalnej. Studiował medycynę i nauk przyrodniczych w Hanniverschen Landesuniversität de Göttingen i uzyskał tytuł lekarza w 1789 roku. Flora skalnych skał wokół Göttingen . W szczególności podążał za kursami słynnego przyrodnika Johanna Friedricha Blumenbacha. Stał się prywatny w Göttingen.

W 1792 r. Został pierwszym nauczycielem nowego Wydziału Chemii, Zoologii i Botaniki na University of Rostock. W tym okresie stał się jednym z zwolenników teorii antyflogistycznej Antoine’a Lavoisiera i odnosi się na swoich kursach do tlenu zamiast flogistyki. Jest także zwolennikiem testów Jeremiasa Benjamina Richtera w celu wykorzystania matematyki w chemii; Link wprowadza stechiometrię do swoich lekcji. W 1806 roku zbudował pierwsze laboratorium Rostocka w Budynek seminarium .

Jest płodnym autorem piszącym na wiele tematów: fizyki, geologii, mineralogii, botaniki, zoologii, filozofii, etyki, prehistorycznej i starożytnej historii. Został wybrany dwukrotnie rektora swojego uniwersytetu.

W 1793 r. Poślubił Charlotte Juliane Josephi, siostrę jego kolegę akademickiego, profesora Wilhelma Josephi.

W latach 1797–1799 odwiedził Portugalię z hrabiem Johannem Centurius von Hoffmannsegg, botanikiem, entomologiem i ornitologiem Drezdena. Ta podróż z pewnością zorientuje jego karierę naukową, a następnie poświęcił się botanice.

W 1808 roku otrzymał Akademię Akademii Świętego Petersburga za monografię Z natury i właściwości światła (Natura i cechy światła).

Jego naukowa reputacja rośnie i staje się znana na całym świecie. W 1811 r. Został profesorem chemii i botaniki na University of Breslau, gdzie został ponownie wybrany dwukrotnie rektora.

Po śmierci Carla Ludwiga Willdenowa został w 1815 r., Profesorem historii naturalnej, kustoszą do zielnika i dyrektorem Berlin Botanical Garden ( Garden Royal Berlin ), funkcja, którą utrzymuje aż do swojej śmierci. Ten okres staje się najbardziej płodnym jego karierą naukową. Wzbogaci kolekcje ogrodowe, które mają 14 000 okazów, z których większość jest rzadkimi gatunkami. Pracuje w ścisłej współpracy z Christoph Friedrich Otto, kustoszem ogrodu botanicznego. W 1827 r. Opisał gatunki kaketów Echinocactus I Melocactus . Większość gatunków grzybów, które opisuje, wciąż zachowuje ich oryginalną nazwę, wskazując wysoką jakość jego pracy (na przykład: Cordyceps, Creopus (W) , Fusarium, Leocarpus (W) , Myxomycetes, phragmidium (W) ).

Jest członkiem wielu wyuczonych społeczeństw, w tym niemieckiej Akademii Nauk Leopoldina i Royal Society.

Trenuje wielu przyrodników, takich jak Christian Gottfried Ehrenberg. Przez całe życie podróżuje po Europie. Polyglot, mówi o wielu językach, w tym arabskim i sanskrycie.

Kiedy umarł, Alexander Heinrich Braun zastąpił go na czele berlińskiego ogrodu botanicznego.

Jego główna praca to Podręcznik do rozpoznania najbardziej użytecznych i najczęstszych roślin (Trzy tomy, 1829-1833).

• Flora Gotettingensis, Sistens of Warzywa i ogon (H. M. Grape, Göttingen, 1789).
• „Wypróbuj podział ryb po zębach”, Magazyn najnowszych z fizyki i historii naturalnej , 6.bd., 3.st., 1790, s. 1. 28-38.
• Annals of Natural History (Göttingen, 1791).
• Rozprawy botaniczne; które zbliżają się do pierwszych owoców botaników ogrodowych; Flora Rostochiensis (G. Baerenprung, Suerin, 1795).
• Filozofia nowych botanicznych lub organizacji fitograficznych (Jo. Christ. Dieterich, Göttingen, 1798).
• Podróż do Portugalii, od 1797 do 1799 (Leavy et Creal (Leie, Paris i XII-1803).
• Podstawowe nauczanie anatomii i fizjologii roślin (Göttingen. 1807); (Podstawowe zasady anatomii i fizjologii roślin) (po raz pierwszy pokazuje, że komórki roślin istnieją indywidualnie i nie tylko są częścią jednorodnej masy roślin).
• Dodatki do podstawowego nauczania itp. (Göttingen. 1809).
• Krytyczne uwagi i dodatki do Karl Sprengels sprzedają się na temat budowy i natury gleby (C. A. Rümmel, Berlin, dwa tomy, 1812).
• Pierwotny świat i starożytność, wyjaśnione historią naturalną (Berlin 1820-1822, drugie wydanie 1834); (Czasy prehistoryczne i starożytne, wyjaśnione historią naturalną). Francuskie tłumaczenie :
• Prymitywny świat i starożytność wyjaśnione badaniem natury ; przetłumaczone z niemieckiego na 2 ^{To jest} Wydanie J.J. Clément Mullet; P., Gide. 1837.
• Flora Garden Royal Berlin Berlin (G. Reimer, Berlin, dwa tomy, 1821-1822).
• Starożytność i przejście do najnowszych czasów (Berlin 1842); (Starożytność i przejście w czasach współczesnych).
• Elementy botaniki filozofii (Berlin 1824; drugie wydanie, po łacinie i niemieckim, 1837).
• Nad rodzajami melocactus i echinocactus (Berlin, 1827).
• Garden Royal Botanicus Berlin (G. Reimer, Berlin, dwa tomy, 1827-1833).
• Anatomiczne ilustracje ilustracje wyjaśniające podstawowe nauczanie ziołowej (Berlin, 1837–1842); (Ilustracje anatomii roślin dla inicjacji zielarzy).
• Wybrane ilustracje anatomiczne-botaniczne (Berlin, 1839-1842) (Wybór ilustracji anatomicznych warzyw).
• Gatunki zlepiające się w dystrykcie ogrodowym Berlin (Berlin, 1841) (gatunki Fougères z berlińskiego ogrodu botanicznego).
• Anatomia roślin w ilustracjach (Berlin, 1843–1847) (Anatomia ilustrowanych roślin).
• Opublikował także z Friedrich Otto:
  • Rośliny Planlarum Garden Royal Botanic Berlin (Berlin, 1820–1828) (Ilustracje wyboru roślin z Berlin Botanical Garden).
• Również z Christoph Friedrich Otto i ukończony przez Johanna Friedricha Klotzscha
  • Flora Rariorum Royal Royal Royal Botanici Berlin (Berlin 1828-31) (Ilustracje rzadkich roślin z berlińskiego ogrodu botanicznego).
• Jest autorem z hrabiem von Hoffmanseggg, od:
  • Portugalska flora (Berlin, 1809–1840), który jest od dawna pracą.

• (z) Ernst Wunschmann, ‘ Link, Heinrich Friedrich » , W Ogólna niemiecka biografia (ADB) W tom. 18, Lipsk, Duncker & Humblot, 1883 W P. 714-720
• Friedhelm Reinhold Butzin (PT) « Link, Heinrich Friedrich », Nowa niemiecka biografia W tom. 14, 1985 W P. 629 ( Czytaj online )

• Zasoby badawcze :
• Uwaga w słowniku lub encyklopedii :