Pâris Brothers – Wikipedia

. Bracia Pâris są czterech francuskich finansistów XVII ^{To jest} I XVIII ^{To jest} wieki. Są synami karczmarza Moirans w Dauphiné.

Czterej bracia Pâris pochodzą z Moirans (Dauphiné), gdzie ich rodzice trzymaliby Mountain Inn. Ich ojcem jest Jean Pâris, syn Jonasa Pârisa i wieczny burmistrz Moiransa. Jego ojciec, Jonas, Został zakochany około 1658 r. za akty wojenne ^{[Ref. niezbędny]} . Ich matką jest Justine Trenonay lub Justine Trenonay-La Montagne (nazwana na cześć gospody, stąd imię ich drugiego syna Claude’a, znanego jako Claude Pâris de la Montagne).

Mają siostrę, Marthe Pâris, urodzoną w 1673 r. (Trzeci dzieci, między Claude i Joseph). Poślubi Josepha Nugues de Perratière, odbiorcę wielkości w Grenoble, który był częścią rodziny spraw rodzinnych ^{[[[ Pierwszy ]} , i będą miało przy sobie dwie córki: Justine Nugues de Perratière (1697-1747) i Catherine Nugues de Perratière (1698-1761) oraz dwóch synów: -françois nugues de Perratière, Lieutenant-Colonel z Królewsko-Kalonii; oraz – Claude Nugues de Perratière, który będzie aktywny w dobrobycie rodziny, w szczególności wraz z wykorzystaniem argentyfulous Breton Mine of Pont -péan; Odziedziczy swojego kuzyna Armand-Louis pâris, syn Jeana Pâris de Montmartel ^{[[[ 2 ]} (Dlatego jego wujek ze strony matki, do którego kupił Toucy w 1751 r.).

W gospodarce kampanii Savoy w tym czasie hostele należą do niewielu uprzywilejowanych miejsc, które pozyskują skrawki wymiany transalpine; Małe zyski, które dzielą z właścicielami postu, Valets i Peage Lords. Jedna inna rodzina w regionie będzie mogła skorzystać z możliwości tej transalpejskiej trasy: rodzina Crétet, z siedzibą w Pont-de-beauvoisin, która po raz pierwszy zarobiła fortunę przez przemyt głównie indyjskich tkanin, których import był zabroniony Francja, następnie, rozszerzając swoją działalność na ubezpieczenie (przeciwko pożarom) i wielkie finanse (tworzenie Banque de France); Jeden z wnuków, Emmanuel Crétet, zostanie ministrem spraw wewnętrznych pod Napoleonem Bonaparte ^{[[[ Pierwszy ]} oraz pierwszy dyrektor Banque de France. Przypomnij sobie, że ten zakątek Francji jest także krajem Mandrin.

Czterech młodych braci Pâris są wykorzystywane przez amunicję w ramach zaopatrzenia armii francuskiej do Włoch, służąc jako przewodnicy konwojów w górach Dauphiné.

Oskarżeni o złapanie pszenicy podczas niedoboru, muszą opuścić Dauphiné. Dwaj starsi bracia będą pracować w Paryżu z amunitional; Nieco później dołączyli do nich dwaj bracia. Wszystkie cztery pozostają zjednoczeni i szybko ewoluują w kierunku coraz ważniejszych sytuacji.

Pâris są wzbogacone i tworzą sieć relacji w najwyższych sferach królestwa podczas panowania Ludwika XIV i Ludwika XV. Pod panowaniem Ludwika XV, po śmierci starego kardynała de Fleury, który pełnił funkcję premiera, korzystają z wpływu Madame de Pompadour.

Jean Pâris de Monmartel jest ojcem chrzestnym Marquise de Pompadour i być może jego ojcem.

Zbudowali pawilon w Bercy w pobliżu brzegów Sekiny, pastwisko, które zajmują wkrótce z powodu powodzi.

W ramach Regencji Philippe D’Orléans (1715-1723) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Joseph Paris objął Departament Spraw Rodzinnych. Uzyskał dzierżawę gospodarstw, ale krytyka, którą rozpoczął przeciwko systemowi prawa, sprawiły, że wygnał się z braćmi Lipiec 1720 .

Przywołany kilka miesięcy później po upadku systemu prawa Joseph Paris został mianowany w 1721 r. Na czele komitetu wizowego, odpowiedzialny za rewizję fortuny wszystkich tych, którzy dzięki systemowi prawa osiągnęli przesadne zyski. Pozwoliło to państwu na anulowanie około 1500 milionów funtów długów.

Pod Ministerstwem Księcia Bourbon (1723-1726) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ciesząc się absolutnym zaufaniem księcia Bourbona, który uczynił go sekretarzem jego przykazań, Joseph Pâris z braćmi praktycznie był dyrekcją finansów Francji w latach 1723–1726. Pâris, zauważając, że ogólni odbiorcy połączyli dwie funkcje: Kolekcjoner podatkowy i dawcy monarchii, ustanowili kontrolę nad działalnością finansistów ^{[[[ 3 ]} , aby przyspieszyć pieniądze i zmniejszyć odsetki. W tym celu stworzyli innowacyjną organizację księgową, która pozwala poznać stanowiska księgowe i wentylację przychodów i wydatków. Kiedy były dalekie od władzy, w 1726 r. Te narzędzia kontrolne zostały usunięte.

Joseph Pâris wprowadził ten pomysł w 1725 r. Z publicznego tłumienia długu, stworzył nowe podatki, przywraca prawo radosnego Adwentu.

Wniósł także Joseph Pâris (związany z tym Marquise de Prie ^{[[[ 4 ]} ) W małżeństwie Ludwika XV i Marie Leszczyńskiej.

Zgodnie z Ministerstwem Fleury (1726-1743) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Joseph Pâris został wygnany w latach 1726–1729 po spisku przeciwko kardynałowi Fleury. Bracia Pâris wznowili swoje rzeczy.

Pod osobistym panowaniem Ludwika XV [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Joseph Pâris utworzył szkołę wojskową w 1751 r., Którego był pierwszym zamierzonym. Jego brat, Pâris de Montmartel, został Markiz de Brunoy przez Ludwika XV i został strażnikiem królewskiego skarbu.

• Robert Dubois-Corneau, Jean Paris de Monmartel, bankier sądowy , Paris, Librairie E. Jean-Fontaine, tom w 8 °, 1917, 380 pp.
• Marc Cheynet de Beaupré, Joseph Paris-Duverney, State Financial (1684-1770) -Saksion and Power w Age of Oświecenie , Praca doktorska w historii, Paris I Panthéon-Sorbonne University, 2010, 1640 s. Pierwszy tom, wynikający z tej pracy, został opublikowany w Październik 2012 przez Honoré Champion Editions (896 s.). To jest nazwane Joseph Pâris-Duverney, State Financial (1684-1770) -les Trails du Power (1684-1720) . Studiując pierwsze trzydzieści sześć lat życia Józefa Paryżu Duverneya, zdemontował źródła społecznego Wniebowstąpienia Pâris, wyjaśniając rolę amunicji pod starym reżimem, a zwłaszcza podczas ostatnich wojny panowania Ludwika XIV . Pobiera także działanie czterech pâris w latach w latach regencji, a także ich sprzeciw wobec systemu prawa Jana.