Madame Sans-Gêne (Play) -Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
Madame Sans-Gêne [[[ Pierwszy ] to komedia historyczna w trzech aktach wiktoriańskiego Sardou i Émile Moreau, stworzył W Théâtre du Vaudeville.
Wydarzenie i [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Paris 1792. Catherine Hubscher jest pralnią i zaręczona z sierżantem Lefebvre. Jest znana ze swojej szczelności, która przyniosła jej pseudonim „Madame Sans-Gêne”. Biorąc Tuileries, uratowała życie młodemu austriackiemu szlachcicom, hrabiemu Neigperg.
Dzieje II [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Minęły lata. Lefebvre został marszałkiem Imperium i księciem Dantzig. Wieczorem księżna Catherine musi przyjąć siostry cesarza. Aby się na to przygotować, uczy się kłaniania i „grymasu”, jak mówi (komiczny interludium).
Lefebvre powraca z lunchu z cesarzem. Ten ostatni poprosił go o rozwód z powodu złych manier jego żony. Oczywiście odmówił. Neipperg występuje, stacjonujący w Paryżu. Stał się persona non grata , przychodzi pożegnać się. Sam z księżną wyjaśnia przyczyny swojego wygnania: miałby romans z zamężną kobietą z mężczyzną o wysokiej placu w stanie …
Podczas przyjęcia na cześć sióstr cesarza Catherine oddaje je na swoje miejsce, pomimo ostrzeżeń Fouché, domagając się jej popularnych początków. Kastrytuje tych, którzy „podnoszą swoje korony we krwi” od innych, którzy walczą o Imperium, podczas gdy była Vivandière i prowadziła kampanię z Renem i Moselle. Napoleon, który ma sprawę w tej sprawie, przywołuje księżną.
ACTE III [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Księżną udaje się przekonać Napoleona, aby nie zmuszała jej do rozwodu. Rzeczywiście daje mu swoją karierę jako Vivandière podczas kampanii europejskich prowadzonych przez cesarza, jego służbę pod flagami, a tym samym uwodzi Napoleona, który nawet dokonał swoich postępów. Catherine przypomina także Napoleonowi swoją przeszłość jako młodego porucznika, przypominając mu notatkę o nieodpłatnej pralni i słowo, aby wyjaśnić jej niemożność zapłaty.
W międzyczasie Neigperg przybywa do pałacu, aby pożegnać się ze swoim kochankiem, który jest niczym innym jak cesarzową Marie-Louise, zanim wygnał na wygnanie. Spotyka Napoleona na swojej ścieżce, która decyduje się na jego wykonanie. Księżna i Fouché na próżno zastanawiają się nad różnymi planami jego uratowania, podczas gdy Lefebvre jest odpowiedzialny za kierowanie Pelotonem wykonawczym. Księżna jest również trudna przez objawienie jej przyjaźni z Neigperg. Przechwyconą pocztą Napoleon jest przekonany o niewinności Neipperga i Gracie. Savary zostaje zwolniony ze swojej posługi, który wraca do Fouché, Cesarzowa jest niewinna, a Lefebvre znajduje dobre łaski cesarza.
- Odéon Theatre, 1931
Z :
- Comédie-Française, 1938
Z :
- Comédie-Française, 1951
Z :
- Théâtre Sarah-Bernhardt, 1957
Z [[[ 2 ] :
- Théâtre de Paris, 1973
Z [[[ 3 ] :
Jean-Jacques Steen: Mamluk Roustan
Ten program został przejęty W Marigny Theatre w ramach nagrywania programu telewizyjnego W teatrze tego wieczoru (Dyfuzja na ).
Ten sam rozkład jak powyżej, z wyjątkiem:
- Antoine Theatre, 2000
Z :
Royal Theatre of Galeries
- Sztuka była wielokrotnie w repertuarze Royal Theatre of Galeries, w Brukseli, z czego:
- Wersja lat 60., wyreżyserowana przez Jacquesa Joëla, który był przedmiotem telewizji RTBF Pat Michel Rochat, wydanego na RTBF DVD w 2009 roku, z:
- Wersja z 2004 r., Wyreżyserowana przez Bernard Lefrancq, z:
- Perrine Dellers: Madame Sans-Gêne
- Marc de Roy: Fouché
- Bernard Lefrancq: Lefebvre
- Antoine Theatre, 2011
Z :
Źródła : Archiwa serialu
rzymski [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Edmond Lepelletier, Madame Sans-Gêne , według pokoju MM. Wiktoriański Sardou i émile Moreau, La Librairie Illustrated, Paris, 1894 ( Dostępne na Gallica )
Opera [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Kino [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Telewizja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Recent Comments