EMW 340 – Wikipedia

. 340 Jest to samochód o wysokiej wysokości produkowany w latach 1949–1955 Awtowelo , niemiecka fabryka administracyjna skonfrolowana na wschód Radziecką, która nielegalnie wykorzystywała markę BMW do marketingu samochodu i która później do 1955 r. Zmieniła markę w EMW.

Kontekst historyczny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Pod koniec drugiej wojny światowej Niemcy, mocno pokonane wyjście, musiały zrezygnować z niektórych terytoriów w obcym dłoni. W szczególności Turingia przeszła pod bezpośrednią kontrolą Związku Radzieckiego, a wraz z nim także miasto Eisenach, historyczną siedzibę produkcji motoryzacyjnej BMW od jego powstania w 1928 r. Fabryka Eisenach znalazła się w trudnej sytuacji, ponieważ rząd sowiecki wpłynął na to, że rząd sowiecki wpłynął Jego komercyjne wybory. W ciągu pierwszych lat po zakończeniu konfliktu nadal sprzedawał nowo zaktualizowane wersje BMW 321 i BMW 326 (później również BMW 327) bezpośrednio pod kontrolą radziecką i poza wolą BMW. Ta fabryka była teraz całkowicie poza kontrolą nad domem bawarskim, który między innymi nie był w stanie politycznie zamieścić przyczyn prawnych przeciwko Awtowelo (To była prawdziwa nowa nazwa fabryki Eisenach) i przeciwko „nielegalnej” produkcji jej modeli. Pomimo pewnych prób skarg i groźb działań prawnych, sytuacja nie rozkłada się w najmniejszym stopniu ze względu na reżim wojskowy na obszarach zamierzających wkrótce stać się DDR. I nawet BMW nie mogło dać siły tym skargom, wykorzystując obecność armii amerykańskiej w zachodnim obszarze Niemiec, ponieważ BMW był bandytą (a zatem uważał) przez Stany Zjednoczone z powodu jej zaangażowania W drugiej wojnie światowej jako dostawca silników lotniczych dla Luftwaffe.

Genesis i debiut [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Projekt przeznaczony do realizacji przyszłości 340 Rozpoczęł się we wrześniu 1947 r.: Nowy model powinien był zebrać dziedzictwo tego, co na terytoriach okupowanych przez autorytet radziecki Awtowelo BMW 326 to znaczy obraźliwy klon BMW 326 pre -war. Jako podstawowy pomysł miało użyć ramki 321 , ale z nadwoziem pochodzącym z 326 i zmodyfikowany w różnych obszarach, aby uczynić go bardziej nowoczesnym z estetycznego punktu widzenia. Dopiero później była długość rozszerzonego etapu 326 . Aby stworzyć nadwozie, fabryka Eisenach zaoferowała wiele pomysłów władzom radzieckim, które również przewodniczyły aparatowi przemysłowemu tych obszarów i rozstrzygnęli strategie przemysłowe i komercyjne zamiast menedżerów każdej fabryki. Wśród różnych raportów i projektów znalezionych w byłej Fabbrica BMW byli również tacy, którzy zeznawali o współpracy samej BMW a niemieckim oddziałem Ambi-Budd, znanym amerykańskim nadwoziom również w niektórych europejskich miastach już kilka lat przed wybuchem wojny. Niemiecki oddział Ambi-Budd, położony w Berlinie, również przeszedł pod kontrolą radziecką, a nawet w 1949 r. Wydział między Berlinem Zachodnim a Berlinem Wschodnim został ogłoszony niemiecki Budd Ambd, zlokalizowany w obszarze radzieckim. Jaka jest zatem lepsza okazja, aby wykorzystać wykwalifikowany personel do realizacji nadwozia, który ma zostać przydzielony do nowego modelu? I tak było: już 25 kwietnia 1948 r BMW 340-0 , zostały zaprezentowane na pokazie samochodów w Brukseli. Nadal należy zauważać obraźliwe użycie domu Erics i lekkość, z jaką takie użycie były pokazane w salonie motoryzacyjnym w Europie Zachodniej. Ale z drugiej strony Belgia była pierwszym krajem, który chętnie zaakceptował eksport samochodów BMW orientalne na swoim terytorium. W rzeczywistości przez pewien czas modele takie jak 321 . Nadal jednak nadszedł czas, aby przejść od prototypów 340 Ostateczny model: wiele testów drogowych i prac starzenia było nadal potrzebnych, aby zwiększyć wiarygodność samochodu, który w tamtych latach byłby głównie przeznaczony na stanowiska polityczne lub w każdym razie dla bardzo zamożnych ludzi, a zatem szczególnie surowych i wymagających. Produkcja 340 , początkowo nadal proponowane z marką BMW , rozpoczęto 7 października 1949 r., Datę urodzenia Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Projekt zewnętrzny i wewnętrzny [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny, 340 Zaproponował nadwozie pochodzące z 326 , ale zmodyfikowany w wielu obszarach. Przede wszystkim zrezygnował z podwójnej kratki nerkowej na korzyść trójkątnego kształtu złożonego z poziomych chromowanych pasków o różnej długości. Pomimo zniknięcia „podwójnej nerki”, logo BMW . Również w odniesieniu do przodu zamontowano nowe, większe okrągłe reflektory niż w 326 I nie wystaje już, ale całkowicie włączony do kształtu przedniej błotu. Widok boczny pokazał również głębokie przeprojektowanie błotników, teraz znacznie bardziej otaczające, a jednocześnie bardziej masywne. Czterej bramkarz pozostał w centralnej pozycji, jak już w 326 . Ogon stał się bardziej nieuchwytny, a także zniknął zewnętrzny przedział do zakwaterowania koła zapasowego. Tylne okno, a także przednią szybę zostały podzielone.

Przedział pasażerski 340 Charakteryzuje się deską rozdzielczą złożoną z trzech niemal prostokątnych tarczy: centralny tarcza gościła prędkościomierza i odometry, podczas gdy pozostałe dwie kwadranty zawierały narzędzia i światła pomocnicze. Kierownica to cztery wyścigi ułożone w X z dźwignią przekładni na kolumnie. Prawa strona deski rozdzielczej była do zegara, zawsze w formie podobnej do pierwszych trzech. Panel, na którym zamontowano zegar, również stanowił drzwi przedziału magazynowego.

Struktura, mechanika i silnik [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

. 340 Został zbudowany od ramy z tęsknotą i poprzeczką używaną przed wojną jako podstawa dla 326 . Ramka ta została wznowiona pod każdym względem, w tym pomiar kroku, równy 2,87 metra zamiast ramki o odległości 2,75 metra hipoteza początkowo, a także używanej do modeli BMW, takich jak modele BMW, takie jak modele BMW, takie jak 321 . Wszystkie roztwory związane z mechaniką ramki również pozostały niezmienione, a zatem gra wstępna z niezależnymi kółkami z odkształcającymi się równoległobramami i kuszą poprzeczną, a także retro -spanem skręcającego paska, ale także czterokrotny układ hamulcowy. Ale przede wszystkim był to silnik, który zdradził większość technicznego pokrewieństwa z 326 , ponieważ nie był to już znany silnik M328 z 6 -cylindrową architekturą w linii i przemieszczeniem 1971 cm³. Jeśli chodzi o odżywianie, powierzono mu dwóm gaźnikom Solex: według niektórych źródeł wydaje się, że podaż tych gaźników z Francji była niemożliwa dla stanów blokady wschodniej z powodu embarga narzuconego przez państwa Europy Zachodniej i że z tego powodu gaźniki te zostały sprowadzone do Niemieckiej Republiki Demokratycznej w celu uzyskania nielegalnych tras ^[2] . Maksymalna moc tego silnika wynosiła wciąż 55 KM, jak w starym BMW 327, wersja coupe 326 , również sprzedawane po wojnie po raz pierwszy nielegalnie jako BMW I po tym, jak Emw . Z tą mocą maksymalną prędkość, którą można osiągnąć 340 To było 115 km/h. Zamiast tego pudełka biegów była nowa z 4 -prędkości, z bezpłatnym urządzeniem koła na pierwszym i drugim biegu, podczas gdy trzeci i czwarty marsz były jedynymi zsynchronizowanymi.

Kariera komercyjna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

LA BMW 340 [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W umyśle projektantów i menedżerów komercyjnych 340 powinien zostać odrzucony w wielu wariantach nadwozia, ponieważ niektóre rysunki związane z programem komercyjnym początkowo oczekiwane dla 340 To samo. ^[3] Istnienie prototypu o nazwie 340-1 i składający się z sportowego roadstera z lekkim nadwoziem ze stopu, w którym silnik został przyniesiony do 90 KM maksymalnej mocy. Ten prototyp był zawsze wytwarzany w okresie bezpośrednio poprzedzającym uruchomienie 340 i zgodnie z programami Awtowelo Powinien był ponownie wybrać glory sportowe starego BMW 328. Niestety projekt nigdy nie został przeprowadzony poza i prototyp 340-1 , choć ujawniony na Lipsia Motor Show, pozostał taki, mimo że byli również potencjalni klienci gotowi zapłacić więcej niż ci już wymagający 340 podstawowy, aby zostać właścicielami roadstera 340-1 . Mimo to model ten został poddany testom drogowym razem z innymi 340 , Znak, że w momencie porzucenia projektu umieszczenie w cenie wydawało się prawie bezpieczne. Inne warianty przewozu, takie jak Coupe i Cabriolet, pozostały nawet na papierze.

W 1951 r. Nastąpiła ogólna aktualizacja, która wpłynęła na kilka szczegółów. Na przykład nastąpiło przybycie układu grzewczego i pełnej szerokości przedniej ławki zamiast dwóch pojedynczych siedzeń. Były jednak inne szczegółowe ulepszenia, zawsze mające na celu optymalizację komfortu, podczas gdy z mechanicznego punktu widzenia moc silnika wzrosła do 57 KM. Do tego czasu dodano również zasięg składany z sedana, dodano również dwie niepublikowane wersje Kombi i Van. Ten ostatni był wariantem z Cassone częściowo wykonanym z drewna i został zmontowany w Body Veb Works Halle , Kolejna rzeczywistość przemysłowa uwzględniona z procesu nacjonalizacji aparatu przemysłowego byłegoDR. W ten sposób zaktualizowany, zasięg samochodów przyjął nazwę 340-2 , ale marka zawsze pozostała z BMW .

W tym samym roku 340 Zaczęło być eksportowane do niektórych obcych krajów, zarówno z Europy Wschodniej, jak i zachodniej: w rzeczywistości nie tylko Belgia, ale także Holandia, Luksemburg, Grecja, Norweg 340 W ich cenie. Jeśli chodzi o rynki Europy Wschodniej, wśród nich były Finlandia, Polska i sam Związek Radziecki, w których wprowadziło się 1709 okazów, prawie wszystkie z nadwoziem sedana i przeznaczone do oficjalnych zastosowań. Do neutralnej Szwajcarii przybyły nawet kilka garści okazów, a inne dotarły nawet do Peru, Wenezueli, Angoli i Indonezji.

La Emw 340 [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Sytuacja związana z marką odblokowaną w czerwcu 1952 r., Kiedy zdarzyło się, że administracja fabryki Awtowelo Został przypisany przez rząd radziecki rządowi wschodnich Niemiec. W ten sposób BMW może zmusić menedżerów fabryki Eisenach do zmiany samochodów. Tak więc samochody produkowane w Eisenach na zasadzie BMW były oznakowane jako EMW ( Eisenach Engines działa , z niemieckiego „Eisenach Motor Factory”).

. 340 nadal był regularnie produkowany z marką Emw Do 1955 r., Po czym ustąpiła produkcja: 340 Według statystyk opracowanych przez niektórych historyków i entuzjastów wyprodukowano 20 953 ^[4] , podczas gdy inne źródła deklarują całkowitą produkcję 21 249 okazów ^[Pierwszy] , prawdopodobnie dlatego, że uwzględniono również okazy z prawym przewodnikiem, nie wspomniane w pierwszym przypadku. Spośród całej produkcji 8510 okazów dotarło do innych rynków, co pokazuje nie tylko woli wschodniego niemieckiego przemysłu motoryzacyjnego, aby ustanowić się na Zachodzie, ale także przede wszystkim pozytywne opinie uzyskane na tych rynkach.

Od pewnego czasu rozpoczęły się badania dotyczące jego spadkobiercy, w których kilka interesujących propozycji, takich jak samochód z aerodynamicznym nadwoziem napędzanym dwuprutowym silnikiem o pojemności 2,25. Niestety ten samochód pozostał na stadionie modelowym w skali ^[5] . Nieco dalej w badaniu związanym z 340-8 , wykonane również jako prototyp naturalny wielkości (i z kratką, która bardzo blisko przypominała BMW przed -wargę), ale także w tym przypadku projekt zakończył się po ewolu 342-1 ^[6] i jak 343 : oboje 342 że 343 Zostały one zaprezentowane na pokazie motoryzacyjnym w Lipsku z 1951 r., Wciąż z marką BMW, zwyczaju, który, jak widzieliśmy, zostanie później anulowany przez postępowanie prawne Monaco House. Następnie prototyp 342 Został również zmodyfikowany bez kratki BMW ^[7] , ale w każdym razie nie był to dalszy rozwój.

W każdym razie samochód o tej samej linii 340 Wyprodukowany w byłym GDR, zadebiutowałby nie długo: w 1956 roku zobaczył światło Sachsenring P240.

Tabela produkcyjna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

BMW/EMW 340 (1949-55)
Wariant ciała	Berlina	Nadchodzący	Awangarda	Ambulans	Terenówka	Naga rama
Model akronim	340	340-7-7	340-3	340-4	340-1	340-5
Lata produkcji	1949-55	1951-55	1951-55	1951-55	1949	–
Próbki produktu	18 778	137	844	533	Pierwszy	660

• Kamienie milowe wykonane z eisenach , Werner Reiche i Michael Stuck, Schrader Verlag, 2003 ISBN 3-613-87260-9
• Samochody East Pais , Bernard Vermeylen, Etai, 2008 ISBN 2-7268-8808-9
• NORM Automotive Classic tom 1 , Eberhard Kittler, motocykl Verlag, 2002 ISBN 3-613-02256-7
• Samochód pasażerski NRD , Eberhard Kittler, motocykl Verlag, 2003 ISBN 3-613-02049-1