Dodes’kaden – Wikipedia

Dodes’kaden ( Co to jest? W Dodesukaden ^? ) jest japońskim filmem wyreżyserowanym przez Akirę Kurosawę wydaną w 1970 roku.

Lekko opóźniony młody chłopak wyprowadza tramwaj z wyobraźni, którego hałas odtwarza lokalną Onomatopoeię: „Dodes’kaden, Dodes’kaden” („TChou-Tchou” po francusku). Opuszcza matkę, która modli się Buddy za swoje uzdrowienie umysłowe, a w tramwajach duchów odkrywa pozbawioną dzielnicę, negatywne odzwierciedlenie przemysłowej Japonii, przekraczając góry odpadów i dwukupów, w których różne postacie, które przekraczają, współistniały. Kłania się, wymyśla.

W tej galerii postaci, które wszystkie wydają się szalone od siebie, marzenie jest jedynym sposobem na ucieczkę od twardości codziennego życia, braku pieniędzy, braku przyszłości.

Pracownik Shira o niskiej podłodze, ubrany w tiki i cierpienia w jego ciele, jest prześladowany przez jego autorytarną żonę. Przyjmując 3 kolegów w domu, kobieta woli iść do kąpieli. Jeden z kolegów jest oburzony zachowaniem żony i radzi Shirze, aby ścigał swoją żonę. Ale pracownik surowo sprzeciwia się temu koledze, aby umyć reputację swojej żony, która wciąż go wspierała przez jego ofiary.

Codzienni pracownicy spędzają czas na piciu, a kiedy pragnie ich, aby wymienić swoje żony.

Bezsilny producent pędzli jest jednak ojcem dużej rodziny 5 dzieci urodzonych z niewierności swojej żony z innymi mężczyznami w pobliżu. Oczekuje także kolejnego dziecka, nie pokazując żadnego włókna matki. Starszy pyta jego ojca o jego pochodzenie według krążących plotek. Producent szczotek nie oszukał jego ojcostwa, wskazuje, że najważniejsze jest to, że kocha ich jako swoje dzieci i że opiekuje się nimi jako dobrym ojcem. Dzieci następnie pokazują mu swoje uczucie.

Katsuko, piętnaście lat -letniej dziewczyny, mieszka sama ze swoim wujem, podczas gdy ciocia musiała iść do szpitala na operację. Alkoholik i bezrobotny wujek sprawia, że ​​dziewczyna pracuje w dzień iw nocy, kiedy spędza czas nic nie robiąc. Uzyskuje wsparcie młodego Saké Relivive Man, Okabe. Wujek wykorzystuje noc, by zgwałcić swoją siostrzenicę. Po 4 miesiącach ciocia wraca. Zgaduje, że Katsuko jest w ciąży. Mąż przysięga tam za nic. Para dowiaduje się, że dziewczyna dźgnęła dostawcę. Jest tylko ranny i odmawia złożenia skargi przeciwko Katsuko. Policja chce przesłuchać wuja, ale ten ostatni woli uciec. Katsuko znajduje Okabe. Wyjaśnia, że ​​chce popełnić samobójstwo i dźgnęła go, ponieważ myślała, że ​​zapomni. Wszyscy wychodzą po swojej stronie, wybaczając sobie.

Tramp i jej młody syn mieszkają w tuszach 2 CV. Ojciec spędza czas, wyobrażając sobie budowę idealnego domu, podczas gdy dziecko zostawia jedzenie w kuchniach restauracji. Dziecko przywraca ryby, które chce ogrzewać radę kucharza, która mu ją dała. Ale jego ojciec uważa, że ​​to nie warto. Oboje są ofiarami zatrucia pokarmowego, ale syn umiera z braku opieki, podczas gdy ojciec, którego twarz pokazuje wówczas spustoszenie choroby psychicznej i winy, pozostaje sama.

Były przemysłowiec, który nigdy nie wybaczył swojej żonie, że zdradził go sam bez mówienia, spędzając dni rozrywając tkaniny, aby robić szmaty. Jego żona dołącza do niego i prosi go o przebaczenie. Mąż ignorujący powrót swojej skruszonej żony, pozostaje pokłonięty w ciszy. Kobieta odejdzie bez uzyskania przebaczenia od męża.

Prowokacyjna dziewczyna spędza czas, przyciągając uwagę sąsiedzkich mężczyzn.

W tym piekle żyje jednak starego rzemieślnika Tamba, filantropa, którego spokój i mądrość uspokajają gwałtowne zapały jej współobywateli: jego słowa wystarczą, aby prowadzić pijaka do opuszczenia jego szabli, wita włamywacza jak syna marnotrawstwa wskazującego, gdzie jest, gdzie jest Jego pieniądze, a później odmawiając oskarżenia go przed funkcjonariuszem policji, zapobiega innym starcowi, który stracił swoich synów i żonę popełnienia samobójstwa, mówiąc mu, że dopóki żyje, jego rodzina jest nadal obecna. W końcu pomoże TRAMP, aby pochować swojego młodego syna.

Wieczorem młody chłopiec wraca do domu na pokładzie wyimaginowanego tramwaju, który zaczął w magazynie również z wyobraźni, a następnie dołączył do matki.

Dodes’kaden to pierwszy kolorowy film Kurosawy. Dlatego podczas strzelania dokona wielu testów, takich jak cienie farb na podłodze lub delikatne kolorowe arkusze, aby zastąpić niebo. Tytuł filmu jest Onomatopoeia hałasu tramwaju, który „prowadzi” Rokuchana.
W obliczu niepowodzenia komercyjnego, zjadliwej krytyki wobec filmu i jego problemów zdrowotnych, Kurosawa będzie próbował samobójstwa. Przeżywa, a następnie odzyskuje, oznaczając drugi okres w swojej karierze.

• Zasoby audiowizualne :