Bruce Fraser, baron Fraser z Capo Nord

Bruce Fraser (Acton, 5 lutego 1888 r. – Londyn, 12 lutego 1981 r.) Był to brytyjski admirał, pod dowództwem kilku flot królewskiej marynarki wojennej podczas II wojny światowej.

Kariera [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Fraser wszedł do Królewskiej Marynarki Wojennej jako kadet 15 stycznia 1904 r. Między marcem 1907 r. Do grudnia 1908 r. Osiągnął, zdając im pełne głosy, egzaminów, które przyniosły mu promocje w drugim poruczniku (15 marca 1907 r.) I w poruczniku ( 15 marca 1908 r.), Stopnie, które posiadał, świadcząc służbę głównie w rękawie lub z flotą Morza Śródziemnego. W sierpniu 1910 r Boadicea , gdzie pozostał do lipca 1911 r., Datę, w której minął, specjalizujący się jako porucznik gier ( Porucznik strzelca ) w Navy Cannonieri School (HMS Doskonały ) Położone w porcie Portsmouth.

Promocja do porucznika-komendanta (kapitan Corvetty) przybyła w marcu 1916 r., A następnie awansowała do rangi dowódcy (kapitana fregaty) w czerwcu 1919 r. I do kapitana (kapitana Vascello) w czerwcu 1926 r. Podczas pierwszej wojny światowej On został rozpoczęty w HMSunner HMS Minerva , w Dardanelli i we wschodnich Indiach oraz na statku bitewnym Rezolucja . ^[Pierwszy]

Po wojnie i po jego awansie jako dowódca 30 czerwca 1919 r. I powołanie oficera Imperium Brytyjskiego w dniu 17 lipca 1919 r. Fraser zaoferował wolontariuszowi, aby służyć sprawie białej armii z Flottiglia del Caspian; Jednak po przybyciu do Azerbejdżanu w ramach Misji Royal Navy w 1920 r. W Enzeli został schwytany i uwięziony przez bolszewików w Baku, aż został zwolniony w listopadzie 1920 r.
Następnie był w personelu Departamentu Ordnance Naval od 1922 roku, zanim został strzelcem floty ( Floty Oficer Gunnery ) a także szef części taktycznej personelu marynarki wojennej w 1927 r. ^[Pierwszy] Jego zalety doceniły go dowództwo dowódcy Effingham W 1930 r. I, trzy lata później, nominację na dyrektora Departamentu Ordnance Naval w 1933 r. ^[Pierwszy]

Wrócił na morze w 1936 roku, aby dowodzić praniem HMS Wspaniały ^[Pierwszy] Osiągnął stopień odbiorcy w styczniu 1938 r., Dlatego w 1939 r. Otrzymał nominację na szefa generała dowódcy naczelnej floty Morza Śródziemnego ^[Pierwszy] Rok później, w maju 1940 r., Nadeszła nowa promocja, stopień zastępcy amatorów.

Druga wojna światowa [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W marcu 1939 r., Tuż przed rozpoczęciem drugiej wojny światowej, Fraser został mianowany trzecim panem morskim i kontrolerem marynarki wojennej. ^[Pierwszy] i promował zastępcę admirała 8 maja 1940 r. W 1942 r. Został drugim dowódcą floty domowej i oficerem admiralnym 2. eskadry bojowej. ^[Pierwszy] Fraser udało się później, w maju 1943 r., Aby zostać szefem sztabu floty domowej i awansować do stopnia admirału w lutym 1944 r. Został mianowany wielkim oficerem holenderskiego zamówienia Orange-Nassau 19 stycznia 1943 r.

Podczas wojny dowodził siłami, które zatopiły niemiecki statek bitewny 26 grudnia 1943 r. Scharnhorst ( Wspaniały , Old Fraser Command, ona w szczycie dokładnie dzięki temu statkowi) w bitwie o Capo Nord. ^[Pierwszy] Fraser był w rzeczywistości przekonany, że Scharnhorst Próbowałby zaatakować konwój JW 55B, który skierował do Murmańsku, aby przynieść zapasy do Związku Radzieckiego, a następnie wziął morze na flagowym statku HMS książę Yorku Aby patrolować wody między konwojem a południową Norwegią, miejsce odejścia statku wroga. ^[2]

Stając się szefem sztabu Floty domowej, został następnie wysłany do Indii Wschodnich, aby w 1944 r. Podejmować dowództwo w 1944 r. Floty wschodniej i floty brytyjskiej Pacyfiku, zawsze w tym samym roku. ^[Pierwszy] Wyreżyserował swoją jednostkę z kontynentu w Australii, zamawiając między innymi uczestnictwo brytyjskie w bitwie pod Okinawą i najnowsze napady na wyspach kontrolowanych przez Japonię. 2 września 1945 r. Fraser podpisał aktu japońskiego poddania się reprezentującego jego kraj. ^[Pierwszy]

Zakończenie aktywnej usługi [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

27 kwietnia 1946 r. Fraser został mianowany pierwszym i głównym pomocnikiem morskim, a we wrześniu został postawiony jako „Baron Fraser z Capo Nord” przez Moleseya w hrabstwie Surrey. Następnie w 1947 r. Został naczelnym naczelnym Portsmouth, a następnie, po awansie na admirał floty w dniu 7 1948 r. Został pierwszym władcą morza i szefem personelu marynarki wojennej ( Szef personelu morskiego ) .. Jako pierwszy władca morza służył w NATO i zgodził się zasadę, zgodnie z którym najwyższy dowódca aliantów Atlantyk (Saclant) powinien być amerykańskim admirałem, pomimo zaciekłej brytyjskiej opozycji. Przeszedł na emeryturę w grudniu 1951 r. Z stopą admirała floty. Zmarł, nie pobierając się, 12 lutego 1981 r. W Londynie, w wieku 93 lat. Baronia „Capo Nord” wymarła.