Gabriel z Lystrade – Wikipedia

Gabriel de Letrade jest francuskim architektem, który zmarł w 1770 roku. Współpracownik Ange-Jacques Gabriel, zasadniczo pracował dla bogatej prywatnej klienteli, w szczególności Montmorency i Bouchet de Sourches. W przypadku Louisa II z Bouchet de Sourches (1711-1788), dużego oparcia Francji, dał swoje główne osiągnięcie, projekt Château de Sourches w Saint-Symphorien wokół Le Mans.

Gabriel de Lestrade zadebiutował w biurach Jacquesa przeciwko Gabriela. Podczas pierwszego konkursu na miejsce Louis XV (Obecne miejsce de la Concorde) w 1748 r. Zaproponował go ustanowienie go na skrzyżowaniu BUCI. Jego projekt zwrócił uwagę króla.

Został współpracownikiem Ange-Jacquesa Gabriela, który poparł w pracy królewskiej opery pałacu Wersalu (1763-1770). Poślubił siostrę swojego kolegę Nicolasa Marie Potina, również współpracę Gabriela.

Gabriel przedstawił mu księcia Charlesa II Frédéric de Montmorency-Luxemburg, który planował odbudować zamek Courtalain w Courtalain (Eure-Et-Loir). Lestrade przedstawił trzy kompletne projekty rekonstrukcyjne, częściowo, aby zamek pozostał zamieszkany podczas prac. Ale ostatecznie książę zawahał się, aby zniknąć feudalne ślady, które świadczą o starszeństwie jego domu. Architekt był jednak odpowiedzialny za budowę większości wspólnych zamków Courtalain.

Długotrwałą obecność Lestrade w Dunois i Vendômois pozwoliła mu tam rozwinąć swoich klientów. Wykonał prace dekoracyjne w Château de Rocheux we Fréteval (Loir-Et-Cher), którego wspólne zbudował. Dla Chevalier Reviers de Mauny stworzył Park du Château d’ncisise w Douy (Eure-Et-Loir). Dla Louis-Anne Desmée de la Chesnaye pracował w Château de Rougemont.

W przypadku Louis-Hilaire du Bouchet de Sourches przywołał do tej pory zamek Jonchet w pobliżu wioski Romilly-Sur-Aigre, której schody honorowe zbudował.

W przypadku Louisa II z Bouchet de Sourches (1711-1788), dużego oparcia Francji, podał projekt Château de Sourches w Saint-Symphorien wokół Le Mans. Konstrukcja została przeprowadzona pod kontrolą architekta Le Mans, Jean-François Pradela, wspomnianego tylko w cytacie z 1761 r., Aby czasami był oznaczony jako projektant. Bardzo imponujący budynek jest podnoszony na starym tarasie z widokiem na park. Fasada w ogrodzie jest trzeźwa i harmonijna, centralne ciało w kwadratowej kopule, dwa skrzydła pokryte pokojem, zgodnie z kompozycją znalezioną w Château du Marais, zbudowanym dziesięć lat później przez Jean-Benoît-Vincent Rod. Na pierwszym piętrze nadzór okna przyznaje bossów i diamentów. Po stronie przybycia galeria poprzeczna obciąża kompozycję; Jeśli może przywołać to menarów Château de, które byłyby w tym współczesne, może to być również dodatek z tyłu. „Zauważyliśmy analogie między płaskim sklepieniem kaplicy Mulls a sklepieniami opactwa Couture, w Le Mans, które zostały wypłacone przez Pradela w tym samym czasie ^{[[[ 2 ]} . »

Dla pana Fagnana, urzędnika królewskiego skarbu, Lestrade przekształcił domenę Clermont w Beauvaisis. Pracował także w Old Le Vayer Hotel, nr 44 Rue du Bac w Paryżu, a także w innych hotelach w Faubourg Saint-Germain.

Arcybiskup Rouen, M ^gr De La Rochefoucauld, opat Cluny, powierzył mu przywrócenie clunisian opaca Normandii.

Lestrade został przyjęty w 1767 r. Do drugiej klasy Royal Architecture Academy. Kiedy zmarł w 1770 r., Jego klientela została zebrana przez szwagra Potaina i jego siostrzeńca Pierre’a Rousseau.

• Zasób badawczy :