Sāvatthi – Wikipedia

after-content-x4

Wciągnik Lub Śrāvasti Lub Shravasti (Hindî: श्रावस्ती) to starożytne miasto Uttar Pradesh w Indiach. W czasach Buddy było to jedno z sześciu głównych miast w Indiach i stolicy Kosali. Budda spędziłby tam ponad połowę swojego życia zakonnego, szczególnie w klasztorze Jetavana ^{[[[ Pierwszy ]}, stać się miejscem pielgrzymki. Jest to również ważne miasto dla dżinizmu, miejsce narodzin Tîrthankaras Sambhavanath i Chandraprabha. Mieszkałby tam Mahāvīra. Ājīvika również miał tam wyznawców ^{[[[ 2 ]}.

Sāvatthi znajduje się na równinie Indo-Ganga, niedaleko Balrampur, około 120 km na północ od Lucknow.

Table of Contents

Pochodzenie zgodnie z tradycją [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Według Ramayana , Sāvatthi został założony, gdy Raghava Rama, król Kosali, podzielił swoje królestwo między dwoma synami, Lavą i Kusha. Pierwszy ustanawia swoją stolicę w Savatthi, która dominowała w północnej Kosali, a druga w Kushavati. Według Mahabharata , Miasto jest winne swojemu nazwa legendarnego króla Shravasta, ale według buddystów eponim jest mędrcem Savattha. Popularna etymologia twierdzi, że miasto mieszczącym przyczepność przyczep, jego nazwa pochodzi od Sobota athi Kto oznacza „Mamy wszystko. »» ^{[[[ 3 ]}.

S icatthi przed Buddą [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Selon Buddhaghosa ^{[[[ 4 ]}, Sāvatthi było pierwszym miastem w Kosali, w tym 80 000 wiosek i wiosek. Miasto mieściło 57 000 domów ^{[[[ 5 ]}. Została powiązana z Rajgirem drogą przechodzącą przez Vaisali, Setavya, Kapilavastu, Kusinâgar, Pava i Bhoganagara ^{[[[ 6 ]}. Kolejna trasa doprowadziła do Kosambi przez Kaseta i Toranavatthu ^{[[[ 7 ]}. Wioska rybaków ze stu rodzin była na zewnątrz murów ^{[[[ 8 ]}. Obecna rzeka Rrati nazywała się Aciravati.

after-content-x4

W otoczeniu obejmowało trzy klasztory: Jetavana, Pubbarama i Rajakarama. Mnisi i zakonnice również wyrobili emerytury w lesie w pobliżu Andhavana ^{[[[ 8 ]}.

Król Pasenadi był zwolennikiem buddyzmu, ale także dżinizmu, zgodnie z tekstami tej religii. Był jednym z patronów Buddy, którzy po raz pierwszy przyjechaliby do miasta na zaproszenie Rich Sudatty Anathapindika. Jego pozostali obrońcy to Visakha i Suppovasa ^{[[[ 9 ]}. Gautama spędziłby 25 pory deszczowej w Sāvatthi ^{[[[ Pierwszy ]}, w tym 19 w Jetavana, klasztor założony na ziemi oferowany przez Anathapindikę i 6 w PubBarama. Według Woodwarda ^{[[[ dziesięć ]}, 844 SUTTA zostały głoszone w Jetavana, 23 w PubBarama i 4 w pobliżu miasta. Dīgha Nikaya zawierałby 6, Majjhima Nikaya 75, Samyutta Nikaya 736 i Anguttara Nikaya 54. Różni obecni historycy, wśród różnych chronologii, proponują te daty emerytury Buddy w sezonie deszczowym ( Varsah ): Emerytura 14 w -515, emerytury 21 do 44 od -508 do -485 ^{[[[ 11 ]}

Wielki cud Sāvatthi lub podwójny cud wody i ognia. Afganistan, region Kapiça, klasztor Paitava, Iii ^{To jest}Century, łupek. Muzeum Guimet

Sāvatthi jest miejscem, w którym Gautama, ale zasadniczo sprzeciwia się magii, niemniej jednak spełnia „cud dualności” ( Yamaka Pathariya ), aby uciszyć swoich przeciwników i przekonać króla Pasenadi ^{[[[ dwunasty ]}. Podczas tego cudu ciało Buddy jednocześnie emituje ogień i wodę, naprzemiennie od góry i dna lub po prawej i lewej ^{[[[ 13 ]}. Według Sumangala , Savatthi to miejsce, w którym wszyscy Buddowie wykonują ten cud ^{[[[ 14 ]}.

Z Ashoka [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Cesarz Ashoka odwiedziłby miasto i wzniesiono dwa filary i pobliską Stupę. Odwiedził go faksja pielgrzyma W ^{To jest}wiek. Nie wiemy już wiele o tej wiosce po przejściu chińskiego mnicha Xuanzanga VII ^{To jest}Century, który już go znalazł w ruinach, ale mógł dostrzec historyczne miejsca buddyzmu ^{[[[ 15 ]}.

W środku XII ^{To jest}Century, królowa Kumardevi z Kannauj ustanawia nowe klasztory na miejscu Jetavana. Według Jaimini Bharata ( XVII ^{To jest}Century), król o imieniu Suhridhvaja walczący z muzułmanami doprowadziłby do Jaïnizmu. Jej lokalizacja została zapomniana, gdy został znaleziony przez Alexander Cunningham w 1863 roku.

Na Xxi ^{To jest}Wiek, widzimy ślady murów starego miasta, stūpas z Anglimali i Anathapindika, a także świątynię Jain poświęconą Tirthankarę. W otoczeniu znajduje się miejsce „cudu dualności” i miejsce jetavana z lokalizacją chaty Buddy (Gandhakuti) i drzewa Anandabodhi. Drzewo Bodhi posadzone przez Anandę przed chatą Buddy, aby goście mogą, aby goście mogli zawiesić girlandę pod warunkiem braku najemcy. Na terenie miasta Korean, Srulank, Thai, Birmańczyków, Tybetańskich i Chińskich klasztorów.

Ścieżki Sāvatthi znajdują się w obecnych miejscach Sahel-Maheth, Oajhar, Panahiajhar i Kharahuwanjhar. Miasto nosiło także nazwiska Chandrikapuri i Champakpuri ^{[[[ 2 ]}.