Abbey Notre-Dame du Reclus-Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

after-content-x4

Homonimiczne artykuły patrz Recluse.

L ’ Abbey-Notre-Dame-Du-Reclus Lub Santa Maria de Recluso , założony w XII To jest jest byłym opactwem mężczyzn Zakonu Cîteaux, diecezji Troyes (châlons-en-champagne), gminy telus-saint-prox, kanton Montmort, dystrykt épernay, założony pod przywołaniem dziewicy przez dziewicę przez Huges-le-reclus Lub Hugo Recluse Ojciec Notre-Dame du Reclus w pobliżu Sézanne [[[ 4 ] .

Abbey Reclus został założony przez Saint Bernard około 1142 wokół pustelni Błogosławionego Hugo Reclususa, który nadał mu nazwisko opactwu, z krainy nazywanej Fontanna Béline który został mu przekazany przez Simona I Jest Broyes w 1136 [[[ 5 ] . Huges-le-reclus [[[ 6 ] Najpierw wycofał się w suche miejsce parafii Saint-Prix, o nazwie Fons Balimi Około 1128-1130, z dala od świata, wkrótce za nim kilku towarzyszy. Jest to pytanie o niego w karturze opactwa Saint-Pierre-d’Ayes (kanton Sézanne) o sprzedaży stawu i ziemi w opactwie Recluse w 1176 jego wujek Simon o jego prawach do lasu talu w opactwie seclus, ze względu na bardzo wielkie ubóstwo [[[ 7 ] . To opactwo weszło następnie do pochodzenia opactwa Vauclair [[[ 8 ] . Hugo-le-reclus mógł umrzeć w tym roku. Po jego śmierci wieśniacy zobaczyli jego pamięć, spalając lampę zapaloną na jego grobie [[[ 9 ] .

Pozostałe budynki opactwa są chronione jako zabytki za pomocą kilku zamówień [[[ 2 ] :

after-content-x4
  • Fasady i dachy konwentualnych budynków XVIII To jest wiek, kaplica i ślady krużgetretu wpisane przez dekret ;
  • East Gallery of the Cloister częściowo sklasyfikowane według dekretu Następnie całkowicie przez dekret ;
  • ślady skrzydeł południowych i zachodni .

Notre-Dame du Reclus jest córką opactwa Vauclair

  1. ↑ (The) Leopold Janauschek W Pochodzenie cystersów, w których zbory zgromadzenia chronologico-genealogicis, stare opatiarum Monks Habitatarum do najstarszych opisanych źródeł W T. Ja, Vienne, , 491 P. ( Czytaj online ) W P. 159-160 .
  2. ↑ A et b ‘ Były opactwo Reclus » , ogłoszenie N O PA00078868, baza Mérimée, francuskie Ministerstwo Kultury
  3. ↑ ‘ Odwołuje, The » , NA http://www.cistercens.info , Zamówienie cystersów (skonsultuję się z ) .
  4. ↑ Gaul Christian 264 Słownik topograficzny Francji W W miejscu, w którym źródłem kąpieli, ale teraz był odwołany, v.1144, jako suche miejsce i trochę żyzne, które rozprzestrzeniało się i opactwo, na bardziej mapie i więcej comodus przeniesionych do montażu (secluso ) hrabia Henri I Jest Donna Cały homar w lesie 1164 opactwa Weissieo, który pokonuje prezent . Jest to lokalizacja drugiego opactwa Recluse.
  5. ↑ Édouard de Barthélemy ” Miasto Sézanne i opactwo seclus », Wspomnienia Academic Society of Aube W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
  6. ↑ Niewiele wiemy o huges-le-reclus. Saint Anselme napisał list do Huites the Reclus, ale czy to samo? Daty nie odpowiadają …
  7. ↑ lamop.univ-paris1.fr
  8. ↑ Kartalum opactwa Saint-Pierre d’Oyes (Canton of Sézanne)
  9. ↑ Miasto Sezanne i opactwo notatek historycznych Reclus autorstwa Cte Edouard de Barthélemy

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Hrabia Édouard de Barthélemy, Kartalacyjny opactwa Saint-Pierre d’Oyes (kanton Sézanne), a następnie notatka o starożytnych władcach Broyes , Imprimerie F. Thouille, châlons-su-marne, 1882 ( Czytaj online )
  • Hrabia Édouard de Barthélemy, Miasto Sézanne i opactwo seclus . Notatki historyczne w wspomnieniach Academic Society of Aube, T. 43, 1879, P. 429 Gallica.bnf.fr ( Czytaj online ) .
  • Joseph de Baye, Notatki, aby służyć historii opactwa seclus , W Recenzja szampana i brie W T. 13, styczeń- W P. 428-435; T. 14 lipca- W P. 40-48.
  • Louis Grignon, Abbey seclus, aresztu XVIII To jest wiek , W Recenzja szampana i brie W T. 16, 1884, P. 161-172.
  • Alain Erlande-Brandenburg, „L’Abbaye du Reclus”, w Kongres archeologiczny, 135 To jest sesja , Szampan. 1977 , Francuskie Towarzystwo Archeologii, Paryż, 1980, P. 647-652 .
  • Pod kierunkiem Jean-Marie Pérouse de Montclos, The Heritage Guide: Champagne-Vardenne , Hachette, Paryż (Francja), (ISBN 978-2-01-020987-1 ) , 1995; P. 263

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

after-content-x4