AMINE (Chimie) – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.

Homonimiczne artykuły patrz Amine.

A amina jest związkiem organicznym pochodzącym z amoniaku, z którego co najmniej jeden atom wodoru został zastąpiony grupą węglową. Jeśli jeden z atomów węgla związanych z atomem azotowym (N) jest częścią grupy karbonylowej, cząsteczka należy do rodziny amidów. Odkryte w 1849 r. Przez Wurtza aminy początkowo nazywano „sztucznymi alkaloidami”.

Mówimy o pierwotnej aminie, wtórnej lub trzeciorzędowej w zależności od tego, czy istnieje jeden, dwa lub trzy rodniki (lub grupy) powiązane z atomem azotu.

Pierwotna amina Wtórna amina Trzeciorzędowa amina
primary amine
secondary amine
tertiary amine

Na przykład trimetyloamina jest trzeciorzędową aminą o wzorze N (CH 3 ) 3 Ponieważ trzy grupy metylowe są powiązane z azotem.

Triméthylamine

Jeśli grupa aminowa jest priorytetem, cząsteczka zawiera sufiks „-amine”. W przeciwnym razie ma przedrostek „amino-”.

Są one nazywane jako alkanaminy zastąpione atomem N: Zatem trimetyloamina (stara nomenklatura) jest N W N -Dimetyloworamina (nazwa systematyczna IUPAC).

Zazwyczaj aminy są uzyskiwane przez alkilowanie amin z dolnego rzędu. Dzięki alkilującym amoniaku uzyskuje się pierwotne aminy, które mogą być alkilowane w aminach wtórnych, a następnie amin trzeciorzędowych. Alkilowanie tego ostatniego zapewnia czwartorzędowe sole amonu.

Istnieją inne metody:

Obecność atomu azotu jest przyczyną właściwości amin. Atom ten ma niewidomy dublet, który nadaje aminom podstawowy i nukleofilowy charakter.
W przypadku amin pierwotnych i wtórnych łącze N-H może pękać, co daje im (niski) kwasowy charakter, reagować z bardzo silnymi zasadami, takimi jak organomagnesianie.

W żyjącym świecie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aminy są wszechobecnie obecne, najpierw z aminokwasami. Degradacja aminokwasów jest źródłem związków aminowych dostrzegalnych przez ludzki zapach; Dobrze znany w przypadku zapachów metylowanych amin uwalnianych przez gnicie zwierząt, aw szczególności skorupiaki lub ryby (trimetyloaminę).

after-content-x4

Wiele neuroprzekaźników to aminy, w tym epinefryna, noradrenalina, dopamina, serotonina lub histamina.

Grupy protonów aminowych (–NH 3 + ) sont les fractions de protéines les plus fréquemment chargés positivement, en particulier avec l’acide aminé lysine[1].

DNA jest anionowym polimerem ogólnie związanym z różnymi białkami bogatymi w aminy [[[ 2 ] .

Ponadto pierwotne amonowe załadowane na końcu łańcucha na lizynie może tworzyć most z grupami karboksylanowymi z innych aminokwasów w niektórych polipeptydach; Jest to jedno z głównych źródeł wpływów w trzech wymiarach struktur białkowych [[[ 3 ] .

Oprócz pierwotnych, wtórnych lub trzeciorzędowych amin, odróżniamy aminy alifatyczne od aromatycznych amin:

  • Aromatyczne aminy przedstawiają jedną lub więcej grup fenylowych, co utrudnia ich rozpuszczalność w wodzie i śluzu nosa, grupa ta jest nieporęczna i apolowa;
  • Alifatyczne aminy mają strukturę liniową lub rozgałęzioną i wyrażają bardzo silny zapach. Na przykład zwłoki i putrescyna są obecne w złym oddechu i moczu.

Aminy w miejscu pracy (zasób zewnętrzny) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aminy są związkami organicznymi szeroko stosowanymi w branży, a ostatni raport z badań Robert-Sauvé Research Institute in Health and Pracy Safety (IRSST) zidentyfikował, że najbardziej prawdopodobne są aminy znalezione w Quebec Workplace [[[ 4 ] .

Problemy zdrowotne, które mogą się rozwijać u prześwietlonych pracowników, są zróżnicowane, od podrażnienia skóry po raka. Badacze IRSST zidentyfikowali odczynnik, który pozwala jednocześnie wziąć trzy różne aminy i przeprowadzić analizę ilościową. Chcą nadal opracowywać tę metodę analityczną przy użyciu tego samego odczynnika w celu zebrania i analizy tuzina amin. Pod koniec tej działalności IRSST będzie miał oryginalną i zatwierdzoną metodę pobierania próbek oraz ogólną ocenę amin, co pozwoli jej odpowiedzieć na wymagania interesariuszy zapobiegania. To narzędzie lepiej oceni ryzyko profesjonalnej ekspozycji na aminy w firmach [[[ 5 ] .

  1. ↑ Miguel A. Andrade , Napisz im. O’Donoghue Et Burkhard Sens « Dostosowanie powierzchni białkowych do lokalizacji subkomórkowej », Journal of Molecular Biology W tom. 276, N O 2, W P. 517–25 (PMID 9512720, Doi 10.1006/jmbi.1997.1498W Czytaj online ) .
  2. ↑ D. L. Nelson i M. M. Sternik W Lehninger, Zasady biochemii , Nowy Jork, warto wydać, W 3 To jest wyd. (ISBN 1-57259-153-6 ) .
  3. ↑ i a. Koperek « Dominujące siły w składaniu białka », Biochemia W tom. 29, N O 31, W P. 7133–55 (PMID 2207096, Doi 10.1021/bi00483a001) .
  4. ↑ Ostiguy i in. 2003.
  5. ↑ Fournier i in. 2007.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • C. Ostiguy , S. Tranchand , J. Mądry i H. Van Tra W Rozwój eksploracyjny podejścia do oceny amin w miejscu pracy i dokumentacji procesów przemysłowych z wykorzystaniem tych substancji: Raport z badań R-338 , Montreal, IRSST, ( Czytaj online ) .
  • Mathieu Fournier , Claude Ostiguy , Jacques Mądry Nie będziesz Van Tra W Metoda jednoczesnej oceny różnych amin w pracy: Raport R-503 , Montreal, IRSST, ( Czytaj online ) .

after-content-x4