Generalisd Markup Language – Wikipedia

Język Uogólniony język znaczników , nazywane również GML , jest pierwszą wersją oznaczania języka oferowanego przez IBM. Ten język pozwoli IBM zbudować system zarządzania dla całej jego dokumentacji. 90% dokumentów technicznych jest zapisanych w GML. Ten język jest przodkiem SGML i HTML. HTML zajmuje również dużą część swojej koncepcji.

Pierwsze uogólnienie znaczników w języku Gencode 1967: fundamentalne badania GCA [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1967 r. William Tunnicliffe po raz pierwszy przedstawia podejście do oddzielenia tła od dokumentu w odniesieniu do jego formy. To początek komitetu GCA Gencode, który opracuje podstawy pierwszego uogólnionego języka oznaczenia ^{[[[ Pierwszy ]} .

Przodek SGML: GML 1969: Fundamental Research of IBM [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1969 roku Charles Goldfarb był odpowiedzialny za projekt badawczy dla zintegrowanego systemu informacyjnego do dokumentacji IBM ^{[[[ 2 ]} . Będzie polegał na pracy Williama Tunnicliffe’a. Z Edwardem Mosher i Raymond Lorie wymyślają GML, akronim ich nazw (Goldfarb, Mosher i Lorie))))))))))) ^{[[[ 3 ]} .

Ten pierwszy język oznaczający jest przodkiem SGML. Pierwszym celem realizowanym przez Charlesa F. Goldfarba, zanim IBM poprosił go, było ułatwienie zadania prawników, poprzez opracowanie zintegrowanego systemu zarządzania prawem (Charles F. Goldfarb przez szkolenie jest prawnikiem). Prawnicy napotykali trudności w poszukiwaniu tekstów prawa i powiązanych orzecznictwa ^{[[[ 4 ]} .

W końcu w IBM Charles F. Goldfarb, wraz ze swoimi dwoma kolegami, Edwardem Mosherem i Raymondem Lorie, opracowuje wersję komercyjną, poświęconą dokumentacji, która będzie przedmiotem oferty oprogramowania na temat dokumentu ” Kompozycja dokumentów ». Ta oferta będzie zawierać profil Zestaw startowy GML trzech wynalazców. Ta koncepcja da pewne konsekwencje komercyjne dla jego produktów; W szczególności znajdziemy IPDT (zintegrowane przetwarzanie danych i tekstu) rozpowszechniane z wdziękiem w ofercie (program oferujący), a następnie ASF (aplikacja obsługi obiektu) dla aspektów transakcyjnych (zarządzanie pocztą, Uwaga, formularz), które będą wycenione i używane głównie przez firmy ubezpieczeniowe i banki w celu personalizacji komunikacji z klientem.

W swojej pierwszej wersji, opublikowanej w 1978 roku i sprzedawanej w 1980 ^{[[[ 5 ]} (Parser jest profil Skrypt/vs dsmprof, który działa również jako DTD) zawiera już główne sygnały nawigacyjne, które zostaną znalezione później w HTML. Z znacznikami końcowymi do strukturyzacji znaczników i sygnałów nawigacyjnych dla indeksów i tabel materiałów lub tabeli figur. Hierarchicznie wyższe sygnały nawigacyjne w znaczniku strukturalnym niższego poziomu automatycznie zamknęły wcześniej otwarty znacznik. Następnie IBM zaproponowano pewną liczbę DTD na podstawie pierwszego GML w celu ułatwienia projektu:

DSMPROF3 (Profil zestawu startowego v3.2)

DTD DU Uogólniony język znaczników zawierający opis sygnałów nawigacyjnych, a także parsera, który umożliwia zatwierdzenie dokumentu a priori.

DSMPROF4 (Profil zestawu startowego v4.0)

Najnowsza wersja DTD DSMProf z 1991 roku

DSMGM4 (biblioteka makro)

Najnowsza wersja DTD z 1991 roku zawierająca wszystkie makra tagów

Dsmbprof (profil kodu kreskowego)

DTD do pisania kodów kreskowych.

Dsmmprof (profil notatki)

DTD pozwala na pisanie lub pisanie notatki.

Dsmtprof (profil przezroczystości)

DTD do realizacji przezroczystego. Formatowanie przyjmuje czcionki o ważniejszych ciałach.

DSMSPROF (profil harmonogramu)

DTD stworzył schematy monitorowania projektu z kamieniami milowymi, zadaniami, przeprowadzonymi, planowanymi itp.

Te DTD nazywały się profil Przez IBM zawiera odniesienie każdego znacznika i powiązanego identyfikatora makro. Każdy znacznik ma dedykowane makro, które umożliwia sprawdzanie poprawności (parser), a następnie formatowanie (DTD).

:ABSTRAKCYJNY.
:ADRES.
 : Aline.
: Eaddress.
:ZAŁĄCZNIK.
: Backm.
:CIAŁO.
: Cit.
: Dl.
 : Dthd.
 : DDHD.
 : LP.
: EDL.
:FIGA.
 : Figcap.
 : FigDesc.
: Efig.
: Figlist.
: Figref.
: Fn.
: Fnref.
: Frontm. 

: GDOC.
: Gl.
 : Gt.
 : Gd.
 : LP.
: EGL.
: H0.
 : H1.
  : H2.
   : H3.
    : H4.
     : H5.
      : H6.
: HDREF.
: HP0.
 : HP1.
  : HP2.
   : Hp3.
   : Ehp3.
  : EHP2.
 : EHP1.
: EHP0.
: I1.
 : I2.
  : I3.
: Ih1.
 : Ih2.
  IH3.
:INDEKS.
: IREF. 

: Liref.
: Sl. : Ol. : Ul.
 : Li.
: ESL. : Eol. /EUL.
: LQ.
:NOTATKA.
:P. : PC.
:PRZEDMOWA.
: PSC.
:Q.
: RDEF.
:TABELA.
 :WIERSZ.
  :C.
 : TFT.
 : Thd.
 : TCAP.
 : Tdesc.
: Etable.
: Tlist.
: Tnote.*: Tref.
: Titlep.
 :TYTUŁ.
 : Docnum.
 :DATA.
 :AUTOR.
: Etitlep.
: TOC.
: XMP. 

Istnieje duża część znaczników, które następnie wykonają HTML.

Zaproponowano strukturę dokumentu. Jest to główny wkład tej koncepcji „struktura dokumentu”. Później poprowadzi także koncepcję obiektu architektury dla dokumentów z AFP (prezentacja funkcji Advanced).

Dokument ogólny (: GDOC) początek dokumentu
   Materia Front (: Frontm) Strona ochronna
      Strona tytułowa (: tytuł) tytuł akapit
         Dokument tytułowy (: tytuł) Tytuł
         Numer dokumentu (: docnum) Odniesienie do dokumentu
         Data dokumentu (: data) Data
         Nazwa autora (: autor) autor
         Adres autora lub wydawcy (adres) adres
            Linia adresu (: ALINE)
 Linie adresowe
      Streszczenie (: Streszczenie)
         Podstawowe elementy dokumentów
      Przedmowa (: Przedmowa) Przedmowa
         Podstawowe elementy dokumentów
         Segmenty nagłówka niższego poziomu (: H2 do: H6)
            Podstawowe elementy dokumentów
      Spis treści (: TOC) Spis treści (generowany automatycznie)
      Lista ilustracji (: FigList) Tabela liczb (generowana automatycznie)
      Lista tabel (: lista) Tabela tabel (generowana automatycznie)
   Ciało (: ciało) Ciało dokumentu
      Część (: h0) części dokumentu (struktura poziomu 0)
         Podstawowe elementy dokumentów
         Rozdział (: H1) Rozdziały dokumentu (struktura poziomu 1)
            Podstawowe elementy dokumentów
            Segmenty nagłówka niższego poziomu (: H2 do: H6)
               Podstawowe elementy dokumentów
   Sekcja załącznika (: załącznik)
 Dokumentacja załączników
      Segment nagłówka pierwszego poziomu (: H1) Struktura poziomu 1
         Podstawowe elementy dokumentów
         Segmenty nagłówka niższego poziomu (: H2 do: H6)
            Podstawowe elementy dokumentów
   Strona końcowa (: Backm)
      Segment nagłówka pierwszego poziomu (: H1)
         Podstawowe elementy dokumentów
         Segmenty nagłówka niższego poziomu (: H2 do: H6)
            Podstawowe elementy dokumentów
      Indeks (: indeks) indeks dokumentu (generowany automatycznie) 

Były dokument w GML [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

:TABELA.
    : Row.champ Une.
    : Row.champ dwa.
    : Row.champ trzeci.
: Etable. 

Przykład dokumentu w HTML [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

 
 
 
Pole pierwszy. 
 
 
 
Pole drugie. 
 
 
 
Pole trzecie. 
 
 
 

Wersje i rozwój GML [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pierwsza wersja GML dostarczona przez IBM w ramach oferty DCF została wywołana ” Kompozycja dokumentu Obiekt Uogólniony język znaczników: Odniesienie do zestawu startowego ». Ten dokument w pierwszej wersji jest datowany Kwiecień 1980 (Numer zamówienia SH20-9187-0) oraz dla siódmej i najnowszej wersji 1991 (SH20-9187-6) ^{[[[ 5 ]} .

GML urodzi w 1974 r. SGML po pracy Charlesa Goldfarba. Będzie głównym aktorem w publikacji standardu SGML ISO 8879 w 1986 r. W 1998 r. Jest to XML, który również wynika z tej pierwszej koncepcji ^{[[[ 6 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]