Battaglia di Medellin – Wikipedia

. Bitwa o Medellín ^[Pierwszy] Był to krwawy odcinek The Conquest of Hiszpania przez Napoleona I, który został zwalczony 28 marca 1809 r. Podczas Hiszpańskiej Wojny Niepodległości. Wojska francuskie, na rozkaz marszałka Claude-Victor Perrin i hiszpańskich, na rozkaz generała Don Gregorio Garcia de la Cuesta zderzyli się między Medellín i Don Benito. Bitwa, która jest pierwszym ważnym wysiłkiem Francuzów, aby zająć południową Hiszpanię, zakończyła się zwycięstwem francuskiego.

Marszałek Victor rozpoczął nacisk na południe, w celu zniszczenia armii Estremadura, dowodzonej przez generała Cuestę, który walczył w odosobnieniu. Ten ostatni otrzymał wzmocnienie 7000 żołnierzy 27 marca i postanowił zmierzyć się z Francuzem, zamiast kontynuować emeryturę.

Pole bitwy znajdowało się prosto na południowy wschód od Medellín, około 300 km na południowy zachód od Madrytu. Rzeka Guadiana biegnie w kierunku zachodniego wschodniego do północnej granicy głowy bitwy i otrzymuje wody ścieków ortigosa, które podążają za kierunkiem północ-południe, który uniemożliwił Hiszpanom z każdą próbą ataku Francuzów po prawej stronie .

Victor miał około 17500 mężczyzn, kiedy Cuesta miał około 23000. Jednak Francuzi wyprzedzili Hiszpanów w artylerii w proporcji od 50 do 30 i mogli również liczyć na większą kawalerię, 4500 rycerzy przeciwko 3000 Hiszpanom.

Dwaj generałowie wyjaśnili swoje siły w nietypowy sposób. Jednak porozumienie Victora wydaje się być najbardziej rozsądne. Centrum armii francuskiej, pod rozkazami General Vilate, zajmowało główną drogę, która prowadzi z Medellín do Don Benito w Sudest, podczas gdy skrzydła, dowodzone przez generała LaSalle (lewe skrzydło) i generała Tour-Maubourg (prawda skrzydło) zostały rozmieszczone znacznie dalej na południu i w Sudest. Każde skrzydło składało się z podziału kawalerii i dwóch batalionów piechoty składających się z niemieckich żołnierzy Konfederacji Renu. Intencja Victora najwyraźniej polegała na stopniowym zamykaniu centrum, dopóki potężne, zakontraktowane ”linie hiszpańskie. Rezerwa Victora składała się z dywizji piechoty na rozkaz generała Ruffina, który nie powinien brać udziału w bitwie.

Oryginalny plan Victora oferuje ożywiony kontrast w porównaniu z błędami Cuesty: w rzeczywistości te ostatnie nie stanowiły zastrzeżeń i był zadowolony z rozwinięcia swoich 23 000 ludzi z czterech rzędów w okresie 6600 metrów, które przeszły z Guadiany do ogrodu. Jego plan po prostu atakował francuskie skrzydła i miałem nadzieję ustawić armię francuską w ten sposób, oddając powrót do Medellín i Guadiany, który był dokładnie tym, czego oczekiwał Victor.

Strzał artylerii zaczął się po południu, a Cuesta zamówił atak około godzinę później. Na początku Hiszpanie byli bardzo udani i odrzucili przedwczesne ładowanie kawalerii po lewej stronie przez smoki (2. i 4. Pułk) LA Tour-Maubourg, co spowodowało odrzut dwóch francuskich skrzydeł, wszystko pod śmiertelnym pożar Strzelcy na francuskich plikach.

Sytuacja lasalle była dość niebezpieczna, ponieważ obecność La Guadiana za nim uniemożliwiła jego 2000 rycerzy i 2500 piechoty wycofującym się przez ponad półtora kilometra. Trzy pułki hiszpańskiej kawalerii wędrowały w pobliżu rzeki Guadiana i próbowały otaczać Francuzów po lewej stronie, ale LaSalle i jego ludzie zajmowali ich niebezpieczne pozycje.

W tej fazie bitwy dwa francuskie skrzydła były wystarczająco zacofane, aby znaleźć się w odległości interwencji podziału willi. Zachodni sektor LA Tour-Maubourg został wzmocniony przez 94. pułk piechoty i batalion grenadierski. Dziesięć francuskich armatów baterii w tej części pola bitwy przyczyniło się również do stabilizacji sytuacji, ponieważ wyraźnie zdeklarowały hiszpański homologiczny.

Jednak hiszpańska piechota kontynuowała pchanie i stworzyła wiele problemów dla mężczyzn z La Tour-Maubourg, którzy utworzyli kwadraty, aby chronić się przed biurami kawalerii, a tym samym miała ograniczoną siłę pożarową. Gdy tylko Hiszpanie zagrozili schwytaniem francuskich armat, Tour-Maubourg zamówił nowy atak Dragoni. Tym razem opłata się powiodła. Smoki stawiają po drodze hiszpańskie pułki kawalerii, który uciekł z pola bitwy, pozostawiając odizolowaną piechotę, która również uciekła. Brak rezerw cuesta, naruszenie tej ulgi było dokładnie tym, co może się zdarzyć gorzej dla jej kruchej linii bojowej.

Od tego momentu wytrącały się zdarzenia. Lasalle otrzymał posiłki siedmiu batalionów piechoty z Villatte, a kiedy zobaczył flagę Hiszpanów na zachodzie, sam zamówił potężny kontratak. Drugi pułk USSARI, w towarzystwie pułku łowców na koniu, był nieład hiszpańskiej kawalerii, zreformowany i załadowany porzuconej piechoty po wschodniej stronie. Bataliony LaSalle, które nie zostały jeszcze zaangażowane, rozpoczęły atak czołowy, a smoki natychmiast uderzyły w centrum armii hiszpańskiej, co próbowało uciec na wszystkie sposoby. Wielu to żołnierze, którzy wpadli w to chaotyczne odosobnienia, a armia Cuesta została unicestwiona.

Ten dzień był katastrofalny dla Cuesta, który opuścił swoje życie w bitwie. Hiszpanie narzekali 8000, między zgonami a obrażeniami, około 2000 więźniów 20 z 30 armatów. W jego Historia konsulatu i imperium (Historia konsulatu i imperium), na stronie 51, Adolphe Thiers mówi o 9-10000 śmierci lub rannych, 4000 więźniów i 16 bruku. Po ich stronie Francuzi przegrali 1000. Była to druga porażka Cuesty przed Francuzem po bitwie o Medinę de Rioseco w 1808 roku.

Ta bitwa zainaugurowała podbój południowej Hiszpanii przez Francuzów.

• ( W ) Andrew Uffindell, Wielcy generałowie wojen napoleońskich i ich bitew, 1805-1815 , Staplehurst, Spellmount, 2003, s. 286, ISBN 978-1-862-27177-7, OCLC 51068403 .
• ( Fr ) Adolphe Thiers, Historia konsulatu i imperium po historii rewolucji francuskiej , 1851.
• ( Fr ) Joseph Bonaparte, Wspomnienia oraz polityczna i wojskowa korespondencja króla Josepha opublikowała, opatrzona adnotacją i uporządkowana , 1854.