Hans von Lehwaldt – Wikipedia

Hans von Lehwald (urodził się 24 czerwca 1685 w Legtitten, Mort 16 listopada 1768 w Königsberg), znany również jako Johann von Lehwald (z) , jest prusowskim Feld Maréchal, który uczestniczył w Wojnach Śląskich w Frédéric II w Prusach.

Jej matka, Marie Esther von der Trenck (z) , pochodzi ze starej pruskiej rodziny szlachetnej. W 1699 r. Zaczął między służbą armii, gdy wchodząc 18 ^{To jest} Batalion „Weiße Grenadier-Garde”. Brał udział w hiszpańskiej wojnie sukcesji i otrzymał chrzest ognia we wrześniu 1702 r. Na siedzibie Venlo (1702). Wiosną 1704 r. Jego batalion walczył w bitwie pod Blenheim. 16 września Hans awansował aspiranta. Od 29 września do 6 października uczestniczył w centrali Haguenau.

W 1742 r Za zasługi i Zakonu Czarnego Orła, 4 lutego 1744 . . 14 lutego 1745 , Podczas drugiej wojny śląskiej Hans pokonał siły austriackie George’a Oliviera de Wallisa w pobliżu Habelschwerdt.

Il est promu generalfeldmarschall le 22 stycznia 1751 A Frédéric Le Grand nagradza go, a także Wilhelm von Buddenbrock i Friedrich von złożą jego portret pokrytego diamentami i zamontowanym na niebieskiej wstążce. W 1756 r. Napięcie polityczne wzrosło na Prus-East, Hans został tam wysłany ze setką oficerów z rozkazem działania według własnego uznania.

Na początku wojny siedmioletniej (1756-1763) Hans był odpowiedzialny za obronę wschodu kraju przed Imperium Rosji. Z liczbą wyższej armii Feld-Maréchal Apraksine próbuje otoczyć Prusów, ale Lehwaldt udaje się jej uniknąć. Aparaksin następnie idzie na Königsberg. 30 000 ludzi z Lehwaldta przechwytuje rosyjską armię 80 000 ludzi w bitwie pod Gross-Jägersdorf. Walka jest nierówna. Lehwaldt przechodzi na emeryturę, ale Rosjanie nie wykorzystują zwycięstwa. Plotka ogłaszająca nieuchronną śmierć cesarzowej Elisabeth, uzupełnia rosyjskiego generała do wycofania się.

Ze względu na jego biedny stan zdrowia Lehwaldt został przeniesiony do Berlina, gdzie został mianowany gubernatorem miasta w 1759 r. W październiku 1760 r. Oba i Seydlitz, oba nieważne, nie są w stanie obronić Berlina i Poczdama ni, aby oprzeć się grabieżemu przez 15 000 Austriańczyków , 18 000 Rosjan i 5600 Kozakowie. Hans Lehwaldt zmarł w Königsbergu w 1768 r.

Jego pierwszą żoną jest Elisabeth Charlotte von Seydel, wdowa von Runkel (z) . Po jego śmierci ożenił się 27 marca 1749 r. W Château de Königsberg z Sophie von Buddenbrock (z) (1699-1773) ^{[[[ Pierwszy ]} Wdowa Erharda, Ernst von Röder i córka marszałka Wilhelma Dietrich von Buddenbrock. Z pierwszego małżeństwa narodziły się następujące dzieci:

• Marie-Charlotte (1715–1774)
  • Żonaty z Otto Günther von Hertzberg (z) (Zmarł w 1756 r.), Kapitan pruski
  • Żonaty z Friedrich von Wegier (zmarł w 1766 r.), Prusski kapitan
• Johanna Juliane, wyszła za mąż za Hansa Sigismund von Hagen (z) (1702-1756)
• Henriette Wilhelmine, żonaty z Friedrich Wilhelm von Arnstedt, major pruski
• Albertine Luise, żonaty z Christoph Ernst Schach von Wittenau (urodzony w 1701 r.) ^{[[[ 2 ]} , Pułkownik pruski
• Syn (1729-1737)

• Stara biografia prusa , Zespół 1, Königsberg 1941, S. 389
• (z) Bernhard von Poten, ‘ Lehwaldt, Hans von » , W Ogólna niemiecka biografia (ADB) W tom. 18, Lipsk, Duncker & Humblot, 1883 W P. 166-67
• Kurt von Priesdorff: Soldatyczne przywództwo. Tom 1, Hanseatic Publishing House Hamburg, O. O. [Hamburg], O. J. [1937], (z) ‘ Publikacje i na Hans von Lehwaldt » , w internetowym katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej (DNB) ., S. 213–216, nr. 270.