Mistrzostwa Świata Kobiet 1986 – Wikipedia

. 9 ^{To jest} Wydanie Światowe mistrzostwo piłki ręcznej miał miejsce od 4 do 12 grudnia 1986 W Nederlands.

Szesnaście drużyn uczestniczyło w konkursie, który wygrał ZSRR, który zachowuje tytuł wygrany cztery lata wcześniej. Czechosłowacja, wyraźnie pobita 22–30 w finale, zdobył swój pierwszy medal od brązu w 1962 roku. Dla Norwegii medal brązowy jest pierwszym wygranym przez drużynę nordycką. Z drugiej strony, Jugosławia, mistrz olimpijski w 1984 r. „Z rabatem” z powodu zmniejszonego sprzeciwu z powodu bojkotu wielu głównych narodów, musi być zadowolony z 6 ^{To jest} miejsce.

Nazwa	Kwalifikacja	Kwalifikowane (y)
Pierwszy	Organizator	Holandia
3	1984 Igrzyska Olimpijskie	Jugosławia W Korea Południowa W Chiny
8	1985 Świata Mistrzostwa Świata	wschodnie Niemcy W Węgry W Niemcy zachodnie W Czechosłowacja W związek Radziecki W Norwegia W Pologs W Rumunia
Pierwszy	? (Azja)	Japonia
Pierwszy	Mistrzostwa Afryki 1985	RP Kongo , zastąpione przez Austria
Pierwszy	1986 Pan -american Championship	STANY ZJEDNOCZONE
Pierwszy	Projekt	Francja

W Mistrzostwach Świata B w 1985 roku w Rumunii, ósme, uzyskało ostatnie miejsce kwalifikacyjne. Dzięki dziewiątym miejscu Francja uzyskuje utrzymanie w Mistrzostwach Świata ^{[[[ Pierwszy ]} Ale w końcu opracowano po opakowaniu Syrii ^{[[[ 2 ]}

grupa A [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jugosławia 25 15 Pologs ZSRR 30 15 Austria Austria 14 24 Jugosławia Pologs 15 24 ZSRR Pologs 15 18 Austria Jugosławia 14 14 ZSRR

Grupa b [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Węgry 30 15 STANY ZJEDNOCZONE wschodnie Niemcy 34 18 Holandia STANY ZJEDNOCZONE 7 23 wschodnie Niemcy Holandia 19 21 Węgry wschodnie Niemcy 14 14 Węgry Holandia 18 17 STANY ZJEDNOCZONE

Grupa c [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Chiny 20 19 Norwegia Czechosłowacja 24 17 Japonia Norwegia 27 17 Czechosłowacja Japonia 20 20 Chiny Norwegia 33 18 Japonia Chiny 17 27 Czechosłowacja

Grupa d [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Korea Południowa 22 25 Rumunia Niemcy zachodnie 21 17 Francja Rumunia 22 21 Niemcy zachodnie Francja 11 27 Korea Południowa Korea Południowa 16 24 Niemcy zachodnie Rumunia 27 8 Francja

Wśród meczów wyniki francuskiej drużyny są ^{[[[ 3 ]}

• 4 grudnia w Leeuwarden, RFA ur. Francja 21-17 (11-10): Erndt (2), Labegorre (6, w tym 3 pióra), Lagarrigue (2), Boutinaud (2), Martin (5).
• 6 grudnia w Groningen, Korea ur. Francja 27-11 (13-6): Erndt (2), Lagarrigue (1), Boutinaud (1), Jacques (1), Martin (3), Mieszaniec (1), Roca (2).
• 7 grudnia w Emmen, Rumunia ur. Francja 27-8 (16-5): LaBeGorre (2), Jacques (3), Martin (1 Pen.), Bara (1), Roca (1).

Zespół Pts J G N P BP Pne Różnica 13 Pologs 6 3 3 0 0 59 47 dwunasty 14 Japonia 4 3 2 0 Pierwszy 57 53 4 15 Francja 2 3 Pierwszy 0 2 53 czterdzieści sześć 7 16 STANY ZJEDNOCZONE 0 3 0 0 3 45 68 -23

Pologs 18 16 Japonia Japonia 25 20 STANY ZJEDNOCZONE STANY ZJEDNOCZONE 11 21 Francja STANY ZJEDNOCZONE 14 22 Pologs Francja 17 19 Pologs Francja 15 16 Japonia

Wśród meczów wyniki francuskiej drużyny są ^{[[[ 3 ]} :

• 9 grudnia w Veenendaal, Francja ur. Stany Zjednoczone 21-11 (11-4): Erndt (3), LaBeGorre (1), Decaymeux (1), Lagarrigue (3), Jacques (5), Bara (2), Martin (6).
• 10 grudnia w Schiedam, Polska ur. Francja 19-17 (10-7): Erndt (1), LaBegorre (3, w tym 2 pióra), rozkład (1), Jacques (5), Bara (2), Martin (3, w tym 1 dług.), Lagarrigue (2).
• 11 grudnia w Breda, Japonia ur. Francja 16-15 (7-9): Martin (8), Erndt (1), Bara (1), Labegorre (4, w tym 3 długopis), Jacques (1).

W przypadku równości kryterium odlotu jest zasada 25%: różnica bramek między drużynami o większej liczbie punktów niż 25% możliwych punktów, to znaczy 3 lub więcej punktów.

Hen I. [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jugosławia 19 18 Węgry Austria 20 25 wschodnie Niemcy ZSRR 27 17 Holandia Węgry 18 19 ZSRR wschodnie Niemcy 27 17 Jugosławia Holandia 22 17 Austria ZSRR 24 17 wschodnie Niemcy Jugosławia 25 16 Holandia Austria 19 22 Węgry

Hen II [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Chiny 24 32 Rumunia Czechosłowacja 19 13 Niemcy zachodnie Norwegia 29 16 Korea Południowa Korea Południowa 19 19 Chiny Niemcy zachodnie 14 19 Norwegia Rumunia 21 22 Czechosłowacja Niemcy zachodnie 21 20 Chiny Norwegia 23 23 Rumunia Czechosłowacja 26 23 Korea Południowa

Sprzeciwiają się drużynom w tej samej randze w rundzie głównej.

Pierwsze trzy (ZSRR, Czechosłowacja i Norwegia) mają kwalifikacje do Igrzysk Olimpijskich w 1988 roku, podczas gdy wszystkie inne drużyny europejskie są spadkowe do Mistrzostw Świata B 1987

Mistrz świata : związek Radziecki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Siła robocza ZSRR, mistrz świata, był ^{[[[ 6 ] W [[[ 5 ] W [[[ 7 ]} :

Trener : Igor Tourtchine

Wice-Champion of the World: Czechosłowacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Siła robocza Czechosłowacji, wice-champion świata, była ^{[[[ 8 ] W [[[ 5 ] W [[[ 7 ]} :

Trener : Jiří Zerzaň

Trzecie miejsce : Norwegia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Norwegowska siła robocza, brązowy medal, ^{[[[ 5 ] W [[[ 7 ]} :

Trener : Sven podwień Jacobsen.

Piętnaste miejsce: Francja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Piętnasta siła robocza Francji była ^{[[[ 5 ] W [[[ 9 ]} :

Trener : Jean-Paul Martinet.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]