Phyllocnistis cytrella – Wikipedia

. Serpentynowy górnik owoców cytrusowych ( Phyllocnis Citrella Stainton, 1856 ) to lipidopter należący do rodziny Gacillariidae, ^[Pierwszy] powszechne na wszystkich kontynentach, ale niedawno wprowadzone we Włoszech (1994); żyje na wszystkich Cytrus , ale jest także w stanie atakować rośliny należące do innych rodzin: Oaceae, Loranthaceae, Lauraceae, Leguminose, Salicaceae i Tiliaceae.

Jest to gatunek pochodzący z Azji Południowo -Wschodniej, który rozprzestrzenił się najpierw w Australii i Afryce, a następnie w 1993 r. W Ameryce (Floryda) i Europie, zaczynając od Hiszpanii. We Włoszech obecność górnika wykryto jesienią 1994 r., W Sardynii, aw lipcu 1995 r., W obszarach Kalabrii i Sycylii. W praktyce wszystkie obszary cytrusolowe i wszystkie gatunki cytrusowe były zainteresowane kilkoma miesięcy (lipiec-wrzesień). P. Citrella Jest to mikrolewapteria górnika, który lokalizując młode liście, na kiełkach i sporadycznie, również na owocach powoduje suszenie, martwicę i krokokowy z konsekwencją utraty dotkniętych liści.

Dorosły [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Dorosły jest małym motylem (otwór skrzydła 4 mm), który ma białe argumenty, frędzlone przednie skrzydła, z cienkimi, ciemnymi opaskami i czarną plamką na wierzchołku. Pomimo zwyczaju wydostania się z hospitalizacji o zachodzie słońca, można go znaleźć w szerokim świetle dziennym między roślinnością roślin.

Larwa [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Larwa jest żółto-zielona i osiąga dojrzałość o długości 3 mm; Prowadzi życie endofityczne i charakteryzuje się rozwojem hipermetamorficznym z dwoma dobrze zróżnicowanymi typami:

• Piszę larwy (pierwsze trzy wieki): apoda z zwężającym się i przygnębionym ciałem; Ta larwa, początkowo biała, a następnie staje się żółty, to plazmofaga i żywi się dwoma laminonami, które poruszają się poziomo poprzez przecięcie poprzecznych ścian komórek naskórka;
• Larwa typu II: Pomimo tego, że wciąż ma życie endofityczne, jest to Aphaga (to znaczy nie karmi się) i ma aparat z kubkiem podmokowym z wyraźną brodawką Sericipary. Przy produkowanym jedwabiu przygotowuje gniazdo do uwzględnienia, składając małą klapę na krawędzi liścia.

Czerwony [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Chrysalis, o długości 2-2,5 mm i brązowy, jest wyposażony w sklerit, który służy do rozerwania warstwy naskórkowej liści, promując w ten sposób migotanie osoby dorosłej.

jajko [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Jaja, przezroczyste i soczewkowe, jest zwykle ułożone w pobliżu środkowego żebra liścia.

Liście [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Larwy uszkadzają liście, kopiąc faliste kopalnie podwójne, złożone na sobie. Te galerie charakteryzują się centralną ciemną linią ze względu na wydalanie larwy i srebrnym kolorem spowodowanym przez powietrze, które ją przenika. Dotknięte liście wydają się zdeformowane, ze składaniem krawędzi w kierunku dolnej strony.

Owoce [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Owoce dotknięte dojrzałością przedstawiają powierzchnię skórki wygrawerowaną przez aktywność larwy. Istnieje większa częstość uszkodzeń owoców cytrynowych.

Dorośli są aktywni w nocy. P. Citrella Zima w galeriach larwalnych, takich jak larwa lub stan Chrysalis. Kobiety leżały na liściach, aby zachować zmienną liczbę izolowanych jaj, od 7 do 108, a na obu laminatach liści, w pobliżu środkowego żebra. Po krótkim okresie inkubacji (od 2 do 10 dni) larwy noworodka, które początkowo są plazmofagiem (typu), przenikają górną lub dolną naskórkę liścia poprzez kopanie węży kopalni o średnicy mniejszej niż 1 mm, ale które wpływają tylko naskórka. Larwy typu II wyłaniają się z kopalni i składa niewielką część klapy liściowej z nici sericei tworząc schronienie, w których obejmują, a następnie dają nowej osoby dorosłej po 5-8 dniach. Microleviapiapotoro, zgodnie z warunkami środowiskowymi, może wykonywać od 5 do 13 pokoleń rocznie z spowolnieniem rozwoju w zimniejszych okresach; Chociaż temperatury 26-29 ° C przeprowadza cykl rozwoju za około 15 dni. Pierwsze ataki występują około połowy czasu, o ile temperatura nocna nie spadnie poniżej 12 ° C (próg termiczny dla owada).

Drapieżniki : Criss, Tripidi.

Parazitoidy :

Interwencje agronomiczne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Środki agronomiczne mają na celu kontrolowanie aktywności wegetatywnej rośliny w celu ograniczenia, w niektórych okresach roku dostępność młodych liści podatnych na atak.
To jest osiągnięte:

• unikanie stresu wodnego;
• zmniejszenie wkładu letniego azotu;
• Przewidywanie przycinania, które musi być roczne i ograniczone podmiot.
• Wyeliminując nadmierną obecność soku, który przy ich kiełkowaniu faworyzują ciągły rozwój owada.

Interwencje chemiczne [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

Walka jest odpowiednia w pokoju dziecinnym, w nowych roślinach, na reinestach i cytrynie poddanych wymuszaniu.
W każdym razie konieczne jest interweniowanie wobec młodych larw, tylko przy przekraczaniu 50% progu zarażonych pędów.

Zaleca się stosowanie substancji czynnych charakteryzujących się zmniejszoną toksycznością i skutecznością P. Citrella , Który:

Kontrola biologiczna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]

W warunkach pełnego pola i w żłobach, przeprowadzanych zgodnie ze zintegrowanymi metodologii rolnictwa, rejestrowana jest obecność parazitoidów Semielacher Petiolatus To jest Cytristichus phylloctoides (Imbreteri Eulofidi), którzy są ważnymi naturalnymi czynnikami powstrzymania górnika serpentynowego.

• Zintegrowana obrona cytrusowa , Sycylijski region – Departament Rolnictwa i Leśnictwa Obserwatorium ds. Chorób roślin, Acyreale.
• E. Baldini i in., Owoce cytrusowe . Reda, 1980.
• ( W ) J. L. Capinera (pod redakcją), Encyklopedia entomologii , 4 Full., 2ª ed., Springs Springer Science + Business Media B.V., 2008, ISBN 978-16242-16242-16242-1.
• M. Ferrari i in., Fytopatologia, Agraria Entomology and Biology Zastosowanie . Bolonia, Edramricole, 2006. ISBN 88-529-0062-4.
• G. Goidànich i in., Obrona roślin owocowych . Bolonia, wydania rolnicze, 1990. ISBN 88-206-3076-1.
• ( W ) E. M. Hering, Biologia górników liści , S’-Gravenhage, W. Junk, 1951, ISBN 978-9401,9,2012.
• ( W ) W. Kükenthal, Handbook of Zoology / Handbook of Zoology, Tom 4: Strahropoda – 2. połowa: Insecta – Lepidoptera, ćmy i motyle , w N. P. Kristesen (opieka), Podręcznik zoologii , M. Fischer (Curatere Scientifico), częściowy objętość/część 35: Tom 1: Ewolucja, systematyczna i biogogu, Berlino, New York, Walter de Gruyter, 1999 [1998] , ISBN 978-3-11-015704-8.
• L. Masutti i in., Ogólna i stosowana entomologia . Padova, Ceda, 2001. ISBN 88-13-23135-0.
• Mario Muccinelli, Podręcznik Fitopharmacket . Jedenaste wydanie. Bolonia, Edramricole, 2006. ISBN 88-506-5198-8.
• J. Penny E P.S. Cranston, Cechy entomologii . Ja jestem Bolonia, Zanichelli 2006. ISBN 88-08-07039-5.
• Aldo Pllini, Podręcznik Entomologii Stosowanej , Bolonia, Edagricole, 1998, ISBN 88-206-3954-8.
• Aldo Pllini i in., Fitophages z roślin owocowych . Werona, wydanie The Roltural Informator, 1988.
• ( W ) M. J. Scoble, Lepidoptera: forma, funkcja i różnorodność , 2ª ed., Londra, Oxford University Press – Natural History Museum, 2011 [1992] , ISBN 978-0-19-854952-9.
• ( W ) F. W. Stehr (a cura di), Niedojrzałe owady 2 tomy, 2ª ed., Wątpliwości, Iowa, Kendall / Hunt Pub. Co., 1991 [1987] , ISBN 978-0-8403-3702-3.
• Ermenegildo Tremblay, Entomologia stosowana , Tom II, część II, wydanie 1, Neapol, Liguori Editore, 1986, ISBN 88-207-1405-1.
• Gennaro Viggiani, Walka biologiczna zintegrowana z obroną fitozanitarną tom. Ja i vol. Ii. Neapol, Liguori Editore, 1997. ISBN 88-207-2541-X.