Brygada Mobil – Wikipedia

. Mobile Brygady Lub ” Brimob „jest organem indonezyjskiej policji zorganizowanej jako jednostka wojskowa. Jej siła robocza wynosi 34 250 mężczyzn. Jest to zamówione przez generalnego inspektora.

Jego główną funkcją jest szybka interwencja w sytuacjach awaryjnych. Mówiąc bardziej ogólnie, od końca reżimu Soeharto, Brimob przejął misje bezpieczeństwa, które do tej pory zapewniła armia. Jest to w tym porównywalne z francuską mobilną żandarmerie ze względu na jego mobilność, ale jego pole aktywności całkowicie ją przekracza. W kategoriach operacyjnych jest równy nalotowi lub BRI.

Pojazd Brimob

Brimob ma jednostki powietrzne i pojazdy pancerne. Ma także trzy jednostki Le Pelopor, Gegana i Special Derwiement 88. Wreszcie jest odpowiedzialny za represję anty-zamieszek od zamieszek w Dżakarcie w maju 1998 r. Do tego czasu, pod reżimem Soeharto, powierzono represję demonstracji armia indonezyjska.

Pochodzenie brygady Mobil to stworzenie 21 sierpnia 1945 z Specjalny zespół polityki („Specjalne wojska policyjne”). Jedną z ich pierwszych misji jest rozbrojenie japońskich żołnierzy okupacyjnych wciąż obecnych na terytorium.

W 1946 r. Premier socjalistyczny Sjahrir stworzył Brygada mobilna (MBRIG), którego misją jest radzenie sobie z presją armii indonezyjskiej i potencjalnym zamachem wojskowym ^{[[[ 2 ]} .

W 1947 r. Mobrig został przekształcony w jednostkę wojskową. Będzie uczestniczyć w represji różnych buntów, które uderzą w Indonezję od końca lat 40. do końca lat 50. XX wieku, w szczególności:

W 1961 roku Mobrig został przemianowany Corps Brigade Mobile . Brimob uczestniczył w konfrontacji Indonezji-Malaisie w 1963 roku.

Po ruchu z 30 września 1965 r., Podczas gdy z jednej strony armia zobowiązała się do odrzucenia prezydenta Soekarno, ale z drugiej strony jednostki takie jak KKO (drzewa karabinowe) są lojalne wobec prezydenta, Brimob pozostaje neutralny.

Ciało uczestniczyło w inwazji Timoru Wschodniego w 1975 roku.

W maju 1998 r. Wybuchła strzelanina przed katolickim Uniwersytetem Tri Sakti w Dżakarcie, przed którym zaparkowano w armii i jednostkach Brimob. 4 studentów zostało zabitych. Oficjalne dochodzenie jest przydzielone odpowiedzialność Brimobowi, z czego 9 członków zostało skazanych na warunki więzienia w 2003 r.

W 2002 r. W mieście Binjai na północy Sumatry w pobliżu Aceh elementy Brimob zostały zadane przez członków armii. Ten incydent, który pozostawił 8 martwych, miał miejsce w kontekście, z jednej strony konfliktu w Aceh, z drugiej strony oddzielenia od policji sił zbrojnych.

Z narzuceniem przez Amerykanów w 1991 r. Embargo na broni do Indonezji oraz zerwanie w 1999 r. Współpracy wojskowej między tymi dwoma krajami w potępieniu przemocy, które nastąpiły w wyniku referendum w Timorze Wschodnim, który dał bardzo dużą większość temu Zwolennicy niepodległości, policja otrzymała większość amerykańskiej pomocy pod względem bezpieczeństwa. To wywołane protesty podkreślające naruszenia praw człowieka, że ​​Brimob był winny w różnych strefach konfliktu w Indonezji: Aceh, Papua i Timor East ^{[[[ 3 ]} .

Podczas konfliktu ACEH w prowincji stacjonowało 8 000 ludzi z Brimob, oprócz 20 000 mężczyzn armii. Nadużycia Brimobu sprawiły, że Acehnais nadal woleli radzić sobie z armią ^{[[[ 4 ]} .