Aleksander Zelwerowicz — Wikipédia

Aleksander Zelwerowicz, urodził się 14 sierpnia 1877 docieliny i umrzeć 18 czerwca 1955 r. (w 77) W Warszawie jest aktorem, dyrektorem teatru i polskiego pedagogika. Jest jednym z największych aktorów i reżysera w historii polskiego teatru. Jest także założycielem pedagogiki teatralnej w Polsce.

Aleksander Zelwerowicz jest synem lekarza, uczestniczącego w polskiej rebelii z 1863 r. I deportowanego na Syberię. Po powrocie z wygnania ojciec Aleksandra pracował jako komornik. Po śmierci ojca Zelwerowicz i jego matka przeprowadzają się do Warszawy. W 1886 r. Zelwerowicz podążył za edukacją klasyczną w rosyjskiej liceum w Warszawie, ale opuścił egzaminy, aw 1890 roku musiał opuścić szkołę. Jest również wydalony z innej szkoły za uczęszczanie do teatrów ogrodowych, „praktyki” surowo zabronionych dla uczniów w tym czasie. Kontynuuje edukację w Orlo.

Po podjęciu dykcji i decyzji Aleksander Zelwerowicz zapisał się w 1896 roku w Leopold Kronenberg Business School w Warszawie, aw tym samym roku zadebiutował w teatrze z trupe Michał Worowskiego grać Komedia błędów od Szekspira. W 1899 r. Odszedł, aby studiować literaturę i nauki społeczne w Genewie. Po powrocie do Polski na święta w 1900 r. Nie wrócił już na uniwersytet, ale występuje na stadiach Łodzień. Zauważył, że otrzymał propozycje Edmunda Rygiera i Tadeusza Pawlikowskiego, ale jest to teatr miejska w Cracovie, prowadzony przez Jozaf Kotarbiński, który wybiera. W latach 1901–1908 grał między innymi pod kierunkiem Stanisława Wyspiańskiego. To także w Krakowie zaczyna się faktycznie. W 1906 roku Ludwik Solski oficjalnie zaangażował go w tę rolę.

Zelwerowicz jest zainteresowany osiągnięciami teatru artystycznego Constantin Stanislavski w Moskwie. Odpowiada Stanisławskiego i obserwował swoją grupę w 1906 roku podczas występów w Warszawie. W 1910 roku pojechał do Moskwy, aby dokładnie zbadać dzieło rosyjskiego reformatora. Później przekazuje swoją wiedzę swoim uczniom, ale nigdy nie uczy naturalistycznej metody Stanisławskiego opracowanego w Mhat. Zelwerowicz opowiada się za pewną konwencją w grze. Zbliża się także do Nicolasa Evreïnoffa i Evgueni Vakhtangov i interesuje się niemiecką sceną, głównie osiągnięciami Maxa Reinhardta.

Podczas swojej kariery Aleksander Zelwerowicz odegrał prawie 900 ról.

Jest dyrektorem teatrów Łodzi i Wilno. W 1912 roku Arnold Szyfman zatrudnił go jako dyrektora artystycznego w swoim nowym teatrze National Theatre w Warszawie. Występuje w Poznań, Wilno i Loublin, a także za granicą, szczególnie w Rydze i Pradze.

W 1932 r. Założył ze swoim kolegą i mężczyzną Letter Leon Schiller, Narodowy Instytut Sztuki Dramatycznej Warszawy, którego był dyrektorem w latach 1932–1936 i po wojnie.

W 1940 r., Nękany przez niemieckiego okupnika, opuścił Warszawę. Od lutego 1941 r. Pracował w domu nieważnych Polskiego Czerwonego Krzyża w Orysywo. Jednak regularnie przybywa do Warszawy i wysyła jedzenie i pieniądze do swojej córki Leny Zelwerowicz (jego prawdziwe imię Helena Zelwerowicz-Torchoń), która ukrywa Żydów w ich domu, w tym działaczkę i prezydent Rady pomagają Żydom Żydom Żydom Leon Feiner. Od października 1944 r. Zelwerowicz ukrywa także Marię Nudel. Zapewnia jej kryjówkę do końca wojny. W 1949 r. Był delegatem Narodowej Rady Obrońców Pokoju na Kongresie Obrońców Pokoju w Paryżu.

Po wojnie reaktywnie z Leonem Schillerem Narodowym Instytutem Sztuki Dramatycznej w LODZ. W 1949 r. Instytut ponownie zainstalował w Warszawie i przyjął nazwę Warszaw Teatr Academy. Zelwerowicz i Schiller są zwolnieni z kierownictwa i to aktor Jan Kreczmar staje się rektorem na swoim miejscu.

Po jego śmierci w 1955 r. National Warszaw Theatre School został przemianowany na Alexandre Zelwerowicz National School of Theatre.

W 1977 r. Postawnie otrzymał medal prawych wśród narodów przyznanych ratownikom Holokaustu przez władze izraelskie ^{[[[ Pierwszy ]} .

Od 1985 roku gazeta ” Teatr „Przyznanie„ co roku ” Prix Aleksander Zelwerowicz „Najlepsza aktorka i najlepszy aktor sezonu.

• Zasoby audiowizualne :
• Zasób dotyczący programu :
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :