Saint-Gervais-Saint-Protais de Paris Church-Wikipedia

L ‘ Kościół Saint-Gervais-Saint-Protais w Paryżu , ogólnie znane jako Kościół Saint-Gervais , znajduje się na miejscu Saint-Gervais, w dzielnicy Saint-Gervais, do której podaje swoje nazwiska w 4 ^{To jest} Arrondissement, na wschód od ratusza.

Od 1975 r. Biura obchodzone są przez bractwa monastyczne Jerozolimy, które łączą mnichów i mniszek, które żyją duchem samotności monastycznej w sercu dużych miast.

Pierwszy kościół [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bazylica założona między 387 a 576 obok gallo-rzymskiego cmentarza na Saint-Gervais Monceau, bazylica, bazylica, bazylica założona między 387 a 576, obok cmentarza gallo-rzymskiego na Cmentarzu Gallo-rzymskim na Cmentarzu Gallo-rzymskim. Jest to także najstarsza parafia poza pierwszą katedrą na wyspie miasta, prawdopodobnie z drugiej połowy Xi ^{To jest} wiek ^{[[[ Pierwszy ]} .

Kościół jest cytowany w testamencie Ermintrude: Baselicae Domila Gervasi, Anolo Golden Name [1000 1] N Pisał pisanie ^{[[[ 2 ] W [[[ 3 ]} .

Duet Świętych Świętych Gervais i Saint Protais jest bardzo popularny w momencie założenia tego kościoła, a w tym okresie jest wiele kościołów (wokół ich wywołania XVI ^{To jest} wiek).

Obecny kościół [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Budowa obecnego kościoła, rozpoczęła się w 1494 r., Odbyła się przez około 150 lat. Daty pozostawione przez rzemieślników przypominają swój postęp. Kaplica Dziewicy została ukończona w 1517 r., Chór w 1540 r. I transept w 1578 r. Po długim okresie przerwy, prawdopodobnie spowodowanej przez wojny religii, nawa została wykonana w latach 1600–1620, tuż przed zachodnią fasadą.

Ta fasada, z powodu architekta Salomona de Brosse, została zbudowana w latach 1616–1621. Młody François Mansart odtworzył dwa wyższe poziomy (jonowe i korynckie) na fasadzie Kościoła klasztornego Feuillets (1623-1624) ^{[[[ 4 ]} .

Kościół został sklasyfikowany jako zabytki w 1862 r. Za pośrednictwem tytułowej listy ^{[[[ 5 ]} .

29 marca 1918 r. Niemiecka skorupa wyciągnięta przez armatę typu Kanonen, niewłaściwie zwaną Grosse Bertha, która zabijała 92 osoby i raniąc 68 innych. Skorupa spryskała dach nawy podczas biura w Wielki Piątek. To było najbardziej śmiercionośne bombardowanie wojny. Niektóre ślady tego wydarzenia pozostają na filarze w zachodnim rogu nawy i południowym transepcie.

Kościół został przywrócony po raz pierwszy pod zarządzaniem projektem architekta Baltarda w latach 1827–1844, a następnie ponownie w latach 1863–1869, w szczególności naprawy kaplic (wystrój) i witraże. Prace były nadal podjęte w 1957 r., A ostatnio około 2000 r., W 2013 i 2022 r. (Bell Tower i North Transept).

W 1975 r. Parafia została powierzona Pierre-Marie Delfieux przez kardynała Marty’ego, aby założył tam bractwa Jerozolimy. W 2015 r. W klasztorze zainstalowano siedmiu braci i piętnastu sióstr ^{[[[ 6 ]} .

Monastyczne biura żyją z kościoła z bractwami monastycznych Jerozolimy, są nadawane w łańcuchu chrześcijańskim KTO ^{[[[ 7 ]} .

Lista kapłanów Saint-Gervais du Concordat do dzisiejszego dnia:

• 1802-1812: Antoine Chevalier
• 1812-1814: Street Pierre
• 1815-1823: Jean-Baptiste Frasey
• 1823-1824: Martin Casset
• 1824-1827: étienne hunot
• 1827-1831: Pierre Hauumet
• 1831-1847: Gabriel Rouvières
• 1847-1853: Jean-Baptiste Leve
• 1853-1865: Guillaume Chenailles
• 1865-1873: Claude Borel
• 1873-1902: Joseph de Bussy (brat Louis de Bussy)
• 1902-1907: Auguste Citches
• 1907-1929: Marcel Gauthier
• 1929-1948: Louis Brochard
• 1948-: René Laine

Architektura [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Plan [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kościół jest wydłużonym planem z nielegalnym transeptem. Ma zajęcia z abażurami przylegającymi do chóru. Ta ostatnia, otoczona ambulatorem graniczącym kaplicami, składa się z czterech krzyków, podobnie jak nawa. Jeśli architektura kościoła Saint-Gervais jest ogólnie gotycka, fasada jest z drugiej strony inspirowana francuskim klasycyzmem.

Poza [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kościół jest nadal stosunkowo wstawiany do środowiska miejskiego; Fasada jest widoczna tylko z południowego wschodu, a te na północy i południowej są maskowane przez konstrukcje. Południowa fasada jest jednak dostępna ścieżką, która do niej biegnie: przejście Ganteleta.

• 

  Kościół Saint-Gervais-Saint-Protais widziany z południowego wschodu.

• 

  Szczegóły południowego transeptu.

• 

  Widoczna część północna.

• 

  Większość północnej fasady jest maskowana przez budynki na Rue François-Miron.

Na jednym z dwóch narożnych wieżyczek południowego transeptu istnieją dwa pionowe tarcze słoneczne. Trzecia tarcza jest zainstalowana na dzwonku.

• 
• 

Sam, zachodnia strona jest wyraźna, ponieważ rozszerzenie miejsca sąsiadującego z Xix ^{To jest} wiek. W latach 1616–1620 przez architekta Claude’a Métezeau i mistrza-Mason Claude Monnart, ten ostatni jest zainspirowany do zaprojektowania zachodniej fasady katedry Saint-étienne de Châlons ^{[[[ 8 ]} . Ta fasada, która wychodzi na Saint-Gervais i jej wiąz, składa się z centralnego ciała na trzech poziomach i dwóch skrzydłach tylko na dwóch poziomach: parte ^{[[[ 9 ]} . Pierwsze piętro, które zajmuje tę samą układ, jest ozdobione niszami, w których znajdują się posąg Saint Gervais wyrzeźbiony przez Antoine-Auguste Préault i Saint Protais przez Antonina Moine’a. Najwyższe piętro składa się z dużych krzywoliniowych frontonów częściowo wydrążonych, przeciwnie płetw. Dwa skrzydła są ukoronowane posągiem Świętego Matthew i Świętego Jana Ewangelisty ^{[[[ dziesięć ]} . Aby przymocować fasadę do gotyckiej nawy, szerokiej i smukłej, architekt dodał rozpiętość i wzniósł kaplicę w ćwierćfrowym ogiwalu na końcach. Ta fasada ma szczególną cechę posiadania kolumn 3 rzędów: doryc na parterze, jon na pierwszym piętrze, Koryntian na drugim piętrze. Ogłaszając nowy styl we Francji, klasycyzmu, jest pierwszą fasadą monumentalnego kościoła, która podjęła klasyczne słownictwo zamówień według starożytnej mody, która panowała XVI ^{To jest} I XVII ^{To jest} wieki ^{[[[ 11 ]} .

• 

  West Feade w 1892 roku.

• 
• 

  Szczegół.

• 

  Główny portyk.

Kościelna wieża jest jednym z głównych punktów w centrum Paryża; Wiele poglądów na miasto zostało pobranych ze szczytu, w tym słynna pocztówka Widok siedmiu mostów ^{[[[ dwunasty ]} .

Wnętrze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ogólnie rzecz biorąc, wnętrze kościoła jest późno gotyckie. Istnieją dwa poziomy wysokości z dużymi łukami w zepsutych łukach i wysokie okna zastępujące. Kościół Saint-Gervais-Saint-Protais w Paryżu ma sklepienie Ivy i Tierceons na rozdrożu transeptu i kwadripartitu w nawie.

Chór [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Chór
• 

  Saint Protais – Bois, 1625.

• 
• 
• 

  Chór widziany z ambulatoryjnej.

• 

  Saint Gervais – Bois, 1625.

Nef [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Ego
• 
• 
• 
• 
• 

  Pułapki (detal skarbca).

• Filary wspierające wieżę
• 

  Filary widziane z centralnej nawy.

• 

  Filary widziane z ambulatoryjnych.

Kaplice [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Kaplice
• 
• 

  Kaplice ambulatoryjnej widzianej z chóru.

• 
• 

Z kaplicy Sainte-Anne możesz uzyskać dostęp do ciekawości: Złotej Kaplicy. Przyjdź do Antoine Goussault i jego żony Geneviève Fayet w 1628 r. I zbudowany przed 1634 r., Ta malutka kaplica, która została odwiedzona tylko wyjątkowo, ma niezwykłą dekorację stylu Ludwika XIII, całkowicie go zakrywa ^{[[[ 13 ]} . Ta dekoracja składa się z małych paneli w scenach pasja i zmartwychwstanie W drzewnym bogatym ozdobionym różnymi wzorami. Nad ołtarzem znajduje się dzieło Claude Vignona, Chrystus w Mont des Oliviers .

• 
• 

  Widok północno -zachodniej części kaplicy.

• 

  Sklepienie kaplicy, strona orientalna.

• 

  Szczegóły panelu reprezentującego promienne serce Jezusa Chrystusa, początki oddania dla świętego serca.

Dzieła sztuki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Około pięćdziesięciu obiektów jest klasyfikowanych jako zabytki ^{[[[ 5 ]} .

Witraż [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kościół ma szeroką gamę witraży wykonanych od renesansu:

• Wśród witraż XVI ^{To jest} Century, te wykonane przez Jean Chastellain: Mądrość Salomona (bardzo N ^O 16) Wykonane w 1531 r. I w kaplicy Dziewicy z 1517 r., Odrestaurowane przez Baltarda, jest witraże wytwarzane przez Jeana Chastellaina opisujące życie dziewicy: Małżeństwo Dziewicy I Dziewica w świątyni (jagody N ^O 0), witraże dedykowane Anne i Joachim (zatoka N ^O 1) Następnie Nawiedzenie Matki Boskiej I Wątpliwości Świętego Józefa (bardzo N ^O 2). Przypisujemy mu również dwa anioły Zatoki Tympanum N ^O 18.

Plained Glass: Solomona mądrości

• 
• 

• Witrażowe okna prawdopodobnie wykonane na rysunkach Jeana Cousina (1490-1561) w 1540 r. W pobliżu ołtarza głównego: Uzdrowienie paraliżu (bardzo N ^O 103), Zmartwychwstanie Lazarus (bardzo N ^O 105) i Męczeństwo Świętego Laurenta (bardzo N ^O 108).
• witraże XVI ^{To jest} Century są w zatokach po północnej stronie kaplic chóru: Verrière de Sainte Marie-Madeleine (bardzo N ^O 15) przeprowadzone między 1494 a 1503 r Życie przegrzebków (bardzo N ^O 11) z których są fragmenty, a następnie postęp budowy kaplic od zachodu do kaplicy topora, przed 1517 – sainte-barbe), które ilustrują Życie Świętego Isabelle z Francji (bardzo N ^O 9) i Pasja (bardzo N ^O 7). Z tych witraży szklanych okien pozostają tylko bębenki, ponieważ braterstwo Sainte-Geneviève uzyskane w 1734 r. Upoważnienie do „wyjaśnienia” swojej kaplicy ^{[[[ 14 ]}

Prosta witraże „chrztu Chrystusa” ( XVII ^{To jest} wiek)

• 
• 

• wznowienie budowy kościoła na końcu XVI ^{To jest} wiek pozwoli na najważniejsze wydarzenia wysokich mary na początku XVII ^{To jest} Century – witraż Lewatywa stóp (bardzo N ^O 117) około 1600-1605, Pojawienie się Świętego Jacquesa w bitwie pod Clavijo (bardzo N ^O 124) około 1610-1620.

Kolejne witraże od XVII ^{To jest} wiek (szczegół)

• 

• witraże Xix ^{To jest} Century, w tym szklany dach Świętego Philomène (przedstawiony w 1894 r.), Wykonany przez Henri Carot na kartonie przez Henry’ego Lerolle’a.
• abstrakcyjne witraże wykonane w drugiej połowie Xx ^{To jest} wiek przez mistrza szklarni Sylvie Gaudin na temat tematów Narodzenie Chrystusa W Chrzest W Ukrzyżowanie W Zielone Świątki I Zmartwychwstanie .
• Nowoczesne witraże wyprodukowane przez Mistrza Glassmaker Claude odważny dla wysokich jagód na statku centralnym Adam i Ewa W Arka Noego , wielcy patriarchowie i ich żony ^{[[[ 15 ]} .

Inne witraże

Obrazy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kościół mieści starożytną kopię Pogrzeb Saint Pétrronille De Giovan Francesco Santa Bellara Guercino (Ariginal in Rome, City Mules, Parfois lui-Lai, ten tole de Seizano, A BRI, Święty Grzegorz Wielki i Święty Vital Interuptent for Souls of Purgatory .

• 

  Freski kaplicy Dziewicy.

• 

  Fresko częściowo -detalowanej strony kaplicy poprzedniej.

• 
• 

  Jezus w ogrodzie oliwnym

• 

  Kult magów Claude Vignona.

Rzeźbiarski [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kaplica BRégy położona na południe od kaplicy dziewiczych domów kanclerz Francji Michel Le Telrier ^{[[[ 16 ]} Rzeźbiony przez Pierre’a Mazeline (1686) ^{[[[ 17 ]} We współpracy z Simonem Hurtrelle ^{[[[ 18 ]} .

• 
• 

  Kochanie od Michela Le Telliera (szczegóły).

The Statues of René Potier (1579-1670), pierwszy książę Tresmes (W) jego żona Marguerite de Piney-Luxemburg i ich syn Louis, pochodzący z klasztoru zniszczonych Célestins, zostali przeniesione do tej samej kaplicy.

• 

Znajdujemy przy wejściu do kaplicy Sainte-Madeleine w północnej ambulatory ^{[[[ 17 ]} .

• 
• 

  Drzwi z kutego żelaza (kaplica Sainte-Madeleine).

• 

Model [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kościół Saint Gervais ma szczególną specyfikację drewnianego modelu projektu jego fasady. Jest to wyjątkowy utwór, ponieważ jest to jedyny model projektu architektury XVII ^{To jest} wiek zachowany dzisiaj ^{[[[ 19 ]} . Z 1615 r. Jest to dzieło architekta Salomona de Brosse i zostało wykonane przez stolarkę Antoine de hancy ^{[[[ 20 ]} .

• 

  Model fasady w tworzeniu szaf.

Ambona [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pulpit, dość prosta, ma panele z drewnianymi ulgami, a także czterema posągami reprezentującymi ewangelistów związanych z czterema postaciami tetramorfu.
Święty Jan z Orłem, Święty Łukasz z Bykiem, Świętym Mathieu z Aniołem i Świętym Markiem z Lwem.

Stajnie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podobnie jak w większości kościołów paryskich, „Saint-Gervais” ma stragany. Te rzędy siedzeń przewidziane dla mnichów lub kanonów są wyrównane w chórze i mają charakterystykę umożliwiania dwóch pozycji: albo „siedzących” lub (jeśli zauważono siedzisko) ze wsparciem „Miłosierdzia”. Stragany „Saint-Gervais” sięgają XVI ^{To jest} wiek.

Ilustrują je głównie powody reprezentujące zawody parafian tamtych czasów, pewne ocenzurowane, ponieważ oszacowane są zbyt leżące (nagie kobiety …). Wśród wzorów są także królowie królów Francji (Henri II, François I ^Jest ) Z powodu częstości kościoła przez sąd podczas renesansu.

• Royal Coats of Arms
• 

  Henri II Księżycowe rogaliki.

• 

  Salamander z François I ^Jest .

• Transakcje
• 

  Budowniczowie.

• 

  Rolnik.

• 

  Winiarz lub kupca wina.

• Lizawki
• 

  Para kąpiel.

• 

  Lekarz badający kobietę.

• 

  Kobieta z kąpieli.

Narządy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kościół Saint-Gervais powitał przez ponad dwa wieki, od 1653 r. Duża dynastia muzyków francuskich: coPerin, Organistów organów Tribune. Organ Louis i François Coperin jest nadal obecny w kościele.

Grand Tribune Organ [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zbudowany przez Thierry’ego XVII ^{To jest} Century, wzbogacony przez François-Henri Clicquot w 1768 r., Zaktualizowany przez L. P. Dallery w 1843 r., Odrestaurowany przez firmę Danion-Gonzalez w 1974 roku i recenzowany przez Muhleisen (2003). Trzymał bufet przed XVIII ^{To jest} wiek.

Ma 5 klawiatur i pedały do ​​41 gier; Mechaniczna przyczepność klawiatur i gier.

Rodzina Coperin wyróżniła się na ten temat XVII ^{To jest} I XVIII ^{To jest} stulecia, dostarczając Kościołowi wszystkich jego organistów z Louis Coiperin (1626-1661) do jego prapradziadków niebiańskiej siostrzenicy (1792-1860).

Skład narządów [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Trzy klawiatury po 51 notatkach, klawiatura 32 notatek, klawiatura 27 notatek i pedałów z 28 nut.

W Positif Oglądać 0 8 ‘ Bourdon 0 8 ‘ Oglądać 0 4 ′ Glosel 0 2 2 / 3 ′ Dublet 0 2 ‘ Tierg 0 Pierwszy 3 / 5 ′ Larigoot 0 Pierwszy Pierwszy / 3 ′ Ogólny pełne gry 0 0 0 Cromorne 0 8 ‘ Trąbka 0 8 ‘ Clairon 0 4 ‘

II Grand Organ Oglądać 16 ′ Bourdon 16 ′ Oglądać 0 8 ‘ Bourdon 0 8 ‘ Top fletu 0 4 ′ Pożyczka 0 4 ′ Glosel 0 2 2 / 3 ′ Czwarty 0 2 ‘ Dublet 0 2 ‘ Tierg 0 Pierwszy 3 / 5 ′ Duże zasady II 0 0 0 Zasoby podaży III 0 0 0 Cymbal IV Rangi 0 0 0 Ogólny Cornetv 0 0 0 Trąbka 0 8 ‘ Trąbka 0 8 ‘ Ludzki głos 0 8 ‘ Clairon 0 4 ′

3 Bombarde Bombardować 16 ′ IV Story Cornet v Offs 0 0 0 0 Obój 0 8 ‘ V Echo flet prosty 0 8 ‘ Glosel 0 2 2 / 3 ′ Trąbka 0 8 ‘

Pedał Bourdon 16 ′ flet prosty 8 ‘ flet prosty 8 ‘ Bombardować 16 ′ Trąbka 8 ‘ Clairon 4 ′

• Akcesoria :
  • Pozytywne/GB sprzężenia.

Organ chórowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Daubaine-Callinet Organ (1845) w bufecie Xix ^{To jest} wiek; Recenzowane przez Gutschenritter (1967) i Dargassies (1992).

Konsola ma 2 klawiatury 54 notatek i korbę 30 nut; Mechaniczna przyczepność klawiatur i gier; 16 gier, w tym (15 rzeczywisty).

Narządy znajdujące się w transepcie

• 

  Organ północnego transeptu.

• 

• Barbe Makarie (1566–1618), paryska i parafialny mistyk święty -gervais.
• Nicolas de Bouillé (1722 – 1767), kanon Lyon, pierwszy Aumier of the King został pochowany 23 lutego 1767 W chórze kościoła Saint-Gervais-Saint-Protais, w którym znajduje się epitafium.

Organistów i kompozytorzy, rodzina Coperin [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Louis Coiperin (1626–1661) został w 1653 r. Posiadacz organistów Kościoła Saint -Gervais (po nim, zarzut ten pozostanie w rodzinie Coperin do początku Xix ^{To jest} wiek).
• Charles Coiperin (1638 – 1679), brat Louis Coiperin, posiadacz od 1661 roku
• François Coperin (1668-1733), syn Charlesa Coperin, posiadacz z 1679 r., Ale przyszedł do urzędu podczas swoich 18. urodzin, w 1685 roku. Został ochrzczony w kościele Saint-Gervais 12 listopada 1668 .
• Nicolas Coperin (1680 – 1748), syn François Coperin, posiadacz od 1733 do 1748
• Armand Louis Coiperin (1727 – 1789), syn Nicolas Coiperin, posiadacz z 1748 roku
• Pierre -louis Coperin (1755-1789) Syn Armand Louis Coiperin, posiadacz z 1773 roku
• Gervais -françois Coperin (1759-1826), syn Armand Louis Coiperin, posiadacz od 1818 do 1826 r.
• Céleste-Thérèse Coiperin (1792-1860), córka Gervais-François Coperin, posiadacz od 1826 roku i przez kilka miesięcy.

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Jean Marot, Daniel Marot, Francuska architektura lub zbiór planów, wysokości, cięć i profili kościołów, pałaców, hoteli i domów prywatnych w Paryżu oraz Chasteaux i kraju lub domów przyjemności w otoczeniu oraz kilku innych miejsc we Francji, zbudowanych nowo przez bardziej zręcznych architektów i podniesionych i podniesionych i podniesionych zmierzone dokładnie na scenie , Płyta 128, P.-J. Mariette ( Widzieć )
• Paul de Coubertin, Księga gości ofiar bombardowania kościoła Saint-Gervais W 1919 ( Lire na Wikisource )

Powiązany artykuł [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]