Baily (Ciratère) – Wikipedia
Artykuł w Wikipedii, Free L’Encyclopéi.
W przypadku elementów homonimicznych patrz Baily.
Baily jest kraterem uderzeniowym po widocznej stronie księżyca. Nazwa została oficjalnie przyjęta przez Międzynarodową Związek Astronomiczny (UAI) w 1935 r. [[[ 4 ] W [[[ 2 ] W [[[ 3 ] , w odniesieniu do Francisa Baily (1774–1844) [[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ] W [[[ 3 ] .
Krater zaobserwowano po raz pierwszy w 1834 r.
SO -Called Craters satelity są małymi kratery znajdującymi się w pobliżu głównego krateru, są nazywane o tej samej nazwie, ale towarzyszy im uzupełniający się litera (nawet jeśli tworzenie tych kraterów jest niezależne od tworzenia głównego krateru). Zgodnie z zgodnością te cechy są wskazane na kartach księżycowych, umieszczając list w punkcie najbliżej głównego krateru. Lista kraterów satelitarnych Baily [[[ 5 ] :
| Baily | Szerokość | Długość geograficzna | Średnica |
|---|---|---|---|
| A | 48,6 ° N. | 31,3 ° i | 16 km |
| B | 51,0 ° n | 35,1 ° i | 7 km |
| K | 51,5 ° N. | 30,5 ° i | 3 km |
- (W) ‘ Nomenklatura księżyca – Krater » , NA http://lunar.arc.nasa.gov/ Strona internetowa Lunar Prospector , NASA Ames Center
- (W) ‘ Gazetteer of Planetary Nomenklature – Moon Nomenklature: Mons, Montes » , NA http://planetarynames.wr.usgs.gov/ Program badań astrogeologii , US Geological Survey
- (z) ‘ Krater mit indywidualny nazwa (krater z indywidualną nazwą) » , NA http://www.astrolink.de/
- Zasadniczo UAI oficjalnie przyjęli nazwiska kraterów widocznej twarzy Księżyca w 1935 r., Imiona ukrytej strony Księżyca w 1970 r., Oraz niektóre małe kratery (wcześniej kratery satelitarne) zostały znane w 1976 r.
- Kompletna nomenklatura kraterów księżycowych: ‘ Kratery księżycowe » , NA http://host.planet4589.org/astro/lunar/ Nomenklatura księżycowa , Jonathan McDowell, .
Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Lista prac referencyjnych dla kraterów księżycowych:
- (W) L. E. Andersson, E. A. Whitaker, Katalog nomenklatury księżycowej NASA , W RP-1097, 1982.
- (W) Ben Bussey i in Paul D. Spudis W Atlas Clementine of the Moon , Cambridge, UK New York, Cambridge University Press, , 316 P. (ISBN 978-0-521-81528-4 , OCLC 53077025 W Prezentacja online ) .
- (W) Elijah e cocks et josiah c cocks, Kto jest kim na Księżycu: biograficzny słownik nomenklatury księżycowej , Greensboro, Tudor Publishers, W Pierwszy Odnośnie wyd. , 600 P. (ISBN 978-0-936389-27-1 , OCLC 32468980 ) .
- (W) D. H. Menzel, M. Minnaert, B. Levin, A. Dollfus, Et B. Bell, ‘ Raport na temat nomenklatury księżycowej przez grupę roboczą Komisji 17 IAU » W Recenzje nauk kosmicznych W tom. 12, W P. 136 ( Czytaj online )
- (W) Patrick Moore, Na Księżycu , Londyn, Cassell, , 239 P. (ISBN 978-0-304-35469-6 , OCLC 47050409 ) .
- (W) Fred W Price, Podręcznik Obserwatora Księżyca , Cambridge; New York, Cambridge University Press, , 309 P. (ISBN 978-0-521-33500-3 , OCLC 17548914 ) .
- (W) A. Rükl ( Trad. Jana Hajnovičová), Atlas księżyca , Cambridge, Mass., Sky Publishing Corp., , 224 P. (ISBN 978-1-931559-07-2 , OCLC 54953041 ) .
- (W) Thomas William Webb et Margaret W Mayall, Obiekty niebieskie dla powszechnych teleskopów , Dover Publications, Inc., coll. «Astronomia i astrofizyka», W 6 To jest wyd. ( Pierwszy Odnośnie wyd. 1917) (ISBN 978-0-486-20917-3 I 978-0-486-20918-0 ) .
- (W) Ewen a Whitaker, Mapowanie i nazywanie Księżyca: Historia kartografii księżycowej i nomenklatury , Cambridge England New York, Cambridge University Press, , 242 P. (ISBN 978-0-521-62248-6 , OCLC 39633902 W Czytaj online ) .
Recent Comments