Głośno biegnie – Wikipédia

Wyniki

Początek	GP z Brazylii 1995
Ostatni wyścig	GP z Francji 1996
Wyświetlane wyścigi	23
Punkty zdobyły	0
Tytuły producentów	0
Tytuły pilotażowe	0
Zwycięstwa	0
Podium	0
Pozycje biegunowe	0
Najlepsze obroty	0

after-content-x4

modyfikator

Silne biegi , Następnie Mocny , jest byłym włoskim zespołem sportów motorowych, która w szczególności zaangażowała się w Mistrzostwa Świata w 1995 roku, a następnie Mistrzostwa Świata w 1996 roku, których nie kończy. Utworzona w 1978 r. Stabla uczestniczyła w różnych formułach konkurencji przez prawie dwie dekady. Forti Corse zdobył cztery tytuły mistrza włoskiej pilotów Formuły 3 uzyskanych w drugiej połowie lat 80. i kilka zwycięstw w mistrzostwach Formuły 3000, w których uczestniczyła w latach 1987–1994.

Od 1992 r., Guido Forti, współzałożyciel Forti, przyszedł w związku z brazylijskim biznesmenem Abílio Dos Santos Diniz, aby jego syn, Pedro Diniz, ma stałe wiadro w zespole i uzyskiwać środki finansujące, aby wejść do Formuły 1. Forti angażuje się w Formułę 1 jako producent w 1995 r., Ale jego pierwszy pojedynczy miejsce, Forti FG01-95, nie jest konkurencyjny i nie odbiera żadnych punktów. Pomimo tej porażki Forti podpisuje trzyletni kontrakt z Dinizem, złamanym kontraktem, gdy brazylijski pilot wyjeżdża w Ligier na sezon 1996, zabierając ze sobą sponsorów włoskiej drużyny.

Niemniej Forti kontynuuje przygodę w Formuły 1 i projektuje nowy jednozadawca, Forti FG03-96, zanim zbankrutuje w połowie sezonu po problemach finansowych napotkanych po przejęciu przez Shannon Racing, irlandzką stajnię Formuły 3000.

Forti zakwalifikowało się dwadzieścia trzy razy w Grand Prix, a jego najlepszy wynik wyścigu jest siódme miejsce Diniz w Australii w 1995 roku, a jego najlepsze kwalifikacje to dziewiętnaste miejsce Badoer w Brazylii w 1996 roku. Forti jest jedną z najnowszych prywatnych stajni zaangażowanych w formułę 1 W okresie, w którym duży producenci samochodów zwiększają swój udział w wyścigach samochodowych.

Forti Corse jest założony przez byłego włoskiego kierowcy samochodu Guido Forti i inżyniera Paolo Gueci w 1978 r. Stable, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ma siedzibę w Aleksandrii na północy Włoch ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ] W [[[ 3 ]} .

Początkowo rozpoczęła konkurencję w Formule Forda i Formule 3, zarówno na poziomie krajowym, jak i europejskim i szybko wygrywa wyścigi. Franco Fori Pilots, Enrico Bertaggia, Emanuele Naspetti i Gianni Morbidelli, którzy później rozpocznie się w Formule 1, wygrał Mistrzostwa Włoski w Formule 3 w 1985, 1987, 1988 i 1989. Bertaggia wygrała Prestigious Grand Prix de Macao i Formula 3 3 Grand Prix Monaco w 1988 roku ^{[[[ 3 ]} a Morbidelli wygrał mistrzostwo w Europejskiej Formuły 3 w 1989 roku ^{[[[ 4 ]} . Teo Fabi i Oscar Larrauri biegali w Forti w pierwszych latach, Fabi zdobył mistrzostwo w formularze 3 w 1977 roku, a Larrauri wygrywając włoską Mistrzostwa Formuły 2000 w 1978 roku ^{[[[ 2 ]} . Forti nadal rywalizuje w formule 3 do 1992 r., Data, w którym Włoch Stajnia postanowiła skupić się tylko na Mistrzostwach Międzykontynentalnej 3000.

W 1987 r ^{[[[ 2 ]} . Główny powód jest powiązany z podwoziem: zamiast korzystać z pojedynczych latarni zaprojektowanych przez Lola Cars, March Engineering lub Rault, które produkują Formuły 3000 samochodów od wielu lat, Forti korzysta z Dallara, firmy Giampaolo Dallara, która rozpoczyna się w Formuły 3000 . Projektuje Dallara 3087, podwozie, które będzie również używane przez drużynę Formuły 1 Scuderia Italia, ponieważ Dallara nie miał czasu na przygotowanie odpowiedniego samochodu na pierwszy wyścig sezonu 1988.

Koniugacja niedoświadczonego zespołu i samochodu testowanego w ONZ wyjaśnia, że ​​Forti nie oznacza żadnego punktu dla swojego pierwszego sezonu w Formule 3000, a także nie uczestniczy we wszystkich wyścigach zarejestrowanych w kalendarzu. Dzięki temu doświadczeniu włoski zespół uzyskuje następne sezony lepsze dzięki użyciu podwozia Lola Cars, a następnie Reynard Motorsport ^{[[[ 2 ]} .

Po pierwszym pełnym sezonie w 1988 roku i zdobyciu pierwszych punktów w 1989 roku dzięki Claudio Langes, Forti stał się konkurencyjnym zespołem w Formule 3000. W 1990 roku Gianni Morbidelli podpisał pierwsze zwycięstwo stajni w kategorii ^{[[[ 2 ]} . Jeśli żaden z jego pilotów nie wygra mistrzostw, Forti wyróżnia się jako jedna z najpotężniejszych stajni na planie z dziewięcioma zwycięstwami i siedmioma pozycjami na biegunach. W 1992 r., Najlepszym rokiem Forti, stabilny Emanuele Naspetti, Fabrizio Giovanardi, Andrea Montermini i Hideki Noda Run. Montermini zajął drugie miejsce w mistrzostwach pilotów w dwunastu punktach mistrza Lucy Badoer. W 1994 r. Główna rywalizująca stajnie Forti, Pacific Racing i Eddie Jordan Grand Prix, będąc częścią Formuły 1, stała się najbardziej doświadczoną na planie i zatrudniona jako Pedro Diniz i Hideki Noda. W 1995 r., Po pięćdziesięciu jeden zwycięstwach w Formule 3, cztery tytuły mistrza Włoch w F3 i dziewięć zwycięstw w F3000, Forti Corse wypróbował zakład Formuły 1.

Przygotowanie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W przypadku wyników nabytych w Formule 3000, Guido Forti planuje zarejestrować swoją stajnię w formule 1. Jednak, jak pokazują kilka ostatnich przykładów, takich jak Coloni lub Onyx, przeszłe stajnie od Formuły 3000 do Formuły 1 zbankrutowały niewiele czasu po ich zaangażowaniu. I odwrotnie, Eddie Jordan pokazał, że ten fragment można zrobić z powodzeniem dzięki imponującemu występowi w pierwszym sezonie Formuły 1 stajni Grand Prix Jordan w 1991 roku, gdzie angielska stajnia, z trzynastoma punktami, zajmuje piąte miejsce w mistrzostwach producentów .

Forti uważa, że ​​solidność finansowa jest kluczem do sukcesu w Formule 1 i już w 1991 r. Rozpoczęła pracę nad swoim projektem. Pod koniec 1992 roku podpisał umowę z bogatym brazylijskim pilotem Pedro Dinizem, którego osobistą fortunę i kontakty z brazylijskimi sponsorami okazały się strategiczne dla wzrostu stabilnego budżetu ^{[[[ 2 ]} . Ojciec Diniza, Abílio Dos Santos Diniz, jest właścicielem brazylijskiej firmy dystrybucyjnej i supermarketów Grupa pão de açúcar . Oferując firmom preferencyjne umiejscowienie produktu na rynku brazylijskim, rodzina Diniz otrzymuje umowy sponsoringowe z takimi markami, jak Airisco, Duracell, Gillette, Kaiser, Marlboro, Parmalat, Sadia i wsparcie Unibanco w celu sfinansowania kariery jego syna ^{[[[ 5 ] W [[[ 6 ]} .

W 1993 r. Za pośrednictwem Abílio Dos Santos Diniz, Guido Forti spotyka Carlo Gancia, włoskiego biznesmena. Kupując akcje Paolo Guerci, Gancia zostaje współwłaścicielem stajni, a następnie zaczyna pracować nad projektem zespołu Project 1. Pod koniec 1994 r. Gwarantuje wystarczający budżet na zatrudnienie Forti Corse w Formule 1, budżet pochodzący głównie z rodziny Diniz. Gancia zatrudnia również doświadczony personel, taki jak projektant Sergio Robio et The Anszien Déuder ^{[[[ 2 ]} . Ponadto, poprzedni pilot Formuły 1 René Arnoux jest zatrudniony jako kierowca i trener sportowy dla Diniz ^{[[[ 7 ]} A Gueci pozostaje w Forti jako inżynier wyścigowy ^{[[[ 8 ]} . Dzięki wsparciu finansowym udzielonym przez rodzinę Diniz, Forti ma budżet w wysokości 17 milionów dolarów ^{[[[ 9 ]} .

Fort FG01-95 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Najtrudniejszym zadaniem dla Forti jest zaprojektowanie i zbudowanie własnego samochodu po raz pierwszy, zamiast używać pojedynczych lat, takich jak Lola lub Dallara, zgodnie z technicznymi przepisami Formuły 1. Forti FG01-95 zaprojektowany przez Sergio Rinland jest inspirowany byłą formułą 1. Rzeczywiście Rinland jest projektantem Brabham BT60 z 1991 roku i GR02 z 1992 roku, a ten ostatni został zaprojektowany przez własną działalność Astauto, przed jego odejściem do Stanów Zjednoczonych do pracy nad projektem projektu o projekcie Champ Car . Pod koniec 1994 r. Forti kupił pozostałą własność zmarłego zespołu FondMetal, w tym pozostałe podwozie GR02 i poprosił Rinland o konwersję podwozia FondMetal, w celu zobowiązania do Formuły 1 na sezon 1995 ^{[[[ 9 ]} . Rinland jest zatem głównym projektantem Forti FG01-95, pomagany przez dwóch doświadczonych inżynierów, Giorgio TiMano ^{[[[ Pierwszy ]} Giacomo Caliri ^{[[[ 3 ]} .

FG01-95 jest zbyt ciężki, przestarzały, bardzo powolny i jest opisany jako A „Formuła 3 zmieniona” ^{[[[ dziesięć ]} lub poważniej, jak „Kabel gotowania” ^{[[[ 11 ]} . Aerodynamikę samochodu zajmuje Hans Fouche, były pracownik Brabham, Fondmetal i Astauto, w ciosach z siedzibą w Południowej Afryce, a kompozytowe prace prowadzone przez firmę Avia Belco ^{[[[ 2 ]} .

Forti FG01-95, początkowo bez Air Box, jest nieobecnym pojedynczym miejscem. Samochód jest kątowy i nieporęczny, a niski wydajność aerodynamiczna ma negatywny wpływ na przyczepność i obsługę pojedynczego serwisu. FG01-95 ma dużą pagozę, jest ciężki i niezbyt mocny, ponieważ jest napędzany przez klienta Ford-Cosworth EDD V8 Engine opłacany głównie przez spółkę zależną Forda Brazylijskiego, rozwijając 90 koni mniejszych niż silnik V10 Renault RS7 dostarczany do Formuły Benetton i zespół Williamsa F1 ^{[[[ dwunasty ]} . FG01-95 jest również jedynym samochodem na tacy, który ma ręczną skrzynię biegów. Pojedynczy samochód ma żółtą i niebieską barwę i fluorescencyjne zielone felgi, co pokazuje brazylijski wpływ na stajni. Dokładny odcień każdego koloru został wybrany do złożenia hołdu Ayrtonowi Sennie, zabitym podczas Grand Prix de Saint-Marin ^{[[[ 7 ]} .

Giorgio TiStano mówi o wielu problemach napotkanych na Forti FG01-95: „Samochód po prostu nie działał i musieliśmy zacząć wszystko ponownie. Wycofaliśmy 60 kg Pomiędzy pierwszą wersją samochodu a ostatnią a w Silverstone byliśmy na granicy minimalnej masy. W ciągu roku musieliśmy ponownie homologować nos i pontony, opracować półautomatyczną skrzynię biegów, która pozwoliłaby nam wygrać około pół sekundy z kolei i pracować nad przeglądem monohulla, nie kształtu, ale o kształcie, ale o kształcie, ale o kształcie, ale skóra. »» ^{[[[ Pierwszy ]}

Sezon 1995 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pedro Diniz na pokładzie Forti FG01-95 podczas Grand Prix w Wielkiej Brytanii 1995. Porzucił w trzynastej rundzie z powodu złamanej skrzyni biegów.

Forti wyznacza jako kierowca numer jeden Brazylijski Pedro Diniz, który już kandydował do włoskiego zespołu w Formule 3000, bez większego sukcesu. Jest winien swoje miejsce sponsorom i rodzinie, którzy zainwestowali duży budżet w stajni ^{[[[ Pierwszy ]} . Później potwierdza drugi brazylijski pilot Roberto Moreno, którego ostatni pojawienie się w Formule 1 pochodzi z 1992 r. W ramach stabilnej formuły Andrea Moda. Jego wiadro jest gwarantowane tylko wyścig według rasy, zwłaszcza że portugalski Pedro Lamy, który w swoim bagażu ma wkład w wysokości dwóch milionów dolarów, a także byłych pilotów Forti 3000 Forti, takich jak Emanuele Naspetti i Andrea Montermini ^{[[[ 3 ] W [[[ 13 ]} .

Założono również, że ktokolwiek dołączył do stajni, będzie drugim pilotem zespołu. Abilio Diniz chce, aby drugi pilot był również Brazylijczykiem ^{[[[ 6 ] W [[[ dziesięć ] W [[[ 14 ]} . Rzecznik Forti rzeczywiście potwierdził, że doświadczenie i narodowość Moreno były głównymi przyczynami jego zaangażowania ^{[[[ 15 ]} . Następnie włoska stajnia próbowała rekrutować jednego z dawnych pilotów Formuły 3000, Hideki Noda za Grand Prix Pacyfiku, ale FIA ​​odmawia dostarczenia „super licencji” ^{[[[ 16 ]} .

W przeciwieństwie do większości innych stajni, Forti Corse testuje swoje podwozie głównie przed rozpoczęciem sezonu ^{[[[ Pierwszy ]} . Pedro Diniz ma siedem sekund późno w porównaniu z wiodącymi pilotami podczas testów przedsezonowych, w marcu, na obwodzie estorilowym, co oznacza, że ​​stajnia będzie walczyć z tyłu peleotonu ^{[[[ 17 ]} . Diniz kończy na dziesiątym miejscu w pierwszej Grand Prix sezonu, w Brazylii, siedem okrążeń zwycięzcy Michaela Schumachera, podczas gdy Roberto Moreno porzuca w czterdziestej rundzie na torze. Na argentyńskim Grand Prix sytuacja się pogarsza: chociaż dwaj pilotowie kończą wyścig, obaj przyznają dziewięć okrążeń późno do zwycięzcy Damon Hill i nie są sklasyfikowani za to, że podróżował mniej niż 90% odległości wyścigu. Najlepsze wyścigi w wyścigu Forti FG01-95 to ponad dziesięć sekund wolniej niż najlepsza runda w Michael Schumacher i pięć sekund wolniej niż ich wolniejszego przeciwnika, Domenico Schiattarella, na Simtek S951 ^{[[[ 18 ]} . W IMOLA FORTI wykonują również zły występ, ale osiągają próg 90% odległości rasy i są klasyfikowane.

Włoska stajnia jest wówczas przedmiotem żartów na wybiegu ^{[[[ Pierwszy ]} Ponieważ Forti jest najwolniejszym i najbiedniejszym zespołem Gate Basic Stable, Pacific Grand Prix, Simtek i Minardi Scuderia. Mimo to budżet apteki umożliwia wprowadzenie samochodu. W sezonie waga Forti FG01-95 jest zmniejszona o sześćdziesiąt kilogramów, czyli 10% minimalnej limitu masy 595 kilogramów ^{[[[ Pierwszy ]} , półautomatyczna skrzynia biegów, dodaje się pudełko powietrza i ponton, przednie skrzydło i samochód Monohull zostały zmienione. W sezonie stabilni personel również podwójnie ^{[[[ Pierwszy ]} . Modyfikacje te pozwalają Forti Corse przejść i ukończyć resztę wyścigów sezonu niejawnego.

Pomiędzy Grand Prix Brazylii a Grand Prix Argentyn ^{[[[ 19 ]} . Jego długoterminowym zadaniem jest ustanowienie biura projektowego z siedzibą w Anglii dla stajni, ale jego początkową pracą jest poprawa konkurencyjności Forti FG01-95 poprzez szereg ulepszeń technicznych. Jednak Rinland opuszcza włoski stajni po kilku tygodniach po zamarwaniu się w związku z zarządzaniem zespołem na temat braku konkurencyjności samochodu ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 9 ]} .

Moreno i Diniz w Silverstone podczas Grand Prix w Wielkiej Brytanii 1995.

Forti Corse przekracza linię mety czternastokrotnie w trzydziestu czterech zobowiązaniach, najlepszym występie stajni dany za Minardi Scuderia. Ten wynik dowodzi, że Pedro Diniz jest niezawodnym i stałym pilotem ^{[[[ Pierwszy ]} . Po wycofaniu się Simtek pod koniec Grand Prix Monako włoska stajnia sięga miejsca w mistrzostwach producentów. Forti nadal rozwija się w hierarchii, a podczas Grand Prix Niemiec Forti pokonał dwa Pacific PR02 w kwalifikacji, co dwa razy w sezonie powtórzył występ. Postęp Forti wynika zwłaszcza z zaangażowania dwóch pilotów płatników, Giovanni Lavaggi i Jean-Denis Delétraz, w Pacific Grand Prix, brytyjski zespół, który chce finansowo zapewnić koniec mistrzostwa.

Podczas ostatniego wyścigu sezonu, w Adélaïde, Forti wydaje się zdobyć solidne fundamenty na sezon 1996, Robero Moreno realizuje się w kwalifikacji po raz pierwszy, który nie przekracza limitu 107%, co jest kluczowym rezultatem na następny rok, ponieważ Procent ten zostanie wykorzystany do określenia braku kwalifikacji pilotów. Podczas tej Grand Prix Pedro Diniz osiągnął najlepszy występ w stabilnym wyścigu z siódmym miejscem, przed pilotem Pacific Grand Prix Bertrand Gachot, w punkcie punktów. Forti zajął jedenastą w mistrzostwach producenta bez znaczenia, przed stajniczką Pacific Grand Prix i Simtek.

Apresprionn – głośna Corsa preglios dla Pollacio Zoboli Figardio M195 Lorses du Trophetes 1995 de Form ^{[[[ 20 ] W [[[ 21 ]} .

Pomimo postępów poczynionych przez Forti sezon 1995 jest uważany za porażkę. Stajnia wydała więcej pieniędzy niż jego bezpośredni rywale na projekt, budowę i rozwój zasadniczo nieskutecznego samochodu ^{[[[ 9 ]} . Pedro Diniz i jego sponsorzy mówią „Rzuć pieniądze” ^{[[[ 11 ]} A reputacja Brazylijczyka jako pilota Formuły 1 jest zniszczona, ponieważ zajęło mu kilka lat, aby udowodnić, że jego kapitał finansowy nie jest jedynym powodem jego udziału w Motorsport ^{[[[ 22 ]} . Ponadto obecność Roberto Moreno w Forti Corse została ubolewana przez wielu obserwatorów, twierdząc, że doświadczenie nabyte przez brazylijskie pilota nie zasłużyło na igresy w samochodzie samochodu tak bezkompromisowe ^{[[[ 11 ]} . Jedynymi pozytywnymi punktami są liczba wyścigów ukończonych przez stajni i fakt, że z rodziny Abilio Diniz skontaktowano się z Finansem Forti przez następne dwa lata ^{[[[ Pierwszy ]} .

Sezon 1996 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Trudny początek roku [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wykres pokazujący wydajność kwalifikacji zespołu Forti Corse w porównaniu z 107% zasadą pozycji bieguna. Zasada ta wprowadzona w 1996 r. Przyczyniła się do porzucenia włoskiej stajni w połowie sezonu.

Z solidnymi podstawami finansowymi i nielicznymi postępami w poprzednim roku, sezon 1996 wydaje się obiecujący dla Forti ^{[[[ Pierwszy ]} . Pod koniec 1995 r. Zespół wynegocjował, aby uzyskać najpotężniejszy silnik V8 od firmy Cosworth, aby zastąpić stary silnik Cosworth EDD ^{[[[ 23 ]} . Jego bezpieczeństwo finansowe zostało szczególnie wykazane przez pogłoskę, mówiąc, że Scuderia Minardi, bardziej konkurencyjna, ale w dużych trudnościach finansowych, planuje połączyć się z Forti, aby zapewnić jego przetrwanie w Formule 1 ^{[[[ 24 ]} . Jednak te spekulacje zostaną zmiecione, gdy Pedro Diniz podpisuje francuski stabilny Ligier, zastępując Martina Brundle’a, który wyjechał na Jordan Grand Prix.

Sponsorzy przyniesione przez rodzinę Diniz, w szczególności Parmalat i Marlboro, zrywają się z włoskim zespołem, który widzi jego poważnie ekologiczny budżet. Jest to nawet pytanie, że Forti nie angażuje się w formułę 1 w 1996 roku ^{[[[ 25 ]} a jego przetrwanie jest stale kwestionowane ^{[[[ 26 ]} . Projekt nowego samochodu jest opóźniony, a stajnia jest zmuszona do przestrzegania Forti FG01-95, przemianowanego na Forti FG01-95B, na początek sezonu. Forti nie uzyskuje Forda-Cosworth Zetec JS i jest zadowolony z wersji ECA Zetec-R ^{[[[ 27 ]} , polegając na tymczasowych sponsorach stajni. Jednak Forti dołączył do Mistrzostw Świata w 1996 roku.

Pedro Diniz i Roberto Moreno zastąpili Włosi Luca Badoer, z Scuderia Minardi i Andrea Montermini, dawnego pilota Formuły 3000 z Forti i przeniesienia Grand Prix Pacific, dwaj piloci wnoszą wkład finansowy ^{[[[ 28 ]} . Skontaktuje się również z japońską nodą Hideki, byłego kierowcy Forti ^{[[[ 29 ]} . Francuz Franck Lagorce, który początkowo był porucznikiem Andrei Montermini, zostaje zastąpiony przez Lucę Badoer przed pierwszą wielką prixem sezonu i zostaje pilotem-Essayeur ^{[[[ 2 ]} .

Forti FG01-95b Andrea Montermini nie kwalifikuje się do Grand Prix de Saint-Marin.

Grand Prix drużyny brytyjskiej Pacific, która wycofała się z Formuły 1 do sezonu poza sezonem, Forti FG01-95B są najmniej wydajnymi pojedynczymi seatterami na płaskowyżu 1996 ^{[[[ 27 ]} . Podczas inauguracyjnej Grand Prix w Australii Forti nie są w stanie mieć czasu kwalifikacyjnego poniżej 107% czasu pozycji bieguna i nie uczestniczą w wyścigu. Piloci kwalifikują się do następnych dwóch wyścigów, w Brazylii i Argentynie. Luca Badoer zajął jedenastym w Brazylii i Andrea Montermini dziesiąty w Argentynie. Podczas tego wyścigu samochód Badoera odwrócił się po zderzeniu z JS43 Ligier autorstwa Pedro Diniz, który próbował go pokonać. Podczas Grand Prix europejskiej nie ma kwalifikacji Pilot Forti.

W następnej rundzie w Imoli Forti wyrównuje nowe podwozie, Forti FG03-96. Ten nowy samochód został zaprojektowany przez ten sam personel co poprzedni rok, ale tym razem pod kierownictwem George’a Rytona, byłego dyrektora technicznego Scuderia Ferrari ^{[[[ 30 ] W [[[ trzydziesty pierwszy ]} . Dwóch pilotów zauważa znaczną poprawę w porównaniu ze starym samochodem, w szczególności w odniesieniu do wsparcia aerodynamicznego i zarządzania samochodem ^{[[[ 27 ]} . Dostępne jest pojedyncze podwozie, a Andrea Montermini nie kwalifikuje się do wyścigu ze starym samochodem, podczas gdy Luca Badoer, kwalifikowana na ostatniej pozycji, to siedem dziesiątych pracy FA17 z Ricardo Rosset. Luca Badoer kończy dziesiątą i ostatnią w wyścigu, ale cierpiała na problemy z niezawodnością podczas imprezy i ma dwa okrążenia z Minardi M195B Pedro Lamy.

Dwóch pilotów kwalifikuje się do Grand Prix Monako, ale Andrea Montermini niszczy swój pojedynczy seater podczas ciepłej sesji na wyjściu z tunelu. Stabilny nie ma zapasowego samochodu, włoski kierowca nie bierze udziału w wyścigu. Luca Badoer porzuciła w sześćdziesiątą rundę po problemach elektrycznych i zderzeniu z Williamsem FW18 z Jacques Villeneuve, który był sześć wież przed włoskim. Ten ostatni otrzymał grzywnę w wysokości 5000 dolary i zawieszenie dwóch zawieszonych ras ^{[[[ 32 ]} .

Romans Shannon Racing [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Reprezentacja Forti FG03-96 po przejęciu stajni przez Shannon Racing.

Po Grand Prix Monako plotki ogłaszają, że Forti nie zakończy sezonu, jeśli nie znajdzie nabywcy. Pomiędzy Grands Prix Monako i Hiszpanii Arron Colombo, szef Belco Avia, oświadcza, że ​​umowa została zawarta między Guido Forti a Shannon Racing, która kupiła 51% stajni. Niniejsza Umowa została zakończona później, 30 czerwca ^{[[[ 2 ] W [[[ 33 ]} . Shannon Racing i jego matka -N -Law Finfirst to irlandzkie sekcje grupy finansowej Milanowej, która już stworzyła stajnie w różnych mistrzostwach Formuły 3 i Międzynarodowych Mistrzostwach Formuły 3000 w 1996 roku. Grupa chce zaangażować się w formułę 1 przez Forti Bas. Arron Colombo jest prawdopodobnie pochodzeniem partnerstwa, ustanowionego na sezon 1996 z opcją sezonu 1997, ponieważ Belco Avia jest winien pieniądze Forti. W ramach zmiany kierunku technicznego Cesare Fioreo opuszcza zespół, aby dołączyć do Ligiera i zostaje zastąpiony przez Daniele Coronna, sam zastąpiony przez byłego inżyniera Scuderia Ferrari, George Ryton ^{[[[ trzydziesty pierwszy ]} .

Z Grand Prix hiszpańskiej Forti FG03-96 pojawia się w nowej zielonej i białej barwie, symbolizującym odkupienie Forti Corse przez Shannon Racing ^{[[[ 27 ]} . To zwiększenie finansowe pozwala stabilnemu zapewnić jego przetrwanie w kategorii-Rzeczy Motorsport ^{[[[ 33 ]} . Jednak żaden pilot włoskiej stajni nie kwalifikuje się do wyścigu. W Grand Prix Kanady i Grand Prix de France dwaj piloci Forti kwalifikują się, Luca Badoer nawet przed Ricardo Rossetem w Kanadzie, ale żaden samochód nie kończy dwóch wydarzeń.

Trudności finansowe Forti, spowodowane konfliktem między zespołem wyścigów Guido Forti i Shannon, stają się coraz bardziej skomplikowane. W Magny-Cours dwa samochody porzucają z powodu problemów z silnikiem: silniki osiągnęły maksymalny przebieg, włoski zespół z długiem dla dostawcy Cosworth ^{[[[ 34 ]} .

Bankructwo i wypłata [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Guido Forti twierdzi, że Shannon Racing nie zapłacił kwoty należnej w ciągu sześciu dni po zakończeniu partnerstwa i odrzuca fakt, że jego stajnia należy do podmiotu irlandzkiego do 51% ^{[[[ 33 ]} . Zagadający zespół, Forti może nie uczestniczyć w Grand Prix Wielkiej Brytanii ^{[[[ 34 ]} . Wreszcie, włoska drużyna bierze udział, ale dwa pojedyncze fotele to tylko kilka okrążeń i nie kwalifikują się. Ta słaba wydajność jest powiązana z silnikami na koniec życia, które nie są zastąpione z powodu rosnącego długu Forti wobec Cosworth. Udział Forti w tej Grand Prix jest zatem czysto symboliczny ^{[[[ 27 ] W [[[ 35 ]} .

Forti Corse idzie do niemieckiej Grand Prix, ale pojedyncze-seatrerzy nie są gromadzeni przez cały weekend wyścigów, dostawę silników, które ustanowiły ostatecznie, o ile stajnia nie spłaciła swoich długów wobec amerykańskiego producenta silnika ^{[[[ 35 ]} .

Guido Forti, po omówieniu go z Bernie Ecclestone, właścicielem praw komercyjnych Formuły 1, wycofuje swoją stajni po niemieckiej Grand Prix, podczas gdy negocjacje dotyczące własności Forti Corse trwają, pomimo zagrożenia Międzynarodowej Federacji samochodu nałożyć grzywnę za to, że nie uczestniczył w wyścigu. Po niepowodzeniu negocjacji Guido Forti ogłasza koniec partnerstwa z Shannon Racing i wznawia zamówienia ze stajni. Ma nadzieję znaleźć nowych sponsorów, aby zaangażować się w Grand Prix Węgier.

Shannon Racing Riposte, twierdząc, że ma 51% stajni i pragnie rozwiązać problemy finansowe Forti Corse, odrzucając Guido Forti, nadal dyrektor zespołu. Ten ostatni wchodzi w sprawiedliwość, aby położyć kres konflikcie nieruchomości, trudny proces we włoskim systemie prawnym ^{[[[ 33 ]} . Stabła wpada w zapomnienie, podczas gdy konflikt nieruchomości jest oceniany, który przyciemnia jego przyszłość. Włoska drużyna stoi w obliczu perspektywy płacenia ciężkich grzywien w Międzynarodowej Federacji Motorowej za brak wyścigów ^{[[[ 27 ]} , a nawet zostać wykluczone za to, że skrzywdził reputację mistrzostw, takich jak stajnia Andrea Moda w 1992 roku ^{[[[ 33 ]} .

Guido Forti w końcu usuwa swoją stajnię z Formuły 1 i dlatego nie bierze udziału w Grand Prix Węgierskiej ani do Grand Prix Belgijskiej. Jednak Forti, teraz ma dwa miliony dolarów w FIA za brak tych dwóch wyścigów, chce rozstrzygnąć konflikt nieruchomości przed Grand Prix Włoch, aby wziąć udział w próżno. Forti staje się osiemnastą stajnią formuły 1, która zniknęła w ciągu siedmiu lat ^{[[[ 36 ]} . Luca Badoer i Andrea Montermini pozostają bez kierownicy przez resztę sezonu, a Forti FG03-96 nie uczestniczą już w żadnym wyścigu.

Kiedy Shannon Racing wygrywa proces we wrześniu, Forti Corse już nie istnieje ^{[[[ 37 ]} . Stajnie Shannon Racing w niższych kategoriach sportu motorowego również zamykają swoje drzwi pod koniec sezonu. Krótko przed zniknięciem swojego stabilnego, Guido Forti podpisał umowy Concorde z 1997 r., Co pozwoliłoby zespołowi wziąć udział w sezonie 1997, gdyby zakończyła sezon 1996, ze względu na prawa telewizyjne przyznane każdemu zespołowi ^{[[[ 27 ]} .

Zniknięcie ocen Forti nie tylko wycofanie stajni formuły 1, ale także zniknięcie zespołu, który doświadczył sukcesu w Formule 3000 i w innych niższych kategoriach. Forti Corse mogłaby odnieść zobowiązanie do Formuły 1, gdyby udało jej się zachować swój budżet na sezon 1995, zaprojektował Forti FG03-96 w czasie, odejście Pedro Diniz, co oznacza, że ​​włoska stajnia raczej nie przetrwała ^{[[[ dziesięć ]} , ale stał się kolejnym przykładem niewielkiej stabilnej niezdolnej do sfinansowania wzoru w formule 1 ^{[[[ 27 ]} , jeden z ostatnich prywatnych zespołów, który zaangażował się w kategorię-relację motorsportu w czasach, gdy duże producenci samochodów zwiększają swój udział w tym środowisku. Forti Corse jest również cytowany z Grand Prix Simtek i Pacific jako doskonałe przykłady tego trendu ^{[[[ dziesięć ]} . Uzgodniono również, że rosnąca ilość pieniędzy związanych z finansowaniem stajni Formuły 1 zmusiła wiele stajni do wycofania się z konkurencji w latach 90. XX wieku, a zatem stanowi zagrożenie dla przyszłości dyscypliny ^{[[[ 38 ]} . Ponadto niektórzy obserwatorzy uważają, że Forti Corse i inne zespoły o podobnym poziomie nie zasługiwały na swoje miejsce w Formule 1, a zasada 107% ustalona przez Międzynarodową Federację Automobile z sezonu 1997 zobowiązuje stajnie do podniesienia wyników lub opuszczenia dyscypliny ^{[[[ 39 ]} .

Od tego czasu single Formuły 1 z Forti Corse były używane do innych zastosowań. Forti FG03-96 są obecnie używane w ramach dni wyścigowych w Wielkiej Brytanii w obwodach takich jak Rockingham ^{[[[ 40 ] W [[[ 41 ]} .

Mistrzostwa i wygrane wygrane [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Szczegółowe wyniki w 3000 Międzynarodowych Mistrzostwach Formuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wyniki Mistrzostw Świata Formuły 1 [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Legenda: tutaj

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

• (W) Luc Demenjoz, Formula 1 rocznik 1995 , Chronosports, Zima 1995 (ISBN 978-2-940125-06-7-7 I 2-940125-06-6 ) .
• (W) Maurice Hamilton, Autocourse 1987-1988 , Hazleton Publishing, 1987 (ISBN 0-905138-47-3 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1988-1989 , Hazleton Publishing, 1988 (ISBN 0-905138-57-0 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1989-1990 , Hazleton Publishing, 1989 (ISBN 0-905138-62-7 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1990-1991 , Hazleton Publishing, 1990 (ISBN 0-905138-74-0 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1991-1992 , Hazleton Publishing, 1991 (ISBN 0-905138-87-2 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1992-1993 , Hazleton Publishing, 1992 (ISBN 0-905138-96-1 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1993-1994 , Hazleton Publishing, 1993 (ISBN 1-874557-15-2-2 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1994-1995 , Hazleton Publishing, 1994 (ISBN 1-874557-95-0 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1995-1996 , Hazleton Publishing, 1995 , 272 P. (ISBN 1-874557-36-5 ) .
• (W) Alan Henry, Autocourse 1996-1997 , Hazleton Publishing, 1996 , 272 P. (ISBN 1-874557-91-8 ) .
• (W) Peter Higham, Guinness Przewodnik po międzynarodowych wyścigach samochodowych , Guinness Publishing Ltd., 1995 (ISBN 0-85112-642-1 ) .
• (W) Bruce Jones, Oficjalny Grand Prix Formuła ITV z 1997 roku , Carlton Books Limited, 1997 (ISBN 1-85868-319-X ) .
• (W) Pierre Ménard, Wielka encyklopedia Formuły 1 (wydanie trzecie) . Z Chronosports, 2006 (ISBN 2-84707-123-7 ) .
• (W) David Tremayne, Formuła 1: kompletny wyścig według przewodnika wyścigowego , Parragon, 1996 , 96 P. (ISBN 0-7525-1762-7-7 ) .

4 artykuły Silne biegi
Artykuły te stanowią uznany motyw dobry motyw. W celu uzyskania dalszych informacji można znaleźć w polu zrzutu.