Miri Yū – Wikipedia

tak ( Misato Willow W YPI Miri ^? W W Hangul: 유미리, ur. 22 czerwca 1968 r. W prefekturze Ibaraki ) jest japońskim pisarzem, córką rodziców pochodzenia koreańskiego wyemigrowanego do Japonii.

Urodzona w Japonii, w prefekturze Ibaraki koreańskich rodziców (Zainichi), pochodziła z skromnego pochodzenia. Jego ojciec był przywróceniem Pachinko i jego gospodyni matki w barze. Jej młodość była bardzo trudna: jej rodzice często gasza w koreańskim (język, którego nie rozumie) i ostatecznie się rozwodzą. Często ofiara zastraszania w szkole ( Ijime ), a po kilku próbach samobójczych schronia się w literaturze. W końcu opuszcza szkołę bez dyplomu i dołączyła do oddziału teatralnego, bracia Tōkyō ( Tokyo Kid Brothers W Tōkyō Kiddo Burrazāsu ^? ) Gdzie znajduje sens w swoim życiu i powołanie: pisanie, aby egzorcyzować swoje demony. Ze swoim doświadczeniem jako aktorki i asystenta reżysera założyła własny oddział o nazwie Seishun Gogetsudō ( Młodzież może hall ^? ) W 1986 roku. Napisała kilka sztuk i opublikowała jedną po raz pierwszy w 1991 roku.

Od wczesnych lat 90. pisała głównie powieści, w tym Kino rodzinne ( Kino rodzinne W Kazoku Shinema ^? W ” Scena rodzinna ” ) Który zdobył najbardziej prestiżową japońską nagrodę literacką: nagrodę Akutagawa.

W 1999 roku zaszła w ciążę z żonatym mężczyzną i schroniła się z byłym kochankiem z rakiem. Opiekuje się nią podczas jej ciąży i umiera wkrótce po urodzeniu dziecka. Zdarzenia te stanowią podstawę autobiograficznego cyklu wciąż niedokończone, zainaugurowane Inochi (Życie, Vie).

Jego pierwsza powieść, dzieło biograficzne, Ryby pływają wśród kamieni ( Marzenie ryb W Sakana ga mita yume ^? ) , opublikowane we wrześniu 1994 r. W The Shinchō Literary Review, był w centrum legalnego Imbroglio. Oparłaby niektóre ze swoich postaci na prawdziwych ludziach, w tym w Rifa inspirowanej przez jednego z jej przyjaciół, zachowując prawdziwe nazwiska: to oczywiście wyszkoliło szereg skarg. Publikacja została zatem zawieszona na postanowienia Trybunału, które podniesione w japońskiej społeczności literackiej debata na temat wolności wypowiedzi. Wreszcie zmieniona wersja została ponownie opublikowana w 2002 roku. To ta wersja pojawiła się we Francji.

W 2014 roku opublikowała „Jr ueno-eki koen-guchi”, książkę, która jest następnie tłumaczona i publikowana na francuski w 2015 r., Następnie w języku angielskim w 2019 roku , W Tokio, czasami żyj pod prowizorycznymi namiotami w dużym parku w Ueno, w sąsiedztwie stacji Ueno. W listopadzie 2020 r. Została mianowana swoim amerykańskim tłumaczem Morganem Gilesem na jednego z laureatów nagrody National Book Award w Stanach Zjednoczonych za angielską wersję tej książki pod tytułem „Tokyo Ueno Station” (zatytułowana „Odzysk, stacja Ueno” po francusku). Ta nagroda szybko prowadzi do gwałtownego wzrostu sprzedaży książki w krajach języka angielskiego ^{[[[ Pierwszy ] W [[[ 2 ]} .

Yū Miri mieszkała w Tōkyō z synem do 2015 roku, gdzie była redaktorką -w recenzji literackiej ” w taksówce ». Od 2015 r. Mieszka w Prefekturze Fukushima w Minamiisma, na północno -wschodnim wybrzeżu Japonii, w pobliżu miejsca wypadku nuklearnego w Fukushimie; Otworzyła tam księgarnię i warsztat teatralny. Niektóre z jego dzieł zostały dostosowane do kina i telewizji.

• 1994: Ryby pływające z kamieniami ( Ryby pływają na kamieniu ), powieść przetłumaczona przez Sophie Réfle, Actes SUD (kolekcja „Japanese Letters”), 2005.
• 1996: Gry rodzinne ( Pełen dom ), śledzony przez Kiełki fasoli ( Kiełki fasoli ), dwie wiadomości przetłumaczone przez Annę Guérineau i Tadahiro Oku, Éditions Philippe Picquier, 1997; Picquier Poche, 2001.
• 1997: Kołyska przy wodzie ( Yurigago na wódce ), historia przetłumaczona przez Jean-Armand Campignon, Éditions Philippe Picquier, 2000.
• 1998: Gorączka złota ( gorączka złota ), powieść przetłumaczona przez Karine Chesneau, Éditions Philippe Picquier, 2001.
• 2014: Exit Parc, stacja Ueno (Jr Ueno Station Park Exit), Roman Tradit Par Sophie Refle, Actes Sud (kolekcja „Lettres Japonaisses”), 2015.