Koreańska impreza robocza – Wikipedia
. Koreańska Partia Pracy , również przetłumaczone przez Koreańska partia robotnicza (lub rzadko Koreańska partia robotnicza ) (w Koreii : Chosun -ro Dongdang ( Joseonlodongdang ), jest partią polityczną prowadzącą do Korei Północnej. Jego oficjalna ideologia to Juche . Istnieją dwie inne partie w Korei Północnej: Partia Socjaldemokratyczna Korei i Partia Chondogyo-Med, ale ich rola jest nieznaczna: stanowią one z Partią Pracy Front Demokratyczny dla zjednoczenia Ojczyzny, pod władzą Pracy Pracy Impreza. Symbol koreańskiej Partii Pracy łączy młot, sierp i pędzel, odpowiednie atrybuty robotnika, chłopa i pracownika intelektualnego [[[ 8 ] .
kreacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Koreańską Partię Pracy (PTC) była prowadzona przez Kim Il-Sung z fundacji w 1946 r. Do śmierci tego ostatniego w 1994 r. W latach 1994-1997 partia nie miała oficjalnego sekretarza generalnego. W latach 1997–2011 stanowisko sekretarza generalnego prowadził Kim Jong-Il, syn Kim Il-Sung. Kim Jong-un, syn Kim Jong-Il, zastępuje tego ostatniego z tytułem Pierwszego Sekretarza (2012-2016) następnie prezydenta (2016-2021) i wreszcie Sekretarza Generalnego (od 2021 r.).
Konstytucja Korei Północnej określa, że kraj „Wdraża wszystkie swoje działania pod przewodnictwem koreańskiej Partii Pracy” [[[ 9 ] .
Według PTC, źródłem partii jest Sojusz antyimperialistyczny, założony przez Kim Il-Sung w 1926 lub 1930 roku. Grupa komunistów frakcji wewnętrznej przywraca koreańską Partię Komunistyczną . Natychmiast Związek Radziecki go uznaje i ustanawia Północną Koreańską Koreańską Koreańską Partię Komunistyczną ( Chosun komunistka dang dang chosun dystrybucja ). Kim il-sung, który wrócił do Korei zostaje wybrany prezydentem tego urzędu 17 grudnia.
Północne biuro jest przemianowane „Partia komunistyczna Korei Północnej” i deklaruje swoją niezależność od reżimu Seulu .
Codzienny Rodong Sinmun jest oficjalnym organem koreańskiej Partii Pracy [[[ dziesięć ] .
Kongres [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Siedem kongresów partyjnych odbywa się od 1945 roku. Najnowsze jest maj 2016 r., Najważniejsze od lat 80. XX wieku, gdzie wyznaczono Kim Jong-un „Wielkie słońce Xxi To jest wiek ” I powiedział, że jego nowa taka -tak zwana polityka Byongjin (podwójne pchanie) na poziomie ekonomicznym i użyciu nuklearnym, które w rodzaju armii ludowej Korei na boisku. Młody przywódca, w swoim przemówieniu, wyjaśnił, że chce ponownie połączyć się z kraju ze swoimi wrogimi sąsiadami, takimi jak Japonia, i ze światem, który nie tylko nie wybacza mu niczego, ale nie rozumie surrealistycznej sytuacji tego regionu tego regionu tego regionu tego regionu tego regionu Azja Północna w tym regionie, w której zimna wojna wciąż się nie skończyła.
W momencie jej fundacji partia ma cztery frakcje:
- frakcja ” domowy ” , składający się z komunistów, którzy nigdy nie opuścili kraju, a wielu z nich było w japońskich więzieniach;
- frakcja „Pro-sowieccy” , składający się z Koreańczyków urodzonych lub wychowanych w Związku Radzieckim lub którzy byli członkami Armii Czerwonej pod koniec II wojny światowej;
- frakcja „Pro-chińskie” , Lub D grupa Yenan » , złożone z Koreańczyków uchodźców w Chinach i powiązani z chińską Partią Komunistyczną (z siedzibą w Yenanie do 1948 r.);
- frakcja “Partyzant” , kierowany przez Kim Il-Sung, złożony z członków, którzy walczyli z Japończykami w Mandżurii po 1931 r., A następnie uciekli w większości w Związku Radzieckim.
Frakcja ” domowy ” jest zlikwidowany pod koniec wojny koreańskiej w 1953 roku „Pro-sowieccy” , z kolei zagrożony, próbowałem bez powodzenia odwrócić Kim Il-sung w 1956 roku. D grupa Yenan » upadki w tym samym czasie, a oba zostały ostatecznie zlikwidowane w 1958 r. [Ref. niezbędny]
W 1961 r., Spośród 68 członków, Centralny Komitet Partii miał tylko trzech członków frakcji krajowej, dwóch z frakcji prorsoviet i trzech frakcji grupy Yenan, ale wszystkie powiązane z wieloma powiązaniami osobistymi Kim IL-sung, zapewniając wstępną emisję tego ostatniego. Jednak prawie wszystkie są one wyeliminowane dzięki różnym czystom przed pod koniec lat 60. XX wieku. [Ref. niezbędny]
W kontekście zimnej wojny i przy wsparciu ZSRR Stalin, Partia Pracy została założona jako partia marksistowsko-leninowska. Jednak od lat 50. ideały te zostały wyparte przez „Bliski nacjonalizm” To pozostaje do tej pory. Podczas przemówienia z 1955 r. Kim il-sung podkreślił koncepcję Juche , naleganie na pierwotne znaczenie narodu, wewnętrzną przewagę kultury koreańskiej i potrzeba ostrożności wśród wkładu tradycji radzieckiej [[[ 11 ] . W 1972 roku Juche staje się oficjalną ideologią państwa, wpisaną jako taka w Konstytucji. Jest oficjalnie zdefiniowany na tym etapie jako „Kreatywne zastosowanie marksizmu-leninizmu do realiów koreańskich” i Kim il-sung jest przedstawiany jako najczystszy przedstawiciel marksizmu. Jednocześnie czytając pisma Karla Marksa, Władimira Ilitch Lenin i „Prawie każdy nie-Koreański marksistowski autor” jest zabroniony dla ludzi i zarezerwowany dla elity partii [[[ 11 ] . W 1976 roku Kim Il-Sung napisał, że Juche jest ściśle koreańską ideologią, „Nowo odkryty w historii ludzkiej myśli” i niezwiązane z marksizmem-leninizmem [[[ 11 ] .
Od lat 90., po upadku ZSRR, wszelkie odniesienie do marksizmu, leninizmu i bardziej ogólnie komunizmu jest oczyszczone z tekstów z Korei Północnej, kulminacją wycofania wszelkich odniesień do komunizmu lub socjalizmu w konstytucji w 2009 r. [[[ 11 ] . Konstytucja zastępuje zatem komunizm pojęciem Songun (Priorytet armii) jako skierowanie państwa i wzmacnia autorytet „Najwyższy przywódca” Kim Jong-Il [[[ dwunasty ] W [[[ 13 ] . Odtąd sam, sam „Etniczny koreański nacjonalizm” jest używany przez partię i przez państwo jako „Ideologiczne narzędzie do mobilizacji ludzi na rzecz reżimu” [[[ 11 ] . Podczas konferencji w 2012 r. Partia Pracy przyjęła wniosek wskazujący „Kimilsungizm i kimjongizm są jedynymi ideologiami partii” [[[ 11 ] .
Przyniosło to niektórych zagranicznych obserwatorów, takich jak B. R. Myers, profesor studiów międzynarodowych na Uniwersytecie Dongseo, aby sugerować, że Korea Północna była „Stan skrajnie prawy” , faszystowska esencja, oparta na „Zaangażowanie siły wojskowej i czystości rasowej” [[[ 14 ] W [[[ 15 ] . Brytyjsko-amerykańska dziennikarz i pisarz Christopher Hitchens broni tego samego wniosku, co sugeruje, że „Sam pomysł komunizmu zmarł w Korei Północnej” , zastąpiony ideologią ksenofobii, czystością rasową, zaostrzonym nacjonalizmem i supremacji sił zbrojnych [[[ 16 ] . Inni obserwatorzy zachodni i południowokoreańscy oraz przerażenia polityczne opisują Koreę Północną jako państwo neo-stalinowskie [[[ 17 ] W [[[ 18 ] I to pomimo porzucenia stalinowskiej doktryny marksizmu-leninizmu. [Ref. niezbędny] Jednak odniesienia do komunizmu zostały powołane do ustawy podczas 8. Kongresu PTC w 2021 r. [[[ 19 ] . Ideologia partii koncentrowała się niedawno na imperialistycznych wrogach postrzeganych przez partię i państwa; Oraz o legitymizacji dominacji rodziny Kim nad systemem politycznym. Przed powstaniem Juche a później Songun , partia była również przywiązana do myśli marksistowsko-leninistycznej, a jej znaczenie znacznie maleje z czasem. Jednak podczas marksizmu leninizmowi potwierdzono podczas 8 To jest Kongres PTC.
Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Niektórzy naukowcy twierdzą, że ideologia koreańskiej partii roboczej jest w skrajnej prawicy [[[ 3 ] W [[[ 4 ] W [[[ 5 ] , podczas gdy inni, jak Alzo David-West, sprzeciwiają się takiego pojęcia. Jednak David-West zauważył również, że system polityczny w Korei Północnej różni się od tradycyjnego systemu stalinowskiego [[[ 6 ] .
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- (OR-Restraint) ‘ Niech żyje Partia Korei Partii Robotniczej » , NA KRLD dzisiaj (skonsultuję się z ) .
- Sébastien Bellies W Korea Południowa: smak cudu: dusza ludzi , Bruksela, opady śniegu, , 88 P. (ISBN 978-2-87523-086-7-7 W Czytaj online )
„Pomiędzy tym prawym prądem w Seulu a skrajną lewą władą w Pjongjangu pojednanie stało się niemożliwe. »»
- Suh 1988, P. 313 i 139.
- Myers 2011, P. 9, 11–12.
- Becker 2005, P. 66.
- Winda David-West « Korea Północna i opinia faszyzmu: przypadek błędnej tożsamości », Recenzja Korei Północnej W tom. 8, N O 1, W P. 105-116 ( Czytaj online )
- (Jest to) Na hye -yoon, ‘ Korea Północna znacznie wzrosła {{||}} » W Wiadomość 1 W ( Czytaj online , skonsultuałem się z )
- Philippe Mesmer, ‘ Korea Północna: nurkowanie w sercu Wielkiej Raout Kim Jong-un » , NA lexpress.fr W (skonsultuję się z ) .
- ‘ Korea Północna, RPDC, wersja konstytucji koreańskiej 2009 roku » , NA mjp.univ-perp.fr (skonsultuję się z )
- ‘ RPDC potępia projekt ochrony przeciwnikowej Stanów Zjednoczonych » , NA French.peple.com.cn W (skonsultuję się z ) .
- (W) Andrei Lankov, ‘ Purysta Pjongjang czyszczy Marks » , NA www.atimes.com W (skonsultuję się z ) .
- (W) ‘ Korea Północna upuszcza komunizm, zwiększa „Drogi przywódcę” » ( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?) W Reuters W (skonsultuję się z ) .
- (W) Choe Sang-Hun, ‘ Nowa karta wzmacnia Hold On Kim Jong-Il » W The New York Times W ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
- (W) ‘ Chiny odrzucają krytykę ONZ w raporcie Korei Północnej, bez komentarza na temat weto » ( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?) W Reuters W (skonsultuję się z ) .
- (W) Michael Rank, ‘ Podnoszenie płaszcza na tajemnicy Korei Północnej » , NA www.atimes.com , 10 kwietnia 2010 r. (skonsultuję się z ) .
- (W) Christopher Hitchens, ‘ Reżim Kim Jong-Il jest jeszcze dziwniejszy i bardziej nikczemny, niż myślałeś » W Slate Magazine , 1 lutego 2010 r. ( Czytaj online , skonsultuałem się z ) .
- (W) Russel pracuje, ‘ An Open Door to North Korea» ( Archive.org • • Wikiwix • • Archiwum • • Google • Co robić ?) , NA Tydzień biznesu W
- (W) Kilt et General-in Moon, Zrozumienie koreańskiej polityki: wprowadzenie , State University of New York Press, , 376 P. (ISBN 978-0-7914-9101-0 I 0-7914-9101-3 , OCLC 841172471 W Czytaj online )
- (Jest to) ‘ Główne zmiany Kodeksu Partii Pracy Północnej » , Agencja informacyjna Yonhap, (skonsultuję się z )
Recent Comments