Azzano San Paolo – Wikipedia
Azzano San Paolo / aorano sampaolo / a [6] ( BA [z] W dialekcie Bergamo [7] [8] ) to włoska gmina 7 546 mieszkańców [3] prowincji Bergamo w Lombardii. Gmina rozciąga się od południowej granicy Bergamo na równinie i należy do zaplecza Bergamo.
Początki pochodzą z czasów dominacji rzymskiej i toponimu, według wielu uczonych, wywodzi się od szlachetnego właściciela tego okresu historycznego, takiego Attius .
Pierwsza notatka sięga 875 roku, w woli, w której określony świadek jest wymieniony jako świadek Agendi de Sania .
Dominacja Lombardów i Świętego Imperium Rzymskiego podążała za sobą, aż do średniowiecza, epoki, w której na wiosce wpłynęły znaczące starcia między przeciwnymi frakcjami Guelphs i Ghibellines. Wynika to z faktu, że kraj był uważany za las miasta, do tego stopnia, że zbudowano liczne fortyfikacje do celów obronnych, w tym Torri i zamek.
Najważniejszy fakt z całej historii kraju miał miejsce 20 lutego 1083 r., Kiedy hrabia Alberto, syn Arduino III, pozwolił sługom GleBę na odpowiednie domy, ziemię i wszystkie rodzaje dobra. Wydarzenie to, zgłoszone przez oficjalne dokumenty, przewidywane przez prawie siedem wieków podbojów demokratycznych wobec niewolników, które odbyły się w Europie tylko z XVIII wieku.
Pierwsza wzmianka o parafialnym księdzu w Azzano jest w dokumencie z 1568 roku i jest powiązana z Pieve Di Seriate. [9]
W kolejnych epokach Republika Wenecji naprzemiennie, która przyczyniła się do kłótni społecznych okresu średniowiecznego, do Republiki Cisalpine, do której austriacka dominacja przejęła, a następnie została ostatecznie załączona w 1859 r. W królestwie Włoch.
W 1896 r Matka Bergamo, dostosowując starożytną wiejską willę i wirujący młyn Morlani.
Zawsze mała wioska rolników na obrzeżach Bergamo, utrzymywał to powołanie rolnicze do końca II wojny światowej. Wraz z uprzemysłowieniami lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych gospodarka kraju zróżnicowała, populacja została potroiona od tego czasu, a proces ekspansji jest nadal w toku, ponieważ bliskość miasta czyni go obszarem odpowiedniej dla osady.
Najstarsze jądro w kraju znajduje się w obszarze starego kościoła i nadal nazywa się dzisiaj ” zamek “.
Symbolika [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Symbole gminy to herb i sztandar przyznany D.P.R. z 3 października 1956 r. [dziesięć]
Blacking:
|
«Impreza: przy pierwszym srebrze, do Torre di Rosso, przeniesionego do Guelfy, otwartego i okienkowanego pola; Drugi z niebieskiego, do wizerunku San Paolo, zatrzymuje się na naturalnym podłożu. Zewnętrzne ozdoby z gminy. ” |
| ( D.P.R. 3 października 1956 ) |
Gonfalone to impreza drapowa czerwonego i białego.
Kościół San Paolo [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Prezbiterium i część centralnej nawy Kościoła San Paolo istniała już w XV wieku; W 1705 r. Centralna nawa została rozciągnięta i przerobiona w postaciach barokowych, ale dopiero w 1886 r. Mary boczne zostały dodane do projektu przez architekta Antonio Piccinelli. Wieża dzwonowa, oderwana od kościoła, została zbudowana w 1731 r. Krypta centralnej nawy jest freski z scenami z życia San Paolo, apsyna jest ozdobiona freskimi, wśród których dwa przypisywane Antonio Cifrondi wyróżniają się: One ‘ Ostatnia Wieczerza Bardzo dobrze zachowane i Ofiara Melchizedec , poważnie uszkodzony przez wilgotność.
Kościół nawrócenia Świętego Pawła [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Nowy kościół parafialny, poświęcony nawróceniu San Paolo, został zbudowany na projekcie przez architekta Aldo Piantanida i poświęcony 27 maja 1970 r. Struktura jest odsłonięte belki zbrojeniowe, podczas gdy ściany zewnętrzne są pokryte trawertynową Dicomo. Światło wchodzi do środka z sześcioma kolorowymi oknami okiennymi i przy ośmiokątnej latarni hołdowej umieszczonej nad ołtarzem głównym. Bell Tower, włączona z przodu, wychodzi na centralne drzwi i przynosi koncert ośmiu dzwonków w Do Do Maggiore Fuse w 1951 roku.
Sufit jest ozdobiony temperaturą Gloria z św. Pawła wśród czterech ewangelistów Autor: Emilio Nembrini, cztery owale autorstwa Antonio Cifrondi: i Święci Pietro i Paolo oraz dwóch lekarzy kościoła to jest Konwersja Świętego Pawła Gian Paolo Cavagna ze starego kościoła. Ściana apsydalna jest ozdobiona dużą mozaiką na szkicu przez Giuseppe Milesi: La Parusia z 1969 r. Baptysteria jest ozdobiona czterema paneli: Alegoria chrztu autor: Ignazio Nicoli, Exodus autor: Luigi Arzuffi, Nowy człowiek autor: Angelo Capelli e Wskrzeszenie Giacomo Marra. [9] Wewnątrz, nad głównym wejściem, jest kolejna niezwykła praca Ignazio Nicoli, która przedstawia dzieła miłosierdzia cielesnego.
Villa Bigoni [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Wzmianka również zasługuje Villa Bigoni Który z dziewiętnastego pochodzenia ma duży ogród, do którego można uzyskać dostęp za imponującą bramę z kutego żelaza.
Ewolucja demograficzna [[[ zmiana |. Modifica Wikitesto ]
Ankietowani [11]
Vittoria Casali: Mieszkańca, bogini, reprezentatywna postać kraju
- W czerwcu rotacji z innymi gminami wydarzenie odbywa się Azzano d’Italia , Twinning z innymi lokalizacjami z tym samym toponimem.
- W trzecią niedzielę września święto Świętego Różańca jest obchodzone, w którym posąg Madonny zostaje wniesiony do procesji.
W gminie znajduje się firma IMETEC, producent małych urządzeń.
Drużyna piłkarska Azzano San Paolo to Fiorente Grassobo Azzano, która gra w prowincjonalnych mistrzostwach 1. kategorii i gra w domu na boisku sportowym „Municipal” z, między innymi, z trasą sportową i półprzepustową, inną Pole regulacyjne w trawie syntetycznej, a także kilka struktur piłkarskich 5 -letnich i tenisa.
W zespole 2003 jest kilku najlepszych graczy.
Miejskie pole Azzano San Paolo odbywa się również spotkania domowe Lions Bergamo, drużyny, która gra w maksymalnej lidze włoskiej amerykańskiej futbolu.
Ponadto istnieje drużyna koszykówki, używa sponsorowanego przez DivlertBasket (Unionte Stezzano Azzano) sponsorowanego przez 035 Computer Science, która gra w regionalnych mistrzostwach Serie D i gra na siłowni „miejskiej”, pseudonim Palanozza (od nazwy prezydenta Prezydenta Prezydenta Firma, Luca Nozza).
W szczególności kraj słynie z wielkiej tradycji Natatorialnej dzięki klasie ranistycznej Marco Bresciani
- ^ Gmina Azzano San Paolo – ustawa
- ^ ISTAT – powierzchnia gmin, prowincji i regionów w spisie z 2011 r.
- ^ A B Dane Istat – Populacja mieszkająca na dzień 31 maja 2021 r. (Dane tymczasowe).
- ^ Klasyfikacja sejsmiczna ( XLS ), Czy rischi.protezionecivile.gov.it .
- ^ Tabela stopni/dzień włoskich gmin zgrupowanych według regionu i prowincji ( PDF ), W Prawo 26 sierpnia 1993, n. 412 , załączony , National Agence for New Technologies, Energy and Sustainable Economic Development, 1 marca 2011 r., Str. 151. URL skonsultowano się z 25 kwietnia 2012 r. (Zarchiwizowane przez Oryginał URL 1 stycznia 2017 r.) .
- ^ Luciano Canepari, Azzano San Paolo , W Dipi – Słownik włoskiej wymowy , Zanichelli, 2009, ISBN 978-88-0-10511-0.way
- ^ CARMELLO France, Emanuele Gambarini (ACACTS of), Słownik włoskiego-Bergamasco , Boldone Torre, Grafital, 2001, ISBN 88-87353-12-3.
- ^ Aa. Itp.,, Słownik toponimii. Historia i znaczenie włoskich nazw geograficznych. , Milan, Garzanti, 1996, s. 1 50, ISBN 88-11-30500-4.
- ^ A B Luigi Pagnoni, Kościół parafialny diecezji Bergamo , Bergamo, wydania IL Conventino i The Sunday of the People, 1974, s. 134-136.
- ^ Azzano San Paolo . Czy Archiwum państwa centralnego . URL skonsultował się 15 marca 2023 r. .
- ^ Statystyka I.Stat Państwo URL skonsultował się w dniach 31-12-2019 .
- ^ Wyniki wyborów administracyjnych z 23 kwietnia 1995 r. . Czy Archiwum historyczne wyborów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .
- ^ Wyniki wyborów administracyjnych 13 czerwca 1999 r. . Czy Archiwum historyczne wyborów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .
- ^ Wyniki wyborów administracyjnych z 12 czerwca 2004 r. . Czy Archiwum historyczne wyborów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .
- ^ Wyniki wyborów administracyjnych z 7 czerwca 2009 r. . Czy Archiwum historyczne wyborów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .
- ^ Wyniki wyborów administracyjnych 25 maja 2014 r. . Czy Archiwum historyczne wyborów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .
- ^ Wyniki wyborów administracyjnych z 26 maja 2019 r. . Czy Archiwum historyczne wyborów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych .
- Leonio Callioni, Lino Manzoni – Źródła historii Azzano San Paolo – Azzano San Paolo 1986
Recent Comments