Henri Collomb (psychiatra) – Wikipedia

Henri Collomb , urodzony 14 grudnia 1913 w Valjouffrey ^{[[[ Pierwszy ]} (Isère) i śmierć 9 października 1979 W Nicei jest francuskim psychiatrą i wojskowym lekarzem. Przez długi czas w Dakar jest jednym z założycieli nowego podejścia do psychiatrii, polegającego na uwzględnieniu czynników związanych z kulturą pacjentów i rejestracji w opozycji do psychiatrii kolonialnej, która oznaczała jego czas.

Uczeń School of the Army Health Service of Bordeaux, Collomb poprowadzi swoją karierę jako lekarz wojskowy rozpoczął się w 1939 r. W Dżibuti sukcesywnie w Somalii w Etiopii, a następnie w Indochinie. W 1958 r. Przybył do Dakar, gdzie był pierwszym posiadaczem przewodniczącego neuropsychiatrii Wydziału Medycznego. Przeprowadził się do nowego centrum szpitala Fann i stopniowo stworzy to, co stanie się szkołą Dakar lub „Fann School”.

Rzeczywiście, Collomb, łamanie psychiatrycznej myśli o swoim czasie, która polega na umieszczeniu koncepcji psychiatrii i psychologii wykutych w Europie w lokalnych populacjach, dąży do zrozumienia specyfikacji kontekstu senegalskiego. Zatem jest w pęknięciu z psychiatrią kolonialną. Aby to zrobić, otacza się francuskimi i afrykańskimi badaczami: psychiatrą, psychologami, etnologami, socjologami, psychoanalitykami, ale także lokalnymi uzdrowicielami.

Będzie uczestniczył w tej grupie Edmond Ortigues, Marie-Cécile Ortigues, Jacqueline Rabiain i Andras Zempléni.

„Jeśli współczesna psychiatria blokuje się w swoich ścianach, potępia się do pozbawienia wolności i niemożności nawiązania kontaktu między opiekunem, ostrożnym i jego środowiskiem. Współczesna psychiatria żyje wówczas z iluzji, z neuroleptykiem i elektroshock, a za dwudziestu lub trzydziestu lat odkryje, że nie poczyniła najmniejszego postępu, podczas gdy całe medycyny rozwinęły się, że nie spełniła swojej misji ^{[[[ 2 ]} . »

• „Złusowujące zaciągnięcia w afrykańskiej psychiatrii”, Afrykańska psychopatologia , 1965; 1 (2): 167-239.
• „Tradycyjne nie do werbalne psychoterapie w Afryce”, Wiadomości psychiatryczne , 1972; 3: 27-34.
• (we współpracy z R. Collignon), „Zachowania samobójcze w Afryce”, Afrykańska psychopatologia , 1974; 10 (1), s. 1 79 i nast.
• «Z L’tthnnut Lyricson Psychiatria społeczna», Kanadyjska recenzja psychiatrii , 1979; 24: 459-469.
• „Śmierć społeczno-somatyczna”, Psychologia medyczna , 1979; 1 1 (8): 1637-1644.
• „Dla psychiatrii społecznej”, Terapia rodzinna , 1980; 1 (2): 99-107.
• „Witchcraft-antropofagia (geneza i funkcja)”, Ewolucja psychiatryczna , 1978; 43 (3): 499-520.

• (W) Alice Bullard, «Krytyczny wpływ Frantz Fanon i Henri Collomb: Rasa, Płeć i Testy osobowości w Afrykanach Północnych i Zachodnich», Journal of the History of the Behavioural Sciences , 2005, tom. 41, N ^O 3, P. 225-248.
• Robert Arnaut, Szaleństwo nauczane: unikalne podejście profesora Collomb do leczenia szaleństwa , De Vecchi, Paris, 2006 (ISBN 978-2732883113 )
• S. i M. Boussat, „O Henri Collomb (1913–1979): Od psychiatrii kolonialnej do psychiatrii bez granic”, Drugi, kliniki, kultury i społeczeństwa 2002; 3 (3): 411-424. wznawiać
• Léopold Sédar Senghor, „Henri Collomb (1913–1979) lub sztuka umierania na uprzedzenia”, Afrykańska psychopatologia 1979; 15 (2): 137-9.
• Henri Collomb: Profesor Medicine, 1913–1979: Jego praca, jego ludzkość , Komitet pamiątki osoby i dzieła Henri Collomb, Valbonnais, 1980, 62 P.