Franz Ernst Neumann – Wikipédia

Franz Ernst Neumann ( 11 września 1798 – 23 maja 1895 ) jest pruskim mineralogerem, fizykiem i matematykiem.

Neumann urodził się w Joachimshal, w czasie królestwa Prus. Franz Ernst Neumann jest synem rozwiedzionej hrabiny Charlotte Fridierike Wilhelmine von Mellin (z) , Z domu von kahlen (z) . (1753–1830) i jego kierownik dziedzictwa Franz Ernst Neumann. W 1814 r. Porzucił studia w berlińskim gimnazjum, aby zaangażować się w 9 ^{To jest} Pułk Grenadierów podczas kampanii przeciwko Napoleonowi. Jest bardzo poważnie ranny w bitwie pod Ligny i musi trzymać łóżko przez wiele tygodni. Pod koniec wojny wrócił do gimnazjum, a następnie wszedł na University of Berlin jako student teologii, ale szybko zwrócił się do przedmiotów naukowych.

Jego pierwsze artykuły dotyczą głównie krystalografii i zasłużyły mu na traktowanie jako prywatny na University of Königsberg, gdzie został adiunktem mineralogicznym i fizyki w 1828 r., Został założony w 1829 r. Dzięki wsparciu Friedricha Wilhelma Besselm. W 1831 r. Badał masowe ciepło i opublikował przedłużenie prawa Dulong i małych ciał. Podczas studiów został członkiem Urburschenschaft ^{[[[ Pierwszy ]} .

Od 1832 r. Neumann pracował nad falą teorii światła. Osiąga wyniki podobne do wyników Cauchy i formułuje prawo podwójnego załamania podobnego do prawa Fresnela. Następnie stara się matematycznie podać warunki na interfejsie dwóch krystalicznych materiałów.

Następnie zwrócił się do elektrodynamiki i opublikował w 1845 i 1847 roku dwa artykuły ustanawiające prawa indukcji. Jego artykuły poprzedzają artykuły Hermanna Ludwiga von Helmholtza i Lorda Kelvina, pokazujące, że indukcję można traktować poprzez ochronę energii.

Neumann Little Publishes, większość jego prac jest wystawiana na jego kursach, założył z Carlem Gustavem Jacobi w 1834 r. Seminaria matematyczno-fizyczne , Jacobi udziela lekcji matematyki, podczas gdy Neumann dba o lekcje fizycznej matematyki. Niewielu studentów opracowało oryginalne badania w tych seminariach, z godnym uwagi wyjątkiem Gustava Kirchhoffa, który ustanawia prawa Kirchhoffa na podstawie projektu badawczego ustanowionego podczas tych seminariów. W Niemczech powstanie kilka innych seminariów, biorąc jako model matematyczno-fizyczne De Neumann i Jacobi. W 1862 r. Został zagranicznym członkiem Królewskiego Towarzystwa.

Jego syn, Carl Gottfried Neumann, jest także matematykiem. Neumann wycofał się z nauczania w 1876 r. Zmarł w Königsberg w 1893 roku w wieku 95 lat.

• (W) «Frank jest nikt Neumann», Dans Encyclopaedia Britannica , 1911 [Szczegóły edycji] [[[ Ernst Neumann (W) Lire online na Wikisource ] .
• Olesko, Kathryn M. Fizyka jako powołanie: dyscyplina i praktyka w seminarium Koenigsberg for Physics . Ithaca, NY i Londyn: Cornell University Press, 1991.
• Rudolf Fritsch, E. Neumann-Redlin z Meding, T. Schenk (red.): Franz Ernst Neumann (1798–1895) – na 200 urodziny fizyka i wykresów matematyki i kryształów . Verlag „Terra Baltica”/ Ludwig Maximilians University w Monachium, Kaliningrad/ Monachium 2005, (ISBN 3-922480-17-9 ) .
• Peter Paufler (z) , E. Neumann-Redlin z Meding: Franz E. Neumann. Na 200 urodziny Königsberga Mineralogue and Fizyk W: Raporty niemieckiego społeczeństwa mineralogicznego Beih. Z. eur.J. mineral. Lot. 10, Nie. 1, 1998, S. 13-21.
• Andreas Trunschke (z) : Fizyk Königsberg F. Neumann i prusa Academy of Sciences. W: Seria NTM dla historii nauk przyrodniczych, technologii i medycyny. 27, 2, Lipsk 1990, s. 1–11.
• Albert Wangerin: Franz Neumann i jego praca jako badacza i nauczyciela. Vieweg, Braunschweig 1907.
• Eberhard Neumann-Redlin z Meding: Uczeni na „starym neuroßgärter Friedhof”, cmentarzu Schnelled Königsberg. W: List obywateli Königsberg. NIE. 80, 2012, s. 54–56.