Pierre Hébert (dyrektor) – Wikipedia

Posted on by
before-content-x4

Pierre Hébert (urodził się W Montrealu) jest producentem, reżyserem, aktorem, scenarzystą i kompozytorem Quebecu.

after-content-x4

Studiował w antropologii, specjalizując się w archeologii nordyckiej [[[ Pierwszy ] , podczas robienia filmów rzemieślniczych wygrawerowanych na filmie ( Zielona historia , 1962; Historia dziecka , 1962). W 1964 roku zdał sobie sprawę Opus 1 . Wokół percepcji (Znany w języku francuskim pod tytułem Wokół percepcji ) [[[ 2 ] .

Równolegle jest jednym z redaktorów recenzji filmu Cel , gdzie pisze w szczególności o pierwszych filmach Jeana Pierre’a Lefebvre i Jacquesa Leduca [[[ 3 ] .

W latach 1965–1999 Hébert był zatrudniony przez National Canadian Film Office, gdzie po raz pierwszy pracował w studio animacji angielskiej produkcji. Pierwsze filmy, które tam nakręcił, są inspirowane muzyką seryjną [[[ Pierwszy ] ( OP Hop – Wskakuj W Opus 3 ) i może być przymocowany do żyły kina strukturalnego. W 1968 roku podpisał pojedynczy film dydaktyczny, Eksplozja populacji , którego oryginalny angielski tytuł jest Eksplozja populacji I na co współpracuje z muzykiem jazzowym Ornette Coleman. W 1969 roku poszedł do francuskiej produkcji, gdzie był krótkim producentem, w latach 1970–1971. Hébert powrócił do realizacji do 1996 roku.

W latach 1974–1982 zmienił trylogię inspirowaną dramaturgią Bertolt Brecht, złożoną z Święty Mikołaj ! Święty Mikołaj ! (1974), Między psami i wilkiem (1978) i Wspomnienia wojenne (1982). Technicznie filmy te charakteryzują się użyciem wyciętych elementów, od grawerowania filmów po cele narracyjne (z wyjątkiem pierwszego filmu w trylogii) oraz użyciem sekwencji realnych zmian [[[ Pierwszy ] . W 1996 r. Został dyrektorem studia animacji-Jeunesse programu francuskiego. Pod koniec 1999 roku opuścił ONF i został niezależnym artystą [[[ 4 ] .

W latach 80., po Wspomnienia wojenne , Pierre Hébert tworzy filmy ze współpracy i improwizacji z innymi artystami. Kilka lat później zaprojektował występy grawerowania na żywo. Na początku lat 2000., wciąż w ramach tych występów, zastąpił grawerowanie filmu cyfrowym urządzeniem do rysowania [[[ 2 ] Wydajność Ballada na Blinkity Blank , podany z włoskim kompozytorem Andreą Martignoni, artysta wraca do grawerowania filmów, łącząc go z cyfrowym rysunkiem. [[[ 5 ] Ten powrót do grawerowania filmu jest potwierdzony przez kilka instalacji (w tym Scratch – 2 – migające polifony w 2017 r.) I film Ale ptak nie śpiewał [[[ 6 ] W [[[ 7 ] .

Występy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pierre Hébert, starając się stworzyć wydarzenie wokół jego krótkich filmów Piosenki i tańce świata nieożywionego : Trzech improwizatorskich muzyków (Jean Derome, Robert Marcel Lepage i René Lussier) interpretuj ramy dźwiękowe prognozowanych filmów na żywo na żywo na żywo na żywo na żywo [[[ 8 ] . W tym kontekście jesienią 1984 r., Podczas pokazów podanych w Montrealu, Rouyn i Quebecu, ścieżce dźwiękowej Piosenki i tańce nieożywionego świata: Metro Przybrać kształt. Ten dialog z muzykami zachęca twórcę filmowego, aby chciał postawić się w pozycji improwizatorskiej artysty. W ten sposób wyobraża sobie urządzenie, które pozwala mu wyrywać pętlę filmową na żywo [[[ 9 ] . Występuje po raz pierwszy w ramach multidyscyplinarnego programu Jeana DeRome Confitures de Gagaku , zaprezentowany w Montrealu w 1986 roku i na otwarciu Victoriaville Current Music Festival w 1987 roku [[[ Pierwszy ] .

. Pierwszy Pożegnanie z Bipedal , występ kina muzycznego w hołdzie dla Henri Michaux. Pierre Hébert Jest klamra na żywo, podczas gdy trzej improwizowani muzycy Piosenki i tańce świata nieożywionego [[[ dziesięć ] . W październiku tego samego roku nowy program zatytułowany Adieu Leonardo Został zaprojektowany, w hołdzie Léonardo da Vinci i w ramach wystawy Muzeum Sztuk Pięknych w Montrealu poświęca mistrza renesansu, na muzycznej partyturze złożonej przez Roberta Marcela LePage’a.

W 2014 r., Z okazji stulecia Normana McLarena, odpowiedział na zamówienie Centrum Sztuki Współczesnej w Glasgow (Szkocja) i stworzył Toczące się blinkty ( Ballada na Blinkity Blank ) [[[ 7 ] , z włoskim muzykiem Andreą Martignoni, występem, który zostanie w szczególności podjęty w Muzeum Château d’Annecy [[[ 11 ] i w Quebec Cinémathèque [[[ dwunasty ] . Ten występ jest częścią większej serii zatytułowanej Cyfrowe zarysowanie , zainicjowany w 2009 roku i który oznacza powrót Héberta do grawerowania filmów, ta seria programów na podstawie kombinacji obrazów uzyskanych cyfrowo i obrazów wygrawerowanych bezpośrednio na filmie [[[ 7 ] .

Miejsca i zabytki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zainspirowany przez Piosenki i tańce nieożywionego świata: Metro , który zrobił w 1984 roku, a następnie przez filmy prekursorowe Statua Giordano Bruno I Herqueville , Hébert podjął w 2009 roku imponującą serię zatytułowaną Miejsca i zabytki [[[ 13 ] . Artysta wyjaśnia swoje podejście w następujący sposób: „Chodzi o to, aby strzelać na całym świecie, pozornie banalne sceny codziennego życia, które odbywają się wokół zabytków lub cokolwiek innego niż„ możemy uznać za znaczniki czasu, historii, pamięci i zapomnienie, a zatem stanowią pewien obraz obecnego czasu. Celem jest to, że wszystkie filmy, instalacje i strony internetowe, z ich obrazami niczego, stają się rodzajem pomnika na świecie ”. [[[ 14 ] Zaczął od Praga-Florerenc , seria jest kontynuowana w szczególności z Miejsce Carnot-Lyon (nr 2), Thunder River (nr 4), John Cage-Halberstadt (Nr 5), Film Bazina (nr 8) [[[ 15 ] W Statua Roberta E. Lee w Charlottesville (nr 9) [[[ 16 ] , I Góra Fuji widziana z pociągu (Nr 11). Seria obejmuje również instalacje [[[ 17 ] : Berlin – upływ czasu (numer 6) [[[ 18 ] I Cycling Utrecht (nr 7). W 2014 r. Festiwal filmów animacji Annecy Międzynarodowy zaprezentował specjalny program zatytułowany „Pierre Hébert, Miejsca i zabytki ».

Jako dyrektor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jako producent [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aktor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jako scenarzysta [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Kompozytor [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Hébert, Pierre ” Niektóre niezgodne notatki », Asifa Canada W tom. 16, N O 2, W P. 12-13 (ISSN 0828-7511 ) .
  • Hébert, Pierre ” Journal of a Filmer, który poszedł do ponownego odkrycia Direct », Ruchomy W tom. 7, N O 3, W P. 26-29 (ISSN 0820-8921 ) .
  • Hébert, Pierre. „Pierre Hébert: List z Kanady”. Kino , nr 51 ( ), s. 81-83.
  • Hébert, Pierre. „Twórca filmowy w obliczu nowych technologii”. Recenzja Cinémathèque , nr 9 ( – ), P. 9-10.
  • Hébert, Pierre. Angel and Plc: Słowa o kinie animacji i innych tematach . Laval: Les 400 Pary (Cinema), 1999, 287, 5p.
  • Hébert, Pierre. Body, język, technologia: Texts, 1985-2004 . Montreal: 400 strzałów (kino), 2006, 210p.
  • Hébert, Pierre. „Filmowcy i muzycy improwizują”. Recenzja Cinémathèque , nr 97, (czerwiec- ), s. 15.

Nagrody [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • 1985: Melkweg Cinema Award for Reality Research (Amsterdam) [[[ 19 ]
  • 1988: Nagroda Heritage-McLaren przyznana przez Asifa-Canada
  • 2004: Prix Albert-Tessier [[[ 19 ]

Nominacje [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  1. ↑ A B C i D Jean, Marcel, 1963- W Pierre Hébert, animowany człowiek , 400 strzałów, (ISBN 978-2-921620-87-1 , OCLC 37369875 W Czytaj online )
  2. ↑ A et b Jean, Marcel, 1963- i Coulombe, Michel, 1957- W Słownik kinowy Quebec , Boréal, (ISBN 2-7646-0427-0 , OCLC 66894275 W Czytaj online )
  3. ↑ Marcel Jean ” Cel 1960-1967, przygoda recenzji filmu „Indpending” », 24 obrazy W W P. 16-19 (ISSN 0707-9389 W Czytaj online )
  4. ↑ ‘ Biografia Pierre’a Héberta » , NA Pierrehebert.com (skonsultuję się z )
  5. ↑ Nicolas Thys, ‘ Annecy J-3 | 24 obrazy obrazów » , NA 24 obrazy obrazów W (skonsultuję się z )
  6. ↑ © Citia W ‘ Annecy> Program> Arkusz » , NA www.annecy.org (skonsultuję się z )
  7. ↑ A B i C ‘ Uwagi na temat Blinkity puste – Zakres zewnętrzny » , NA www.horschamp.qc.ca (skonsultuję się z )
  8. ↑ ‘ Pierwszy film „Songs and Dances of the Inimate World – The Metro” » , NA Bilan.usherbrooke.ca (skonsultuję się z )
  9. ↑ ‘ 6-z nowych grawerowania w filmie na żywo | Pierre Hébert » (skonsultuję się z )
  10. ↑ Marcel Jean ” Pierre Hébert na Rendez-Vous du Cinéma Québécois », Obowiązek W W P. 8 ( Czytaj online )
  11. ↑ Actimage Consulting Sas W ‘ Ciné-Concert: Ballad on Blinkity Blank » , NA Musees.annecy.fr (skonsultuję się z )
  12. ↑ ‘ Ballada na Blinkity Blank, Performance Pierre Hébert i Andrea Matignoni | Quebec Cinémathèque » , NA www.cinematheque.qc.ca (skonsultuję się z )
  13. ↑ Nicolas Thys, ‘ Miejsca i zabytki » , NA vitheque.com W (skonsultuję się z )
  14. ↑ © Citia W ‘ Strona główna> O> Archiwa> 2014> Program> Arkusz » , NA www.annecy.org (skonsultuję się z )
  15. ↑ André Habib, « Pierre Hébert: The Rexponer (w śladach Bazina) », 24 obrazy obrazów W W P. 44-47 ( Czytaj online )
  16. ↑ ‘ Statua Roberta E. Lee w Charlottesville autorstwa Pierre’a Héberta – na zewnątrz » , NA www.horschamp.qc.ca (skonsultuję się z )
  17. ↑ Forum obrazy W ‘ „Berlin – Le Passage du Temps”, instalacja wideo Pierre Hébert » , NA Forum obrazów (skonsultuję się z )
  18. ↑ ‘ Berlin – upływ czasu » , NA 24 obrazy (skonsultuję się z )
  19. ↑ A et b ‘ Pierre Hébert otrzymuje nagrodę Alberta-Tessiera » , NA McC.gouv.qc.ca , Ministerstwo Kultury i Komunikacji, (skonsultuję się z ) .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

  • Olivier Gotowany W Wielka książka animowanych technik kinowych , Paryż, Dunod, , 360 P. (ISBN 978-2-10-077778-5 ) , „Za kulisami Scratch (tryptyk 3) »
  • Odważ, Diane. Hołd dla Pierre’a Héberta, Rycinki na film, kino, pokazy: recenzja prasy . Montreal: Cinémathèque Québécoise, 2000, 11p.
  • Benew, Giannalberto. Animacja: A World History: Tom III: Contemporary Times . Boca Raton: CRC Press, 2015, VIII, 416p. (Vol. 3)
  • Corbet, Maurice; Hébert, Pierre. Rysunek: Norman McLaren / Pierre Hébert: A artystyczny Fiilation . Montreuil: éditions de l’oeil, 2014, [96] str.
  • Jean, Marcel. Pierre Hébert, animowany człowiek . Laval: Les 400 Coups (Cinema), 1996, 223p.
  • Jean, Marcel ” The New Cinematheque: Remails of Unisidified Images », 24 obrazy W N O 75, grudzień 1994 – styczeń 1995, P. 26-34 (ISSN 0707-9389 ) .
  • (W) s.n., ‘ Ottawa ’88 Międzynarodowy Festiwal Animacji » W Asifa Canada W tom. 16, N O 3, W P. 1-11 (ISSN 0828-7511 )
  • Welsh, Henry. „Płacz poety: Hébert”. Młody kino , nr 170 (listopad- ), s. 34–37.
  • La Rochelle, Réal. „Występ-muzyka kinowa z Pierre Hébert: audiowizualna defenestracja (notatki do testu)”. Kanadyjski przegląd teorii politycznej i społecznej , Lot. 14, Not 1-3 (1990), s. 190-203.
  • Jean, Marcel ” Pierre Hébert and It: Grawerowanie filmów i zaawansowana technologia », Asifa Canada W tom. 21, N O 3, W P. 18-19 (ISSN 0828-7511 ) .
  • Blois, Marco, « Pierre Hébert », 24 obrazy W N Ty 3-84, W P. 52-57 (ISSN 0707-9389 ) .
  • McSorley, Tom. Zarysowania powierzchni. «Animowana sztuka Pierre’a Héberta». Weź jeden , Lot. 6, nr 16 (Summer 1997), s. 34–36.
  • (W) Philippe, Fabien, ‘ Living Cinema Bejrut: Pierre Hébert w Libanie » W 24 obrazy W N O 134, W P. 52 (ISSN 0707-9389 )

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Zasoby audiowizualne Voir et modifier les données sur Wikidata:

after-content-x4