æthelwold z Winchester – Wikipedia

Æthelwold to kościelne kościelne anglosaskie urodzone między 904 a 909 i zmarli Pierwszy ^Jest 984 sierpnia . Biskup Winchester od 963 r Regularna umowa .

Jest świętym kościołów chrześcijańskich Pierwszy ^Jest sierpień.

Æthelwold urodził się w szlachetnej rodzinie Winchester ^{[[[ Pierwszy ]} . Jego imię jest również napisane Wentylator W Ethelwold W Ethelwoldus W Adelwold Lub Adweil .

Od końca 920 roku służył sądowi króla æthestan; Jego biograf Wulfstan Kantor opisuje go jako „Nierozerwalny towarzysz króla” , który dużo się uczy obok swojego suwerenu. Król sprawia, że ​​poświęca kapłana przez ælfheah łysym, biskupa Winchester, tego samego dnia co Dunstan. Po spędzeniu późnych lat 30. na studiach z ælfheah, æthelwold wyjechał w Glastonbury, którego Dunstan został mianowany Abbé. Studiuje tam gramatykę, metrykę i patrystykę i osiąga ranga Dean.

Za panowania Eadda (946-955) chce podróżować do Europy, aby rozwinąć swoją wiedzę na temat życia monastycznego, ale król odmawia mu pozwolenia i mianuje opat starego Monastycznego miejsca w Abingdon w Oksfordzie, która jest gospodarzem W czasach świeckich kapłanów ^{[[[ Pierwszy ]} . Lata spędzone w Abingdon są niezwykle produktywne: przechodzi do budowy kościoła, naprawy krużrowców i ustanawia reguły benedyktyńskie.

Po śmierci Eadda jego siostrzeńca Eadwig zastąpi go i zmusił do wygnania Dunstan, głównego doradcy jego poprzednika. Nie uniemożliwia to przez chwilę uczestnictwa w życiu sądu podczas krótkiego panowania Eadwiga (955-959).

Przyszły król Edgar, który otrzymał nauczanie æthelwold podczas swojej młodości, z pewnością przychylnie wpływa go rząd benedyktyny. Æthelwold naturalnie popiera go w sukcesji śmierci Eadwiga ^{[[[ 3 ]} . Wydaje się, że jest umieszczony w osobistej służbie króla Edgara w 960-963, ponieważ w tym okresie napisał dużą liczbę czarterów ^{[[[ Pierwszy ]} .

Saint Benoît powierzył swoje rządy swojemu uczniowi Saint Maur (klasztor Saint Gilles, Nîmes, 1129).

Æthelwold jest koronowanym biskupem Winchester the 29 listopada 963 . W następnym roku, za zgodą króla Edgara i poparciem zbrojnego wojska prowadzonego przez oficera królewskiego, został wydalony do duchownych katedry Winchester (stary i nowy minster), aby zastąpić ich Abingdonem mnichów; Król poprosił o pozwolenie na papieża poprzedniej jesieni. Między 964 a 971, æthelwold udało się do powtórzenia klasztorów w Couttsey, Milton Abbas, Peterborough, Ely i Thorney, a także na klasztor Nunnaminster w Winchester. Wprowadza także szczególną gorliwość w odzyskiwaniu ziemi, którą uważa za wycofany ze społeczności religijnych, zanim został wycofany, i nie waha się użyć fałszywych dokumentów, aby ustalić swoje prawa ^{[[[ Pierwszy ]} .

Æthelwold stanowi niezbędne poparcie dla benedyktyn podczas panowania Edgara i jest autorem wszystkich głównych dzieł propagandy wyprodukowanych w tym czasie w Anglii. Może liczyć na poparcie Edgara jako swojej żony ælfthryth, a w swoich pismach podkreśla rolę Edgara w uzupełnieniu klasztorów, określając go jako przedstawiciela Chrystusa. Planuje parę królewską ważną rolą w nadzorze klasztorów i klasztorów ^{[[[ 4 ]} . Jest jeszcze bardziej radykalny niż dwóch innych wielkich współczesnych reformatorów monastylizmu, Dunstan i Oswald: szanują praktykę obowiązującą na kontynencie i utrzymują mnichów jak świeccy kapłani w ich miejscach życia, podczas gdy Ethelwold przechodzi do wydalenia przez siłę siły siły. świeccy duchowni, aby zastąpić ich mnichami ^{[[[ Pierwszy ]} . Æthelwold kilkakrotnie w jego pismach “Kler” i „Kwaśność” , ponieważ podobnie jak inne benedyktyny, uważa duchowieństwo za nieczyste i niezdolne do służenia ołtarzu, jak w przypadku jakiejkolwiek innej formy służby religijnej: wielu członków duchowieństwa jest rzeczywiście małżeństwem i nie obserwuje reguły monastyczny ^{[[[ 5 ]} .

Jest autorem Regularna umowa angielska mnisi narodowości , z 973 ^{[[[ 6 ]} . Ta kolekcja tekstów dotyczy praktyk monastycznych w Europie Zachodniej i powoduje uzupełnienie rządów świętego Benedykta, który zrównoważony wpływa na episkopat Anglii, narzucając pierwszeństwo mnichów.

Benedyktyny tamtych czasów były znacznie bardziej piśmienne niż stulecia -a ich szkoły są lepsze. Æthelwold uczy się z najbardziej zaawansowanymi uczniami w Winchester i pojawia się w ich pismach wielkiego szacunku i przywiązania. Praca, którą opuści, napisany po łacinie lub starym angielskim, pokazuje, że był intelektualistą wysokiej jakości; Jego pisma w języku narodowym prawdopodobnie odgrywają ważną rolę w rozwoju starszego angielskiego bardziej znormalizowanego ^{[[[ Pierwszy ]} . Część jego fortuny służy do odbudowy kościołów, a także jest patronem sztuki kościelnej. Warsztaty artystów, które założył, pozostają wpływowe po jego śmierci, w tym poza krajem ^{[[[ Pierwszy ]} .

W stuleciu po jego śmierci przypisano mu reputację zręcznego złota, do którego powinniśmy wytwarzać zestaw metalicznych obiektów w Abingdon, w tym wiele postaci i przedmiotów metali szlachetnych, dzwonów, a nawet organów rurowych. Jest prawdopodobne, że ta reputacja jest późniejszą legendą, która jest znacząca co do wysokiego szacunku, w którym odbyła się praca Goldsmitha ^{[[[ 7 ]} . Æthelwold jest urzędowany, gdy u szczytu Szkoła Winchesteru Manuscript Oświecenie Winchester; To on nakazuje najważniejszy manuskrypt tej szkoły, błogosławieństwa świętego æthelwold. Zamówił także rekonstrukcję katedry Winchester, która została ukończona w 980 roku.

Æthelwold odgrywa również ważną rolę polityczną. Pod koniec panowania Edgara poślubił przyczynę æthelred, syna ælfthrytha, który zawsze go chronił. Ze swojej strony Dunstan i Oswald wydają się raczej poparli syna, który Edgar miał z poprzedniej żoną: męczennikem, który w końcu wspina się na tron. Édouard został zamordowany w 978 roku, a następnie wydaje się, że gra jest bardzo wpływowym doradcą młodych, wciąż nieletnich. Niezwykłe jest również to, że dopiero po śmierci æthelwold Walk podejmuje pewne działania przeciwko interesom niektórych zreformowanych placówek monastycznych, takich jak opactwo Abingdon. Kiedy ten ostatni opisał swoje prawa w 993 roku, król napisał, że śmierć æthelwold pozbawiła kraj „Człowieka, którego praca i duszpasterstwo służyły nie tylko [jego] własne interesy, ale także interesy wszystkich mieszkańców kraju. ^{[[[ 8 ]} »

Æthelwold umiera Pierwszy ^Jest 984 sierpnia w Beddington, w Surrey ^{[[[ 6 ]} . Został pochowany w krypcie Old Minster w Winchester, ale dwanaście lat po jego śmierci, pewien ælfhelm, mieszkaniec Wallingford, twierdzi, że został uzdrowiony z jego ślepoty po przejściu do grobu æthelwold. To cudowne uzdrowienie jest uważane za znak jego świętości, a jego ciało przenosi się z krypty do chóru katedry. Ustalono, że w XII ^{To jest} Sto lat Abingdon Abbey udało się zdobyć ramię i nogę.

Jeden z jego studentów, Wulfstan Kantor , pisze biografię, która z pewnością odgrywa dużą rolę w rozprzestrzenianiu się jego kultu. Około 1004, ojciec ælfric d’Ensham, inny uczeń æthelwold, produkuje skróconą wersję tekstu Wulfstana w języku łacińskim i starym angielskim. Jednak charakter æthelwold, ponieważ jest on przedstawiony przez Wulfstan, budzi szacunek niż oddanie, a jego kult nigdy nie staje się bardzo popularny. Ma reputację twardości (Wulfstan opisuje, że nakazuje na przykład mnich, aby zanurzyć ręce w gotującym doniczce, aby udowodnić swoje oddanie), która nie jest dzielona przez innych monastycznych reformatorów z X ^{To jest} wiek. Jego znaczenie w ruchu reformowym nigdy nie zostało zakwestionowane, ale jego wkład w dziedzinę kultury od dawna był zignorowany.

Æthelwold jest świętym kościołów katolickich i prawosławnych Pierwszy ^Jest Sierpień, chociaż nigdy nie został formalnie kanonizowany. Tłumaczenie jego relikwii jest również obchodzone 10 września ^{[[[ 9 ]}

• (W) Julia Kurhan W «Ideologia dziesiątej angielskiej benedyktyńskiej„ reform ”» , W Kwestionowanie granic średniowiecznej historii: dziedzictwo Timothy Reuter , Brepols, 2009 (ISBN 978-2-503-52359-0 )
• (W) David Rolnik W «Ethelwold» , W Oxford Słownik Świętych , Oxford, Oxford University Press, 2011 (ISBN 9721927764 ) .
• (W) Szymon Keynes W «Æthelred II» , W Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, 2009 ( Czytaj online )
• (W) Michael Walsh W Nowy Słownik Świętych: Wschód i Zachód , Burns & Oates, 2007 , 646 P. (ISBN 978-0-86012-438-2 I 0-86012-438-X )
• (W) Wulfstan de Winchester W Życie św. Æthelwold , Oxford University Press
• (W) Barbara Yorke W «Æthelwold [ST æthelwold, Thelwold] (904×9-984)» , W Oxford Dictionary of National Biography , Oxford University Press, 2004 ( Czytaj online ) .

• Zasoby związane z religią :
• Zasób sztuk pięknych :
• Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :

Æthelwold de Winchester
Poprzedzony		Śledzony przez