Charles Ier (Grand-Duc of Bade)-Wikipedia
Charles I Jest Frédéric de Baden (Charles-Frédéric de Baden) urodził się w Karlsruhe i zmarł w tym samym mieście. Zastępując swojego dziadka Charlesa-Guillaume de Baden-Durlach, był Margrave z Baden-Durlach w 1738 r., A następnie zebrał się pod jego imieniem wszystkie majątek jego domu przez dziedzictwo w 1771 r., Margrave z Baden. Został wyborcą Badenu przez przerwa imperium w 1803 r., W 1806 r. Został wychowany do wielkiej godności w 1806 roku.
Jest synem Frédérica de Baden-Durlach i Anne-Charlotte-Amélie d’Orange-Nassau, córki Prince Jean-Guillaume-Friso D’Orge, Stathouder of the United Provinces i Marie-Louise de Hesse-Cassel, który uważa Regencja z talentem dla swojego syna.
Charles-Frédéric de Baden jest cytowany jako sam typ oświeconego despota epoki świateł za jego sprawiedliwe postępowanie w swoich stanach złego. Jest szczególnie przekonany idei francuskich fizjokratów. Guillaume-François le Trosne, ważny członek ruchu fizjokratycznego, nawet poświęca mu swoją książkę Porządku społecznego W 1777 r.
W wieku 10 lat odziedziczył państwa Charlesa-Guillaume w 1738 r. W 1738 r., Jego dziadek dołączył do domen Baden-Baden , który przypomina mu sukcesję w 1771 r. I został podniesiony w 1803 r. Do rangi wyborcy Imperium.
Po raz pierwszy panując pod rządami swojej babci Madeleine de Wurtemberg, został ogłoszony major i poślubił Caroline-Louise de Hesse-Darmstadt w 1746 roku.
Założył uniwersytety, opracował planowanie miasta (zwłaszcza przez Fundację Karlsruhe [[[ Pierwszy ] ), zabraniał użycia tortur w Margraviat w 1763 r., Niewolnictwo w 1783 r. Jego związek był szczęśliwy i urodziło się trzech synów; Przyszłość Margraviat wydawała się pewna.
Zmieszany z wydarzeniami rewolucji francuskiej, wita francuskie emigrantów na swoich ziemiach, a zwłaszcza księcia Enghien, byłego księcia krwi, czasowi zaangażowanego w starszą wnuczkę Caroline, zanim zwrot wydarzeń zmusił go do anulowania zaangażowania . Książę, który mieszka w Ettenheim, zostanie później nielegalnie usunięty przez francuską policję, wypróbowany i stracony w 1804 roku.
W tym samym czasie Margrave doskonale poślubiła swoje wnuczki: w 1793 I Jest , W 1797 r I Jest z Bawarii, podczas gdy jego siostra Frédérique poślubi Gustave IV Adolphe ze Szwecji.
Traktat Lunéville sprawia, że Charles-Frédérica traci swój dobytek na lewym brzegu Renu, ale dzięki polityce prowadzonej przez jego ministra Le Barona ( Baron ) Sigismund von Reitzenstein, Margrave otrzymuje mocno rekompensowany przez pierwszy konsul, a następnie cesarz francuskiego Napoleona I Jest który powiększa swoje stany, przypisując mu czasowe biskuprykowie Konstancji, Bazylea, Strasburga, Spire, Austriackiego Brisgau, Ortnau, nadał mu godność wyborczą przez odzyskanie 1803 , Tytuł Grand Duke. Tak więc w 1802 r. Zabezpieczył opactwo Alleheiligen, które należało do porządku premontés.
Rzeczywiście, Napoleon I Jest chciałem uczynić państwa południowych Niemiec „państw tamponowych” między Francją a Austrią. W tym celu cesarz francuskiego udziela wnuka i spadkobiercy wielkiego księcia, księcia wyborczego Charlesa-Louis-Frédérica, ręki jego przybranej córki, Stéphanie, córki Claude de Beauharnais, który przynosi posłusznie prawego banku prawego Banku. Były palatynian Renu (z Heidelbergiem, Mannheim i Schwetzingen) [[[ 2 ] .
Konieczne jest również policzenie Johanna Nicolausa Friedricha Brauera wśród ważnych doradców suwerennych Badois.
Margrave Charles-Frédéric przypadkowo stracił swojego najstarszego syna w 1801 roku. Starzenie się, coraz bardziej wodze władzy swojemu młodszemu synowi, Prince Louisowi, znanego zboczenia, który wie, jak obejść starego mężczyzny i prowadzi swojego siostrzeńca młodego księcia spadkobiercę w szalonej rozpustce, która będzie się doczekać jej końca.
Wielki książę zmarł w 1811 r. O 82, po 73-letnim panowaniu.
Charles I Jest Frédéric należy do czwartego oddziału domu Baden, z pierwszej gałęzi Ducal Baden House. Należy do linii Baden-Durlach, zwanej Branch Ernestine , założone przez Ernesta de Baden-Durlach. Ta wciąż istniejąca linia jest obecnie reprezentowana przez księcia Maximilien de Baden.
Zwróć uwagę, że hipoteza-nie potwierdzona tak dalekie od męskiego dziecka urodzonego w Stéphanie i Charlesa-Louis-Frédérica, który zniknąłby, enigmatyczny Kaspar Hauser. Postawiony w tajemnicy przez hrabinę Hochberg, zostałby zamordowany na rozkaz wielkiej księżnej Sophie.
Dynastyczne małżeństwo [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Charles I Jest Frédéric de Baden poślubia Caroline-Louise de Hesse-Darmstadt (1723-1783), córka Landgrave Louis VIII de hesse-darmstadt.
Z tego związku rodzi pięcioro dzieci:
- Charles-Louis (1755-1801), w 1774 r. Poślubił Amélie de Hesse-Darmstadt (1754-1832);
- Frédéric (1756–1817), w 1791 r. Poślubił Louise de Nassau-Useingen (1776–1829), bez potomstwa;
- Louis I Jest (1763–1830), w 1818 r. Zastąpił swojego siostrzeńca Charlesa II z Badenu i poślubił Catherine Werner de Langenstein, bez potomstwa;
- Syn (1764-1764), martwy;
- Louise-Auguste (1767-1767), Stillborn.
Kontrowersyjny związek [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Odowate w 1783 roku, ale wciąż żarliwe, Charles-Frédéric de Baden stara się ponownie małżeństwo. Jego najstarszy syn i jego synowa, nie mając żadnych potomków mężczyzn i obawiając się stracić swoje prerogatywy na rzecz młodszych przyrodnich braci, sprzeciwiają się temu projektowi i zachęcają starą Margrave do wzięcia kochanki. Ich wybór jest dokonywany na uroczej młodej dziewczynie wokół nich, Louise-Caroline, córce Barona Louisa-Henri Geyera von Geyersberg, w wieku 15 lat (Margrave ma 55).
Dziewczyna nie chce zostać ulubieńcem i wymaga małżeństwa. Tak więc, w 1788 r., Sześćdziesiąte Margrave poślubiły jednego z 19 -letnich przedmiotów, który został stworzony Comtesse von Hochberg. Z tego związku rodzi pięcioro dzieci:
Urodzone z morganatycznego małżeństwa dzieci tego drugiego łóżka są tradycyjnie nie -dydastycznych i noszą imię i tytuł ich matki (Hochberg, Count i hrabina von Hochberg).
Jednak w 1817 r. Dom Baden (linia Baden-Durlach, znana jako linia Ernestine), ryzykując gaszenie, wielki książę Karol II, zbliżony do jego końca i bez potomków męskich, aby zapobiec, aby Wielki Księstwo nie rozmawiało z królem Królem Maximilien I Jest Z Bawarii modyfikuje prawo sukcesji: daje dzieciom Louise Geyer de Geyersberga i jego dziadkowi pełne prawa dynastyczne dla Wielkiego Księstwa Badenu. Podczas utworzenia konstytucji z 1818 r. Ich prawa do dziedziczenia zostały skonsolidowane, noszą tytuł książąt i księżniczek Badena z tytułem Grand-Dicale de Baden. Aby ustalić swoją legitymację, najstarszy z nich, Prince Léopold, ożenił się w 1819 roku ze swoją małą siostrzenicą Sophie de Sweden, prawnuczką Charlesa-Frédérica. Hrabina Hochberg zmarła w 1820 roku.
W 1830 roku, po śmierci wielkiego księcia Louisa I Jest , Ostatni ze Badeniów, Léopold de Hochberg zostaje wielkim księciem Léopold I Jest de Bade.
Jednak niektórzy twierdzą, że najmłodsze dzieci wielkiego księcia i hrabiny Hochberg pochodziłyby z cudzołóstwa (i prawie dochodzenia) związku hrabiny i jej pasierba wielkiego księcia Louis I Jest Baden, notoryczna rozpusta.
Hrabina byłaby również na początku zniknięcia najstarszego syna wielkiego księcia Karola II z Badenu, urodzonego i ogłoszonego zmarłego w 1812 r. Niezbodne dziecko zastąpiło małego księcia, który zostałby w tajemnicy w tajemnicy i nie byłoby inaczej niż słynny Kaspar Hauser, pojawił się w 1828 r. I w tajemniczy sposób zamordowany w 1833 r. (Być może na rozkaz żony Léopolda).
- Ten artykuł zawiera wyciągi z Słownik Bouillet . Możliwe jest usunięcie tego wskazania, jeśli tekst odzwierciedla obecną wiedzę na ten temat, jeśli źródła są cytowane, jeśli spełnia obecne wymagania językowe i jeśli nie zawiera słów, które są sprzeczne z zasadami neutralności Wikipedii.
- Zasób muzyczny :
- Zasób sztuk pięknych :
-
Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
Recent Comments