Społeczność Chemin Neuf – Wikipedia

. Społeczność Chemin Neuf ( Ccn ) jest społecznością katolicką o powołaniu ekumenicznym. Urodzony w charyzmatycznej grupie modlitewnej w 1973 r. Miał prawie dwa tysiące stałych członków w dwudziestu sześciu krajach i dwanaście tysięcy ludzi w misjach społecznych. Jego głównym założycielem i odpowiedzialnym w latach 1973–2016 jest jezuicki ojciec Laurent Fabre. Od 2016 r. Ojciec François Michon był odpowiedzialny za społeczność.

Chemin Neuf bierze swoją nazwę od pierwszego miejsca spotkań 49 , Wspinaj się z Chemin-Neuf do Lyonu. Pochodząca z charyzmatycznej odnowienia społeczność twierdzi również, że jest duchowością ignatów. Łączy księży, świeckie zaangażowane w celibat (mężczyźni i kobiety), a także nietypowe single i pary z dziećmi lub bez. Społeczność kieruje swoje działania wokół zasady jedności: jedność chrześcijan (ekumenizm), jedność ludzi, jedność par i rodzin oraz jedność samej osoby.

Kontekst [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pentecostalism, nowa gałąź chrześcijaństwa nalegająca na powitanie Ducha Świętego, rozwinięta w Stanach Zjednoczonych z 1900 r. (W Topeka, a następnie Los Angeles) ^{[[[ Pierwszy ]} . Jego spektakularne przejawy (mówienie w językach, proroctwo, uzdrowienie itp.) Szybko powodują reakcje odrzucenia innych kościołów (protestanckich lub katolików). Dopiero w latach 60. XX wieku tradycyjne kościoły protestanckie (ewangeliczne, metodystyczne, episkopalijskie) zaczęły integrować te nowe praktyki duchowe w modlitwie ^{[[[ 2 ]} .

W 1967 r. Studenci katoliccy z Duquesne University w Pittsburghu, podczas weekendu studiów biblijnych, otrzymali chrzest w Duchu Świętym ^{[[[ 3 ]} . Po tym doświadczeniu grupy modlitewne i społeczności zaczynają roić się w Kościele katolickim, w Stanach Zjednoczonych, a następnie w reszcie świata.

Początki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1971 roku jezuit Laurent Fabre ^{[[[ 4 ]} wówczas seminarianin, spotkanie w jezuickim Scoastiat położonym w czasie na wzgórzu Fourvière w Lyonie, amerykańskiego jezuickiego studenta, Mike’a Cawdreya, który zna amerykańską renogę charyzmatyczną. Przekonuje go, jako Bertrand Lepesant (później założyciel społeczności Jakuba Well), aby wziąć dwa dni modlitwy, aby poprosić o Ducha Świętego w Touvet. Zapraszamy również dwóch młodych amerykańskich protestantów, przybywających z Taizé i wyjeżdżających na pielgrzymkę do Jerozolimy. W ten weekend dwaj Francuzi otrzymują chrzest w Duchu Świętym. Po tym doświadczeniu znaleźli charyzmatyczną grupę modlitewną zlokalizowaną w Chemin-Neuf ^{[[[ 5 ]} .

Latem 1973 r. Laurent Fabre, w towarzystwie innego francuskiego jezuitów, Bertrand Lepesant, przyszłego założyciela Jacoba Well, opuścił w Stanach Zjednoczonych, aby spotkać się z amerykańską charyzmatyką. Po powrocie organizują weekend, w którym przychodzi około sześćdziesięciu osób; Siedem z nich (single, czterech mężczyzn i trzy kobiety, od dwudziestu trzech do trzydziestu dwóch lat), których Laurent Fabre decyduje się na znalezienie społeczności życia. Na początku nazwy, która pochodzi z Biblii, członkowie nowej fundacji szybko zdają sobie sprawę, że w oczach ich odwiedzających, ze względu na ich położenie geograficzne, są „Le Chemin Neuf” , stąd nazwa społeczności. Szybko pary dołączają do tej społeczności, która dodaje mieszanych kobiet mieszanki par i singli oddanych ^{[[[ 5 ] W [[[ 6 ]} . Oprócz Laurent Fabre, jezuitów, ta pierwsza społeczność ma również postulant karmelitów, Jacqueline Coutellier, który odtąd jest zaangażowany na całe życie ^{[[[ 7 ]} .

We wrześniu 1978 r. Dziewięć chemin miało około trzydziestu dorosłych, mieszkających w poszczególnych domach lub w trzech domach społecznych tamtych czasów (dwa w Lyonie i jeden w Beaujolais); Około dwudziestu dzieci mieszka społeczność, nie będąc jej częścią ^{[[[ 8 ]} .

Rozwój [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1980 r. W Maison des Pochières utworzono cykl teologicznego, biblijnego i społecznego (trzy miesiące); Trwa trzydzieści lat później i został podzielony między trzy miejsca (jeden we Francji, jeden w Hiszpanii i jeden na Wybrzeżu Kości Słoniowej) ze względu na jego sukces ^{[[[ 9 ]} . W 1980 roku rozpoczęto także pierwszą sesję dla par (sesja Cana), która w 2016 roku była najpopularniejszą sesją nowej cheminy. We wrześniu 1982 r. Nowa chemina miała około stu czterdziestu dorosłych w przybliżeniu ^{[[[ dziesięć ]} .

Na początku lat osiemdziesiątych społeczność pozostawiła tylko zakotwiczenie Lyonu, powierzono im część Tigery Cenacle i Student House na Rue Madame w 6 ^{To jest} Dystrykt Paryża ^{[[[ 11 ]} . Z drugiej strony otwiera się na arenie międzynarodowej, witając swoich pierwszych członków niebędących francusem (polski, niemiecki i malgase) oraz zakładając w Kongo-Brazzaville ^{[[[ dwunasty ]} .

Kardynał Albert Decourtray, arcybiskup Lyonu, jest szczególnie entuzjastycznie nastawiony do obecności społeczności w swojej diecezji: „Liczba konwersji imponuje mnie” ; W tym dniu nowa chemina ma około dwieście pięćdziesiąt zaangażowanych, w tym dwadzieścia dwa na całe życie; Ponadto, w tym dniu, zamówiono już pięciu kapłanów i dwóch diakonów, a dziesięciu seminarzystów trenuje. Z Jean-Marc Viollet, pastor Kościoła Reformowanego we Francji, M ^gr DECOURTray otrzymał w niedzielę w Wielkanoc 1986 r ^{[[[ dziesięć ] W [[[ 14 ]} .

Arcybiskup powierza szereg misji na nowej ścieżce, w szczególności w odniesieniu do komunikacji. Emmanuel Payen, parafialny kapłan Duchère, założony we współpracy z nim, w 1982 roku Radio-Fourvière , które szybko stają się RCF. Inny członek Chemin Neuf, Vincent de Crouy-Chanel, również został później dyrektorem. Dominique Ferry był ze swojej strony od 1989 do 1992 Cardinal Press Attainé. Ta przyczepność nowej ścieżki życia diecezji jest czasem krytykowana, ale arcybiskup odpowiedział, że charyzmatyczne są jedynymi dostępnymi na niektóre misje, w szczególności kapelan szpitala Pierre Garraud, na który dziesięć osób poświęca się ^{[[[ 16 ]} .

W 1992 r. Apostolskie ciało komunii Chemin Neuf, które łączy ludzi, którzy chcą żyć duchowością społeczności, powstało bez przyjmowania wszystkich zobowiązań ^{[[[ dwunasty ]} .

W latach 1993-1996 społeczność odnotowała kryzys prowadzący do niektórych członków (z których niektóre są popełnione na całe życie): kryzys ten jest towarzyszący publikacji książek Rozbicie statku ducha , bardzo krytyczny wobec wielu charyzmatycznych społeczności. Były sympatyzator (nie członek ^{[[[ 17 ]} ) Neuf narzeka na praktyki sekciarskie, takie jak pranie mózgu i prozelityzm ^{[[[ 18 ]} . W odpowiedzi społeczność wprowadza postępowanie podsumowujące, które jest odrzucane przez Paris Cyvil Court w dniu 20 maja 1996 r. ^{[[[ 19 ]} . Po publikacji ujawniono jednak, że Thierry Baffoy popełnia dziewięć chemin kilka nieścisłości i anachronizmów ^{[[[ 20 ]} . Ponadto kilku biskupów zakwestionowało twierdzenia zawarte w pracy; Tak więc Jean Balland, a następnie arcybiskup Lyonu, potwierdza to „Tam, gdzie [społeczność] jest ustanowiona, przyjmuje rady i orientacje biskupów i stawia się w służbie wszystkich bez wyróżnienia lub prozelityzmu” .

W 1998 r. Bardzo kontrowersyjne dzieło, opublikowane przez Centrum przeciwko manipulacjom mentalnym, wspomina między innymi nowe społeczności, nową chemin, ale w przypisie wspomina „Pewne obedencje religijne […] nawet same w sobie nie-artarianina […] są niezbędne do zrozumienia religijnego dryfu, który z nich powstaje. »» ^{[[[ 22 ]} .

Zasługi tych krytyki są jednak kwestionowane. Zatem Henri Tincq uważa, że ​​krytyka jest mało odpowiednia ^{[[[ 23 ]} dotyczący „… Nowa chemina, uważana za najmądrzejszą społeczność, uznaną przez państwo ze statusem zboru i kościoła …” ^{[[[ 24 ]} . Już w 1989 roku socjolog Martine Cohen potwierdził nowy sposób: „Jesteśmy nie tylko dalekie od ściśle charyzmatycznej legitymizacji władzy, ale nieufność do jednej„ inspiracji Ducha Świętego ”wzbudziła, daleko poza zwykłym odwołanie do tradycji lub już do władz, rodzaj kontroli przez The Control przez baza ” ^{[[[ 25 ]} .

W lipcu 2021 r. Raport z działalności na lata 2018–2020 o międzynarodowej misji czujności i walki z aberracją sekciarskimi (Miviludes) zauważa, że „Społeczność Chemin Neuf nadal budzi pytania (15 poleceń w ciągu ostatnich trzech lat). »» Chociaż społeczność „Wydaje się bardzo bogate” (W 2015 r. Roczny zysk w wysokości 3167 193 euro, co oznacza całkowity składnik aktywów w wysokości 28 778 421 euro ^{[[[ 26 ]} ) Ludzie, którzy „Pracuj dla niej dobrowolnie, są źle odżywione, a czasem nawet słabo domowe. »» Według raportu, „Komunikacja obserwujących z zewnątrz jest bardzo zmniejszona […]. Ostatnim celem jest przyciągnięcie większej liczby obserwujących i powiększenie społeczności. »» Podsumowując, Miviludes „Polecaj pewną ostrożność w odniesieniu do tej społeczności
Dla osób, które byłyby osłabione ” ^{[[[ 27 ]} i odnosi się do strony ^{[[[ 28 ]} Że Avref poświęca mu.

Kanoniczna struktura i internacjonalizacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od 1995 r. Społeczność jest zbyt duża, aby decyzje mogły być podejmowane przez powszechne wyborcze. Podjęto decyzję o zorganizowaniu rozdziału co siedem lat (1995, 2002, 2009, 2016), których sześćdziesięciu dwóch członków jest wybieranych przez całą społeczność.

Międzynarodowy chór został utworzony w 1996 roku, aby przygotować się na Światowe Dni Młodzieży w Paryżu w sierpniu 1997 r. ^{[[[ 29 ]} : W szczególności daje koncerty w 2000 r. Na Piazza di Spagna i na podium papieża podczas ostatniego spotkania Światowych Dni Młodzieży w Rzymie (na miejscu Future University of Rome „Tor Vergata”) ^{[[[ 30 ] W [[[ trzydziesty pierwszy ]} , a także w latach 2001–2003 w katedrze Chartres ^{[[[ 32 ]} .

W 2000 r., Z okazji Światowych Dni Młodzieży, sieci Boga, Modlitwa i Sieci Szkolenia dla chrześcijan i pokoju na świecie, która łączy wszystkich sympatyków sympatyzatorów Nowego Waitha i jest jak wizja „ Invisible klasztor ”opracowany w 1944 r. Przez Paula Couturiera. Edukacja wideo, która jest przesyłana co miesiąc przez tę sieć szybko się rozciąga: w 2011 r. Wideo zostało wysłane w ponad tysiącach „punktów netto” rozmieszczonych w 80 krajach świata i przełożone na dwadzieścia sześć języków. W 2002 roku, podczas drugiego rozdziału społeczności, zdecydowano, że wszystkie zobowiązania w społeczności lub różnych misjach społeczności „W międzynarodowej sieci bractwa ekumenicznego dla Boga” .

W tym samym roku ojciec Jérôme Dupré La Tour, kapłan diecezji Lyonu, przedstawia członkom Rady Prezbiteralnej raport na temat kanonicznych statutu społeczności Emmanuela i nowej cheminy. Jego uwagi są krytyczne, pomimo szczególnego statusu dziewięciu chemin (stowarzyszenie publiczny Wierni, które zezwalają na większą ingerencję biskupa tego miejsca): ku jego szacunku nazwa użyta przez władze cywilne („Zgromadzenie”) nie obejmuje kanonicznej definicji tego terminu, która upoważnia niejasność, w szczególności dotyczącą autorytetu. Jak przypomina nam Kanonista Kapłan Michel Dorel-Claudot, krytyka ta jest powtarzalna dla wszystkich nowych społeczności: „Kanoniczne ustawodawstwo z 1983 r. W obecnym stanie nie jest dostosowane do nowych społeczności. Oferowanie im ramy „Związek wiernych” to źle wycięty płaszcz ” , te ramy nie zostały przemyślane dla grupy, której projekt przejął całe konkretne życie osoby.

W 2005 r. Z okazji Światowych Dni Młodzieży w Kolonii powstało braterstwo młodych ludzi, z silnym powiązaniem ze społecznością; Ta wspólnota przyjmuje nazwę „Młodych ludzi z Chemin Neuf” ^{[[[ 35 ]} . Struktura ta jest znana w 2010 roku, w szczególności przez tworzenie humorystycznych lub parodii filmy ogłaszające wiarę chrześcijańską lub wydarzenia specjalne. Tak więc w 2012 r. Na YouTube nadawano parodię Gangnam Style i spojrzała na ponad milion razy: „styl Catho” ^{[[[ 36 ] W [[[ 37 ]} . W 2016 r ^{[[[ 38 ]} .

Ta relacja z mediów jest również sposobem na reagowanie na krytykę złej komunikacji ze strony Kościoła katolickiego, wybierając „Wyjdź ze swoich ścian, […] idź do młodych ludzi, […] użyj mediów” ^{[[[ 39 ]} . Ten fragment przez sieci społecznościowe jest również kontynuacją obecności nowej ścieżki w mediach od lat 80. XX wieku. W 2014 r. Nowa ścieżka stworzyła „bractwo polityczne” zgromadzące młodych chrześcijan (18–35 lat), którzy starają się s. „Angażuj się w politykę, bez rozróżnienia partii lub wrażliwości. W 2016 r. Bractwo zgromadziło około pięćdziesięciu młodych dorosłych w dziesięciu krajach. Tematy takie jak encykliczne Wszyscy bracia , omówiono kryzys migracyjny lub kultura, szanując różnice polityczne innych członków ^{[[[ 40 ] W [[[ 41 ]} .

W latach 2000. prośby biskupów lub społeczności sprawiły, że społeczność Chemin Neuf co roku w nowym kraju każdego roku. W 2016 r. Członkowie misji we Francji łączą tylko około czterdziestu procent społeczności Chemin Neuf; Kraje, w których wzrost liczby członków jest najsilniejszy, to Europa Środkowa, Brazylia i Afryka ^{[[[ 42 ]} .

Zmiana menedżera i zakorzenienie w już utworzonych lokalizacjach [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 2016 r. Laurent Fabre dokonał wyraźnego wyboru odmowy wyboru, głównie z powodu wieku. Rozdział wybiera jego następcę, François Michon ^{[[[ 42 ]} . W ciągu dekady 2010-2020 liczba fundamentów spadła, a nowa ścieżka postanowiła promować zakorzenienie w miejscach, w których obecność jest już godna uwagi. W szczególności encykliczne laudato, jeśli papież Franciszek zostanie przyjęty nie tylko w ekologicznym poczuciu pracy, ale także ekosystemu ludzkiego i duchowego, który potwierdza społeczność w powołaniu jedności i różnorodności stanów życia ^{[[[ 43 ]} .

To ukorzenienie jest również faworyzowane przez rodzaj miejsca zamieszkałych przez społeczność, a zwłaszcza przez liczne klasztory – opactwo, Carmels lub Chartreuse – które są powierzone w tym okresie na nowej ścieżce. Rzeczywiście, religijne, które przez większość czasu opuszczają klasztor, pozostawiają dziedzictwo nie tylko materialne (budynki, sprzęt), ale także duchowy, w odniesieniu do liturgii, a nawet ciszy ^{[[[ 44 ]} .

W 2020 r. Pandemia Covid-19 nałożyła zamknięcia w większości krajów, w których obecna jest nowa ścieżka. Społeczność wdraża struktury udostępniania i modlitwy przez Internet, w szczególności tworzenie strony Reżyseruje nowe ^{[[[ 45 ] W [[[ czterdzieści sześć ]} .

Misje przez cały rok powierzone przez lokalny kościół [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Biskupi proszą o nową ścieżkę w szczególności do ożywiania parafii. Pierwszy, który to zrobił, w 1978 r., Był M ^gr Etchegaray, w arcybiskupa Marsylii, który powierzył społeczności parafię Saint-Roch Mazargues. W 2017 r. W ten sposób powierzono osiemnaście parafii katolickich ^{[[[ 48 ]} . Społeczność, oprócz „klasycznych” usług parafialnych, była pierwszym miejscem we Francji, aby eksperymentować z trasą Alpha.

Kilka domów studentów zostało powierzonych nowej drogi przez parafie, diecezje, organizacje kościelne lub zbudowane przez społeczność (w Afryce zasadniczo w tym drugim przypadku) ^{[[[ 50 ] W [[[ 51 ]} .

Biskupi kilku emblematycznych miejsc wiary chrześcijańskiej poprosili również społeczność, nie powierzając jej ciężaru budynku, o codzienne śpiewanie biur liturgicznych, w szczególności nieszporckich, jak w katedrze Notre-Dame de Chartres ^{[[[ 52 ]} , w Saint-Jean de Lyon Primatial ^{[[[ 53 ]} lub w bazylice ECCE HOMO w Jerozolimie ^{[[[ 54 ]} .

Ćwiczenia według Saint Ignace [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dziewięć wspólnoty cheminowej o tradycji ignacyńskiej, sesje, które oferuje, są głównie inspirowane ćwiczeniami duchowymi, ponieważ mogą je podać jezuici, w szczególności dostosowane poprzez integrację aspektów specyficznych z duchowością rewitalizacji charyzmatycznej. Społeczność organizuje około trzydziestu emerytur tygodniowych ćwiczeń duchowych każdego roku, a także dwie emerytury jednego miesiąca, w szczególności przed jakąkolwiek decyzją o zobowiązaniu. Często zdarza się, że seminarianowie diecezjalni przybyli do nich wspólnie przed święceniem diakii.

Animacja emerytur i sesji dostosowanych do określonych sytuacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sesje Cana [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pierwsza sesja zorganizowana dla par narodziła się w 1979 roku na prośbę kilku zespołu Notre-Dame. Zwracając uwagę na bardzo wysokie zapotrzebowanie, społeczność Chemin Neuf rozpoczęła w 1980 r. Misję „Cana” (której imię jest inspirowane miejscem pierwszego cudu Jezusa, podczas małżeństwa w Kanie). Jest to misja dla par i rodzin (w tym dzieci, określony czas wolny i czas życia w społeczności są oferowane temu ostatniemu). Nawet bardziej niż inne misje nowej ścieżki, są ona pod znakiem jedności i pojednania. W latach 1980–2007 prawie dwadzieścia tysięcy par uczestniczyło w sesji Cana. Dla Paula Destable, zastępcy sekretarza generalnego Konferencji Biskupów Francji, Mission Cana jest przykładem ilustrującym „Dynamizmu świeckich społeczności” ^{[[[ dwunasty ]} .

Zwracając uwagę na bardzo liczne potrzeby w sprawach małżeńskich, Mission Cana rozszerzyła się. Do początkowej sesji oferowanej parom, dodano „Pary i rodziny Cana” , w szczególności od 2006 r. Nacisk na ewangelizację dzieci i ich udział w życiu rodzinnym; „Kanał narzeczony” Dla par na początku podróży przygotowanie do ślubu, zaręczyny; „Cana Hope” Dla rozwiedzionych lub oddzielnych osób, które nie są zaangażowane w nowy związek; Wreszcie „Cana Samaria” Dla rozwiedzionych i ponownie ożenionych ludzi. Te ostatnie sesje często koncentrują się na kwestii oficjalnej pozycji Kościoła (w szczególności Kościoła katolickiego) w stosunku do sakramentów, a biskupi często są tam obecne ^{[[[ 56 ]} .

Misja Cana ma również narzędzie Ona i On , opracowane przez trasę alfa i specyficzne dla par. Oferuje to w parafiach, a także w niektórych specjalnych miejscach ^{[[[ 57 ]} .

W ramach geograficznych dwóch wysp zjazdu i Mauritiusa, Valérie Perretant-Aubourg zauważa, że ​​sesje Cana są miejscem szczególnie ważnego warzenia społeczno-kulturowego, łączącego zarówno lekarzy lub nauczycieli i pracowników niepohamowanego budynku ^{[[[ 58 ]} .

Misja dla młodych ludzi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na początku lat osiemdziesiątych aktywna misja rozpoczęła aktywną misję dla młodych ludzi w wieku od 18 do 30 lat, która wzmocniła uruchomienie Jana Pawła II z World Youth Days w 1985 r. Uruchomienie studentów studentów w dużych miastach Francji ^{[[[ 59 ]} A poza tym (patrz miejsce misji społeczności Chemin Neuf).

Od 1986 r. W opactwie Sobonceaux zorganizowano festiwal zgromadzony kilkaset młodych ludzi; W szczególności niektórzy artyści zaangażowani w „tworzenie bractwa”, dając programy otwarte dla uczestników, ale także mieszkańcom regionu i turystom ^{[[[ 60 ]} .

Przybył do opactwa Hautecombe, nowa ścieżka postrzega potencjał strony dla organizacji bardziej ambitnych wieców. W pierwszym europejskim wiecu w 1993 r. Napis tysiąca uczestników, liczba, która wzrasta do dwóch tysięcy (z trzydziestu narodowości, z przewagą Europy Wschodniej) w 1996 r. Podczas tych rajdów dzień został podzielony na dwa, z tym, z drugą Poranek poświęcony lekcjom i zeznaniom oraz popołudniowe otwarte na warsztatach i czasach forum. Szczególnie silny nacisk kładzie się na jedność i pojednanie ^{[[[ 60 ]} .

Te rajdy Savoyard, podczas wydarzeń specjalnych, są przenoszone do innych miejsc. Dotyczy to szczególnie dni na świecie młodzieży; Młodzi ludzie, ogólnie znacznie liczniejsi (około pięciu tysięcy), są zatem mile widziani w Pérouse (Ombrie) w 2000 r. W Volkenroda (Turingia) w 2005 r. ^{[[[ sześćdziesiąt jeden ]} , w Guadarrama (społeczność Madrytu) w 2011 roku ^{[[[ 62 ]} , w Łodzi w 2016 roku ^{[[[ 63 ]} . Przy innych okazjach (Jubileusz rodziny ignackiej w Lourdes w 2006 roku ^{[[[ sześćdziesiąt cztery ]} ), Spotkanie to można również przenieść w określone miejsce.

Od lata 2012 r. Letni wiec Hautecombe jest przekształcony, przyjmując nazwę „Welcome to Paradise” ^{[[[ 65 ] W [[[ 66 ]} .

Misja do nastolatków w wieku od 14 do 18 ^{[[[ sześćdziesiąt siedem ] W [[[ 68 ]} .

Następnie festiwal mający na celu zebranie tych młodych ludzi jest ustawiony w opactwie Sobondeaux w Charente-Maritime. Odbywa się teraz dwa tygodnie każdego lata i łączy ponad 300 młodych ludzi w wieku od 14 do 18 lat. Program tego festiwalu ma na celu szkolenie młodych ludzi w modlitwie, żyć razem podczas zabawy (zajęcia kulturalne i sportowe, tworzenie programu ewangelizacji itp.) ^{[[[ 69 ]}

Otwiera się na pomoc humanitarną (udział w misjach letnich od sześciu do ośmiu tygodni, ogólnie w Afryce). Jest obecny we Francji i w większości lokalnych miejsc misji.

Misja dla dzieci w wieku od 8 do 13 lat jest znacznie nowa (początki są dokonywane około 2007-2010). Został opracowany w Brazylii przez Kościół katolicki, martwił się o oderwanie wielu wiernych. Obecnie jest ograniczony do kilku weekendów w roku we Francji i Brazylii, w szczególności w parafiach w celu energetyzowania grup katechizmu.

Misja humanitarna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Społeczność Chemin Neuf jest obecna w Afryce od lat 80. XX wieku. Wiele jej działań na tym kontynencie ma wymiar humanitarny.

Szpitale działają [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Pierwszy kontakt z nową cheminą z Le Monde Hospitalier to misja kapelana w szpitalu Pierre Garraud w dzielnicy Lyonnais w Point-Du-Jour już wspomnianym powyżej ^{W [[[ 16 ]} .

Pierwsza prawdziwie medyczna misja została przeprowadzona w latach 1994–2001, przy wsparciu suwerennego porządku Malty, w szpitalu Banga-Bola i jej regionie zdrowia (dwadzieścia pięć aptek), na północy Demokratycznej Republiki Konga (Prowincja Ekwadoru, diecezja Budjala). W 1997 r. Wojna zmusiła wszystkich Europejczyków do opuszczenia tego miejsca ^{[[[ 70 ]} .

Od 2007 r. Chemin Neuf zapewnia część szkolenia lekarzy i pielęgniarek w szpitalu N’Djamena, w szczególności w odniesieniu do zapobiegania AIDS ^{[[[ 71 ] W [[[ 72 ] W [[[ siedemdziesiąt trzy ]} .

Działania z dziećmi ulicznymi [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od 2004 r. Społeczność jest obecna w Kinszasie, gdzie na ulicy porzucono wiele dzieci, często pod oskarżeniem o czarownice. Specjalna misja, nazywana ‘ Nasz dom » To znaczy „nasz dom”, został stworzony w gminie Makala. Jego powołaniem polega na powitaniu tych dzieci, hosting ich, próba ponownego zintegrowania ich z rodzinami, w szkole lub braku szkolenia technicznego. Ta akcja jest wspierana i sponsorowana przez SOS Children ^{[[[ 74 ] W [[[ 75 ]} . W listopadzie 2021 r. Trzy tysiące dzieci skorzystało z tej reintegracji ^{[[[ 76 ] W [[[ 77 ]} .

Na Mauritiusie to samo działanie odbywa się w szczególności w Beau-Bassin, w szczególności przy pomocy finansowej lokalnych firm ^{[[[ 78 ]} .

Działanie w edukacji [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wciąż w Kinszasie, nowy sposób odbudował i wyposażał szkołę Sainte-Chrześcitanową, przyczyniła się do rekrutacji i szkolenia nauczycieli oraz opracował szkolenie techniczne dla starszych uczniów ^{[[[ 79 ] W [[[ 80 ]} .

Program odrzutowy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Aby przeprowadzić tę akcję, społeczność uruchomiła program odrzutowy (” Młodzi ludzie za granicą »), Który oferuje młodym ludziom, zwłaszcza europejskim, opuścił od dziewięciu miesięcy do dwóch lat, finansując swoje podróże i ich pobyt dzięki systemowi sponsoringowi. Kraje misji to głównie Brazylia, Burundi, Wybrzeże Kości Słoniowej, Włochy, Madagaskar, Mauritius, Demokratyczna Republika Konga i Czad.

Reintegracja zatrzymanych osób [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ponadto we Francji społeczność uczestniczyła w programie reintegracji dla zatrzymanych osób. Rzeczywiście, część pracy powierzonych mu domów jest kosztem, niezależnie od tego, czy mają te domy. Dotyczy to szczególnie opactwa Hautecombe, w którym naprawa dachów przeprowadzono na głowie -on ^{[[[ 81 ]} przez Chemin-Neuf, Drac i Savoy Departmental Council; W tym kontekście powołano partnerstwo z SPIP, aby ludzie zatrzymali się na tej stronie ^{[[[ 82 ] W [[[ 83 ]} .

Udział w banku żywnościowym [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W wydziałach, w których jest to najbardziej obecny (Savoie, Eure-Et-Loir, Rhône, Essonne itp.) Społeczność uczestniczy w lokalnym banku żywnościowym ^{[[[ 84 ] W [[[ 85 ]} .

Szkolenie filozoficzne, teologiczne, etyczne i artystyczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Międzynarodowa netto bractwa ekumenicznego dla Boga [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Społeczność oferuje wszystkim swoim członkom i sympatykom ewangelizację międzynarodowym powołaniem: międzynarodowa bractwo ekumeniczne (wiara), również nazywana «Net dla Boga ^{[[[ osiemdziesiąt sześć ]} » , zgromadzenie około 15 000 osób w 80 krajach wokół szkolenia (nadawania wideo) i wspólnej miesięcznej modlitwie. Jak sama nazwa wskazuje, głównym powołaniem tego wspólnoty jest ekumenizm.

Cykle szkoleniowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Single i pary, które chcą trenować (niezależnie od tego, czy społeczność) są oferowane przez single i pary. Pierwszy trwa trzy miesiące („cykl A”) lub rok („Cycle C”), w jednym z trzech dedykowanych domów Charter Aula Dei w pobliżu Zaragosse (przed wrześniem 2012 Anse, ale zbyt duże zapotrzebowanie sprawiło, że społeczność zdecydowała się na tak znacznie większą podstawę ^{[[[ 9 ]} ); Bardziej punktualnie ten trzyletni cykl jest oferowany w domu, w którym pojawia się potrzeba, szczególnie w krajach Europy Środkowej, gdy jest wystarczająca liczba wniosków. Druga propozycja („Emmaüs Cycles”, wcześniej „Cycle B”) odbywa się w ciągu dwóch lat w tempie siedmiu weekendów w roku, według lokalnych wniosków, dla osób, które chcą zachować miejsce w działalności mieszkaniowej i ich aktywności zawodowej ^{[[[ osiemdziesiąt siedem ]}

Edukacja na Uniwersytecie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Nowa ścieżka, będąc tradycją jezuicką, nalega na formację (filozoficzne, teologiczne, biblijne, kanoniczne itp.) Jej członków: nie tylko przyszłych kapłanów lub pastorów, ale także wiele konsekrowanych sióstr, a także par.

Szkolenie przeprowadzono w latach 1980–2004 w Institute of Theological Studies w Brukseli (jezuit).

Od 2001 roku, wraz z otwarciem domu w Chartres, przeprowadzono tam szkolenie w filozofii, w związku z centrum Sèvres des Jesuit w Paryżu ^{[[[ 88 ]} .

Od 2007 r. W Demokratycznej Republice Konga otwarto drugie centrum studiowania filozofii we współpracy z Jezuickim Uniwersytetem Kinszasy.

Od 2001 r. I sprzedaż opactwa Notre-Dame-Des-Dumpes dla społeczności, odbywa się szkolenie teologii w związku z katolickim Uniwersytetem Lyonu ^{[[[ 88 ]} .

Szkolenie etyczne i artystyczne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od 2004 roku, we współpracy ze Szwajcarską Fundacją Etyczną ^{[[[ 89 ]} , Szkolenie jest oferowane, głównie w Chartres, mając podmioty architektury lub witraże katedry, muzyki klasycznej, tańca, […] z myślą o etycznej refleksji na temat gospodarki.

To także ta podstawa i społeczność Chemin Neuf, która od 2008 roku oferuje letni uniwersytet ^{[[[ 90 ] W [[[ 91 ]} z czego jedna z cech jest podkreślenie wspólnej pracy różnych kościołów chrześcijańskich. Otrzymała także etykietę Ecumenica z szwajcarskiej konferencji ekumenicznej ^{[[[ 92 ]} .

Chociaż ma dużą większość katolickiej wśród swoich członków, dziewięcioma ścieżką ma kilku członków innych kościołów i spowiedzi ^{[[[ 93 ]} . Wszyscy ci członkowie są same, z pełną możliwością skorzystania z praw głosu na ważne decyzje i wybieranie, zarówno dla Kapituły, jak i dla Rady Społecznej, a także powołani za odpowiedzialność za misję społeczności. Według niektórych chrześcijan, w szczególności protestantów, nowy sposób ma do odegrania rolę w promowaniu ekumenizmu, szczególnie w środowisku opinii francuskiej ^{[[[ dziewięćdziesiąt cztery ]} .

Od 2015 r. Społeczność jest nazywana przez Justina Welby’ego, arcybiskupa Cantorbéry, aby znaleźć w Lambeth Palace, w Londynie, bractwa Saint-Anselm, projekt umożliwiający młodych dorosłych na rok studiów, służby i modlitwy w centralnym miejscu w centralnym miejscu tego Komunia angielska ^{[[[ 7 ] W [[[ 95 ]} . Sukces tej misji prowadzi do stworzenia w 2022 r. Porównywalnego bractwa, nazwanego ‘ Na skrzyżowaniu » , w katedrze Saint-Jean-le-Théologa w Nowym Jorku. Ta ostatnia inicjatywa otrzymuje poparcie Justina Welby’ego i Papieża Franciszka ^{[[[ 96 ]} .

Nowy sposób jest silnie powiązany z chrześcijańskim centrum Gagnières, w Gard, Centrum Ekumeniczne założone przez protestantów w 1971 r. Nowa chemina jest członkiem Rady Dyrektorów tego centrum i bierze udział w corocznych międzykonfesjonalnych charyzmatycznych konwencjach ^{[[[ 97 ]} co miało miejsce od 1968 r. W inicjatywie walijskiego pastora Thomasa Robertsa (1902–1983) ^{[[[ 98 ]} . W szczególności społeczność była silnie zaangażowana w wiece Strasburga w 1982 r. I Paryżu (na stadionie Charléty) w 1998 r.

Stosunki z innymi społecznościami katolickami [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Valérie Perretant-Aubourg zauważa, że ​​na Wyspie Reunion Chemin Neuf faworyzowała ustanowienie innych charyzmatycznych społeczności, w szczególności Beatitudes i Marie-Jeunesse Family ^{[[[ 99 ]} .

Społeczność obejmuje i przyjmuje świeckich i religijnych wszystkich chrześcijańskich spowiedzi: katolików, anglikan, reformowani protestanci, luterańscy lub ewangeliczni, prawosławne, maronity, copts itp.

Kanoniczne ustawy [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Społeczność Chemin Neuf została rozpoznana w 1973 r. Przez kardynała Renarda, a następnie wzniesiono ją 20 kwietnia 1984 r. Jako publiczne stowarzyszenie wiernego prawa diecezjalnego przez kardynała Decourtray, arcybiskupa Lyonu. Ten status kanoniczny pozwala mu nauczyć chrześcijańskiej doktryny w imieniu Kościoła i promować kult publiczny, który oficjalnie integruje społeczność z misją Kościoła Lyonu ^{W [[[ 25 ]} .

Rzym uznaje to za międzynarodowe stowarzyszenie wiernych ^{[[[ 100 ]} .

24 czerwca 1992 r. Kardynał Decourtray wzniósł religijny Instytut Prawa Diecezjalnego, który jest częścią męskich kapłanów i religijnych społeczności. 14 września 2009 r. Instytut ten został uznany przez prawo ptyczne przez kardynała Rodé, prefekt Zgromadzenia Instytutów Konsekrowanego życia i społeczeństw życia apostolskiego. Różni biskupi powierzyli mu parafie, we Francji i na świecie. Kapłani społeczni nie są automatycznie członkami Instytutu, niektórzy mogą pozostać diecezanami. Tak więc założyciel i były dyrektor RCF, ojciec Emmanuel Payen ^{[[[ 101 ]} , pozostał kapłanem diecezji Lyonu ^{[[[ 102 ] W [[[ 103 ]} .

Ustawy cywilne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Z cywilnego punktu widzenia społeczność została uznana za „zbór religijny” na mocy dekretu ministra wewnętrznego i terytorialnego planowania republiki francuskiej z 23 lipca 1993 r. I opublikowanego 30 lipca 1993 r. Jego siedziba społeczna znajduje się w 49 Montée du Chemin Neuf, 69005 Lyon, Francja ^{[[[ 104 ]} .

Od 2006 r. Jego roczne rachunki otrzymały certyfikat rachunkowości i można je obejrzeć na Oficjalna gazeta online ^{[[[ 105 ]} .

Ponadto Fundacja HauteCombe została założona w pełnym miejscu prawnym 7 sierpnia 1826 r. Przez Charles-Félix de Savoie. Opactwo jest objęte reżimem prawnym Sardynijskiego Fundacji Prawa. Karta fundamentu wymaga opactwa Hautecombe i jego własności „Są obsługiwane i zarządzane przez zbór religijny” ^{[[[ 106 ]} . Od 1992 r. Superior general Institut du Chemin Neuf był prezesem Rady Fundacji, złożony z religijnej nowej cheminy.

Organizacja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Do pierwszego spotkania rozdziału społeczności, w 1995 r ^{[[[ 25 ]} . Fragmentowi, który stał się niezbędny z powodów praktycznych, do reprezentatywnego Zgromadzenia (Rozdział) zjednoczonych co siedem lat, towarzyszył przegląd dokumentów Konstytucje . Pasterz i czterech doradców są teraz wybierane przez 72 członków rozdziału ^{[[[ 107 ]} , sami reprezentatywni dla wszystkich krajów, w których społeczność jest obecna ^{[[[ 108 ]} . Kilka osób zewnętrznych jest systematycznie zapraszanych do przybycia jako obserwatorzy do tych rozdziałów. Na przykład w 2009 roku jezuicki ojciec Michel Dorel-Claudot i M ^gr Philippe głosowanie, biskup Chambéry, aktywnie uczestniczył w trzecim rozdziale ogólnym społeczności. Do 2016 r. Wciąż Laurent Fabre, główny założyciel społeczności, który ćwiczy burgera.

Podczas rozdziału 2016 ojciec Fabre poprosił o rezygnację z biura ^{[[[ 109 ]} , Ojciec François Michon, urodzony w 1966 roku, został wybrany przez rozdział, aby zastąpić go jako szefa nowej drogi ^{[[[ 110 ] W [[[ 42 ]} .

Pary i single [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Członkowie społeczności mieszkają w domach społecznościowych lub w domu, zawsze zachowując możliwość zmiany z jednego na drugą ^{[[[ 111 ] W [[[ 112 ] W [[[ 113 ]} . Ta społeczność i lokalne zakotwiczenie pozwala członkom nowego sposobu nie być w całkowitym pęknięciu z wiadomościami o świecie, mieć dostęp do większej liczby źródeł mediów niż społeczność monastyczna ^{[[[ 114 ]} . Konsekrowane single są jednak w większości zachęcane do życia w domu społeczności, bez reguły.

Pary i rodziny mieszkające w domach społecznych nadają pierwszeństwo jej jądrze rodzinne. W tym celu przydzielona jest im przestrzeń ściśle zarezerwowana dla rodziny, w której większość posiłków jest pobierana w środowisku rodzinnym. Dzieci są wykształcone poza społecznością, w szkole do wyboru tylko rodziców ^{[[[ 115 ]} . Mieszanka par i singli w tych samych miejscach misji wymaga jednak wielu korekt i fundamentalnej refleksji; Tak więc, w inicjatywie Chemin Neuf, konferencja jest zorganizowana w marcu 2016 r. W Szwajcarii, aby odpowiedzieć na niektóre pytania. Weź udział w tej konferencji nie tylko członków nowej chemii, ale także innych społeczności katolickich i protestanckich, Wielkiej Brytanii, Niemiec, Brazylii i Szwajcarii ^{[[[ 116 ]} .

Socjologia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Jeśli chodzi o różnorodność społeczną, nadal było to przedmiotem badań. Po zjeździe, a także na Mauritiusie, Valérie Perretan-Aubourg zauważa, że ​​podczas pierwszej fazy rekrutacja dotknęła z jednej strony średnie i górne warstwy populacji; Z drugiej strony pary mieszane (francusko-mauritian, metropolita-krul). W 2000 roku, chociaż nowa ścieżka wciąż miała nadmierną reprezentację nauczycieli, ten szczególny szczególny charakter; Społeczność rzeczywiście coraz bardziej wpływa na popularne warstwy, co czyni ją wyjątkiem w dość podzielonej zjednoczeniu ^{[[[ 58 ]} . Ponadto, w przeciwieństwie do wielu innych instytucji, nowa ścieżka ceni ekspresję w kreolsku z zjazdów, a także lokalnej kultury ^{[[[ 117 ]} .

Członkowie nowej cheminy nie noszą konkretnego nawyku monastycznego; Jednak na ogół są ubrane w beżowe (lub brązowe) i białe ubrania i noszą drewniany krzyż, wykonany w wybrzeżu kość słoniowym, na szyi ^{[[[ 7 ]} . W czasach liturgicznych (biura i eucharystii) członkowie społeczności są świtu ^{[[[ 118 ]} .

W grudniu 2019 r. Społeczność Chemin Nine miała 2200 członków, z których 1800 to ludzie małżeństw (900 par) i 400 jest zaangażowanych w celibat (180 mężczyzn i 220 kobiet) ^{[[[ 119 ]} . W 2015 r. 316 członków (110 kobiet, 98 mężczyzn i 54 pary) było zaręczonych na całe życie ^{[[[ 120 ]} . Jest obecny (co oznacza stałe mieszkania w miejscu misji, cokolwiek to jest) w dwudziestu sześciu krajach ^{[[[ 121 ]} .

Ze swojej strony Institute of Chemin Neuf ma około 150 mężczyzn w celibat w 2017 roku ^{[[[ 48 ]} . Na tej liczbie jest 89 kapłanów ^{[[[ 48 ]} .

Miejsca misji społeczności są trzech rodzajów: parafii powierzone przez biskupa tego miejsca i na służbie, której społeczność wyrusza, aby zapewnić eucharistom i biura liturgiczne, ale także różne usługi parafialne; Foyer studentów lub młodych pracowników; Wreszcie duchowy gospodarz lub opactwo. Domy te, w zależności od sprawy i rodzaju budynku, są sprzedawane społeczności (Tigery, Les Pochières, wspinanie się na Chemin-Neuf itp.) Przez poprzedniego pasażera; Dane, często przez społeczność religijną (opactwo Notre-Dame-Des-Dums, Tuchoměice Abbey itp.), Ale czasami także przez rodzinę (silny dom w Montagnieu); pożyczony przez Commodat na zmienny okres; W zdecydowanej większości przypadków, powierzone przez biskupa tego miejsca w celu zapewnienia misji duchowego odbioru (opactwo Hautecombe, Notre-Dame de Soblonceaux Abbey, Saint-Paul d’oosthout Abbey itp.) Lub przez właściciela Bardziej szczególna misja (Clos Notre-Dame in Livry-sur-seine, ekumeniczne i artystyczne centrum Chartres itp.)

We wszystkich przypadkach społeczność Chemin Neuf jest głównym organem kontraktowym dla większości prac, które mają być przeprowadzane w miejscach misji, których powierzono. Prace te stanowią obciążenie finansowe tym bardziej ciężkie, ponieważ większość domów jest klasyfikowana jako placówki otwarte dla publiczności. Jego własne produkcje i darowizny pozwalają mu sfinansować część tej pracy, ale pomoc władz publicznych (interweniowanie przez większość czasu w ramach klasyfikacji lub rejestracji witryny do zabytków) jest czasem konieczna ^{[[[ 81 ]} . Na przykład w latach 1992–2005 szacowany koszt pracy przeprowadzonej przez społeczność w samym opactwie Hautecombe wynosił milion euro ^{[[[ 106 ]} .

• 
• 
• 
• 
• 

  Międzynarodowe centrum „Marie de Nazareth” zainaugurowało i powierzono Chemin Neuf w 2011 roku.

• 

Naciskać [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Od 1975 r. Do stycznia 2004 r. Społeczność Chemin Neuf opublikowała LA Revue Tychic ( (ISSN 0152-576X ) ) ^{[[[ 122 ]} , którego transmisja jest szersza niż jedyny krąg społeczności i sympatyków (trzy tysiące subskrybentów w 1987 roku ^{[[[ 123 ]} ) i oferować „szkolenie w służbie grup modlitewnych i społeczności rewitalizacji charyzmatycznej” ^{[[[ 101 ]} . W styczniu 2004 r., Ze względu na skupienie się, ten przegląd stał się ON BYŁ ^{[[[ 122 ]} .

Dzieła literackie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Społeczność ma trzech kapłanów, którzy napisali „ogół społeczeństwa”.

Jest tak szczególnie w przypadku Philippe Berger, gitarzysty i rocka. Jego praca Głaz ^{[[[ notatka 1 ]} to próba zrozumienia interakcji między muzyką rockową a poszukiwaniem Boga. Jego punkt widzenia został następnie wzięty i pogłębiony przez ojca Roberta Culat ^{[[[ 125 ]} .

Inny kapłan, Arnaud Goma, zwłaszcza zastanawiał się nad postrzeganiem chrześcijańskiego punktu widzenia serii Harry’ego Pottera: Harry siła i moc ^{[[[ Uwaga 2 ]} Spróbuj pokazać zbieżne elementy chrześcijańskiego Érygm i akcję opracowaną przez J. K. Rowling.

Zwróć uwagę na niskie rozpowszechnienie chrześcijaństwa w popularnej parafii Isère ^{[[[ 126 ]} , Stéphane Simon napisał kilka powieści, które chcą spotkać swoich nie-paranistów ^{[[[ 127 ]} .

Prace obrazkowe [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Étienne (István) Thuronyi, węgierski malarz mieszkający we Francji, był członkiem społeczności Chemin Neuf przez wiele lat (do 2011 r.). Jest wyraźnie znany na Węgrzech poprzez książki, kompozycje orkiestrowe i obrazy ^{[[[ 128 ]} .

W 2002 roku Kaspars i Ruta Poikans, kilku artystów artystów wyszkolonych w klasztorze Miroja ^{[[[ 129 ]} , Otwarte w opactwie Dombes L’Elier Saint-Luc, warsztat ikon. W tych warsztatach pary pisało wiele ikon, ale także przez tych, którzy chcą trenować w swojej szkole. W 2016 roku Kaspars i Ruta Poikans podpisali kontrakt z Lyon Psychoanalyst Colette Combe A Work, Ikona przez drzwi snu ^{[[[ Uwaga 3 ]} .

Aplikacja mobilna „Chwała i liturgia” [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W grudniu 2018 r ^{[[[ 132 ]} Warsztaty na temat Chemin Neuf wydają aplikację mobilną zawierającą cały repertuar społeczności Chemin Neuf, a także wiele innych piosenek. Ta aplikacja jest dostępna w Google Play, a także w App Store, dzięki czemu jest kompatybilna z systemami Android i iOS. Umożliwia bezpłatny dostęp do ponad 600 chrześcijańskich piosenek, z odpowiednimi tekstami i umowami, które można wykorzystać do pochwały i liturgii.

Produkcje kinematograficzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Sieć Boga, stworzona i kierowana przez społeczność, jest ustrukturyzowana przez comiesięczne tworzenie i rozpowszechnianie filmu dokumentalnego stanowiącego nauczanie i świadectwo. Ten film szkoleniowy jest wsparciem dla tej sieci modlitewnej zlokalizowanej w 80 krajach. Filmy, uruchomione z roku 2000-2001, są swobodnie do pobrania od października 2004 r. I przetłumaczone na dwadzieścia sześć języków ^{[[[ 133 ] W [[[ 134 ]} .

Aby poprawić jakość swoich filmów, a także utworzyć odnowiony i bardziej międzynarodowy zespół, dziewięć Chemin uruchomiła się we wrześniu 2015 r. Szkoła medialna który pracuje nad filmami podczas szkolenia narzędzi audiowizualnych i życia społeczności ^{[[[ 135 ]} .

Inne produkcje gospodarcze [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Podczas transmisji opactwa Dombes nowa ścieżka zaproponowano wzniesienie gospodarstwa, którą zbudowali mnisi Trappist. Doprowadziło to do stworzenia warsztatów na temat Chemin Neuf ^{[[[ 136 ]} W szczególności w celu dystrybucji produktów rolnych ^{[[[ 137 ] W [[[ 138 ]} .

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

: Dokument używany jako źródło do napisania tego artykułu.

Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Notatki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]