Jean przed (Prince the Lingerstones) – Wikipédia
Homonimiczne artykuły, patrz Drelich I Jest .
Drelich I Jest , Książę Kamień Kieł – Jean Népomucène Joseph de Liechtenstein – (Né le le w Wiedniu, gdzie umarł ) jest synem księcia François-Josepha I Jest i księżniczka Leopold z Sternberg. Był suwerennym księciem Liechtenstein w latach 1805–1836.
Officetuje się jako generał armii austriackiej, a zwłaszcza w bitwie o Austerlitz.
Młodzież i pierwsza broń [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Od młodości pociągnął go armia i to przyjaciel rodziny, marszałek Lach, który dba i osobiście monitoruje swoje szkolenie wojskowe. W wieku 22 lat wszedł jako porucznik w pułku Anspacha Cuirassiers. Po uzyskaniu ocen Rittmeister , w 1783 r. Major, w 1787 r. W pułku Harrach Dragons, dano mu to, aby stawić czoła wrogowi po raz pierwszy w 1788 r., Podczas wojny z Turkami.
Wojna austro-turecka (1788-1791) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Ledwo przybył między Temlinem a Belgradem, pokazuje, w wielu walkach z tureckimi placówkami, taką pewnością, że wkrótce awansuje go na pułkownika Kinsky Lżejsze Cheers. Ale to w Czettin, którego Turcy na próżno starają się przejąć, wygrywa Krzyż Rycerza Zakonu Marie-Thérèse. . , On jest, z Gyulayem, pierwszym, który przekroczył ściany kwadratu. Niedługo potem przejął dowództwo nad swoim pułkiem.
Wojny rewolucyjne (1789-1797) [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Podczas wojen rewolucji, w latach 1789-1790 i 1792-1797, nadal zauważano go przez odwagę i siewę wśród przeciwnych jeźdźców.
. , w Avesnes-le-sec, niedaleko Cambrai, opiera się, pomimo rażącej niższości liczbowej, a nawet zmusza przeciwną piechotę do tworzenia placu, że pasja jeźdźców Liechtensteina (generał Bellegarde jest również obecny, a także dwóch eskadrów z Królew-Niemiec) jednak pęknie. Dzień zgłasza 5 flag, 70 koni, 20 armat, 3000 karabinów, cały pociąg, 2000 więźniów oprócz 2000 zabitych u wroga. . , jest w Saint-Rémy Malbatie na Sambre, niedaleko Maubeuge: wygrywa obronę na czele podziału swojego pułku. . , w Erquelinnes, zwycięsowo ściga Francuzi, uciekli z fortyfikacji (francuski próbuje w tym czasie awansować na północ od Sambre). 12 czerwca Liechtenstein został mianowany generałem Major.
W 1796 r. Mógł ponownie przedstawić swoje talenty. 24 sierpnia był w Amberg, Pierwszy Jest I W Wurtzburgu, gdzie zakłada francuską piechotę, pomimo wysiłków Jourdana. Archiduke Charles uderza go w ramiona na polu bitwy. Jego zachowanie podczas kampanii z 1796 r. Zasłużyło mu 26 września, krzyż dowódcy w Zakonie Marie-Thérèse.
Kampania włoska [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
W 1799 roku był we Włoszech i uczestniczył zwycięski [[[ Pierwszy ] W Bataille of the Tred, Les 17- . Wyróżnił się, odkładając desperacki atak MacDonalda, na czele koni Lobkowitz, kilka Blankenstein Hussars i batalion Wouverman Grenadiers, wyrządzając francuski bardzo duże straty. Podczas bitwy Liechtenstein miał pod nim pięć rannych koni. Po raz kolejny, ale to jest Souvorov, generał -w Chief uderza go w jego ramiona na polu bitwy.
Awansuje go na Feldmarschall Leutnant i Combat, 15 sierpnia w Novi. Od 20 listopada do 4 grudnia skierował siedzibę Cuneo.
Jeśli kampania z 1800 r. Nie jest chwalebna dla armii austriackiej, Liechtenstein zebrał tam laury, jak w Hohenlinden, 3 grudnia, gdzie opiera się 6 godzin dla Francuzów, w pobliżu Auberge de Straßmayer, a następnie w hrabstwie, 14 grudnia, 14 grudnia a w walkach, które następują, wraz z Korpusem Rezerwowym, austriacką emeryturą. 14 grudnia pokonał Lecourbe w Salzburgu, który został uratowany przed całkowitym zniszczeniem tylko przez sprzyjające przybycie Moreau. Liechtenstein sprzeciwia się wtedy gwałtowny opór wobec Francuzów.
Liechtenstein otrzymuje, , potem Grande-Croix Zakonu Marie-Thérèse.
. , Jean de Liechtenstein wchodzi do rządu Imperium, zamiast zmarłego brata Alois Joseph. Był wtedy, po arcykodziei Charlesie, jedna z najpopularniejszych postaci w jego kraju.
Chociaż jego zdrowie nie jest wtedy doskonałe [[[ 2 ] , wziął w połowie listopada 1805 r., Dowództwo korpusu armii. Z tym będzie walczył ze swoim zwykłym entuzjazmem w Austerlitz, 2 grudnia. Noc po porażce austro-rosyjskiej spotkał Napoleona z propozycjami pokoju. 4 grudnia był obok Francis Ii Podczas wywiadu z Napoleonem. 6 grudnia podpisał, w Austerlitz, broni. Wreszcie, z Gyulai, negocjuje warunki pokoju Presburga, którego warunki podpisał z Talleyrandem, .
Dla wszystkich tych wspaniałych usług, Francis Ii Dekoruje to, , Z Złotego Naszyjnika polaru, a następnie w 1808 roku, został mianowany generałem kawalerii [[[ 3 ] .
Chociaż podbój Napoleon I Jest spowodował zniknięcie Świętego Cesarstwa Rzymskiego, cesarz Francuzów nie zmniejsza księstwa do rangi państwa medialnego, tak jak dla wielu innych niemieckich twierdzeń, ale wprowadza go do Konfederacji Renu.
W 1809 roku, pomimo stale zdrowia, służył swojemu krajowi. Przygotowuje tę kampanię bez odpoczynku. 20 kwietnia wszedł do Ratisbonne, że Austriacy musieli ewakuować 23. W Essling i Wagramie nadal zademonstrował swoje cechy. 31 lipca, po odejściu arcykoszu Charlesa, Liechtenstein przyjął ogólne dowództwo armii austriackiej. Podpisuje pokój Schönbrunna, , rocznica pokoju Westphalia, obok szampana.
Brał udział w kampanii francuskiej (1814) jako dowódca wojsk austriackich oblegających Besançon Na .
Emerytura i śmierć [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Ale wszystkie te wysiłki zdecydowanie zmieniają zdrowie Liechtensteina i musi opuścić aktywną służbę. Ten Feldmarshall, który, prawie niesamowicie, pomimo zabitych pod nim dwudziestu czterech koni, w 13 kampaniach, nigdy nie został ranny (oprócz kilku siniaków w Wagramie), teraz poświęca się swojej rodzinie, bliskim i ludziom, którzy je służą. Wspiera sztukę i kulturę, rolnictwo, przemysł, architektura, …
Jean de Liechtenstein umiera w Wiedniu , w wieku 75 lat. Książę linii kwalifikuje go w swoich wspomnieniach „Prawdziwy bohater” [[[ 4 ] . Niezwykła kawaleria, wykazał się bardzo wielką odwagą w walce i jest ekonomiczny wobec krwi swoich ludzi, którego podziwiany jest [[[ 5 ] . Jean Tranié i Juan-Carlos Carmigniani opisują księcia jako „Generał trenera kawalerii mężczyzn, energiczny i odważny, oszacowany przez Napoleona, który nigdy nie straci okazji, by pokazać mu swoją życzliwość” [[[ 6 ] .
Drelich I Jest wyjść za mąż w Wiedniu z Landgrawine Josepha de Fürstenberg-Weitra ( – ). Mają trzynaście dzieci:
- Leopoldine ( – );
- Aloïs Ii ( – ), Książę Kamienny Kamień;
- Zofia ( – ), Épouse en 1817 Vinzenz Graph Esterházy von Galantha;
- Marie-Joséphine ( – );
- François-joachim – ), żona w Wiedniu, Hrabina Ewa Jozafina Potocka, znana jako „Julia”. Są rodzicami czworga dzieci [[[ 7 ] . Generał generalny armii austriackiej, jest przodkiem księcia François-Joseph Ii ;
- Charles-Jean Limenston (W) ( – );
- Clotilde ( – );
- Henriette ( – );
- Frédéric ( – );
- Oddukanie Limenstein (W) ( – );
- Auguste ( – );
- Ida ( – ), Pouse in 1832 Karl fürst Paar;
- Rodolphe ( – ).
- Nie otrzymał oficjalnie dowództwa i walczy jako „dobrowolny”
- Jest chory w czasach ULM
- EKWIRENT MARCHALA
- Enzenthal 2013, P. 416.
- (W) David Hollins ( chory. Christopher Rothero), Austriackie dowódcy wojen napoleońskich, 1792–1815 , Publishing Osprey, coll. «Osprey / elite» ( N O 101), , sześćdziesiąt cztery P. (ISBN 1-84176-664-X ) W P. dziesięć .
- Jean Tranié et Juan-Carlos Carmiginiani, Napoleon i Austria: kampania z 1809 r. , Kopernik, W P. 56 .
- (W) ‘ Liechtenstein » , NA Online Gotha (skonsultuję się z ) .
Bibliografia [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Jean-Charles Volkmann, Genealogia królów i książąt , wyd. Jean-Paul Gisserot, 1998 (ISBN 2877473740 )
- Nowa biografia ogólna od najbardziej odległych czasów do dnia dzisiejszego, z … – strony 147 Hoefer (Jean Chrétien Ferdinand), Firmin -didot – 1860
Powiązane artykuły [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
Linki zewnętrzne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]
- Zasób sztuk pięknych :
-
Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach :
Recent Comments