Mont Palatin – Wikipedia

Lokalizacja Palatynu i powiązanych szczytów na uproszczonej mapie topograficznej miasta starożytnego Rzymu z, jako wskazówką, odciskami głównych zabytków oraz śladami ścian Servien i Aurélien.

. Mont Palatine ( Mountain Palace nie łacina, Monte Palatine po włosku) jest jednym z siedmiu wzgórz Rzymu. Zajmuje centralną pozycję w starożytnym Rzymie ^{[[[ Pierwszy ]} z których jest to jedna z najstarszych części. Daje na forum rzymskim na północy i na Circus Maximus Południe. Pod Imperium Palatyn jest zajęty przez nakładanie rezydencji zbudowanych dla cesarzy, które urodziły słowo „pałac”. Ich ruiny nadal zajmują dziś dużą część wzgórza.

Wzgórze ma postać nieregularnego czworoboku o obwodzie około dwóch kilometrów i wysokości około 50 metrów. Pierwotnie Palatyn składa się z dwóch odrębnych szczytów: niemieckiego ( Cermalus ) na zachodzie, który kończy się na 51 metrach i pałacu ^{[[[ 2 ]} ( Pałac ) na wschodzie, który kończy się na 51,2 metra ^{[[[ 3 ]} . Palatyn nie jest w pełni odizolowany, ponieważ jest połączony z północno -wschodnim do szkicu przez małe wzgórze, Velia, którego łuk Tytusa zajmuje punkt kulminacji ^{[[[ 3 ]} .

Według legendy zgłoszonej przez Tite-Live ^{[[[ 1 ]} , Wzgórze zawdzięcza swoją nazwę miastu o nazwie Palantium który byłby na nim oparty przez króla Evandre’a, z Arkadii w Grecji, a zatem znajdowałby się na pochodzeniu miasta Rzymu. Nowoczesna etymologia oferuje mniej legendarny wpływ, zbliżając słowo Palatum Etruskskiego słowa Falad , Wyznaczanie nieba ^{[[[ 4 ]} .

Era archaiczna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Prymitywne wioski [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Ostatnie wykopaliska wykazały, że populacja kursywna już zajmuje wzgórze w kierunku X ^{To jest} wiek z. J.-C. , prawdopodobnie zorganizowane w dwóch wioskach zainstalowanych na każdym z dwóch szczytów wzgórza. Obecność grobowca urny spalania, prawdopodobnie należącego do większej nekropolii, znalezionej między tymi dwiema grupami chat umożliwia przypuszczenie istnienia wyraźnej przestrzeni między tymi dwoma zakładami. Rzeczywiście, obrzędy pogrzebowe odbywają się następnie poza sektorami mieszkalnymi. Te dwie prymitywne wioski prawdopodobnie połączyły się później.

Rzymianie pobożnie trzymają chatę na niemiecku, zwaną „Romulus House” lub „Maison de Faustulus” ^{[[[ 2 ]} , który jest nadal cytowany w Iv ^{To jest} stulecie w inwentaryzacji Curiosum ^{[[[ 5 ]} . W sektorze zarodkowym, w pobliżu domu Livie, trzy fundusze kabin wykopane w wulkanicznym tufie wzgórza zostały zauważone w 1907 r. I odkryte w 1948 r. Są one datowane VIII ^{To jest} wiek z. J.-C. W pobliżu znajdują się także dwa czołgi VII ^{To jest} wiek z. J.-C. wykopane w TUF i częściowo pokryte kopułą ^{[[[ 6 ]} .

Fundament Rzymu [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Według tradycji rzymskiej zgłoszonej przez Tite-Live w pierwszej książce Historia rzymska , Wydarzenia odbywające się w czasie Fundacji Rzymu są ściśle powiązane z Mont Palatine. Rzeczywiście, według legendy, nacelle, w której bliźniacy Rémus i Romulus zostali porzuceni i którzy pochodzili na Tyberze oszukiwanym pod dziką figą ( Fig Rominal ) Położone przed wejściem do jaskini Lupercal, która znajduje się u podnóża wzgórza ^{[[[ 7 ]} . Ta jaskinia zostałaby niedawno zidentyfikowana, jej odkrycie zostało ogłoszone w listopadzie 2007 r.; Jego uwierzytelnianie pozostaje bardzo omawiane. To w tym miejscu odkryto bliźniaki przez wilk, który je odżywia. Pasterz Faustulus znajduje następnie dwoje dzieci porzuconych w lesie na skraju banku i, wraz z żoną Acką Larentią, uczniami ^{[[[ A 3 ]} . Wzgórze jest następnie przedstawiane jako opuszczone i dzikie, w przeciwieństwie do wyników wykopalisk archeologicznych, które pokazują, że w rzeczywistości wzgórze jest już zajęte ^{[[[ 7 ]} . Archeologia wyraźnie ujawnia, że ​​Palatyn był miejscem ważnego wydarzenia podczas VIII ^{To jest} wiek z. J.-C. Ale wydaje się mało prawdopodobne, aby mogło być związane z tym, co raporty analiczne ^{[[[ 8 ]} .

Później bliźniaki konfliktu w kategoriach fundacji miasta. Czekając, aby dowiedzieć się, że z nich wybrali bogowie, Romulus osiedla się na górze Palatine ^{[[[ 9 ]} .

Era republikańska [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 294 z. J.-C. , Konsul Lucjusz Postumius Megellus poświęca świątynię zwycięstwu nad Palatynem po zwycięstwie nad Samnitami ^{[[[ dziesięć ]} .

W 204 z. J.-C. Podczas drugiej wojny punickiej Rzym przyjął kult Magna Mater o imieniu Cybèle. Zgodnie z sugestią sformułowaną w książkach Sibylline, Rzymianie importuje swój posąg z Pessinonte i budują świątynię na górze Palatine, zainaugurowane 191 z. J.-C. Cierpiał na pożary 111 z. J.-C. i 2 r. AD i są przywracane za każdym razem. Nadal widzimy jego ślady w pobliżu archaicznych chat i domu Augusta ^{[[[ dziesięć ]} .

W ostatnich stuleciach Republiki Palatyn jest objęty rezydencjami bogatych patrycjantów i rycerzy ^{[[[ 11 ]} . Ja jestem D’Aka się na tekstach, cnaeus otrius, Tibonius compleus ma limusius, Marcus fulvius Tont Livusus i nogi maison, Eres Finmant. Dla Protige of Preige, Cice d’Arpinum teninum to U Palininum hol winnica, ainrsi que son stre Morn. Mar Lazeno, Tiberius Néron, Père de Tibère, Yabitte. August Island i Y Demeure Toute Sa Viege to Immerial Immerset ^{[[[ dwunasty ]} .

Era Imperialna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Cesarz Rzymu budują jeden po drugim pałacach na górze Palatyn.

Oktawian po powrocie z Sycylii 36 z. J.-C. Kup kilka domów na Palatynie, w tym mówcy Hortensius, a drugi o nazwie Livie House, rozwija je do użytku publicznego i prywatnego. Zbudował w pobliżu i nad świątynią Apollo, która jest zainaugurowana 28 z. J.-C. Ten budynek jest błędnie zidentyfikowany przez koparki Xix ^{To jest} Century jako świątynia Jowisza Victora (to znaczy „zwycięzca”). Te budynki zostały przeszukane o godz Xix ^{To jest} i w Xx ^{To jest} Century, ujawniające ślady wysokiej jakości malarstwa z drugiego stylu Pompeja ^{[[[ 13 ]} .

Tyberiusz jest pierwszym, który zbudował prawdziwy pałac, Home Tiberiana , w przestrzeni między świątynią Cybele a forum. Ten pałac jest powiększany przez Kaligula, aby komunikować się z forum.

Konstrukcje na Palatynie wpływa duży pożar w Rzymie pod Neronem. Ten ostatni rozpoczyna rekonstrukcję miasta od gigantycznej willi Dom złota , który rozciąga się na zbocza Oppiusza i Caeliusa, ale jego projekt zostaje porzucony wkrótce po jego upadku ^{[[[ 14 ]} .

Ogień 80, który niszczy Palatyn, jest okazją dla Domitian, aby zbudować wspaniały pałac, Dom Augusta , który zajmuje całą wschodnią część Palatynu. Zorganizowany na kilku poziomach, obejmuje bardzo duże pokoje recepcyjne, nimfy i tor wyścigowy lub Stadion poniżej. Przedłużenie przez domitian akweduktu Claude’a do Palatyny poprzez depresję, która oddziela Caeliusa i Palatyna, pozwala na zaopatrzenie wzgórza wodnego, które do tej pory pozostało problematyczne. Hadrien uzupełnia tor wyścigowy platformą w Exèdre. Septime Severus przywraca pałac uszkodzony przez pożar 191 i zakończył go, tworząc dominującą lożę po południowej stronie Circus Maximus , Łaźnie termiczne i monumentalna fontanna z boku wzgórza, Septizonium ^{[[[ 15 ]} . Wreszcie Heliogabale rozwija świątynię na północno -wschodnim tarasie, w której łączy najświętsze przedmioty Rzymu, takie jak ogień Vesta i Palladion ^{[[[ 16 ]} .

Ruiny pałaców Augusta, Tyberiusza i Dom Augusta można odwiedzić, w tym samym czasie, co na forum. Witryna jest częściowo objęta ogrodem Farnèse. Można go zatem przeszukiwać tylko na peryferiach ^{[[[ 17 ]} .

Porzucenie Rzymu jako zwykłego pobytu z Dioklecjan ^{[[[ 18 ]} . Pałac Imperium zajmuje również tylko południowo -zachodnią część Palatynu, dzieloną z kilkoma świątyniami i innymi prywatnymi konstrukcjami. Zgodnie z opisem regionów Rzymu sporządzonego przez Informacja i Curiosum , w około 350 jest w 10 obszaru Palaltiusa , 89 prywatny domus i ponad 2600 wyspa , a także 48 kąpieli, 48 magazynów ( stodoła ) i 20 piekarni ^{[[[ 4 ]} . Biorąc pod uwagę tę liczbę, można by pomyśleć, że pomimo wewnętrznego bogactwa wielu budynków musieli być przeciwne sobie w nieco harmonijnym sposobie na tym ograniczonym obszarze ^{[[[ 16 ]} .

Na Iv ^{To jest} wiek, cesarz honoriusza pozostaje na Palatynie ^{[[[ A 5 ]} . W 454 r., Walentynki III i do Bea ^{[[[ A 6 ]} .

Średniowieczne wieki [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Théodoric Le Grand, król Ostrogoths, wykonuje uzupełnienia budynków cesarskich. Po zaciętym graniu w Rzymie i Włoch w Ostrogoths, bizantyjski generał Narsès kończy swoje dni, przebywając na Palatynie. Jednak cięcie akweduktów podczas oblężenia Rzymu przerywa zaopatrzenie w wodę na wzgórzach i powoduje ich dezercję. Palatyna teoretycznie pozostaje imperialną rezydencją do końca Ravenne Exarochat w 751 r.

Chrześcijaństwo poświęca niektóre budynki kultu wokół wzgórza, podczas gdy część centralna jest zaniedbywana. Bazylica sainte-anastaza jest zbudowana w kierunku Vélabre na końcu Iii ^{To jest} wiek lub na początku Iv ^{To jest} wiek, kościół sainte-lucie W Septisolio jest zbudowany w ruinach Septizonium A na miejscu świątyni słonecznej Helogabale jest konsekrowana kaplicy związana ze Świętym Sébastienem, męczennikiem w tych miejscach zgodnie z tradycją chrześcijańską. Następnie opracował tam klasztor, znany jako Saint Maria w Pallar , przypominając sobie pallad przywieziony w tych miejscach przez Heliogabale. Żelaza papieża II jest wybierana w tym klasztorze w 1118 ^{[[[ 19 ]} .

Na Xi ^{To jest} Wiek, Palatyn był tylko polem ruin, podczas gdy rzymskie rodziny arystokratyczne rywalizowały o kontrolę miasta w regionie według regionu. Frangipan wzmacnia swoje pozycje wokół wschodniej części Palatynu, z ruin Septizonium Aż do tytusa łuku i przekształcenie Koloseum w fortecę ^{[[[ 18 ]} .

Era współczesna [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wzgórze wraca do życia XVI ^{To jest} Sto lat podczas renesansu bogate rodziny rozwinęły tam winorośl i ogrody przyjemności: Barberini w pobliżu Saint Sébastien, Ronconi na południu i Magnani w centrum nad ruinami Dom Augusta . Kardynał Alexandre Farnèse ma resztki Home Tiberiana Duże ogrody Farnèse lub Farnesian Horti , Wciąż na miejscu ^{[[[ 18 ]} .

Rozwój te powodują pierwsze wykopaliska starożytnego terenu, głównie w celu odzyskania materiałów takich jak kulki i dzieła sztuki. Papież szesnaste kwint nie może być prześcignięty w tym grabieży i zniszczony w latach 1588-1589 Septizonium Aby odzyskać materiały budowlane ^{[[[ 18 ]} .

Pierwsze badania rozpoczynają XVIII ^{To jest} wiek. Nie można ich opisać jako wykopalisk archeologicznych, ponieważ metody tej dyscypliny nie są jeszcze rozwinięte. Książę Parma François I ^Jest , spadkobierca ogrodów Farnèse, przeprowadzono badania od 1722 do 1724 r. Przez ojca Francesco Bianchini. Zmienia pokoje House Flaviana . Dwa kolosalne posągi w zielonym bazalcie, Herkules i Bachus, są ekstrahowane z pomieszczenia SO -Called KOREGOL INFORMBER I dodane do kolekcji Farnèse Muzeum Parma, wówczas wykopaliska są odbudowane. Opat opublikowany w 1738 r. Prace syntetyzujące wyniki jego pracy, pod tytułem Palazzio Dei Cesari ^{[[[ 19 ] W [[[ 20 ]} .

Pół wieku później ojciec Rancoureuil uwalnia niższe piętro Dom Augusta i ślady znajdujące się na południowej flance Palatynu. W szczególności wydobywa Apollo Sauroctone, przechowywane od Muzeum Pio-Clementino ^{[[[ 19 ]} .

• 

  Nymphée des Jardins Farnèse.

• 

  Kościół San Bonaventura al Palatino (1625) położony na najwyższym szczycie wzgórza Mont Palatyn.

W 1860 r. Napoleon III, miłośnik historii rzymskiej, kupił Farnese Gardens i powierzył wykopaliska Pietro Rosę, który wypuścił dom Livie i świątynię, którą niewłaściwie identyfikuje jako świątynię zwycięzcy Jowisza. Upadek Napoleona w 1870 r. I przywiązanie Kościoła stwierdza się do Królestwa Włoch, przenosi własność centrum Palatyna do państwa włoskiego. Sąsiednie nieruchomości, w tym winorośli Barberini i klasztor wizyta Dom Augusta Następnie przejdź do domeny publicznej. Pietro Rosa kontynuuje wykopaliska i uwalnia stadion domitowy i konstrukcje pochodzące z ciężkiego. Wykopaliska trwają o Xx ^{To jest} Century, pod kierunkiem Giacomo Boni, który odkrywa budynki pod poziomem House Flaviana , jak willa des griffons lub ślady Przejściowe domu z Nero. Archeolog Bartoli zastąpił go i zburzył ostatnie nowoczesne konstrukcje w latach 1926–1928. Wypełnia całkowite prześwig Dom Augusta . W latach 1948–1949 Romanelli wykopał sektor świątynny Magna Mater i uliczył SO -Called Romulus Huts ^{[[[ 19 ]} .

A archeologiczne ślady są jednak niekompletnie oczyszczone, ogrody Farnèse nadal obejmują Home Tiberiana , a winorośl Barberini pozostaje na esplanadzie świątyni Heliogabale. Najnowsze prace archeologiczne dotyczy przywrócenia fresków domu Augusta i odkrycie w 2007 r. U podnóża Palatyna całkowicie zakopanego sklepionego budynku, który byłby rozwojem jaskini Lupercale wyprodukowanej przez Auguste.

Prace ogólne [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• (W) Samuel Ball Platner i Thomas Ashby W Topograficzny słownik starożytnego Rzymu , Londres, Oxford University Press, 1929 , 608 P.
• André Walka W W ^{To jest} Century, torba Rzymu , Paris, Albin Michel, coll. „Pomnik z wieków”, 1964
• Leon Homo W Imperialny Rzym i planowanie urbanistyczne w starożytności , Albin Michel, coll. „Ewolucja ludzkości”, 1971 , 665 P.
• Bernard Andrzej W Sztuka starożytnego Rzymu , Mazenod, 1973 , 641 P. (ISBN 2-85088-004-3 )
• Jacques Kciuk W Początki Rzymu: tradycja i historia , Publikacje FAC St Louis, 1985
• Filippo Coolire W Przewodnik archeologiczny Rzymu , Hachette, 1998 ( Pierwszy ^Odnośnie wyd. 1980), 346 P. (ISBN 2-01-235428-9 )
• Francis Hinard ( Ty. ), Historia rzymska: tom I, Początki w Auguste W 2000 , 1075 P. (ISBN 978-2-213-03194-1 )
  • Dominique Briszka W „Założycielowy bruzda” , W Historia rzymska , 2000a, P. 11-46

• Ernout I To, co najlepsze W Słownik etymologiczny języka łacińskiego: Historia słów , Clinquecks, 2001 , 833 P. (ISBN 978-2-252-03359-3 )

Pracuje nad Palatynem [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Piotr Romanelli W Palatyn , Rzym, State Poligraphic Institute, 1971 , 96 P.
• Manuel Royo « Stara topografia i wykopaliska na Vigni Barberini ( Xix ^{To jest} stulecia Xx ^{To jest} wiek) », Mieszanki francuskiej szkoły w Rzymie W T. Starożytność, 98, N ^O 2, 1986 W P. 707-766 ( Czytaj online )
• Manuel Royo « Palatynosobowa okręg republikański: hipotezy nowej lokalizacji », Przegląd badań łacińskich W N ^O 65, 1987
• Manuel Royo « Pałac w mieście. Formy topograficzne i struktury imperialnej potęgi Augusta w Nero », Mieszanki francuskiej szkoły w Rzymie W T. 106, starożytność, N ^O 1, 1994 W P. 219-245 ( Czytaj online )
• Manuel Royo « Palatyn między Ii ^{To jest} i MY ^{To jest} Century kwietnia. AD: Ewolucja topograficzna », Przegląd archeologiczny , Presses Universitaires de France, N ^O 31, 2001 W P. 37-92 (ISSN 0035-0737 )
• (To) Filippo Coarelli, Palatium. Palatyn od pochodzenia do imperium , Rzym, kwasar, 2012 (ISBN 978-88-140-478-3 ) .

Link zewnętrzny [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]