Z naszych głowy – Wikipédia

Z naszych głowy jest 3 ^{To jest} Album brytyjski i 4 ^{To jest} American Rolling Stones opublikowane w 1965 roku, w postaci dwóch odrębnych edycji rynku amerykańskiego i brytyjskiego. Pierwszy został wydany w Stanach Zjednoczonych 30 lipca 1965 r. i drugi w Wielkiej Brytanii 24 września 1965 . Dwie oryginalne edycje miały różne okładki albumów i dzieliły sześć tytułów wspólnie z dwunastu. Tytuły zostały zarejestrowane między upadkiem 1964 r. A latem 1965 roku i zaprezentowały tyle oryginalnych kompozycji, co okładki rytmu i bluesa i rock ‘n’ roll. Ponowne wydanie CD zgromadziło tytuły dwóch edycji.

Kontekst [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

W 1965 r. Rolling Stones wydało dwa albumy składające się głównie z okładek i kontynuowały ciągłe wycieczki i intensywny rytm po obu stronach Atlantyku, którego popularność rośnie w miarę upływu czasu, do tego stopnia, że ​​stworzył prawdziwy „Stonemania” na każdym koncercie ( Podobnie jak „Beatlemania” w The Beatles w tym samym czasie). Ponadto zaczynają narzucić się międzynarodowym artystom na poziomie międzynarodowym, dzięki oryginalnym utworom podpisanym Jagger/Richards, których single Ostatni raz I (Nie mogę uzyskać) satysfakcji Przyjdź na szczyt sprzedaży, pozwalając na potwierdzenie jako pełnoprawny autor tekstów. Są z Beatlesami Błądami brytyjskiej inwazji ^{[[[ Pierwszy ]} .

Jeśli w tym czasie wszystko się powiedzie, złamanie zaczyna się w nim kształtować: Brian Jones uważa, że ​​stopniowo traci głowę grupy na korzyść Micka Jaggera i Keitha Richardsa. Chce wytrwać na ścieżce bluesa, ale jego przyjaciele postanawiają podjąć bardziej popowy kierunek. . 16 maja 1965 , najpierw testuje LSD. Teraz kamienie będą dochodzić do narkotyków przez kilka lat ^{[[[ Pierwszy ]} .

Renegocjacja umowy z Decca [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rolling Stones w Stanach Zjednoczonych w 1965 roku

Rosnące sukces grupy przyciąga uwagę amerykańskiego biznesmena Allena Kleina, którego producent i menedżer grupy wzywa swoje umiejętności do reprezentowania spraw grupy do zastąpienia jego byłego partnera Erica Eastona ^{[[[ 2 ]} . W momencie początkowego podpisu Rolling Stones z etykietą DECCA w maju 1963 r. Eric był związany z Oldhamem (brak doświadczenia finansowego) w celu obrony interesów grupy. Następnie podczas sesji nagrywania piosenki Zjarany (Opublikowano przeciwne B singla Chcę być twoim facetem ) Później w roku, w którym producent był nieobecny, Easton zalecił grupie dotknięcie praw autorskich ich kompozycji podpisanych Nanker Phelge – w tym czasie piosenka była pierwszą, która nie była odzyskiem, ale kompozycją improwizowaną – za pośrednictwem jego południowego -Starza firma muzyczna bez rozmowy ze swoim partnerem. W 1964 r., Kiedy Andrew odkrył porozumienie, oddzielił się od Easton, a później postanowił zatrudnić Allena Kleina, aby zastąpił go w następnym roku podczas renegocjacji umowy z Deccą. ^{[[[ Pierwszy ]}

Pierwsza akcja biznesmena, która odbywa się 29 lipca 1965 r. , dzień przed wydaniem amerykańskiej wersji Z naszych głowy , ma renegocjować umowę z bardziej korzystną etykietą DECCA dla grupy. Trzy dni wcześniej, podczas spotkania biznesmena i grupy, po przeczytaniu starego kontraktu, odkrywają, że Oldham i Easton dotknęli 14% praw autorskich, ale tylko 6% zostało przekazanych grupie, której kwartał ponownie był ponownie przekazane dwóm partnerom na opłacenie opłat za zarządzanie. Allen (oddelegowany przez swojego prawnika) postanawia odzyskać rzeczy z powrotem: oprócz postrzegania postępu 1,2 miliona $ ^{[[[ 3 ]} , Nowa umowa pozwala grupie osiągnąć 700 000 $ rocznie, w tym 600 000 $ Przez resztę 1965 r. Do 1974 r. Dzięki temu postępowi grupa pozwala się kupować nowe domy na wsi i nowych samochodach. ^{[[[ 3 ]} Jeśli umowa jest korzystna dla członków, grupa będzie go żałować o pięć lat więcej, ponieważ traci prawa katalogu na rzecz biznesmena za pośrednictwem jego firmy ABKCO Records. ^{[[[ Pierwszy ]} W międzyczasie zaangażowanie Kleina pozwala grupie zyskać większą popularność, a nowa amerykańska trasa koncertowa, która odbywa się między październikiem do grudnia 1965 r., Która jest najważniejsza jak dotąd grupa, jest doskonałym przykładem. ^{[[[ 4 ]}

Rejestracja [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Co do poprzedniego albumu ( Rolling Stones nr 2 ), sesje rekordów są zaplanowane zgodnie z datami koncertowymi, ale odbywają się głównie w studiach wytwórni RCA w Los Angeles, którą grupa odwiedziła od czasu 2 listopada 1964 . Piosenki są nagrywane tego dnia Hitch Hike W Och kochanie (dobrze się bawiliśmy ”) I Serce z kamienia Oprócz tych przeznaczonych do poprzedniego albumu. Ostatnie dwa pojawiły się także na amerykańskim albumie Teraz Rolling Stones! W Styczeń 1965 .

Grupa wraca tam 18 stycznia 1965 dla singla Ostatni raz ET do b Igrać z ogniem , potem miesiąc później, aby ponownie zarejestrować piosenkę Ostatni raz Wracając z wycieczki do Oceanii. Próba nagrania singla miała miejsce 11 i 12 stycznia w Lane Lea Studio, ale grupa nie była zadowolona z wyniku ^{[[[ Pierwszy ]} .

Na początku marca grupa nagrała trzy koncerty w Anglii na publikację na EP Mam na żywo, jeśli chcesz To wychodzi 11 czerwca 1965 . Jednak odzyskiwanie Nic mi nie jest Pochodząca z EPki zostanie znaleziona w amerykańskiej wersji albumu.

. 10 maja 1965 , grupa tym razem powraca do słynnej szesm studio w Chicago (gdzie EP Pięć na pięć I nagrano tam piosenki z poprzedniego albumu), znane z nagrywania wielu standardów bluesowych i rock’roll. Tym razem są to piosenki Litości litości W Że jak silna jest moja miłość I Under Assistant West Coast Promotion Man które są zarejestrowane.

Następnego dnia grupa wróciła do Los Angeles w studio RCA na trzy dni. Dzien z 11 maja jest poświęcony próbom, 12 maja widzi nagrywanie piosenek (Nie mogę uzyskać) satysfakcji W Pająk i mucha (Przyszła brytyjska pojedyncza strona B Zadowolenie ), Jeszcze jedna próba (które zostaną ukończone następnego dnia) i odzyskanie Kochałem cię . Ten ostatni, który nie pojawia się w żadnej wersji albumu, zostanie zremiksowany kontrowersyjnie w 1966 Rób na żywo, jeśli chcesz . W dniu 13 maja ukończenie Jeszcze jedna próba , potem nagrywanie piosenek Dobre czasy W Płacz do mnie I Moja dziewczyna . Ten ostatni zostanie przerobiony później przez Mike’a Leandera, zanim pojawi się na amerykańskiej kompilacji Kwiaty W 1967 roku.

Ponad miesiąc po wydaniu wersji amerykańskiej 30 lipca 1965 r. , nagrywanie albumu nie zostało jeszcze zakończone, a grupa ponownie powraca do studia RCA na 5 i 6 września 1965 nagrać nową serię piosenek, w tym Zejdź z moich chmur W Powiedziała tak W Muszę uciec W Rozmawiać o tobie I Jestem wolny . Pierwsze pojedyncze zaklęcie i odnosi nowy sukces, a następujące cztery pojawiają się na albumie. W Stanach Zjednoczonych piosenki z tych sesji zostaną wydane na amerykańskim albumie Dzieci grudniowe (i wszystkich) .

Wszystkie piosenki będą mieszane tylko w mono. Istnieją jednak pewne wersje stereo kilku piosenek dostępnych głównie na hakerach.

Analiza treści [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Na poziomie muzycznym ten album tak naprawdę nie różni się od poprzedniego, Rolling Stones nr 2 . To nowa podróż przez bluesa, którą grupa zawłaszczyła od początku swojej kariery, do tego stopnia, że ​​piosenki takie jak Powiedziała tak de Larry Williams, Litości litości autor: Don Covay it Hitch Hike Od Marvina Gaye są interpretowane tak, jakby to on je skomponował. Z drugiej strony ewolucja jest ważniejsza na poziomie oryginalnych kompozycji. Mick Jagger przenosi swoją mizoginiczną stronę przez piosenki Muszę uciec I Serce z kamienia , jedna strona, która przyczyni się do znaku towarowego grupy. Piosenka Under Assistant West Coast Promotion Man to atak na przemysł muzyczny, w tym London Records, który sprzedaje dyski grupy na terytorium amerykańskim, różniąc się od brytyjskiej dyskografii pochodzenia, dowodzona amerykańską wersją albumu, która ma tylko sześć piosenek wspólnych z wersją brytyjską, symbolizowaną przez The British Werse Sub-asystent, który towarzyszył jej podczas pierwszej amerykańskiej trasy koncertowej Czerwiec 1964 . Piosenka ta jest celowo uznana po raz ostatni Nanker Phelge, nazwa używana do kompozycji grupowych (głównie improwizacji), której porozumienie z firmą odwracającą korporacyjną prowadzi do partnera producenta grupy, z którą grupa zgodziła się bez porozumienia drugiego. Wreszcie piosenka Jestem wolny to wezwanie do wolności indywidualnej. Album ma zatem tylko cztery oryginalne kompozycje, jeszcze jeden tylko niż poprzedni ^{[[[ Pierwszy ]} .

Wersja amerykańska, wydana wcześniej, ma tylko sześć wspólnych piosenek i bardziej podkreśla single Ostatni raz I (Nie mogę uzyskać) satysfakcji (W tym twarze B) i ma piosenkę na żywo Nic mi nie jest , przedstawiciel surowej energii interpretacji piosenek grupy na koncercie.

Torebka i dysk [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Brytyjska okładka edycji to czarno -białe zdjęcie Gereda Mankowitza z pięciu członków grupy ciasnej między dwoma ścianami, Brian Jones na kolanach na pierwszym planie. To samo zdjęcie zostanie zabrane na okładkę albumu Dzieci grudniowe , wydane tylko w Stanach Zjednoczonych w Grudzień 1965 . Okładka amerykańska, sfotografowana przez Davida Baileya, jest bliskim -na twarzach pięciu członków grupy bardzo blisko siebie i to Keith Richards jest na pierwszym planie.

Album pojawia się w mono w Wielkiej Brytanii 24 września 1965 i przybywa na drugim miejscu w rankingu Pomoc! Beatles. Zawiera w szczególności piosenkę Serce z kamienia Tak bezprecedensowe na tym terytorium: pojawił się już w Stanach Zjednoczonych w singlu w Grudzień 1964 I na albumie Teraz Rolling Stones! W Luty 1965 .

Jednak w Stanach Zjednoczonych album został wydany wcześniej 30 lipca 1965 r. (także w mono) z inną kieszenią i inną listą utworów: piosenki Serce z kamienia I Och, kochanie (mamy dobrą rzeczą) już opublikowane Teraz Rolling Stones! Kilka miesięcy wcześniej są logicznie odrzucane i zastąpione przez brytyjskie single Ostatni raz I (Nie mogę uzyskać) satysfakcji , z których ten ostatni tworzy pudełko na całym świecie, w towarzystwie ich twarzy B ( Igrać z ogniem I Pająk i mucha ) i piosenka na żywo, Nic mi nie jest , z British EP na żywo, jeśli chcesz! opublikowane nieco wcześniej. Piosenki Powiedziała tak W Muszę uciec W Rozmawiaj o tobie I Jestem wolny Nie został jeszcze nagrany, gdy wydany album jest logicznie nieobecny, ale znajdziemy je kilka miesięcy później na amerykańskim albumie Dzieci grudniowe (i wszystkich) . Tylko piosenka Jeszcze jedna próba Podpisany Jagger/Richards obecny w tej wersji pozostaje bezprecedensowy w Wielkiej Brytanii do 1971 roku. Ta wersja osiągnęła pierwsze miejsce na tym terytorium. Ponadto amerykański album znajduje się na liście 500 najlepszych albumów magazynu Rolling Stone i znajduje się na liście podstawowej biblioteki dyskowych krytyka Roberta Christgau. Jest to również ta wersja, która jest najbardziej rozpowszechniona na sprzedaż, wciąż dzisiaj.

Wydanie brytyjskie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Wydanie amerykańskie [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Rolling Stones [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

Dodatkowy personel [[[ modyfikator |. Modyfikator i kod ]

• Rolling Stones, suma Philippe Margotin i Jean-Michel Guesdon
• Magazyn Jukebox N ^O 186, Grudzień 2002 W P. 8-9